در پاسخ به اینکه چرا کودکم گوش هایش را می کشد، باید به این موضوع توجه داشته باشید که کشیدن گوش در کودکان، امری رایج است. در حالی که بیشتر دلایل کشیدن گوش توسط نوزادان خوش خیم است، اما ممکن است به دلیل شرایط جدی زمینه ای باشد.
برای اطلاع از اینکه چرا کودک شما گوش هایش را می کشد، چگونه با این رفتار کنار بیایید و چه زمانی نگران این مسئله باشید، حتما ادامه مقاله را تا انتها بخوانید.
چرا کودک شما گوش های خود را می کشد؟
برخی از دلایل احتمالی کشیدن گوش در نوزادان، عبارتند از:
بازی و خود آرامش بخشی
اکثر نوزادان ممکن است هنگام بازی یا هنگام کشف اعضای بدن شان، گوش خود را بکشند. به عنوان مثال، کودک ممکن است گوش های خودش و در عین حال هم بینی یا انگشتان پاهای خودش را نیز بکشد، زیرا می خواهد این اعضای بدن و دامنه حرکات آنها را کشف کند. این کشیدن گوش و سایر اعضاء بدن، یکی از بازی خود کودک در ماه های اولیه است.
برخی از نوزادان برای تسکین خود ممکن است گوش های خودشان را بکشند. در چنین مواردی، ممکن است کودک را ببینید که هنگام ناراحتی، بد قلقی یا هنگام خوابیدن گوش های خود را می کشد. کشیدن گوش در کودکان برای بازی و خود آرامش بخش بعد از چهار ماهگی شروع و تا یک سالگی متوقف می شود.
عفونت و تحریک گوش
عفونت گوش باعث بروز علائمی مانند گوش درد، خارش داخل مجرای گوش و احساس پری در داخل گوش می شود. در این شرایط ممکن است کودک گوش های خود را بکشد.
انواع مختلفی از عفونت گوش وجود دارد.
برخی از عفونت های شایع گوش که می تواند باعث کشیدن گوش کودک توسط کودک شود، عبارتند از:
- اوتیت میانی: اوتیت میانی یک عفونت شایع گوش در بچه ها است. نزدیک به 80٪ از نوزادان تجربه حداقل یک عفونت گوش میانی در سن سه سالگی را دارند. انواع مختلفی از عفونت های اوتیت میانی وجود دارد که منجر به بروز علائم مختلف می شود که همگی منجر به رفتار کشیدن گوش می شوند. علل شایع عفونت های باکتریایی و ویروسی گوش میانی است که پشت پرده گوش قرار دارد.
- عفونت های قارچی: انواع مختلفی از عفونت های قارچی می توانند روی گوش کودکان تأثیر بگذارند. اوتیت خارجی که به عنوان گوش شناگر نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی رایج است که می تواند گوش خارجی را تحت تأثیر قرار دهد. حتی ممکن است از خارج به دلیل قرمزی پوست اطراف دهانه گوش قابل تشخیص باشد. در موارد شدید، احتمال دارد لکه های سفید و مایعی را که از مجرای گوش در حال خارج شدن هستند را نیز مشاهده کنید. خیس بودن گوش پس از حمام یا افزایش حساسیت به عفونت های قارچی می تواند از عواملی باشد که منجر به اوتیت خارجی می شود.
- عفونت گوش با عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی: نوزادان مبتلا به عفونت های تنفسی، مانند سرماخوردگی، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت گوش باشند. خلط از نازوفارنکس ممکن است از طریق لوله استاش به گوش میانی منتقل شود. نوزادان مبتلا به عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی است ممکن است به طور همزمان با عفونت گوش روبرو شود. این وضعیت می تواند باعث شود تا کودک شما اغلب گوش هایش بکشند.
عوامل خطر کشیدن گوش توسط کودکان
علاوه بر عفونت های گوش، برخی عواملی که ممکن است منجر به بروز شرایطی شوند که کودک شما را مجبور کند تا گوشهای خودش را بکشد، عبارتند از:
- جسم خارجی: در موارد نادر، ممکن است جسم خارجی درون گوش کودک قرار گیرد.
- آب: نوزاد احتمال دارد به دلیل وجود آب در مجاری گوش، گوش های خود را پس از استحمام بکشد.
- سفر هوایی: تغییر فشار داخل هواپیما می تواند باعث تغییر فشار در گوش میانی و خارجی شود. این وضعیت می تواند منجر به ناراحتی موقتی گوش شود و کودک را مجبور به کشیدن گوش های خودش کند.
- آلرژی: در نوزادان مبتلا به آلرژی، به ویژه آلرژی تنفسی، ممکن است خلط بیش از حدی از لوله استاش به گوش میانی تخلیه و منجر به تحریک شود. در بعضی موارد، التهاب بافت ها، مانند آدنوئیدها، از تخلیه مایعات از گوش میانی به نازوفارنکس جلوگیری کرده و باعث ایجاد احساس پری در گوش می شود.
شرایط پوستی
نوزادانی که مشکلات پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس دارند ممکن است گوش های خود را بکشند تا خارش و ناراحتی ناشی از این شرایط را تسکین دهند. در برخی موارد، پوست داخل مجرای گوش ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد و باعث شود کودک گوش های خود را بکشد. اگر کودک شما گوش های خود را به دلیل مشکلات پوستی بکشد، احتمالاً علائمی از آن در سایر قسمت های بدن وجود دارد.
دندان درآوردن
دندان درآوردن نوزادان به دلیل تشعشع لثه که از طریق فک پایین تابیده می شود. معمولاً می تواند منجر به کشیده شدن گوش در کودکان شود. همچنین ممکن است علائم دیگری از جمله التهاب لثه ها، میل به گاز گرفتن و تحریک عمومی نیز در آنها مشاهده شود.
علاوه بر این، بعضی از نوزادان عادت دارند که گوش خود را فقط در صورت ناامیدی بکشند. در موارد نادر، کودک ممکن است گوش ها را به دلیل آسیب های اساسی در بافت صورت بکشد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر کودک بیش از یک هفته به این وضعیت ادامه می دهد یا اگر هنگام کشیدن گوش خود همیشه گریه یا احساس ناراحتی و درد می کند، به پزشک مراجعه کنید.
همچنین اگر کودک علائم و نشانه های زیر را همراه با کشیدن گوش های خود نشان داد، باید به پزشک مراجعه کنید.
- خارج شدن مایع از گوش
- قرمزی یا تورم در گوش خارجی
- مخاط بیش از حد بینی یا خلط
- قرمزی پوست اطراف گوش خارجی
- وجود جسم خارجی در داخل مجرای گوش
- قرمزی یا لکه های سفید در امتداد مجرای گوش
- تب با دمای بالاتر از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد)
- علائم عفونت مانند استفراغ، اسهال، اشتهای کم و بی خواب
کشیدن گوش در نوزادان چگونه درمان می شود؟
اگر کشیدن گوش نشانه وجود یک بیماری زمینه ای باشد، بهبود و رفع این مشکل می تواند رفتار کشیدن گوش را متوقف کند. بسته به علت اصلی کشیدن گوش در کودکان، پزشک می تواند گزینه های زیر را تجویز کند:
- آنتی بیوتیک و ضد قارچ: اگر علت آن عفونت گوش باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک یا ضد قارچ تجویز کند. آنتی بیوتیک خوراکی همراه با قطره گوش آنتی بیوتیکی می تواند در موارد شدید تجویز شود. می توان پمادهای ضد قارچی و قطره گوش را برای کنترل و ریشه کن کردن قارچ در مورد گوش شناگر تجویز کرد.
- داروها برای عفونت های تنفسی: عفونت های تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی را می توان با استامینوفن یا ایبوپروفن که پزشک تجویز می کند، کنترل کرد. این دارو ها ممکن است به مهار ترشح مخاط کمک کرده و از تشدید تحریک گوش جلوگیری کند. عفونت های ناشی از باکتری را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد.
- برداشتن جسم خارجی: اگر کشیدن گوش به دلیل جسم خارجی باشد، پزشک ممکن است مجرای گوش را بازرسی کرده و جسم خارجی را خارج کند.
- پمادهای موضعی: به نوزادان مبتلا به اگزما یا پسوریازیس می توان برای کنترل خارش، پمادهای پایه کورتیکواستروئید تجویز کرد. همچنین پزشک ممکن است شما لوسیون یا کرم های دیگری را بر اساس میزان مشکل پوستی، نوع و شدت آن تجویز کند.
بیشتر موارد کشیدن گوش در نوزادان را می توان در خانه با نتایج مثبت کنترل کرد.
چگونه رفتار گوش کشیدن در کودک را مدیریت کنیم؟
والدین می توانند اقدامات زیر را برای کنترل رفتار کشیدن گوش و جلوگیری از دلایل جدی پشت گوش کشیدن در نوزادان انجام دهند.
دستان کودک خود را با دستکش بپوشانید. این کار به آنها کمک می کند تا کشیدن گوش در طولانی مدت به عادت تبدیل نشود.
گزینه های جایگزین را برای کودک خود تهیه کنید. بهتر است اسباب بازی برای کودک تهیه کنید یا به او پستانک بدهید.
گوش های کودک را پس از استحمام به میزان کافی خشک کنید. این می تواند به کاهش خطر عفونت های قارچی، مانند اوتیت خارجی کمک کند.
بیماری های پوستی کودک را مدیریت کنید. برای یادگیری روش های کنترل هرگونه مشکل پوستی با یک متخصص اطفال یا متخصص پوست صحبت کنید. چندین بیماری پوستی مانند اگزما مزمن برای جلوگیری از خارش و ناراحتی به درمان طولانی مدت نیاز دارند.
از یک مرطوب کننده هوا استفاده کنید. مرطوب سازی هوای محیط اتاق کودک می تواند نفس کشیدن را برای کودک راحت تر و آسان کند. این می تواند به ویژه برای نوزادان مبتلا به عفونت های تنفسی فوقانی یا آلرژی مفید باشد. کاهش تحریک در هنگام تنفس می تواند احتمال کشیدن گوش های کودک را کاهش دهد.
اجازه ندهید کودک با بطری در دهان بخوابد. این وضعیت می تواند خطر جریان یافتن مایعات یا شیر به نازوفارنکس و رسیدن آن به گوش میانی از طریق لوله استاش را افزایش دهد. شیر انباشته شده یا مایعات دیگر در گوش میانی می تواند خطر عفونت های باکتریایی را افزایش دهد.
بهداشت را رعایت کنید.
بهداشت مناسب خطر ابتلا به چندین عفونت از جمله عفونت گوش را کاهش می دهد. قبل از دست زدن به کودک و وسایل شخصی آنها، دستان خود را بشویید. به خواهر یا برادر کودک نیز همین کار را یاد بدهید. دستان کودک را وقتی وارد خانه می شوند را بشویید و به طور دوره ای اسباب بازی های آنها را با ضد عفونی کننده برای نوزاد ضد عفونی کنید.
برای تمیز کردن گوش کودک از پنبه استفاده نکنید. مجاری گوش به خودی خود تمیز می شوند و استفاده از سواب پنبه ممکن است موم گوش را به عمق بیشتری فشار دهد. برای تمیز کردن گوش خارجی کودک از پارچه مرطوب استفاده کنید. در صورت مشاهده یا تجمع بیش از حد جرم گوش، برای از بین بردن آن با پزشک مشورت کنید.
کودک را واکسینه کنید.
واکسیناسیون در برابر آنفلوانزا و ذات الریه می تواند از کودک در برابر این عفونت ها محافظت کرده و از بروز علائمی که باعث می شود کودک گوش هایش را بکشد، جلوگیری کند.
سخن آخر
کشیدن گوش کودک یک اتفاق رایج است و به ندرت باعث نگرانی می شود. عفونت گوش، معمولاً علت جدی شایع کشیدن گوش در کودکان است. مراقبت و بهداشت کافی می تواند خطر عفونت در نوزادان را کاهش دهد. همچنین بهتر است وسایل جایگزین برای تسکین خود در کودک تهیه کنید. اگر کشیدن گوش کودک در طول یک هفته ادامه داشت یا با علائم دیگری همراه بود، در صحبت با پزشک متخصص اطفال دریغ نکنید.
آخرین دیدگاه‌ها