بروز موهای زیر پوستی یکی از مشکلات پوستی خوش خیم است که شایع بوده و ممکن است در هر سن و سالی اتفاق بیفتد. این حالت باعث التهاب فولیکول های مو می شوند و بیشتر برای پوست های اصلاح شده مخصوصاً افرادی که دارای موهای مجعد هستند اتفاق می افتد. موها خودشان را به شکل برآمدگی های قرمز رنگ نشان می دهند. اغلب بدون نیاز به هیچ درمانی به خودی خود درمان شده و اثری از آن ها باقی نماند.
بروز چنین عارضه ای بیشتر در نواحی که موهای ضخیمی دارند رخ می دهد. در زنان این نواحی شامل موهای قسمت بیکینی و در مردان شامل موهای ریش و گردن می شود. افرادی مثل آفریقایی ها که به صورت مادرزادی دارای موهای ضخیم و مجعد هستند بیش از دیگر افراد در معرض بروز عارضه موهای زیر پوستی علی الخصوص در قسمت ریش ها قرار دارند. البته رویش مو در زیر پوست فقط به این نواحی اختصاص ندارد. گاهی اوقات ممکن است برای مژه ها یا موهای روی کشاله ران نیز اتفاق بیفتد.
شاید موی زیر پوستی از نظر پزشکی مشکل خاصی برای فرد ایجاد نکند. ولی زیبایی ظاهری پوست را کم نموده و ممکن است باعث ایجاد جای زخم و تغییر رنگ، عفونت های پوستی و تشکیل زخم های کلوئیدی بر روی پوست شود.
علت موهای زیر پوستی
موهای زیر پوستی، که به آنها جوش مویی هم می‌گویند، معمولاً به دلیل توده‌های چربی، باکتری‌ها و سایر آلودگی‌ها در پوست ایجاد می‌شوند. علت اصلی موهای زیر پوستی عبارتند از:
- افزایش تولید چربی: تولید بیش از حد چربی توسط غده‌های چربی پوست می‌تواند به انسداد منافذ پوست منجر شود و باعث ایجاد موهای زیر پوستی شود. این موضوع معمولاً در دوران نوجوانی و جوانی که تغییرات هورمونی شدیدی رخ می‌دهد، بیشتر است.
- انسداد منافذ پوست: ذرات چربی، سلول‌های مرده و آلودگی‌های محیطی می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و باعث ایجاد موهای زیر پوستی شوند. انسداد منافذ پوست معمولاً به عنوان جوش‌های بستری شده شناخته می‌شوند.
- التهاب پوست: وقوع التهاب در منطقه اطراف موهای زیر پوستی ممکن است باعث تشدید و پیشرفت موها شود. التهاب ممکن است به دلیل باکتری‌های موجود در پوست، عفونت های قارچی یا واکنش به آلودگی‌ها و آلرژی‌ها به وجود آید.
عوامل دیگری نیز می‌توانند در ایجاد موهای زیر پوستی نقش داشته باشند، مانند استفاده نامناسب از محصولات آرایشی و بهداشتی، استفاده از لوازم آرایشی آلوده، تماس مستقیم با مواد آلرژی‌زا و استفاده از محصولات چرب کننده ناسالم.
در صورتی که موهای زیر پوستی شما مزاحمتی ایجاد می‌کند یا در صورت وجود التهاب، عفونت یا ایجاد خشکی و درد، بهتر است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق را بگیرید و درمان مناسب را به شما توصیه کند.
در صورت لزوم همین الان با متخصص پوست و مو آنلاین در پزشکت مشورت کنید.
علائم موهای زیر پوستی
موهای زیر پوستی (که همچنین به عنوان جوانه‌های زیر پوستی یا جوانه‌های سفید شناخته می‌شوند) برخی از موهایی هستند که درون پوست رشد می‌کنند و به جای ظهور روی سطح پوست، درون آن جا می‌مانند. این موها ممکن است به صورت یک نقطه سیاه یا سفید روی پوست مشاهده شوند. علائم و نشانه‌های موهای زیر پوستی عبارتند از:
- نقطه‌های سیاه یا سفید روی پوست: معمولاً موهای زیر پوستی به صورت نقطه‌های سیاه یا سفید درون پوست قابل مشاهده هستند.
- تورم و التهاب محیطی: در برخی موارد، جوانه‌های زیر پوستی می‌توانند باعث تورم و التهاب پوست در محیط اطراف خود شوند. این علائم ممکن است همراه با قرمزی، درد و حساسیت در ناحیه مورد تحت پوشش باشد.
- احساس درد و خارش: برخی افراد ممکن است احساس درد و خارش در ناحیه‌هایی که موهای زیر پوستی رشد می‌کنند داشته باشند. این احساس معمولاً به دلیل التهاب و تحریک عصب‌ها در محیط اطراف موهاست.
- تشدید در دوران التهاب پوستی: موهای زیر پوستی ممکن است در دوران التهاب پوستی مانند آکنه تشدید شوند. این امر می‌تواند باعث ایجاد آکنه‌های قرمز و بزرگتر باشد که در صورت خروج ناقص از پوست، موجب ایجاد موهای زیر پوستی نیز می‌شود.
موهای زیر پوستی معمولاً در مناطقی که موهای غیر ریز روی پوست رشد می‌کنند، مانند صورت (مخصوصاً در ناحیه چانه و دهان)، گردن، پشت و سینه مشاهده می‌شوند. در صورتی که این موها باعث اذیت شما شده یا مشکلات پوستی بیشتری ایجاد کنند، مراجعه به پزشک متخصص پوست برای تشخیص و درمان مناسب توصیه می‌شود.
در صورت داشتن چنین علائمی می توانید با متخصص پوست و مو آنلاین در پزشکت مشورت کنید.
شبه فولیکولیت
یکی از انواع موهای زیر پوستی شبه فولیکولیت است که به آن razor bumps یا برآمدگی های ناشی از اصلاح پوست نیز می گویند. این برآمدگی ها معمولاً قرمز رنگ بوده و در ناحیه ریش (پایین صورت و گردن) اتفاق می افتد. علت اصلی بروز این عارضه اصلاح بیش از حد پوست است. این عارضه پوستی بیشتر در مردان آفریقایی علی الخصوص آن هایی که روزانه چندین بار صورت هایشان را اصلاح می کنند اتفاق می افتد. شبه فولیکولیت ها خودشان را با برآمدگی های قرمز و شفت مو در نزدیک رویش مو نشان می دهند. دقیقاً در نزدیک منفذ فولیکول مو ها به وجود می آیند. چرک دانه ها و ورم های چرکی نیز ممکن است در نتیجه وجود باکتری بر روی پوست ایجاد شود.
در موارد شدیدتر و مزمن تر نیز ممکن است جای آن زخم یا کلوئید (جوش خوردن و ایجاد برآمدگی پوستی در ناحیه شبه فولیکولیت) نیز اتفاق بیافتد.
درمان موهای زیر پوستی
تخلیه مو زیر پوستی
تخلیه موهای زیر پوستی یک فرایندی است که به دقت و به درستی باید انجام شود تا از آسیب دیدن پوست جلوگیری شود. در زیر، روشی که معمولاً توسط متخصصان پوست برای تخلیه موهای زیر پوستی استفاده می‌شود توضیح داده شده است:
آماده سازی:
قبل از شروع فرایند تخلیه، لازم است پوست خود را آماده کنید. ابتدا صورت خود را با آب گرم و یک محصول شستشوی لطیف شوید تا پوست و موها تمیز شوند. سپس حوله گرمی را روی صورت خود قرار دهید تا منافذ پوست باز شوند و موها آماده تخلیه شدن باشند.
ضدعفونی کردن:
قبل از شروع فرایند تخلیه، اطمینان حاصل کنید که دست‌ها و ابزارهای استفاده شده به خوبی ضدعفونی شده باشند. می‌توانید از الکل معمولی یا ضدعفونی کننده‌های مورد تأیید پزشک استفاده کنید.
استفاده از وسایل مناسب:
برای تخلیه موهای زیر پوستی، معمولاً از سوزن سرامیکی با نوک باریک استفاده می‌شود. این وسایل باید قبل از استفاده ضدعفونی شده باشند.
تخلیه موها:
با استفاده از سوزن سرامیکی، موهای زیر پوستی را با دقت بیرون بکشید. قبل از این کار، پوست را در ناحیه مورد تخلیه به آرامی کشیده و موها را با ضربه نازکی بیرون بیاورید. توصیه می‌شود از فشار زیاد یا خشونت در این فرایند خودداری کنید تا از صدمات به پوست جلوگیری شود.
تمیز کردن پوست:
پس از تخلیه موها، پوست را با آب سرد شستشو دهید تا منافذ پوست بسته شوند و خطر عفونت کاهش یابد. سپس از یک محصول ضدعفونی کننده مناسب بر روی پوست استفاده کنید.
توجه داشته باشید که تخلیه موهای زیرپوستی بهتر است توسط متخصص پوست انجام شود، زیرا آنها دارای تجربه و دانش لازم برای انجام این فرآیند هستند و می‌توانند به شما راهنمایی کنند و از آسیب دیدن پوست جلوگیری کنند.
دسترسی آسان‌تر و سریعتر به خدمات مشاوره پوست و مو آنلاین
برای درمان موهای زیر پوستی، ممکن است از برخی پمادها و محصولات موضعی استفاده کنید. استفاده از کرم ها و مواد شیمیایی برای اصلاح مو باعث می شود تا ساختار مو ضعیف تر شده و از داخل منفذ فولیکولی مو خارج شود. بهتر است برای جلوگیری از التهابات پوستی از مصرف روزانه این مواد شیمیایی جلوگیری کنید. این کار را هر 3 روز تنها یک بار انجام دهید. در صورتی که بعد از استفاده از کرم های موبر شیمیایی دچار التهابات پوستی می شوید، بهتر است بعد از هر بار استفاده از آن ها از کرم های هیدروکورتیزونی استفاده کنید تا اثر التهابات کاهش یابد.در زیر، چندین نمونه از پمادها و محصولات موضعی را برای درمان موهای زیر پوستی معرفی می‌کنم:
پماد هیدروکورتیزون:
پماد هیدروکورتیزون یک استروئید ضد التهاب است که می‌تواند در کاهش التهاب و خارش مرتبط با موهای زیر پوستی موثر باشد. در هر صورت، استفاده طولانی مدت از استروئیدها را باید به دقت و تحت نظر پزشک در نظر بگیرید.
پماد ترکیبی:
برخی پمادها ترکیبی هستند و دارای ترکیبی از مواد ضد التهاب، ضدعفونی کننده، و آرامش بخش هستند. این نوع پمادها می‌توانند در کاهش التهاب و علائم موهای زیر پوستی موثر باشند.
روغن درخت چای:
روغن درخت چای دارای خواص ضدعفونی کننده است و می‌تواند در کاهش عفونت های موهای زیر پوستی کمک کند. می‌توانید این روغن را به صورت موضعی روی ناحیه مورد نظر استفاده کنید. قبل از استفاده، آزمایش پوستی کوچکی انجام داده و واکنش پوستی را بررسی کنید.
کرم های ترتینوئین:
استفاده از کرم های ترتینوئین (رتئین آ) نیز به کاهش بسته شدن منافذ پوستی یا هایپرکراتوزیس کمک می کند. کرم های ترتینوئین موضعی به طور کلی باعث نازک شدن اپیدرمیس پوست، کاهش سلول های مرده پوست و کاهش گیر افتادن پوست در داخل فولیکول ها می شود.
پماد آنتی‌بیوتیک:
در مواردی که فرد در نتیجه موهای زیر پوستی دچار چرک دانه و ورم های چرکی شود، نشانه وخامت و وجود عفونت در پوست بیمار است. در نتیجه بهتر است از آنتی بیوتیک های موضعی برای درمان فرد استفاده کرد. پمادهای آنتی‌بیوتیک می‌توانند به کاهش التهاب و عفونت در ناحیه موهای زیر پوستی کمک کنند. این پمادها معمولاً حاوی موادی مانند نئومایسین یا باکتریسین هستند. قبل از استفاده از پماد آنتی‌بیوتیک، بهتر است به متخصص پوست مراجعه کنید و نکات مربوط به استفاده را دریافت کنید.
جهت ویزیت غیرحضوری و فوری با متخصص پوست و مو همین الان کلیک کنید.
درمان خانگی موهای زیر پوستی
اگرچه هیچ درمان قطعی برای این عارضه در منزل وجود ندارد. با این حال می توانید از شیوه هایی برای کاهش احتمال گرفتار شدن مو ها استفاده کنید. راحت ترین راه حفظ نظافت و مراقبت از پوست و مو است. موهای خود را کاملاً از ته نتراشید. برخلاف جهت رویش مو اقدام به اصلاح مو ها نکنید. بهتر است برای کاهش احتمال تغییر جهت رشد مو، 1 تا 2 میلی متر مو ها را از بالاتر بتراشید.
برای کاهش التهابات ناشی از موهای زیر پوستی می توانید از لایه بردار های خفیف مثل نمک و شکر استفاده کنید. یکی دیگر از راه ها برای جلوگیری از بروز موهای زیر پوستی اصلاح نکردن آن و اجازه دادن به مو برای رشد طبیعی است.
بهتر است همیشه قبل از اصلاح پوست، مو ها و پوست خود را مرطوب کنید تا موها آمادگی بیشتری برای اصلاح داشته و احتمال رفتن آن ها به زیر پوست تا حد قابل توجهی کاهش یابد. از یک حوله مرطوب، اسفنج خیس یا مسواک نرم برای شستشوی مو و ریس استفاده کرده و چند دقیقه مو ها را با حرکات دایره ای ماساژ دهید تا نوک موهای احتمالی از داخل پوست خارج شود.
زمانی که از ریش تراش یا اپی لیدی های برقی استفاده می کنید با توجه به این نکات می توانید احتمال بروز موهای زیر پوستی را تا حد قابل توجهی کاهش دهید: 1. سر ریش تراش یا اپی لیدی را به پوست خود نچسبانید. 2. به آرامی و با حرکات دایره ای شروع به اصلاح کردن کنید. 3. ریش تراش یا اپی لیدی را بر روی پوست فشار ندهید.
پیشگیری موهای زیر پوستی
چگونه از انسداد منافذ پوست جلوگیری کنم؟
