زگیل کف پا چگونه درمان می شود؟

درمان زگیل کف پا با برخی از داروهای بدون نسخه و حتی روش های پزشکی امکان پذیر است. علاوه بر آن، درمان زگیل کف پا می تواند از بروز عوارض پیشگیری کند. زگیل های کف پا معمولاً صاف هستند زیرا توسط لایه بالایی پوست کف پا ،پوشانده شده اند. اما احتمال دارد بافت سطحی خشن و دانه ای نیز داشته باشند. نقاط سیاه کوچک در نزدیکی مرکز زگیل، محل خون رسانی به زگیل است. در حالی که زگیل های دست و سایر قسمت های بدن می توانند از نظر ظاهری دارای تنوع زیادی باشند، زگیل کف و روی پا ظاهر ثابتی دارد. آنها معمولاً گرد هستند و ممکن است آنها را با ذرت یا پینه اشتباه بگیرید.

زگیل های متعدد روی پا

زگیل ها، توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند که اپیدرم (لایه فوقانی پوست) را آلوده می کند.  زگیل های متعدد پس از عفونت کف پا ایجاد می شوند. زگیل های متعدد می توانند به صورت زگیل های مجزا در نقاط مختلف، یا در یک خوشه، که به آن زگیل موزاییکی می گویند، گروه بندی شوند. یک دسته بزرگ زگیل می تواند بسیار دردناک باشد و راه رفتن یا دویدن را دشوار کند. همچنین درمان یک خوشه بزرگتر برای از بین بردن آنها دشوارتر است.

چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟

زگیل های کف پا می توانند بدون درمان خود به خود از بین بروند، یا می توانید برای از بین بردن آنها از داروهای بدون نسخه ای که در داروخانه یافت می شود استفاده کنید. در این درمان ها از اسید سالیسیلیک برای حذف لایه های زگیل استفاده می شود. اکثر مردم تا زمانی که این تکنیک های خود مراقبتی موثر نباشد، برای درمان به پزشک مراجعه نمی کنند.

در صورت تغییر ظاهر یا رنگ زگیل، خونریزی یا داشتن زگیل های متعدد، باید با پزشک مشورت کنید. در صورت ابتلا به دیابت، احساس ضعف در پاها یا ضعف سیستم ایمنی بدن، باید زگیل توسط پزشک معاینه شود.

تشخیص افتراقی زگیل و پینه پا

زگیل می تواند به صورت منفرد یا خوشه ای ایجاد شود. آنها می توانند کوچک بمانند یا به یک زگیل غول پیکر تبدیل شوند. اغلب، آنها روی پاشنه یا ظاهر می شوند. زگیل روی پا اغلب می تواند شبیه به پینه باشد، که نواحی ضخیم پوست است. اما زگیل ها دارای چند ویژگی متمایز هستند که پینه ها ندارند.

علائم بارز زگیل کف پا، عبارتند از:

• نقطه سیاه “دانه” سیاه (منبع خون مویرگی) دارد.
• در صورت فشردن آن به طرف دیگر دردناک است.

اما پینه وقتی مستقیم تحت فشار قرار می گیرد دردناک است. اگر زگیل به خوبی مشخص شده باشد، خطوط طبیعی پوست را قطع می کند.

درمان زگیل روی پا چیست؟

پزشک می تواند از داروی قوی تر از سالیسیلیک اسید یا از کرایوتراپی استفاده کند و نیتروژن مایع روی زگیل بمالد تا آن را منجمد کند. از روشهای دیگری مانند ایمنی درمانی، جراحی جزئی و لیزر درمانی نیز می توان استفاده کرد.

در صورت استفاده از یک محصول بر اساس اسید سالیسیلیک، همیشه درمان سلول های مرده پوست با یک پینه یا سنگ پا کمک می کند. اما این روش می تواند منجر به خونریزی، درد و ایجاد جوش یا آبسه شود. پوست را بعد از دبریدمنت و همچنین دستان خود و ابزار دبریدمان را کاملاً تمیز کنید.

داور های موضعی برای درمان زگیل کف پا

پزشک اغلب برای زگیل های کف پا (مقاوم در برابر درمان) از کرم موضعی 5٪ فلوروراسیل 5-FU استفاده می کند. کرم 5-FU که با نسخه قابل تهیه است، در یک کارآزمایی بالینی کوچک هنگامی که با روش نوار چسب استفاده می شود، موثر واقع شد. از بین 20 نفری که در بررسی شرکت کرده بودند، 19 نفر پس از 12 هفته ریشه کن شدن کامل را تجربه کردند.

کرم 5-FU در حال حاضر برای درمان کراتوز خورشیدی و نوعی سرطان پوست که به عنوان کارسینوم سلول پایه شناخته می شود، تأیید شده است. این دارو برای درمان زگیل استفاده می شود و فقط باید تحت نظر متخصص پوست استفاده شود.

این کرم معمولاً دو بار در روز برای مدت زمانی که توسط پزشک تعیین شده است استفاده می شود و شاید باعث قرمزی خفیف، لایه برداری و احساس سوزش شود.

درمان جالب دیگر واکسن HPV است، اگرچه نوع خاصی از HPV که باعث ایجاد زگیل کف پا می شود توسط واکسن مورد هدف قرار نمی گیرد. اگر مطمئن نیستید که ضایعه، زگیل کف پا است یا خیر، مراجعه به پزشک عاقلانه است. اگر چه این مشکل رایج بوده اما قابل درمان است.

علائم زگیل کف پا

زگیل های کف پا از نظر ظاهر شبیه به میخچه اما از نظر موقعیت و ساختار متفاوت هستند. در حالی که میخچه معمولاً در سطوح بالای انگشتان کوچکتر (به ویژه روی مفصل) یافت می شود، زگیل های کف پا تمایل به ایجاد در پاشنه یا قسمت های تحمل کننده کف پا دارند.

وقتی زگیل کف پا کوتاه می شود، نقاط سیاه مشخصی دارد که در آن مویرگهای بزرگ شده سفت شده اند. با گذشت زمان، یا گاهی اوقات حتی در ابتدا، چندین زگیل کف پا می تواند در یک گروه ظاهر شود.

زگیل های کف پا اغلب به دلیل فشاری که هنگام راه رفتن یا ایستادن بر آنها وارد می شود، به سمت داخل رشد می کنند. این زگیل ها دارای الیاف دانه ای و انگشت مانند هستند که توسط پینه سخت شده احاطه شده اند. زگیل های در حال رشد داخلی و آنهایی که در چین های پوستی انگشتان پا قرار دارند بیشترین درد را دارند. زگیل های بزرگتر گاهی شکافته می شوند و بافت حساس را نمایان می کند و باعث درد و خونریزی می شود.

علل زگیل کف پا

همه زگیل ها توسط HPV ایجاد می شوند، همان ویروس مربوط به زگیل تناسلی، که بیش از 100 سویه از آن وجود دارد. نوع اولیه ای که با زگیل کف پا ارتباط دارد HPV-1 است. عوامل کمتر رایج شامل HPV انواع 2، 4، 60 و 63 و موارد دیگر هستند.

هنگام آلوده شدن به HPV، سلولهای اپیدرمی به سرعت شروع به تکثیر می کنند که منجر به تشکیل وروکا (زگیل) می شود و معمولاً به عنوان verruca نامیده می شوند. این ویروس در سطوح مرطوب رشد می کند و می تواند به راحتی از طریق شکستگی های کوچک در بیرونی ترین پوسته اپیدرم، که به عنوان لایه شاخی شاخ شناخته می شود، منتقل گردد.

پس از عفونت، زگیل احتمال دارد چند هفته یا چند ماه بروز نکند. با این حال، پس از ایجاد زگیل، ویروس می تواند از رشد بیش از حد اولیه به شکستگی های مجاور در پوست منتقل شود.

همه افرادی که در معرض HPV قرار می گیرند دچار زگیل نمی شوند. افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، مانند افراد مبتلا به HIV، آسیب پذیرند. پاهایی که به شدت عرق می کنند یا مرتباً در معرض سطوح مرطوب مانند کف اتاق رختکن قرار می گیرند نیز بیشتر در معرض زگیل قرار دارند.

تشخیص زگیل کف پا

زگیل های کف پا معمولاً با ظاهر رویش پوست تشخیص داده می شوند. در صورت شک، پزشک می تواند رشد را کوتاه کند تا ببیند آیا در بین بافت های فیبری نقاط سیاه وجود دارد یا خیر.

اگر رشد وسیع یا غیرطبیعی باشد، احتمال دارد نمونه برداری از پوست (بیوپسی تراشیدن) صورت بگیرد و نمونه به آزمایشگاه ارسال شود تا سایر شرایط مشابه، مانند molluscum contagiosum، سرطان سلول سنگفرشی، یا عارضه مرتبط با سل معروف به verrucosa cutis بررسی شود.

اگر زگیل های کف پا کوچک باشند، می توان آنها را در خانه درمان کرد. با این حال، اگر زگیل خونریزی می کند و بر نحوه راه رفتن تأثیر می گذارد. ظاهر آن عوض یا با وجود درمان بدتر می شود، باید به پزشک مراجعه کنید. این امر به ویژه در مورد دیابت صادق است. زیرا حتی یک زگیل کوچک می تواند باعث درد شدید نوروپاتیک یا منجر به عفونت پای دیابتی شود.

درمان های خانگی زگیل کف پا

بسیاری از درمان های بدون نسخه زگیل (OTC) وجود دارد که اکثر آنها حاوی اسید سالیسیلیک هستند. برخی از آنها به صورت موضعی با قطره چکان یا سواب استفاده می شوند. در حالی که برخی دیگر با چسب زخم روی زگیل قرار می گیرد. حتی اسپری های آئروسل وجود دارند که می توانند به تدریج بافت آسیب دیده را یخ زده و از بین ببرند.

سایر افراد به روش نوار چسب متکی هستند، یک عمل بی ضرر و در عین حال مشکوک که در آن نوار چسب به طور مکرر روی زگیل استفاده می شود تا به تدریج بافت غیر طبیعی را “از بین ببرد”.

موفقیت درمانهای OTC تا حد زیادی به اندازه زگیل و نحوه مداوم درمان بستگی دارد. زگیل های بزرگتر کمتر به درمان های OTC پاسخ می دهند.

روش های پزشکی درمان زگیل

با توجه به ظاهر زگیل، پزشک احتمال دارد فرمول سالیسیلیک تجویز شده را برای استفاده در خانه توصیه کند. اگر این کمک نکند، چندین روش وجود دارد که می تواند نتایج سریعتر و ایمن تری را به همراه داشته باشد.

از جمله آنها عبارتند از:

• سرما درمانی شامل استفاده از نیتروژن مایع برای انجماد و از بین بردن بافت آسیب دیده است. این روش هنگامی که توسط پزشک انجام می شود بی خطر است. شاید به چندین نوبت درمان نیاز داشته باشد.
• تری کلرواستیک اسید یک اسید قوی تر است که باید توسط پزشک استفاده شود. مانند سرما درمانی، احتمال دارد چندین بار ویزیت شوید تا زگیل کاملاً برداشته شود.
• گاهی از لیزر درمانی با رنگ پالس برای سوزاندن زگیل استفاده می شود. معمولاً بعد از عمل درد قابل توجهی وجود دارد. همچنین احتمال دارد نیاز به چندین درمان داشته باشد که هر سه تا چهار هفته انجام شود.
• بلئومایسین یک داروی شیمی درمانی است که گاهی اوقات بدون جراحی و با روش الکترو برای درمان زگیل های کف پا مقاوم به درمان استفاده می شود. یک بررسی کوچک انجام شده نشان داد که تزریق موضعی بلئومایسین همراه با جراحی الکتریکی منجر به 78 درصد از بین بردن ریشه در مقایسه با 16 درصد تنها با بلومایسین می شود.

جراحی برای زگیل کف پا

جراحی مستقیم ترین روش درمانی است که برای خارج کردن زگیل نیاز به بی حسی موضعی و چاقوی جراحی دارد. بخیه معمولاً مورد نیاز است. برای پیشگیری از عفونت و باز شدن مجدد زخم، شاید لازم باشد چند روز استراحت کنید.

• کانتاریدین که باعث ایجاد تاول زیر زگیل می شود و به طور موثری زگیل را از بقیه پوست جدا و باعث خشک شدن و از بین رفتن آن می شود.
• ایمونوتراپی شامل استفاده از دارویی مانند دیفنسیپرون (DCP) است که سیستم ایمنی را برای ریشه کن کردن عفونت HPV تحریک می کند. به طور کلی برای موارد شدید استفاده می شود زیرا احتمال دارد باعث واکنش آلرژیک، از جمله آنافیلاکسی شود.

پیشگیری از زگیل کف پا

Gardasil، Gardasil 9 و Cervarix، سه واکسنی که برای پیشگیری از زگیل تناسلی استفاده می شوند. اما قادر به پیشگیری از زگیل های کف پا نیستند زیرا گونه های مختلف HPV را مورد هدف قرار می دهند. برای این منظور، باید با رعایت بهداشت کامل و پوشاندن پاهای خود در مکان هایی که افراد با پای برهنه راه می روند، خطر را کاهش دهید. اگر پدیکور حرفه ای انجام می دهید، حتماً از سالنی دیدن کنید که عادت های نظافت خوبی دارد (مانند ضدعفونی کردن حوضچه ها بعد از هر بار استفاده) و از وسایل شخصی خود استفاده کنید.

اگر زگیل کف پا دارید، به طور مرتب کفش و جوراب خود را عوض کنید تا از شیوع ویروس پیشگیری شود. همیشه پای خود را کاملاً بشویید و خشک کنید. از کمی پودر تالک برای جذب رطوبت و تعریق اضافی استفاده کنید.

سخن آخر

زگیل های کف پا ضایعه ای هستند که در کف پا ایجاد می شوند. این رشدهای غیر طبیعی اما خوش خیم ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، روی بالاترین لایه پوست که به اپیدرم معروف است، تاثیر می گذارد. اگر زگیل کف پا را لمس کنید یا خراش دهید، می تواند انتشار یابد. برخی از آنها می توانند در یک یا هر دو پا به خوشه های گسترده تبدیل شوند، اما پس از ماه ها یا سالها خود به خود از بین می روند.

بسته به محل قرارگیری، گاهی اوقات زگیل می تواند به بافت های حساس و انتهای عصبی فشار آورد و باعث درد و ناراحتی شود. در حالی که هر کسی می تواند یک زگیل کف پا را حس کند. اما آنها اغلب کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان را تحت تاثیر قرار می دهند. برخی از رویش های کوچکتر می توانند خود به خود و بدون درمان ناپدید شوند. بعضی دیگر اغلب می توانند در خانه با یک پاک کننده زگیل بدون نسخه درمان شوند. آنهایی که بزرگتر یا به خصوص دردناک هستند احتمال دارد نیاز به درمان دارویی یا کرایوتراپی و برش جراحی داشته باشند.