کابوس در کودکان و راه های مقابله با آن

کابوس در کودکان و نوزادان رایج است. گاهی اوقات، ممکن است با شنیدن فریادهای کودک خود از خواب بیدار شوید و ببینید که او در حال حرکت است و صداهای ناراحت کننده ای در گهواره خود ایجاد می کند. در حالی که آنها ممکن است با کلمات اطمینان بخش و نوازش شما آرام شوند، اما احتمال دارد کابوس آنها ادامه یابد. وحشت شبانه می تواند سخت تر از کابوس باشد، که ممکن است از علائم کودک خود بتوانید آنها را تشخیص دهید. کابوس ها و وحشت های شبانه می توانند ناشی از تغییرات خاصی در مغز در حال رشد یا عواملی مانند خستگی یا داروها باشند. برای آشنایی بیشتر با کابوس ها در نوزادان و کودکان و نحوه برخورد با آن ها و پیشگیری از آن، ادامه مطلب را بخوانید.

کابوس ها خواب های بد واضحی هستند. آنها زمانی رخ می دهند که نوزاد در خواب عمیق یا REM (حرکت سریع چشم) است. حتی باعث می شود کودک با ترس و حالت عصبی از خواب بیدار شود. اغلب، نوزاد یا کودک نوپا می تواند کابوس را با جزئیات به یاد بیاورد و حتی ممکن است صبح روز بعد پس از یک کابوس ناراحت به نظر برسد. یک کودک نوپا ممکن است بتواند کابوس خود را در صبح برای شما تعریف کند، اما کودک راهی برای انتقال آن به شما ندارد.

معلوم نیست که آیا نوزادان تازه متولد شده می توانند کابوس ببینند. آنها بیش از 10 ساعت در روز را در خواب REM می گذرانند، بنابراین قابل قبول است که بتوانند کابوس های ابتدایی را تجربه کنند.

شایع ترین علل کابوس در کودکان

کابوس ها را می توان به شدت با رویدادهایی که در ساعات بیداری نوزاد یا کودک نوپا رخ می دهد مرتبط دانست. برخی از دلایل کلیدی که چرا آنها ممکن است کابوس ببینند، عبارتند از:

موقعیت ناراحت کننده یا ترسناک

کودک ممکن است با چیزهایی که برای یک بزرگسال عادی به نظر برسد، ناراحت شود. اگر کودک شما تصویر ترسناکی را دیده یا تماشا کرده باشد یا زمانی را با یکی از بستگان خود گذرانده باشد که به نظر او ترسناک است، ممکن است کابوس را تجربه کند. برخی از موقعیت های دیگر که اکثر مواقع برای کودک نوپا بد شناخته می شوند، نقل مکان به مکان جدید یا از دست دادن یکی از بستگان نزدیک است. کودکان نوپا با تخیل به خصوص خوب ممکن است پس از گوش دادن به داستان های ترسناک بیشتر کابوس ببینند.

دارو

برخی داروها می توانند منجر به کابوس هایی شوند که به عنوان کابوس های ناشی از دارو شناخته می شوند. در بیشتر موارد، قطع دارو یا تغییر در دوز می تواند باعث از بین رفتن کابوس ها شود.

استرس و اضطراب

کودک شما ممکن است در مورد چیزی ترس یا اضطراب داشته باشد. همین ترس می تواند به صورت کابوس ظاهر شود.

خستگی

کم خوابی حاد باعث خستگی می شود که چرخه خواب و بیداری را در نوزادان مختل می کند که ممکن است به طور غیرمستقیم مغز را به دیدن رویاهای منفی که به شکل کابوس می باشد سوق دهد.

سایر علل کابوس کودکان

دلایل دیگری نیز وجود دارد که به نوزادان و کودکان نوپا کابوس می دهد اما فاقد شواهد علمی است.

وعده غذایی سنگین قبل از خواب. یک وعده غذایی سنگین درست قبل از خواب یکی از علل کابوس در بزرگسالان است. اما مشخص نیست که آیا این شرایط برای نوزادان هم تاثیری دارد یا خیر، اگرچه کودکان نوپا ممکن است به دلیل مصرف غذای سنگین مستعد ابتلا به کابوس های شبانه شوند.

رفلاکس معده به مری. رفلاکس معده برای نوزاد ناراحت کننده است. اگر این وضعیت ادامه یابد، ممکن است کودک دچار ترس ذاتی از خواب شود و در صورت اجبار به خوابیدن، کابوس ببیند. مشخص نیست که آیا ریفلاکس معده علت مستقیم کابوس است یا درد مربوط به آن؟

برای والدین مهم است که همه علائم را بدانند تا بتوانند وقوع یک کابوس را تشخیص دهند.

علائم کابوس در نوزادان

کابوس ها را می توان به راحتی تشخیص داد، زیرا کودک شما به احتمال زیاد بلافاصله بعد از بروز کابوس ها خبر را صدا می زند. در اینجا علائم بیشتری وجود دارد که کودک یا کودک نوپا هنگام دیدن کابوس ممکن است آنها را بروز دهد:

1. بیدار شدن ناگهانی و فوری: کودک شما به طور ناگهانی از خواب بیدار می شود و شما را صدا می کند. او ممکن است این رویا را کاملاً واضح به خاطر بیاورد.
2. به وضوح ترسیده است: کودک شما به طور آشکاری وحشت زده خواهد شد که گویی چیزی ترسناک را در مقابل چشمان خود می بیند. حتی ممکن است کودک شما عرق کند و ضربان قلب او سریع باشد.
3. ترس از بازگشت به خواب: کودک نوپا از خوابیدن دوباره می ترسد، به خصوص اگر به تنهایی یا در یک تخت یا گهواره جداگانه بخوابد.

چگونه با کابوس کودکان کنار بیاییم؟

راه هایی وجود دارد که می توانید کودک خود را آرام کنید و مطمئن شوید که آنها دیگر از کابوس نمی ترسد:

اطمینان و نوازش. هیچ چیز برای یک کودک نوپا آرام تر از صدای والدینش پس از یک کابوس نیست. زمان زیادی را با کودک نوپا خود بگذرانید و به او اطمینان دهید که در اطراف او هستید. از آنجایی که نوزادان ممکن است حرف های شفاهی را درک نکنند، بهترین راه برای ایجاد احساس امنیت در آنها، نوازش آنهاست. کودک خود را محکم در آغوش بگیرید و لالایی بخوانید تا آرام شود.

توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده است. هنگامی که اضطراب اولیه فروکش کرد، سعی کنید به کودک نوپا خود توضیح دهید که خواب بدی دیده است. به کودک نوپای خود کمک کنید تا بفهمد کابوس ها واقعی به نظر می رسند اما هرگز نمی توانند در زندگی واقعی آسیبی به آنها بزنند.

جو را تغییر دهید. سعی کنید با به اشتراک گذاشتن یک تجربه خنده دار یا یک شوخی که کودک نوپاتان می تواند آن را درک کند، جو را آرام تر کنید. اجازه دهید یکی دیگر از اعضای خانواده به شما ملحق شود و با کودک نوپا گفتگوی آرام داشته باشید.

یک آیتم امنیتی داشته باشید. چیزی به کودک خود بدهید که احساس راحتی کند و به عنوان نمادی از امنیت عمل کند. این می تواند هر چیزی باشد، از یک پتوی نرم بگیرید تا یک اسباب بازی ساده نوازشگر.

حرف زدن، در مورد کابوس ممنوع! به طور مستقیم در مورد کابوس صحبت نکنید. در عوض، سؤالی مانند “آیا خوب خوابیدید؟” بپرسید؟ اگر کودک نوپا شروع به صحبت در مورد رویای ترسناک کرد، با دقت گوش دهید. اگر کودک نوپای شما در صبح آرام به نظر می رسد، فوق العاده است!

چگونه از کابوس در کودکان پیشگیری کنیم؟

اگر کودک شما زیاد کابوس می بیند، می توانید از راهکارهای زیر برای پیشگیری از آنها  استفاده کنید:

قبل از خواب یک برنامه آرام بخش داشته باشید. یک یا دو ساعت قبل از خواب کودک برای اطمینان از اینکه کودک شما خواب آرامی دارد، بسیار مهم است. در این مدت کودک یا کودک نوپای خود را در معرض چیزی قرار ندهید که باعث تشدید کابوس می شود. این شامل داستان ها، فیلم ها یا تصاویر ترسناک یا آزاردهنده است. روی خواندن چند داستان خنده دار یا زیبا قبل از خواب با تصاویر روشن تمرکز کنید.

او را با تاریکی آشنا کنید. چراغ ها را خاموش کنید و کودک خود را با چیزهایی که ممکن است در تاریکی ببیند مانند سایه ها و نورهای منحرف از پنجره آشنا کنید. این می تواند به کاهش ترس از تاریکی کمک کند، که به نوبه خود به خواب بهتر کودک شما کمک می کند.

از یک نور کم در شب استفاده کنید. یک روشنایی با نور کم و آرامش بخش را در اتاق نصب کنید که به او کمک می کند اطراف اتاق را ببیند. تا از بستن چشمای خودش در تاریکی ترس نداشته باشد. کابوس ها قابل پیشگیری هستند و اکثر کودکان نوپا در نهایت می فهمند که آنها فقط رویاهای بدی هستند که با شب از بین می روند. اما وحشت شبانه حتی والدین را نیز وحشت زده می کند. این چیزی است که معادل دیدن یک کابوس با چشمان کاملاً بیدار اما در حالت خواب است.

عوارض کابوس ها در کودکان

کودک ممکن است عواقب منفی خاصی را پس از  کابوس های شبانه تجربه کند، از جمله:

ترس از خواب: یک نوزاد یا کودک نوپا ممکن است به دلیل ترس از تجربه کابوس دیگری دوست نداشته باشد بخوابد. زمانی که او به طور مکرر کابوس های شبانه را تجربه می کند، به احتمال زیاد این وضعیت اتفاق می افتد.

اضطراب در طول روز: اگر احساس یک رویای بد باقی بماند، کودک احتمال دارد در طول روز بعد در خلق و خوی مضطرب به نظر برسد.

خواب آلودگی بیش از حد در طول روز: از آنجایی که نوزاد یا کودک نوپا در شب دچار اختلال خواب شده است، کودک در طول روز احساس خواب آلودگی می کند و در بعدازظهر چرت های بیشتری می زند که همین ممکن است منجر به اختلال در خواب شبانه کودک شود.

بی حالی عمومی: کم خوابی باعث تنبلی نوزاد در تمام طول روز می شود. بنابراین علاقه کمتری به بازی و تعامل با دیگران نشان خواهد داد.

آسیب: در یک قسمت از وحشت شبانه، نوزاد یا کودک نوپا ممکن است اندام های خود را به شدت حرکت دهد که در واقع ممکن است در اثر ضربه به خود آسیب برساند. هنگام راه رفتن در خواب ممکن است از تخت بیفتد یا به خود آسیب برساند.

کابوس ها و وحشت های شبانه نیز ممکن است نشانه ای از برخی بیماری های زمینه ای باشند که می توانند عواقب جدی داشته باشند. این معمولاً با وجود برخی علائم ظاهر می شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر به نظر می رسد که کودک یا کودک نوپای شما حملات مزمن کابوس و وحشت شبانه را دارد، می تواند نشانه ای از یک مشکل یا بیماری باشد. هنگام کابوس ها و وحشت های شبانه باید مراقب موقعیت های زیر باشید:

• آنها حتی در طول روز مضطرب به نظر می رسند.
• این وضعیت خواب منظم آنها را به شدت مختل می کند.
• آنها در طول روز نیز خواب های بد و وحشت می بینند.
• کودک یا کودک نوپا در هنگام کابوس یا وحشت شبانه به شدت تکان می خورد یا سفت می شود.
• رفتار آنها ناخوشایند به نظر می رسد و شما احساس می کنید که ربطی به کابوس ها و وحشت های شبانه او دارد.

درمان کابوس و وحشت شبانه در کودکان

در حالی که هیچ درمان خاصی برای این شرایط وجود ندارد، پزشک رویکردی چند جانبه را برای درمان یا مدیریت آنها اتخاذ می کند. در اینجا برخی از اقدامات انجام شده برای درمان این بیماری آورده شده است:

مدیریت علت اصلی. رویدادهای آسیب زا یا تجربیات استرس زا همگی می توانند محرک های روزانه باشند. بنابراین، پزشک سعی می کند روال روزانه کودک یا نوپا را درک کند تا یک رویداد دوره ای ممکن که استرس زا است را تشخیص دهد. پس از شناسایی، والدین راه هایی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض شرایطی که می تواند منجر به علت شود، پیشنهاد می شود.

مشاوره. کودک نوپا می تواند تحت مشاوره و آرامش درمانی قرار گیرد تا به خواب بهتر او کمک کند. همچنین بهتر است کودک خود را تشویق کنید تا با کودکان نوپا دیگر معاشرت و بازی کند تا ذهنش را مشغول و منحرف کند. خواب درمانی آموزشی، در مورد کودکان نوپا نیز موثر است. در اینجا کودک نوپا برای خواب مناسب آموزش می بیند و به والدین آموزش داده می شود که شرایط خواب بهتری را فراهم کنند.

دارو. اگر وضعیت وخیم باشد، پزشک ممکن است داروهایی برای کاهش شدت مشکل تجویز کند. نوزادان و کودکان نوپا آنقدر کوچک هستند که شاید نتوانید به آنها داروهای خواب آور مانند قرص های خواب آور بدهید. بنابراین، پزشک یک داروی روانگردان برای تقویت خلق و خو و سلامت روان مثبت تجویز می کند.

حفظ یک برنامه خواب آرام همراه با یک محیط خواب راحت باید به کودک کمک کند کابوس ها و وحشت های شبانه را پشت سر بگذارد. اکثر نوزادان و کودکان نوپا با بزرگتر شدن بر این عارضه غلبه می کنند. به عنوان یک والدین، باید همیشه مراقب باشید و هر چیز هشدار دهنده ای را به متخصص اطفال کودک خود بگویید.