جراحی ایمپلنت آلت تناسلی روشی برای کمک به بازیابی عملکرد جنسی است. جراحی ایمپلنت آلت تناسلی مرد عملی است که در آن از پروتز برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شود. این جراحی فقط زمانی انجام می شود که اختلال نعوظ با درمان های غیر جراحی اثر نکنند. ایمپلنت آلت تناسلی روشی برای کمک به بازیابی عملکرد جنسی است. این عمل جراحی همچنین ممکن است پس از عمل فالوپلاستی انجام شود. فالوپلاستی عملی است که در افراد تراجنسیتی برای تایید جنسیت انجام می شود. همچنین فالوپلاستی برای بازسازی آلت مردان در افرادی که به دلیل بیماری یا تروما آلت خود را از دست داده اند، استفاده می شود.
جراحی ایمپلنت آلت تناسلی مرد چیست؟
جراحی ایمپلنت آلت تناسلی قرار دادن پروتز در آلت تناسلی مرد است. پروتز باعث می شود که آلت تناسلی مرد بتواند به حالت راست درآید. اما عمل تاثیری در اندازه آلت ندارد. ایمپلنت نباید احساسی که در آلت تناسلی خود احساس می کنید را کاهش دهد. از سویی دیگر این گفته به معنای افزایش تحریک یا احساس نیست. جراحی ایمپلنت شامل بیهوشی عمومی یا موضعی و برشی بر روی آلت تناسلی است تا جراح بتواند دستگاه را وارد کند.
ایمپلنت های غیر بادی لوله های نیمه سخت هستند که می توانند به شکل دلخواه خم شوند. می توانید آلت تناسلی خود را برای دفع ادرار به سمت پایین خم کنید و یا آن را برای مقاربت جنسی در جای خود قرار دهید. برخی از پروتز ها سفتی بیشتری را برای آمیزش جنسی ایجاد می کنند. اگرچه سفتی بیشتر آلت برای آمیزش جنسی لذت بخش تر است ولی در شرایط عادی روز می تواند ناراحت کننده باشد.
پروتز های بادی یا سخت انواع مختلفی دارند که عبارتند از:
- پروتز بادی دو بخشی: این پروتز به تدریج باعث به تحلیل رفتن بافت آلت تناسلی می شود. پروتز بادی دو بخشی نیاز به جراحی پیچیده تری دارد.
- پروتز بادی سه بخشی: این پروتز حالت نعوظ سفت تری را ایجاد می کند. علاوه بر آن نعوظ ایجاد شده حالت طبیعی تری دارد.
موارد منع جراحی پروتز آلت تناسلی مرد
پروتز آلت تناسلی مرد برای همه مناسب نیست و برخی از شرایط می تواند این عمل را خطرناک یا بعید به نظر برسد که مثر باشد.
اگر به عفونت مثانه مبتلا هستید، باید جراحی خود را به بعد از درمان و رفع عفونت موکول کنید. اگر مبتلا به عفونت مزمن مثانه یا لگن هستید، ممکن است این روش برای شما توصیه نشود. احتمال عفونت شدید یا آلودگی دستگاه تناسلی می تواند این جراحی را برای شما بسیار خطرناک کند.
علاوه بر این، اگر قبلا ضربه قابل توجهی به آلت تناسلی یا مجرای ادرار شما وارد شده و این آسیب یا تروما برطرف نشده است، ممکن است ایمپلنت آلت تناسلی برای شما مناسب نباشد.
اگر به بیماری های مقاربتی و زخم های باز مبتلا هستید، باید بیماری شما قبل از جراحی کاملا درمان شود. زیرا جراحی می تواند شما را در معرض عفونت های بعدی در ناحیه لگن قرار دهد.
خطرات جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
جراحی ایمپلنت آلت تناسلی عوارض خاص خود را به همراه دارد. یکی از مهمترین این عوارض عملکرد ناکافی دستگاه پس از قرارگیری در آلت است.
عوارض احتمالی پس از عمل عبارتند از:
- عفونت
- خون ریزی
- آسیب به مجرای ادرار
- مشکلات عملکرد ایمپلنت
- کوتاه شدن آلت تناسلی مرد
- تغییر در احساس آلت تناسلی مرد به دلیل آسیب عصب
هدف از جراحی ایمپلنت آلت تناسلی مرد
ایمپلنت آلت تناسلی نوعی درمان است که می تواند به کسانی که اختلال نعوظ دارند کمک کند. اختلال نعوظ ممکن است به دلیل مسائل مختلفی از جمله افزایش سن، کمبود هورمون و بیماری پیرونی رخ دهد. پیرونی نوعی بیماری است که در آن آلت تناسلی مرد کج می شود. کج شدن آلت تناسلی با نعوظ بسیار دردناک همراه است.
ایمپلنت ها سفتی لازم برای آلت را فراهم می کنند. در نتیجه کسانی که اختلال نعوظ شدید دارند، می توانند رابطه جنسی عمیق، ارگاسم و انزال داشته باشند. ایمپلنت آلت تناسلی به کسانی که در ارگاسم و انزال غیر مرتبط با اختلال نعوظ مشکل دارند کمک نمی کند.
اختلال نعوظ بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی برای بررسی تغییرات آناتومیکی بدن و همچنین آزمایش های هورمونی تشخیص داده می شود. آزمایش های هورمونی سطح تستوسترون خون را اندازه گیری می کنند. تستوسترون پایین در اختلال نعوظ نقش مهمی دارد. همچنین ممکن است پزشک آزمایش های تصویربرداری را نیز برای شما تجویز کند. این آزمایش ها برای تشخیص مواردی مانند بزرگ شدن پروستات، مشکلات مثانه، بیماری ستون فقرات یا تومورها به کار می روند. بزرگ شدن پروستات از اختلالات مهمی است که بیشتر در مردان بالای 40 سال رخ می دهد. بزرگ شدن پروستات معمولا با اختلال نعوظ و کاهش عملکرد جنسی مردان همراه است.
ایمپلنت آلت تناسلی در افراد فراجنسیتی
ایمپلنت آلت تناسلی همچنین می تواند در افراد فراجنسیتی استفاده شود. افراد فراجنسیتی برای تایید جنسیت خود ابتدا به عمل فالوپلاستی نیاز دارند. بنابراین با استفاده از عمل فالوپلاستی آلت تناسلی مرد بازسازی می شود. پس از آن افراد فراجنسیتی با انجام ایمپلنت آلت تناسلی می توانند نعوظ داشته باشند.
درمان های غیر جراحی برای اختلال نعوظ می تواند برای بسیاری از مردان موثر باشد. به طور کلی، توصیه می شود قبل از در نظر گرفتن پروتز آلت تناسلی، از روش های غیر تهاجمی مانند داروهای خوراکی و یا تزریق آلت تناسلی برای درمان اختلال نعوظ استفاده شود. یکی از روش های درمان اختلال نعوظ استفاده از حلقه آلت تناسلی است. این حلقه با استفاده از مکش خون را به داخل آلت تناسلی می کشد. استفاده از این حلقه مشکل اختلال نعوظ را برطرف کرده و لذت بیشتری را در حین آمیزش جنسی ایجاد می کند.
اقدامات قبل از جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
هنگامی که برای ایمپلنت آلت تناسلی تصمیم گرفتید، یک متخصص ارولوژی در مورد انتخاب ایمپلنت مناسب، با شما صحبت خواهد کرد. پزشک مزایا و معایب انتخاب هر یک از ایمپلنت ها را به طور واضح برای شما توضیح می دهد. پس از عمل جراحی جای زخم کوچکی در محل برش باقی می ماند. پزشک به طور دقیق محل اسکار زخم و ایمپلنت را به شما نشان می دهد.
محل جراحی: حراحی ایمپلنت آلت تناسلی در اتاق عمل در داخل یک بیمارستان یا یک مرکز جراحی انجام می شود. این جراحی یک عمل سرپایی است. بنابراین نیازی نیست که قبل از عمل در بیمارستان یا مرکز جراحی بستری شوید. در همان روز مراجعه می توانید پس از عمل به خانه برگردید.
لباس برای عمل: می توانید در روز جراحی از یک لباس راحت استفاده کنید. پوشیدن شلوارهای گشاد انتخاب خوبی است. پس از عمل تا ناحیه لگن دارای بانداژ خواهید بود. پس از عمل ناحیه تناسلی شما متورم می شود. در نتیجه پوشیدن یک شلوار گشاد راحتی بیشتری را برای شما فراهم می کند. شب قبل از عمل باید از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.
داروها: پزشک پیش از عمل داروهای مصرفی شما را بررسی خواهد کرد. به طور کلی، توصیه می شود مصرف داروهای رقیق کننده های خون را چند روز قبل از جراحی کاهش داده یا متوقف کنید. همچنین اگر به دیابت مبتلا بوده و از داروهای دیابت یا داروی ضد التهاب استفاده می کنید، پزشک دوز آنها را برای شما کاهش می دهد. پیش از عمل باید دستورالعمل های پزشک را با دقت دنبال کنید.
موارد احتیاطی: در روز عمل باید شخصی را همراه خود داشته باشید که پس از جراحی بتواند شما را به خانه برساند.
تغییرات سبک زندگی قبل از عمل: قبل از عمل نیازی به تغییر در سبک زندگی یا رژیم غذایی خود خود ندارید.
روش جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
قبل از عمل جراحی باید فرم رضایت نامه را امضا کنید. پیش از عمل یک آزمایش خون ساده برای شما تجویز می شود. مشکلاتی مانند سطح غیر طبیعی الکترولیت های بدن یا بالا بودن تعداد گلبول های سفید خون می تواند نشانه یک بیماری حاد باشد. ابتلا به این مشکلات باعث به تعویق افتادن جراحی شما می شود.
پزشک دمای بدن، فشار خون و نبض شما را اندازه گیری خواهد کرد. پرستار یک کاتتر داخل وریدی در بازو یا دست شما قرار می دهد. جراح آلت تناسلی و اطراف آن را بررسی می کند تا اطمینان حاصل کند که قبل از جراحی مشکلی مانند عفونت وجود ندارد. برای کاهش خطر عفونت پزشک معمولا قبل از عمل یک دوز داروی پیشگیری کننده آنتی بیوتیک IV برای شما تجویز می کند. قبل از رفتن به اتاق عمل از شما خواسته شود که مثانه خود را خالی کنید.
پس از رفتن به اتاق عمل یک کاتتر ادراری برای جمع آوری ادرار در مجرای ادرار شما قرار داده می شود. برای برخی از افراد، این کار کمی ناخوشایند است، اگرچه بسیاری از افراد آن را احساس نمی کنند.
یک داروی بیهوشی به شما تزریق شده و باعث خواب آلودگی شما می شود. بنابراین در طول جراحی هیچ دردی را احساس نمی کنید.
- در برخی موارد پزشک از بیهوشی موضعی استفاده می کند. در این روش داروهای بی حسی با سوزن در اطراف کشاله ران و آلت تناسلی تزریق می شوند.
- گاهی پزشک از روش بیهوشی عمومی استفاده می کند. در بی هوشی عمومی داروهای IV شما را به خواب برده و عضلات را فلج می کند. اگر بیهوشی عمومی داشته باشید، یک لوله تنفسی در گلو قرار داده می شود تا در حین جراحی بتوانید از مکانیسم تنفس کمک بگیرید.
توجه! ضربان قلب، فشار خون و میزان اکسیژن خون شما در تمام طول جراحی کنترل می شود.
با شروع بیهوشی، تیم پزشکی موهای ناحیه تناسلی شما را می تراشد. آلت تناسلی مرد، کیسه بیضه و اطراف آن با یک محلول ضد عفونی کننده تمیز می شود. جراح یک پارچه روی بدن شما قرار می دهد. فقط آلت تناسلی مرد در معرض دید قرار می گیرد. جراح یک برش درروی پوست ایجاد می کند که ممکن است از 3 تا 9 سانتی متر طول داشته باشد. مقدار برش به میزان دسترسی مورد نیاز برای قرار دادن ایمپلنت بستگی دارد. به طور معمول، این برش در قسمت بالای آلت تناسلی و در نزدیکی استخوان لگن در سمت شکم ایجاد می شود.
در طول عمل خونریزی ها به خوبی کنترل می شود. خون موجود در ناحیه جراحی باید با دقت برداشته شود تا پس از بسته شدن برش در آلت تناسلی شما جمع نشود.
پزشک بعد از اتمام عمل لایه های سطحی و عمیق بریده شده را بخیه می زند. در پایان ناحیه جراحی ضدعفونی شده و با بانداژ و گاز پوشانده می شود. اگر تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته باشید متخصص بیهوشی لوله تنفسی شما را برمی دارد. پزشک قبل از خارج شدن از اتاق عمل، تنفس شما را کنترل می کند.
اقدامات بعد از عمل جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
بعد از عمل تقریباً به مدت 12 تا 24 ساعت کاتتر ادرار در محل خود باقی می ماند. پزشک نشانه های خون بیش از حد در ادرار یا کدر شدن ادرار (نشانه عفونت) را بررسی می کند. با از بین رفتن اثر داروی بیهوشی میزان درد کنترل شده و در صورت لزوم داروی مسکن برای شما تجویز می شود.
پس از اطمینان از وضعیت سلامت کلی در حالی که کاتتر همچنان در جای خود قرار دارد، از بیمارستان ترخیص می شوید. پزشک در هنگام ترخیص ممکن است داروهای ضد درد، آنتی بیوتیک و ملین برای شما تجویز کند.
بهبودی پس از جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
بهبودی کامل از عمل ایمپلنت آلت تناسلی چندین هفته طول می کشد. در چند هفته اول پس از جراحی، تورم و درد در آلت تناسلی و اطراف آن خواهید داشت.
روز بعد از جراحی برای خارج کردن کاتتر باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک در طول ویزیت ناحیه جراحی شما از نظر کاهش تورم بررسی می کند.
بعد از چند هفته بخیه های شما برداشته می شود. بنابراین می توانید به تدریج فعالیت های روزمره خود را شروع کرده و از ایمپلنت آلت تناسلی برای آمیزش جنسی استفاده کنید.
مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت آلت تناسلی
همزمان با بهبودی، باید از زخم جراحی خود مراقبت کنید. در مورد ضدعفونی کردن زخم و خشک نگه داشتن آن دستورالعمل هایی به شما داده می شود. یبوست می تواند درد را افزایش دهد. بنابراین برای نرم نگه داشتن مدفوع لازم است از یک ملین استفاده کنید.
استفاده از کیسه یخ می تواند ورم آلت را کاهش دهد. اما مراقب باشید که کیسه یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. در صورت نیاز می توانید مسکن ها را طبق دستور پزشک مصرف کنید. مصرف آنتی بیوتیک ها را برای پیشگیری از عفونت زخم حتما ادامه دهید.
عوارض بعد از عمل که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:
- تب یا لرز
- افزایش تورم
- ادرار دردناک
- وجود خون در ادرار
- کدر شدن رنگ ادرار
- گرما، قرمزی یا حساسیت
- افزایش درد در ناحیه جراحی
بعد از جراحی برای پیشگیری از عوارضی مانند عفونت مثانه یا لخته شدن خون روزی چند بار در حدود 15 دقیقه پیاده روی کنید.
آخرین دیدگاهها