لایه برداری شیمیایی پوست روشی است که از یک محلول شیمیایی روی پوست استفاده میشود تا لایه های بالایی آن از بین برود. در این شرایط پوستی که دوباره رشد میکند صاف تر است. در روش های لایه برداری سبک یا متوسط، شما ممکن است به بیش از یک بار لایه برداری نیاز داشته باشید که به نتیجه دلخواه خودتان برسید.
لایه برداری شیمیایی برای درمان چین و چروک، پوست بد رنگ و جای زخم استفاده میشود. آنها را میتوان به تنهایی یا همراه با سایر روش های زیبایی و در اعماق مختلف پوست از سطحی تا عمیق انجام داد. لایه برداری شیمیایی عمیق تر نتایج چشمگیرتری را به همراه دارد، اما بهبودی آن طولانی تر است و مدت زمان بیشتری طول میکشند.
کاربرد لایه برداری شیمیایی پوست
لایه برداری شیمیایی یک روش ترمیم کننده پوست است. بسته به روش انجام آن، لایه برداری در یکی از سه عمق پوست انجام میشود:
لایه برداری شیمیایی سبک. لایه برداری (سطحی) لایه بیرونی پوست (اپیدرم) را از بین میبرد. برای درمان چین و چروک های ریز، آکنه، رنگ ناهموار پوست و خشکی استفاده میشود. ممکن است هر دو تا پنج هفته یک بار به لایه برداری سبک نیاز داشته باشید.
لایه برداری شیمیایی متوسط. لایه برداری شیمیایی متوسط سلول های پوست را از اپیدرم و بخش هایی از قسمت بالایی لایه میانی پوست شما (درم) حذف میکند. برای درمان چین و چروک، اسکار آکنه و رنگ ناهموار پوست استفاده میشود. ممکن است لازم باشد این روش را تکرار کنید تا به نتیجه دلخواه برسید یا حفظ کنید.
لایه برداری شیمیایی عمیق. لایه برداری شیمیایی عمیق سلول های پوست را در عمیق ترین لایه از بین میبرد. پزشک شما ممکن است این روش را برای چین و چروک های عمیق تر، اسکارها یا رشدهای پیش سرطانی توصیه کند. اما نیاز به تکرار این مرحله نیست. لایه برداری شیمیایی نمیتواند جای زخم ها یا چین و چروک های عمیق را از بین ببرد یا افتادگی پوست را درمان کند.
خطرات ناشی از لایه برداری شیمیایی
این روش میتواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند، از جمله:
قرمزی، دلمه و تورم. به طور کلی، بهبودی بعدی از لایه برداری شیمیایی باعث بروز کمی قرمزی میشود. بعد از یک لایه برداری شیمیایی متوسط یا عمیق، قرمزی ممکن است چند ماه طول بکشد.
جای زخم. به ندرت، لایه برداری شیمیایی میتواند باعث ایجاد اسکار شود. از آنتی بیوتیک ها و داروهای استروئیدی میتوان برای نرم کردن ظاهر این اسکارها استفاده کرد.
تغییرات در رنگ پوست. لایه برداری شیمیایی پوست را تیره تر از حد طبیعی (هیپرپیگمانتاسیون) یا روشن تر از حد طبیعی (هیپوپیگمانتاسیون) میکند. در حالی که هیپوپیگمانتاسیون بعد از لایه برداری عمیق شایع تر است. این مشکلات بیشتر در افرادی با پوست قهوه ای یا سیاه دیده میشود و گاهی اوقات میتواند دائمی باشد.
عفونت. لایه برداری شیمیایی میتواند منجر به عفونت باکتریایی، قارچی یا ویروسی شود، مانند شعله ور شدن ویروس هرپس، ویروسی که باعث تبخال میشود.
آسیب به قلب، کلیه یا کبد. در لایه برداری شیمیایی عمیق از اسید کربولیک (فنل) استفاده میشود که میتواند به ماهیچه قلب آسیب برساند و باعث ضربان نامنظم قلب شود. فنل همچنین میتواند به کلیه ها و کبد آسیب برساند. برای اینکه فرد کمتر در معرض فنل باشد، لایه برداری شیمیایی عمیق هر بار در فواصل 10 تا 20 دقیقه انجام میشود.
از طرفی هم لایه برداری شیمیایی برای همه افراد مناسب نیست. به خصوص اگر یکی از شرایط زیر را داشته باشید:
- بارداری
- شیوع مکرر یا شدید تبخال
- داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی نواحی برآمدگی ناشی از رشد بیش از حد بافت اسکار (کلوئید)
- در شش ماه گذشته از داروی خوراکی آکنه ایزوترتینوئین (Myorisan، Claravis، و غیره) استفاده کرده اید.
لایه برداری شیمیایی چگونه انجام میشود؟
این روش را یک متخصص پوست یا جراح پوست میتواند انجام دهد. نتایج میتواند متغیر باشد و به تخصص فردی که لایه برداری را انجام میدهد بستگی دارد. انجام نادرست لایه برداری شیمیایی میتواند منجر به بروز عوارضی از جمله عفونت و اسکارهای دائمی شود.
قبل از انجام لایه برداری شیمیایی، پزشک احتمالاً موارد زیر را انجام خواهد داد:
سابقه پزشکی شما را بررسی کنید. برای پاسخ به سؤالات در مورد شرایط پزشکی فعلی، گذشته و داروهایی که مصرف میکنید، و همچنین هر عمل زیبایی که انجام دادهاید، آماده باشید.
یک معاینه فیزیکی انجام دهید. پزشک، پوست شما و ناحیه ای را که قرار است تحت درمان قرار گیرد بررسی میکند تا نوع لایه برداری را تشخیص دهد.
قبل از لایه برداری شیمیایی
قبل از لایه برداری، ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشید:
داروی ضد ویروسی مصرف کنید. احتمال دارد قبل و بعد از درمان یک داروی ضد ویروسی برای کمک به جلوگیری از عفونت ویروسی تجویز شود.
از کرم رتینوئید استفاده کنید. پزشک ممکن است استفاده از کرم رتینوئیدی مانند ترتینوئین (Renova، Retin-A) را برای چند هفته قبل از درمان توصیه کند تا به بهبودی کمک کند.
از یک عامل سفید کننده استفاده کنید. استفاده از یک ماده سفید کننده (هیدروکینون)، کرم رتینوئید یا هر دو را قبل یا بعد از عمل برای کاهش خطر عوارض جانبی برای برخی افراد توصیه میشود.
از قرار گرفتن در معرض آفتاب محافظت نشده خودداری کنید. بیش از حد در معرض نور خورشید ماندن آن هم قبل از عمل، میتواند باعث ایجاد رنگدانه های نامنظم دائمی در مناطق تحت درمان شود. در مورد محافظت از آفتاب و قرار گرفتن در معرض آفتاب قابل قبول با پزشک خود مشورت کنید.
از برخی درمان های زیبایی و انواع خاصی از حذف موهای زائد خودداری کنید. حدود یک هفته قبل از لایه برداری، استفاده از روش های رفع موهای زائد مانند الکترولیز یا موبر را متوقف کنید. همچنین از درمانهای رنگکردن مو، درمانهای موج دائمی یا صافکننده مو، ماسکهای صورت یا اسکرابهای صورت در هفته قبل از لایهبرداری خودداری کنید. از 24 ساعت قبل از لایه برداری، قسمت هایی که درمان میشوند را اصلاح نکنید.
حین لایه برداری شیمیایی پوست
لایه برداری معمولا در مطب یا در یک مرکز جراحی سرپایی انجام میشود. قبل از عمل، پزشک صورت شما را تمیز کرده و از موهای شما محافظت میکند و چشمان شما را با پماد، گاز، نوار چسب یا عینک میپوشاند.
معمولاً برای یک لایه برداری شیمیایی سطحی، مصرف مسکن لازم نیست. اگر لایه برداری متوسطی دارید، ممکن است مسکن دریافت کنید. برای لایه برداری عمیق، ممکن است یک آرام بخش یا بی حسی نیاز داشته باشید.
در طی یک لایه برداری شیمیایی سبک
- پزشک شما از یک برس، توپ پنبه، گاز یا اسفنج برای استفاده از محلول شیمیایی که معمولاً حاوی اسید گلیکولیک یا اسید سالیسیلیک است استفاده میکند. پوست درمان شده شروع به سفید شدن خواهد کرد.
- هنگامیکه محلول شیمیایی روی پوست شما قرار دارد، ممکن است احساس سوزش خفیف کنید.
- پزشک از محلول خنثی کننده یا شستشو استفاده میکند تا محلول شیمیایی را از پوست درمان شده پاک کند.
در طی یک لایه برداری شیمیایی متوسط
- پزشک شما از یک اپلیکاتور یا گاز با نوک پنبه ای برای استفاده از محلول شیمیایی حاوی تری کلرواستیک اسید، گاهی اوقات همراه با اسید گلیکولیک استفاده میکند. پوست پس از درمان شروع به سفید شدن خواهد کرد.
- پس از چند دقیقه، پزشک از کمپرس های خنک برای تسکین پوست استفاده میکند. همچنین ممکن است به شما یک فن دستی داده شود تا پوستتان خنک شود. با این حال، هیچ راه حل خنثی کننده ای لازم نیست.
- ممکن است تا 20 دقیقه احساس سوزش داشته باشید.
در طی یک لایه برداری شیمیایی عمیق
- به شما مایعات داخل وریدی (IV) تزریق و ضربان قلب شما به دقت کنترل میشود.
- پزشک شما از یک اپلیکاتور با نوک پنبه برای اعمال اسید کربولیک (فنل) روی پوست شما استفاده میکند. پوست درمان شده شروع به سفید یا خاکستری شدن میکند.
- برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض فنل، پزشک این روش را در فواصل 15 دقیقه ای انجام میدهد. یک عمل تمام صورت ممکن است حدود 90 دقیقه طول بکشد.
بعد از لایه برداری شیمیایی
پس از لایه برداری شیمیایی با هر عمقی، پوست شما قرمز، سفت، تحریک شده یا متورم میشود. دستورالعمل های پزشک خود را برای محافظت در برابر آفتاب، پاکسازی، مرطوب کردن و استفاده از پمادهای محافظ روی پوست خود دنبال کنید. از چیدن، مالش یا خاراندن پوست خود اجتناب کنید. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا رنگ پوست شما به حالت عادی برگردد و بتوانید نتایج کامل لایه برداری را ببینید.
پس از یک لایه برداری شیمیایی سبک
پس از یک لایه برداری شیمیایی سبک، پوست درمان شده قرمز، خشک و خفیف خواهد شد. اگرچه این اثرات ممکن است با هر بار تکرار درمان کمتر قابل توجه باشد. پزشک شما ممکن است از یک پماد محافظ مانند وازلین برای تسکین پوست استفاده کند. در صورت تمایل معمولا میتوانید روز بعد آرایش کنید.
نواحی تحت درمان پس از یک لایه برداری شیمیایی سبک حدود یک تا هفت روز طول میکشد تا بهبود یابد. پوست جدید ممکن است به طور موقت روشن تر یا تیره تر از حد معمول باشد.
پس از یک لایه برداری شیمیایی متوسط
پس از یک لایه برداری شیمیایی متوسط، پوست درمان شده قرمز و متورم میشود. احساس سوزش خواهید کرد. پزشک ممکن است از یک پماد محافظ مانند وازلین برای تسکین ناحیه و جلوگیری از خشکی استفاده کند. بعد از پنج تا هفت روز میتوانید از لوازم آرایشی برای پوشاندن قرمزی استفاده کنید.
برای راحتی از کمپرس یخ استفاده کنید. داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve، دیگران)، ممکن است به کاهش هر گونه ناراحتی کمک کنند.
با کاهش تورم، پوست پوسته پوسته و ممکن است تیره یا لکه های قهوه ای ایجاد شود. بعد از یک لایه برداری شیمیایی متوسط، نواحی تحت درمان حدود ۷ تا ۱۴ روز طول میکشد تا بهبود پیدا کنند، اما قرمزی ممکن است ماه ها طول بکشد.
پس از یک لایه برداری شیمیایی عمیق
پس از یک لایه برداری شیمیایی عمیق، قرمزی و تورم شدید را تجربه خواهید کرد. شما همچنین احساس سوزش و ضربان خواهید داشت و تورم ممکن است حتی باعث بسته شدن پلک های شما شود.
پزشک شما یک پانسمان جراحی را روی پوست درمان شده اعمال میکند. او همچنین ممکن است داروهای مسکن تجویز کند. شما باید پوست درمان شده را خیس و چند بار در روز به مدت دو هفته از پماد استفاده کنید.
نواحی تحت درمان در عرض حدود دو هفته پس از لایه برداری شیمیایی عمیق، پوست جدیدی ایجاد میکنند، اگرچه قرمزی ممکن است ماه ها طول بکشد. پوست درمان شده ممکن است تیرهتر یا روشنتر از حد معمول شود یا توانایی برنزه شدن را از دست بدهد.
هنگامیکه پوست جدید به طور کامل ناحیه تحت درمان را در حدود دو هفته پوشاند، میتوانید از لوازم آرایشی برای پنهان کردن قرمزی استفاده کنید. هر روز از ضد آفتاب استفاده کنید.
نتایج لایه برداری شیمیایی
یک لایه بردار شیمیایی سبک، بافت و رنگ پوست را بهبود میبخشد و چین و چروک های ظریف را کاهش میدهد. نتایج ظریف هستند اما با درمان های مکرر افزایش مییابد. اگر لایه برداری شیمیایی متوسطی دارید، پوست درمان شده به طرز محسوسی صاف تر میشود. پس از یک لایه برداری شیمیایی عمیق، بهبود چشمگیری در ظاهر و احساس نواحی تحت درمان مشاهده خواهید کرد. نتایج ممکن است دائمی نباشند. با گذشت زمان، افزایش سن و آسیب های جدید خورشید میتواند منجر به خطوط جدید و تغییر رنگ پوست شود.
بعد از لایه برداری، پوست جدید به طور موقت به آفتاب حساس تر است. با پزشک خود در مورد مدت زمان محافظت از پوست در برابر نور خورشید مشورت کنید.
آخرین دیدگاهها