فلووکسامین (Fluvoxamine) دارویی از گروه انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) است. این دارو بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر میگذارد و برای درمان اختلالات اضطراب، افسردگی و اختلال ترس و وسواسی (اختلال وسواسی-اجباری) استفاده میشود.
فلووکسامین با تأثیر بر بازجذب سروتونین در مغز، سطح سروتونین را در فضای سیناپسی افزایش داده و از این طریق بهبود وضعیت روانی و عاطفی فرد را ایجاد میکند. این دارو همچنین ممکن است در کنترل و کاهش اضطراب، بهبود خواب و کاهش خلق و خوی ناگوار مرتبط با اختلالات اضطرابی موثر باشد.
فلووکسامین معمولاً به صورت قرص در دسترس است و بر اساس دستور پزشک مصرف میشود. توصیه میشود قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید، زیرا فلووکسامین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد و در برخی افراد عوارض جانبی ناخوشایندی را ایجاد کند.
فلووکسامین چگونه اثر می کند؟
Fluvoxamine به صورت قرص یا کپسول است که از طریق دهان مصرف می شود. فلووکسامین به دسته ای از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تعلق دارد.
فلووکسامین به افزایش مقدار یک ماده شیمیایی در مغز به نام سروتونین کمک می کند. این تغییر به درمان علائم وسواس کمک می کند.
اگر علائم وسواس را تجربه میکنید، بهتر است از یک متخصص آنلاین کمک بگیرید.
عوارض جانبی فلووکسامین
Fluvoxamine ممکن است باعث خواب آلودگی شود. همچنین می تواند عوارض دیگری ایجاد کند که می تواند در بزرگسالان و کودکان کمی متفاوت باشد. عوارض جانبی برای بزرگسالان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- خواب آلودگی
- ضعف
- سرگیجه
- اضطراب
- مشکل خواب
- مشکلات جنسی
- خشکی دهان
- اسهال
- درد عضلانی
- گلو درد
- ناراحتی معده
- خمیازه زیاد کشیدن
عوارض احتمالی Fluvoxamine در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بیش فعالی یا بی قراری
- افسردگی
- کهیر
در صورت خفیف بودن، این عوارض ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اما اگر آنها شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
عوارض جدی فلووکسامین
مصرف فلووکسامین ممکن است با بروز برخی عوارض جدی همراه باشد که نیاز فوری به مراجعه به پزشک دارد. برخی از آنها عبارتند از:
- تلاش برای خودکشی
- عمل برای انجام انگیزه های خطرناک
- رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
- افکار مربوط به خودکشی یا مردن
- افسردگی جدید یا بدتر شده
- حملات جدید یا تشدید شده اضطراب یا پانیک
- آشفتگی، بی قراری، عصبانیت یا تحریک پذیری
سندرم سروتونین می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سفتی عضلات
- ضربان قلب تند
- عرق کردن یا تب
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی
- بی قراری، توهم، کما، یا سایر تغییرات در وضعیت روانی
اپیزودهای شیدایی علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل شدید خواب
- بروز هر گونه رفتار بی پروا
- شادی بیش از حد یا تحریک پذیری
- صحبت کردن بیشتر یا سریعتر از حد معمول
مطالعه بیشتر: درمان بیش فعالی
جهت دسترسی آسان و سریع به روانپزشک آنلاین، روی لینک کلیک کن!
عوارض فلووکسامین برای چشم
مشکلات چشمی ناشی از مصرف Fluvoxamine می تواند علائم زیر را ایجاد کند:
- چشم درد
- خشکی و خارش چشم
- سوزش چشم
- تورم یا قرمزی چشم
- تغییرات در بینایی، مانند تاری دید یا دوبینی
- حساسیت به نور
عوارض پوستی فلووکسامین
فلووکسامین ممکن است در برخی افراد عوارض پوستی ناخوشایندی ایجاد کند. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آسیب پوستی: ممکن است برخی افراد به علت حساسیت نسبت به فلووکسامین، آسیب پوستی ناشی از آن را تجربه کنند. این میتواند شامل خارش، قرمزی، تحریک، ترشح پوستی و سوزش پوستی باشد.
- آکنه: برخی افراد ممکن است در هنگام مصرف فلووکسامین با ظهور آکنه و لکههای پوستی مواجه شوند. این موضوع ممکن است به علت تأثیرات دارویی بر ترشحات چربی پوست و تغییرات در ترکیبات شیمیایی پوست باشد.
- حساسیت نوری: در برخی از افراد، فلووکسامین میتواند حساسیت پوستی نسبت به نور خورشید را افزایش دهد. این ممکن است باعث سوختگی، قرمزی و حساسیت پوست در معرض نور خورشید شود.
- تغییرات رنگ پوست: در برخی از موارد، مصرف فلووکسامین میتواند باعث تغییرات رنگ پوست شود. این ممکن است شامل تیرگی پوست (هیپرپیگمانتاسیون) یا روشن شدن پوست (هیپوپیگمانتاسیون) باشد.
- ترشحات عرقی زیاد: برخی افراد گزارش دادهاند که مصرف فلووکسامین میتواند منجر به افزایش ترشحات عرقی شود. این ممکن است باعث ایجاد رطوبت بیش از حد در پوست شود.
اگر در هنگام مصرف فلووکسامین هرگونه عوارض پوستی ناخوشایند را تجربه میکنید، بهتر است به پزشک خود اطلاع دهید. او میتواند مشاوره لازم را ارائه کرده و در صورت لزوم تغییر در دوز یا داروی جایگزین را تجویز کند.
جهت ویزیت تصویری و فوری با متخصص پوست و مو همین الان کلیک کنید.
تداخل دارویی فلووکسامین و عوارض آن
کپسول خوراکی فلووکسامین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهان تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.
برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند.
برخی از داروها را نباید با Fluvoxamine استفاده کنید. چون انجام این کار می تواند اثرات خطرناکی در بدن شما ایجاد کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- پیموزاید: مصرف این دارو همراه با فلووکسامین می تواند باعث مشکلات جدی قلبی شود.
- لینزولید: بین زمان مصرف لینزولید و زمان مصرف فلووکسامین باید حداقل 2 هفته صبر کنید.
- تیوریدازین: مصرف این دارو همراه با فلووکسامین می تواند باعث مشکلات جدی ریتم قلب یا مرگ ناگهانی شود.
- راملتون: مصرف این دارو همراه با فلووکسامین می تواند خطر اثرات منفی راملتئون را افزایش دهد.
- آلوسترون: مصرف این دارو همراه با فلووکسامین می تواند خطر عوارض جانبی آلوسترون مانند درد معده و یبوست شدید را افزایش دهد.
- تیزانیدین: مصرف این دارو همراه با فلووکسامین می تواند خطر عوارض جانبی ناشی از تیزانیدین را افزایش دهد. این اثرات نامطلوب می تواند شامل خواب آلودگی یا کاهش فشار خون باشد. اینها می توانند باعث کاهش هوشیاری شما شوند.
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، مانند فنلزین یا ترانیل سیپرومین می شوند. بین زمان مصرف MAOI و زمان مصرف Fluvoxamine باید حداقل 2 هفته صبر کنید.
مطالعه بیشتر: ترینتلیکس برای اضطراب
تداخلاتی با افزایش خطر بروز عوارض بیشتر
مصرف Fluvoxamine با برخی داروها ممکن است خطر عوارض جانبی داروها را افزایش دهد. این داروها عبارتند از:
- مکزیلتین: پزشک ممکن است سطح مکسیلتین خون شما را کنترل کند.
- لیتیوم: مصرف لیتیوم همراه با فلووکسامین می تواند خطر تشنج را افزایش دهد.
- تریپتوفان: مصرف تریپتوفان با فلووکسامین می تواند باعث استفراغ شدید شود.
- دیلتیازم: مصرف دیلتیازم همراه با فلووکسامین می تواند خطر کند شدن ضربان قلب را افزایش دهد.
- تاکرین: مصرف تاکرین همراه با فلووکسامین می تواند خطر تهوع، استفراغ، تعریق و اسهال را افزایش دهد.
- تئوفیلین: پزشک می تواند دوز تئوفیلین را کاهش دهد و سطح تئوفیلین خون شما را کنترل کند.
- وارفارین: پزشک شما ممکن است نسبت نرمال شده بین المللی شما (INR) را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشد.
- کاربامازپین: پزشک می تواند سطوح خونی کاربامازپین شما را کنترل کند یا علائم سمیت کاربامازپین را بررسی کند.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن: مصرف داروهای NSAID با فلووکسامین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
- کلوزاپین: مصرف فلووکسامین همراه با کلوزاپین خطر اثرات منفی کلوزاپین را افزایش می دهد. این اثرات می تواند شامل تشنج و کاهش شدید فشار خون در هنگام ایستادن باشد.
- متادون: مصرف فلووکسامین در حین مصرف متادون می تواند باعث تجمع متادون در بدن شما شود. این می تواند باعث یبوست و خواب آلودگی شود. اگر مقدار متادون در بدن شما بیش از حد ایجاد شود، می توانید تنفس را متوقف کنید.
- بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام یا دیازپام: مصرف این داروها همراه با فلووکسامین خطر عوارض جانبی بنزودیازپین ها را افزایش می دهد. پزشک شما ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند که با فلووکسامین تداخل ندارند، یا دوز این داروها را تغییر دهد.
- تریپتان ها مانند سوماتریپتان: مصرف تریپتان با فلووکسامین می تواند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد. در صورت نیاز به مصرف همزمان این داروها، پزشک شما را از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت.
- بتا بلوکرها مانند پروپرانولول یا متوپرولول: مصرف این داروها همراه با فلووکسامین می تواند خطر کند شدن ضربان قلب یا فشار خون پایین را افزایش دهد. هنگامی که فلووکسامین مصرف می کنید، پزشک ممکن است دوز یک بتا بلوکر را کاهش دهد.
داروهای سروتونرژیک
مصرف این داروها همراه با فلووکسامین ممکن است خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد که می تواند کشنده باشد. این داروها عبارتند از:
- آمفتامین ها
- مخمر سنت جان
- بوسپیرون ضد اضطراب
- مواد افیونی فنتانیل و ترامادول
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین و سرترالین
- مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SSNRIs) مانند دولوکستین و ونلافاکسین
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) مانند آمی تریپتیلین و کلومیپرامین
مطالعه بیشتر: عوارض آمی تریپتیلین
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این دارو با داروساز آنلاین مشورت نمایید.
هشدارهای مهم هنگام مصرف فلووکسامین
این دارو دارای جعبه هشدار است که جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) محسوب می شود. طبق این هشدار مصرف فلووکسامین می تواند با برخی از خطرات و هشدارهای زیر همراه باشد:
افکار خودکشی
Fluvoxamine ممکن است افکار یا اعمال خودکشی را در برخی از کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان جوان افزایش دهد. این افکار یا اعمال معمولاً در چند ماه اول درمان یا در طول تغییر دوز رخ می دهند. اگر متوجه تغییرات جدید یا ناگهانی در خلق و خو، رفتار، اعمال، افکار یا احساسات خود یا فرزندتان شدید، به خصوص اگر شدید باشد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
هشدار سندرم سروتونین
این دارو می تواند باعث ایجاد یک وضعیت جدی به نام سندرم سروتونین شود. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که داروها باعث ایجاد سروتونین بیش از حد در بدن شما می شوند. اگر علائمی از این بیماری مانند بی قراری، توهم، مشکلات هماهنگی یا سفتی عضلانی دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
مطالعه بیشتر: کمبود سروتونین و راهکارهای درمانی آن
هشدار خونریزی غیر طبیعی
مصرف فلووکسامین ممکن است خطر خونریزی یا کبودی را افزایش دهد. اگر آسپرین، وارفارین رقیقکننده خون، یا یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) نیز مصرف میکنید، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید.
هشدار دوره های شیدایی
این دارو می تواند خطر ابتلا به مانیا را افزایش دهد. اگر سابقه شیدایی دارید، قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار آلرژی
فلووکسامین می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در تنفس
- تورم صورت، چشم ها، گلو یا زبان شما
- بثورات، کهیر یا تاول، به تنهایی یا همراه با تب یا درد مفاصل
در صورت بروز این علائم، با مراکز درمانی تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.
هشدار تداخل الکلی
هنگام مصرف فلووکسامین، نوشیدن الکل توصیه نمی شود.
هشدار برای افراد با شرایط خاص
برای افراد مبتلا به گلوکوم زاویه بسته: فلووکسامین می تواند خطر حمله زاویه بسته را افزایش دهد که منجر به تجمع مایع و فشار شدید داخل چشم شما می شود.
برای افراد با سابقه شیدایی: مصرف فلووکسامین ممکن است خطر فعال شدن مانیا را افزایش دهد. در حین استفاده از این دارو، پزشک باید شما را به دقت تحت نظر داشته باشد.
برای افراد مبتلا به تشنج: برخی از افرادی که از این دارو استفاده کرده اند دچار تشنج شده اند. اگر صرع ناپایدار دارید، نباید این دارو را مصرف کنید. درصورتیکه سابقه تشنج یا صرع کنترل شده دارید، در صورت مصرف این دارو، پزشک باید شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد. اگر شروع به تشنج کردید یا اگر تشنج شما بیشتر شد، باید با پزشک خود در مورد قطع این دارو صحبت کنید.
برای افراد مبتلا به بیماری کبد: اگر سابقه بیماری کبدی دارید، بدن شما ممکن است این دارو را به سرعت آنطور که باید پاک نکند. این می تواند منجر به تجمع این دارو در بدن شما شود. برای جلوگیری از این امر، پزشک ممکن است داروی شما را با دوز کمتر شروع کند و در طول افزایش دوز به دقت شما را تحت نظر داشته باشد.
سوالی داری؟ کلیک کن.
ویزیت آنلاین با بهترین متخصصان روانشناسی و روانپزشکی
بهترین زمان مصرف فلووکسامین
فلووکسامین دارویی است که برای درمان اختلال افسردگی، اختلال اضطراب و بعضی اختلالات روانی دیگر استفاده میشود. بهترین زمان مصرف داروی فلووکسامین ممکن است بسته به شرایط خاص هر فرد متفاوت باشد و باید به دستور پزشک معالج پیروی کنید. اما در عموم، معمولاً فلووکسامین به صورت روزانه مصرف میشود و میتواند در ساعاتی از روز مصرف شود که برای شما مناسب است.
بعضی از افراد ممکن است فلووکسامین را در صبح یا در طول روز مصرف کنند، در حالی که برخی دیگر این دارو را در شب مصرف میکنند. این موضوع بسته به واکنش شخصی شما به دارو، عوارض جانبی ممکن، توصیههای پزشک و سازماندهی دارو در برنامه درمانی شما متفاوت است.
به هر حال، مهمترین نکته این است که دستورالعمل پزشک را رعایت کنید. پزشک شما با توجه به شرایط شما و نیازهای درمانی، بهترین زمان مصرف فلووکسامین را تعیین کرده است. همچنین، ممکن است طی مراجعات و پیشرفت درمانی، پزشک تغییراتی در زمان مصرف دارو برای شما اعمال کند.
بنابراین، برای مشخص کردن بهترین زمان مصرف داروی فلووکسامین بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و دستورات و راهنماییهای او را دنبال کنید.
مصرف فلووکسامین در بارداری و شیردهی
برای زنان باردار Fluvoxamine یک داروی حاملگی دسته C محسوب می شود. قرارگیری هر دارو در این دسته نشان دهنده دو شرایط زیر است:
- تحقیقات روی حیوانات نشان داده است که مصرف دارو توسط مادر می تواند بر روی جنین اثر نا مطلوبی داشته باشد.
- مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا مطمئن شویم که چگونه دارو ممکن است بر جنین انسانی تأثیر بگذارد.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو تنها در صورتی باید استفاده شود که منافع بالقوه خطر احتمالی را توجیه کند. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که داروی دیگری در دوران بارداری برای بیمار تجویز کند. اگر در حین مصرف این دارو باردار شدید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
Fluvoxamine به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را یا مصرف این دارو را متوقف کنید.
مطالعه بیشتر: راهکارهای مقابله با وسواس فکری