بدون نظر

میلیا چشمی

میلیا چشمی برجستگی های کوچک و سفید رنگی است که در قسمت های مختلف بینی، چانه یا گونه های کودک ظاهر می شود اما در بیشتر موارد این دانه های 1 تا 2 میلی متری اطراف چشم ها و پلک های فرد را درگیر می کنند. این برجستگی های سفید رنگ بیشتر به صورت دسته ای ظاهر شده و یک قسمت از پوست را درگیر خواهند کرد. میلیا بیشتر در نوزادان شایع است اما با این حال ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.

در حقیقت میلیا زمانی اتفاق میفتد که کراتین در زیر سطح پوست به دام بیفتد. کراتین قوی ترین پروتئینی است که در بافت های پوستی، مو و ناخن ها می توان یافت.

متأسفانه نمی توان جلوی بروز این عارضه پوستی را گرفت. بعد از بروز نیز نیازی به درمان این عارضه نبوده و علائم آن خود به خود بعد از گذشت چند هفته یا چند ماه بهبود خواهد یافت.

علت میلیا چشمی

علت به وجود آمدن این برآمدگی ها و دانه های سفید رنگ روی پوست نوزادان با بزرگسالان و نوجوانان متفاوت است. در ادامه به علت بروز این عارضه پوستی در سنین مختلف اشاره خواهیم کرد.

علت میلیا چشمی در نوزادی

علت اصلی بروز عارضه پوستی میلیا در نوزادان هنوز ناشناخته است. این مشکل پوستی معمولاً به خاطر شباهت زیاد با آکنه کودک که توسط هورمون های مادر به وجود می آید به اشتباه گرفته می شود.

برخلاف آکنه کودک، میلیا باعث بروز التهاب یا تورم پوست فرد نشده و خود را با بروز برآمدگی های پوستی نشان خواهد داد. علاوه بر این کودکان مبتلا به میلیا از همان بدو تولد با این برآمدگی ها به دنیا می آیند در حالی که آکنه نوزاد به فاصله دو تا چهار هفته پس از تولد کودک روی پوست او ظاهر خواهد شد.

علت میلیا چشمی در نوجوانان و بزرگسالان

در نوجوانان و بزرگسالان، میلیا معمولاً با نوعی آسیب پوستی همراه خواهد بود. این آسیب های پوستی شامل موارد زیر می شود:

تاول به دلیل بیماری پوستی مانند ابتلا به اپیدرمولیز بولوزا (EB)، پمفیگوئید پی در پی یا پورفیریا cutanea tarda(PCT)
جراحات تاول مانند پیچک سمی
سوختگی ها
آسیب ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید
استفاده طولانی مدت از کرم های استروئیدی
روش های درمانی پوست مثل درم ابریشن یا لیزر پوست

علاوه بر این میلیا ممکن است با افزایش سن و توانایی طبیعی پوست برای لایه برداری نیز به وجود بیاید.

علائم میلیا چشمی

برجستگی های ناشی از میلیا بیشتر در نزدیکی بینی، چانه، اطراف چشم ها یا گونه ها مشاهده می شود. البته بروز این برجستگی های سفید رنگ فقط به این نواحی محدود نبوده و ممکن است نواحی دیگری مانند بالاتنه و اندام های مختلف بدن فرد را نیز درگیر کند.

علائم این عارضه پوسیت گاهی اوقات شبیه برآمدگی های به وجود آمده بر روی لثه یا سقف دهان کودکان است. این برآمدگی ها به عنوان Epstein pearls نیز شناخته می شوند. همچنین برخی از نوزادان دچار آکنه کودک می شوند که اغلب با برجستگی های کوچک قرمز و مچ پا بر روی گونه ها، چانه و پیشانی نمایان شده و می تواند همراه یا بدون عارضه پوستی میلیا رخ دهد.

برآمدگی های ناشی از میلیا کوچک، دوکی شکل و به رنگ سفید یا زرد رنگ است. این برآمدگی ها معمولاً با خارش یا درد همراه نیست اما می تواند باعث ناراحتی فرد مبتلا شود. همچنین برآمدگی های ناشی از میلیا ممکن است در هنگام پوشیدن لباس یا ساییده شدن جسمی به آن ها، دچار قرمزی و التهاب شود.

زمان مراجعه به پزشک

اگر برآمدگی های به وجود آمده بعد از گذشت سه ماه بهبود نیافت یا نگران ظاهر پوست کودک خود هستید، بهتر است به پزشک اطفال مراجعه کنید.

انواع میلیا چشمی

انواع میلیا بر اساس سن فرد مبتلا، زمان به وجود آمدن یا علت ایجاد کیست دسته بندی می شوند. علاوه بر این دسته بندی ها به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می شوند.

میلیا اولیه مستقیماً از کراتین گرفتار شده در زیر پوست به وجود می آید. این نوع از برآمدگی های کیستی شکل معمولاً بر روی پوست صورت نوزادان یا بزرگسالان ظاهر خواهند شد.

میلیا نوزادی

این میلیا به عنوان میلیا اولیه در نظر گرفته شده و پوست کودکان تازه متولد شده را درگیر می کند. این نوع از میلیا بعد از گذشت چند هفته بهبود خواهد یافت. این کیست ها معمولاً بر روی صورت، کف سر و بالاتنه کودک به وجود می آیند. طبق آمارها حدود 40 درصد از کودکان تازه متولد شده دچار این عارضه پوستی هستند.

میلیا اولیه در نوجوانان و بزرگسالان

این بیماری در این سنین بیشتر در اطراف پلک ها، پیشانی و ناحیه تناسلی فرد به وجود می آید. میلیا اولیه در سنین نوجوانی و بزرگسالی معمولاً بعد از گذشت چند هفته یا چند ماه از بین خواهد رفت.

میلیا جوانان (Juvenile milia)

اختلالات ژنتیکی نادر ممکن است باعث بروز میلیا جوونایل شود. این اختلالات ژنتیکی شامل موارد زیر می شود:

سندرم کارسینوم سلول بازوی نووییدNBCCS .سندرم کاسینوم سلول بازوی نووید می تواند به سرطان سلول پایه منجر شود.
Pachyonychia congenita. این بیماری ژنتیکی ممکن است باعث تغییر شکل غیر طبیعی و ضخیم شدن ناخن های فرد مبتلا شود.
سندرم گاردنر. این اختلال ژنتیکی نادر ممکن است به مرور زمان منجر به سرطان روده بزرگ در فرد مبتلا شود.

سندرم Bazex-Dupré-Christol. این سندرم روی رشد مو و توانایی تعریق فرد مبتلا تأثیر می گذارد.

میلیا ان پلاک (Milia en plaque)

این بیماری معمولاً با اختلالات پوستی ژنتیکی یا خود ایمنی از قبیل لوپوس دیسکوئید یا لیکن پلان همراه خواهد بود. میلیا ان پلاک می تواند پلک ها، گوش، گونه یا فک فرد را درگیر کند.

این نوع از برآمدگی های میلیا ممکن است چندین سانتیمتر قطر داشته باشد. میلیا ان پلاک عمدتاً در زنان میانسال به وجود می آید، با این حال مختص سن خاصی نبوده و می توانند بزرگسالان و کودکان در هر و جنسی را درگیر کند.

میلیا چند فورانی

این نوع از میلیا با خارش پوستی همراه بوده و می تواند پوست، صورت، دست ها و بالاتنه فرد را درگیرکند. بروز این برآمدگی ها معمولاً مدت چند هفته تا چند ماه به طول خواهد انجامید.

میلیا تروماتیک (Traumatic milia)

این برآمدگی ها معمولاً در جایی به وجود می آید که آسیب یا ضربه ای به پوست وارد شده باشد. این آسیب ها شامل سوختگی شدید یا زخم های پوستی می شود. برآمدگی های ناشی از میلیا تروماتیک ممکن است دچار التهاب شده و در قسمت مرکزی قرمز رنگ با لبه های سفید باشد.

میلیا ناشی از مصرف داروها یا محصولات خاص

استفاده از کرمهای استروئیدی می تواند منجر به ایجاد میلیا روی پوست صورت و محل استفاده از کرم ها شود. با این حال، بروز این عارضه جانبی نادر است.

برخی از مواد تشکیل دهنده محصولات مراقبت از پوست و لوازم آرایشی می توانند باعث ایجاد میلیلا در برخی افراد شوند. در نتیجه اگر پوست مستعد بروز میلیا دارید، بهتر است از مواد زیر استفاده نکنید:

پارافین مایع
پترولیوم مایع
روغن پارافین
پارافینوم مایع
مایع پترولاتوم
روغن پترولوم

موارد گفته شده همگی انواع روغن معدنی هستند که می توانند باعث بروز میلیا شوند. مصرف لانولین نیز از جمله مواردی است که می تواند احتمال بروز میلیا پوستی را افزایش دهد.

تشخیص میلیا چشمی

پزشک با بررسی و معاینه پوست فرد مراجعه کننده و بر اساس ظاهر برآمدگی های ناشی از میلیا، اقدام به تشخیص این بیماری پوستی خواهد کرد. در موارد بسیار نادری ممکن است برای تشخیص دقیق این عارضه پوستی، پزشک نیاز به نمونه برداری از پوست داشته باشد.

درمان میلیا چشمی

برای نوزادان مبتلا به میلیا، هیچ نیازی به درمان وجود نخواهد داشت. زیرا برآمدگی های پوستی ناشی از این بیماری خود به خود بعد از گذشت چند هفته بهبود یافته و ناپدید خواهند شد.

در کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز این برآمدگی های ناشی از میلیا بعد از گذشت چند ماه از بین خواهند رفت. با این حال اگر این برآمدگی ها باعث ناراحتی فرد مبتلا شده باشد، می توان با استفاده از درمان هایی آن ها را از بین برد.

این درمان ها شامل موارد زیر می شوند:

کرایوتراپی. نیتروژن مایع برآمدگی های ناشی از میلیا را منجمد کرده و می توان به راحتی آن ها را از روی پوست برداشت. این شیوه متداول ترین شیوه برای درمان میلیا است.
تخلیه. برای این کار با استفاده از یک سوزن استریل محتویات کیست را تخلیه خواهند کرد.
رتینوئیدهای موضعی. کرم های حاوی ویتامین A به لایه برداری پوست و از بین رفتن برآمدگی ها پوستی کمک خواهد کرد.
لایه برداری شیمیایی. لایه برداری های شیمیایی باعث لایه برداری از لایه رویی پوست شده و لایه جدیدی بر روی پوست فرد به وجود خواهد آمد.
فرسایش با لیزر. برای از بین بردن برآمدگی ها می توان از یک لیزر کوچک بر روی مناطق آسیب دیده استفاده کرد.
دیاتری. گرمای شدید کیست ها را از بین می برد.
برداشتن. می توان به شیوه جراحی این کیست ها را از روی پوست برداشت.

سبک زندگی و درمان خانگی میلیا چشمی

می توانید برای بهبود ظاهر پوست کودک خود از شیوه های زیر استفاده کنید:

تمیز نگه داشتن صورت کودک. بهتر است هر روز صورت کودک خود را با آب گرم و صابون ملایم شستشو دهید.
به آرامی صورت کودک خود را خشک کنید. به آرامی با ضربه زدن حوله، صورت کودک را خشک کنید.
از دستکاری یا فشار دادن برآمدگی های ناشی از میلیا بپرهیزید. این کار نه تنها کمکی به بهبود برآمدگی ها نخواهد کرد، بلکه باعث بروز عفونت و التهابات پوستی در کودک خواهد شد.
از لوسیون ها یا روغن ها استفاده نکنید. بهتر است از استفاده از لوسیون ها یا روغن ها بر روی پوست کودک بپرهیزید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

احتمالاً برای تشخیص علت اصلی بروز این برآمدگی ها روی پوست کودک یا خودتان، در ابتدا به پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. از آن جایی که مدت زمان این ملاقات ها کوتاه است، بهتر است سؤالات خود را از قبل آماده کرده و همراه خود به مطب ببرید.