بالانوپوستیت یا التهاب پوسته ختنه گاه

بالانوپوستیت ، التهاب پوست ختنه گاه است. پوست ختنه گاه لایه نازکی از پوست است که سر آلت تناسلی را می پوشاند. التهاب پوست ختنه گاه ممکن است ناشی از عفونت های باکتریایی یا قارچی باشد. علت دیگر آن، بهداشت نامناسب، آلرژی یا شرایط پوستی نیز ممکن است باعث ایجاد بالانوپوستیت شود. در بیشتر موارد، بالانوپوستیت زیاد جدی و نگران کننده نیست. با این حال، ممکن است یک فرد برای رفع علت زمینه ای نیاز به درمان داشته باشد. این مقاله به تعریف بالانوپوستیت، تفاوت آن با سایر اشکال التهاب در ناحیه آلت تناسلی می پردازد و علائم، علل و نحوه درمان آن را مورد بررسی قرار می دهد.

بالانوپوستیت شرایطی است که در آن پوست ختنه گاه فرد ملتهب می شود. یا زمانی رخ می دهد که پوست ختنه گاه به دلیل التهاب ناراحت کننده یا دردناک می شود. این ممکن است به دلیل عفونت، شرایط پوستی یا بهداشت ضعیف باشد.

پوست ختنه‌گاه یا پیش‌پوست، لایه‌ای از پوست است که سر آلت تناسلی را می‌پوشاند. وقتی انسان به دنیا می آید، پوست ختنه گاه جمع نمی شود. با این حال، در حدود 2 تا 6 سالگی شروع به جمع شدن می کند.

برخی از والدین ممکن است تصمیم بگیرند که فرزند خود را ختنه کنند. این یک روش پزشکی است که در آن جراح پوست ختنه گاه را برمی دارد.

در حالی که کمتر رایج است، برخی از بزرگسالان ممکن است تصمیم به انجام این جراحی بگیرند. عمل ختنه در بزرگسالان بیشتر از کودکان طول می کشد و ممکن است عوارض جسمی یا روانی داشته باشد. با این حال، ممکن است خطر بروز برخی شرایط را کاهش دهد.

تشخیص افتراقی بالانوپوستیت

شرایط مختلف ممکن است بر پوست ختنه گاه یا نواحی اطراف آلت تناسلی تأثیر بگذارد. برخی از این موارد عبارتند از:

فیموز

فیموز شرایطی است که در آن پوست ختنه گاه فرد بیش از حد سفت است. به دلیل این سفتی، فرد نمی تواند پوست ختنه گاه را روی سر آلت تناسلی بکشد. این وضعیت می تواند ادرار را دشوار کند و منجر به مقاربت جنسی دردناک شود. در حالی که می تواند مردان بالغ را تحت تاثیر قرار دهد، اغلب در نوزادان و کودکان نوپا رخ می دهد.

پارافیموز

پارافیموز شبیه فیموز است.در این شرایط وقتی فرد آن را پشت سر آلت تناسلی به عقب می‌کشد، پوست ختنه‌گاه گیر می‌کند. پوست ختنه گاه و آلت تناسلی متورم می شوند، به این معنی که پوست ختنه گاه نمی تواند به موقعیت اولیه خود بازگردد.

در حالی که فیموز معمولاً یک بیماری جدی نیست، یک وضعیت اورژانس پزشکی است که نیاز به درمان دارد. این به این دلیل است که می تواند بر جریان خون آلت تناسلی تأثیر بگذارد و باعث آسیب دائمی شود.

بالانیت

بالانیت، به التهاب گلانس آلت تناسلی یا سر آلت تناسلی اشاره دارد. هنگامی که یک فرد بالانیت را تجربه می کند، پوست ختنه گاه ممکن است به دلیل التهاب سفت شود. با این حال، بالانیت به طور مستقیم بر پوست ختنه گاه تأثیر نمی گذارد.

بالانوپوستیت

بالانوپوستیت ترکیبی از بالانیت و بالانوپوستیت است. فردی که بالانوپوستیت را تجربه می کند، هم در سر آلت تناسلی و هم روی پوست ختنه گاه دچار التهاب می شود. تقریباً در 6%  از مردان ختنه نشده رخ می دهد.

چرا پوست ختنه گاه ملتهب می شود؟

علل احتمالی زیادی برای بالانوپوستیت وجود دارد. برخی از این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• باکتریایی: بالانوپوستیت ممکن است به دلیل عفونت باکتریایی رخ دهد. در برخی موارد، این عفونت ممکن است از مدفوع ناشی شود.
• قارچ: ناحیه زیر پوست ختنه گاه گرم و مرطوب است. اگر فردی بهداشت مناسب را رعایت نکند، یک عفونت قارچی، مانند کاندیدیازیس، ممکن است باعث ایجاد بالانوپوستیت شود. علاوه بر رعایت بهداشت ضعیف، ممکن است عفونت قارچی در اثر استفاده از صابون های معطر ایجاد شود.
• عفونت منتقله از راه جنسی (STI): STI  مانند سوزاک، می توانید آلت تناسلی مرد را آلوده کند و منجر به بروز این وضعیت شود.
• بیماری های پوستی: برخی از بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت ممکن است باعث التهاب پوست ختنه گاه شوند.
• آلرژی: اگر فردی به یک محصول بهداشتی یا کاندوم های لاتکس واکنش آلرژیک نشان دهد، ممکن است باعث تورم پوست ختنه گاه شود.

علائم التهاب پوست ختنه

اگر فردی مبتلا به بالانوپوستیت باشد، علائم ممکن است تا سر آلت تناسلی انتشار یابد. برخی از این علائم عبارتند از:

• خارش احتمالی
• ترشحات بدبو
• تحریک پذیری
• تورم پوست ختنه گاه
• قرمزی پوست ختنه گاه
• درد در هنگام ادرار یا انزال

عفونت های قارچی آلت تناسلی یکی از شایع ترین علل بالانوپوستیت است. آنها توسط کاندیدا، نوعی قارچ که به طور معمول در مقادیر کم در بدن انسان یافت می شود، ایجاد می شوند. درباره نحوه تشخیص عفونت های قارچی آلت تناسلی بیشتر بدانید .

شرایط غیر عفونی نیز می تواند خطر بالانوپوستیت را افزایش دهد. برخی از این شرایط عبارتند از:

• اگزما
• پسوریازیس
• آرتریت واکنشی
• پوست ختنه گاه تنگ
• جراحات و تصادفات
• تحریک ناشی از مالش یا خاراندن
• بالانیت مزمن (بالانیت xerotica obliterans)
• تحریک ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی

فعالیت های روزمره نیز می تواند منجر به بالانوپوستیت شود. به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض کلر در استخر شنا می تواند باعث تحریک آلت تناسلی شود. در موارد دیگر، بالانوپوستیت چند روز پس از مقاربت ظاهر می شود و ممکن است در نتیجه مالیدن یا استفاده از کاندوم لاتکس باشد.

تشخیص علت اصلی بالانوپوستیت

“بالانوپوستیت” به خودی خود واقعاً یک تشخیص نیست. این یک اصطلاح توصیفی است که با شرایط دیگر مرتبط است. اگر در اطراف سر یا پوست ختنه گاه آلت تناسلی خود احساس سوزش دارید، پزشک سعی می کند علت تحریک را شناسایی کند.

ممکن است لازم باشد به دکتر متخصص اورولوژی (اورولوژیست) یا بیماری های پوستی (متخصص پوست) مراجعه کنید.

تشخیص بالانوپوستیت معمولاً شامل معاینه فیزیکی است. پزشک می تواند ارزیابی کند که آیا فرد دچار بالانوپوستیت، بالانوپوستیت یا شکل دیگری از التهاب آلت تناسلی شده است. در برخی موارد، پزشک ممکن است یک آزمایش سواب برای تعیین علت التهاب انجام دهد. آزمایش سواب شامل پزشک یا اورولوژیست است که یک سواب پنبه ای بلند می گیرد و به آرامی آن را به اطراف پوست ختنه گاه می مالد. اگر پزشک تشخیص دهد که یک بیماری مقاربتی باعث ایجاد بالانوپوستیت شده است، ممکن است سواب را در دهانه آلت تناسلی قرار داده و به آرامی آن ناحیه را بررسی کند. برخی از افراد ممکن است نیاز به آزمایش ادرار داشته باشند.

التهاب پوست ختنه چگونه درمان می شود؟

اگر فردی معتقد است که مبتلا به بالانوپوستیت شده، بهتر است در وهله اول به داروخانه مراجعه کند. داروساز ممکن است بتواند درمان بدون نسخه (OTC) را برای کمک به شما پیشنهاد دهد.

با این حال، دریافت درمان مناسب بستگی به علت زمینه‌ای بالانوپوستیت دارد. درمان های احتمالی عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر باکتری‌ها باعث ایجاد بالانوپوستیت شوند، ممکن است فرد برای درمان عفونت به آنتی‌بیوتیک نیاز داشته باشد.
• داروهای ضد قارچ: اگر فردی به دلیل عفونت قارچی دچار بالانوپوستیت شود، احتمالاً برای هدف قرار دادن عفونت و کاهش علائم به داروهای ضد قارچ نیاز دارد.
• آنتی هیستامین: اگر بالانوپوستیت ناشی از یک واکنش آلرژیک باشد، ممکن است فرد نیاز به مصرف آنتی هیستامین داشته باشد.
• پمادهای استروئیدی: اگر علت بالانوپوستیت به دلیل یک بیماری پوستی باشد، ممکن است فرد به پمادهای استروئیدی نیاز داشته باشد. اینها می توانند به کاهش التهاب و تسکین پوست ختنه گاه کمک کنند.

علاوه بر این درمان‌ها، فرد ممکن است نیاز داشته باشد از تماس و استفاده از محرک‌های بالقوه اجتناب کند. برای مثال، ممکن است لازم باشد از برقراری رابطه جنسی اجتناب کنند زیرا اصطکاک ممکن است پوست ختنه گاه را بیشتر تحریک کند.

در حالی که فرد علائم بالانوپوستیت را تجربه می کند، بهتر است دو بار در روز آلت تناسلی را با استفاده از محلول نمکی ضعیف حمام کند. این ممکن است مقداری از درد را تسکین دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در شرایط زیر بهتر است فرد به پزشک یا متخصص اورولوژی مراجعه کند:

• علائم بدتر شود.
• علائم پس از یک هفته درمان OTC باقی بماند.
• یک فرد همچنین ترشح یا خونریزی را تجربه کند.
• یک فرد به طور منظم التهاب پوست ختنه گاه را تجربه کند.

در برخی موارد که فرد به طور مرتب دچار بالانوپوستیت می شود، پزشک ممکن است ختنه را توصیه کند.

سخن آخر

بالانوپوستیت شرایطی است که در آن پوست ختنه گاه فرد ملتهب می شود. علل بالقوه بسیاری برای بالانوپوستیت وجود دارد و درمان به دلیل اصلی التهاب بستگی دارد. در وهله اول، فرد ممکن است استفاده از داروهای OTC را از یک داروساز در نظر بگیرد. با این حال، اگر علائم بدتر شد، پس از یک هفته بهبود نیافت، یا آلت تناسلی با خونریزی یا ترشحات نشت کرد، فرد باید به پزشک مراجعه کند.

از آنجایی که پوست ختنه گاه در حین ختنه برداشته می شود، بالانوپوستیت فقط مردان ختنه نشده را مبتلا می کند. می تواند در هر سنی ظاهر شود. علل زیادی دارد، اما بهداشت نامناسب و سفت بودن پوست ختنه‌گاه می‌تواند ابتلا به بالانوپوستیت را آسان‌تر کند. بالانوپوستیت قابل درمان است.