تومورهای چشمی را بشناسید.

تومورهای چشمی، تومورهای مرتبط با چشم هستند. تومور مجموعه ای از سلول هایی است که به طور غیر طبیعی رشد می کنند و می توانند بدخیم (سرطانی) یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشند. شایع ترین نوع تومور چشم، متاستاتیک است. این تومور ثانویه ناشی از سرطان است که از یک قسمت بدن به قسمت دیگر انتشار یافته است و اغلب از ریه، سینه، روده یا پروستات ناشی می شود.

ملانوما چشمی شایع ترین تومور اولیه بزرگسالان است که در چشم ایجاد می شود. گاهی اوقات ملانوم “uveal” یا ملانوم “choroidal” نامیده می شود. از سلول های رنگدانه ای در چشم تشکیل می شود و در سه ناحیه اصلی چشم رخ می دهد: عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه. این سه ناحیه چشم در مجموع “uvea” را تشکیل می دهند. بیشتر ملانوم های چشم در مشیمیه که بین شبکیه و صلبیه قرار دارد رخ می دهد. سایر انواع کمتر شایع تومورهای اولیه داخل چشمی عبارتند از: لنفوم داخل چشمی، رتینوبلاستوما، و همانژیوم.

سایر سرطان های نادر چشم شامل ملانوم ملتحمه، کارسینوم پلک و تومور غدد اشکی است.

علائم تومور های چشمی

خال های چشمی مانند خال های پوست زمانی ایجاد می شوند که سلول های خاصی در یک گروه با هم رشد کنند. ممکن است متوجه یک لکه قهوه ای غیرطبیعی روی یا در چشم خود شوید. این خال های خوش خیم معمولاً روی مشیمیه، عنبیه یا ملتحمه چشم ایجاد می شوند.

تومور چشم ممکن است ابتدا به صورت یک نقطه تیره روی عنبیه، قسمت رنگی چشم شما ظاهر شود. اگر لکه ای در چشم خود مشاهده کردید، بهتر است به پزشک خود مراجعه كنيد.

گاهی اوقات، افرادی که از تومورهای چشمی رنج می برند ممکن است تاری دید داشته باشند یا از لکه های شناور (سایه قابل مشاهده فیبرهایی که در بینایی شما ظاهر می شود) شکایت داشته باشند.

اکثر افراد به هیچ وجه علائم تومور چشمی ندارند و اغلب در طول معاینات معمول چشم کشف می شوند. اگر لکه‌ای روی چشم یا نزدیک آن دارید که بزرگ‌تر می‌شود یا شکل یا رنگ تغییر می‌کند، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. همه تومورهای چشمی خوش‌خیم نیستند.

تومورهای خوش خیم چشم

تومورهای خوش خیم چشم می توانند روی پلک یا داخل دیواره چشم رشد کنند. به اینها خال های مشیمیه می گویند که ضایعات رنگدانه ای هستند که در داخل چشم یافت می شوند. تومورهای خوش خیم چشم نیز می توانند از رشد غیر طبیعی رگ های خونی داخل یا اطراف چشم ایجاد شوند که همانژیوم نامیده می شود. همانژیوم مشیمیه شایع ترین نوع تومور غیرسرطانی چشم است. علائم می تواند شامل قرمزی یا تغییرات بینایی باشد.

تومورهای بدخیم چشم

انواع مختلفی از سرطان ها می توانند روی چشم تأثیر بگذارند. سرطان بر بافت های اطراف کره چشم (به نام اربیت) از جمله ماهیچه هایی که کره چشم را حرکت می دهند و اعصاب متصل به کره چشم تأثیر می گذارد. ساختارهای آدنکس شامل پلک ها و غدد اشکی است. سرطان هایی که در این بافت ها ایجاد می شوند، سرطان آدنکس نامیده می شوند. ملانوم‌های بدخیم معمولاً از خال‌های ساده تشکیل می‌شوند، به همین دلیل است که باید اغلب آنها را بخاطر تغییرات بررسی کنید. اگر خال در داخل یا نزدیک چشم خود دارید، باید به طور منظم معاینه شود. همه موارد سرطان چشم علائمی ندارند، اما موارد زیر ممکن است وجود داشته باشد:

• گلوکوم
• اعوجاج بصری
• اجسام شناور
• جرقه های نور
• مردمک نامنظم
• از دست دادن بینایی

تشخیص زودهنگام سرطان اغلب گزینه های درمانی بیشتری را امکان پذیر می کند. اگرچه همه سرطان های چشم را نمی توان به موقع تشخیص داد، اما برخی از انواع سرطان های چشم علائم قابل توجهی دارند. برنامه ریزی منظم برای معاینه چشم بسیار مهم است، زیرا بسیاری از بیماری های چشمی علائمی ندارند. اگر پزشک شما تشخیص دهد که شما در معرض خطر بیشتری برای ملانوم چشم هستید، ممکن است توصیه شود که هر سال یک معاینه چشم انجام دهید. ملانوم چشم اغلب در طول معاینات معمول یافت می شود.

علل تومورهای خوش خیم چشم

تومور غیرسرطانی و خوش خیم چشم رشدی است که به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابد. انواع مختلفی از رشد خوش خیم چشم وجود دارد که باید از توده های بدخیم چشم افتراق داده شود. بسیاری از این موارد بیشتر با پوست اطراف چشم و پلک مرتبط هستند.

برخی از تومورهای چشمی می‌توانند روی ملتحمه، بافت شفافی که در بالای صلبیه (بخش سفید چشم) قرار دارد، ظاهر شوند و برخی در داخل خود کره چشم قرار دارند و دیدن آن‌ها را برای هر کسی به غیر از پزشك دشوار می‌کند. به طور معمول، رشدی که به طور ناگهانی ظاهر می شود، عفونت و التهاب است تا رشد خوش خیم سلول ها.

تومورهای خوش خیم و رشد روی پوست اطراف چشم، پلک و ملتحمه معمولاً در اثر قرار گرفتن در معرض باد و اشعه ماوراء بنفش خورشید ایجاد می شوند. تصور می شود که برخی از رشدهای خوش خیم توسط یک ویروس ایجاد می شوند. برخی دیگر به دلیل تغییر مربوط به افزایش سن ظاهر می شوند. ضایعات یا خال های رنگدانه بزرگ می توانند ژنتیکی یا بخشی از یک سندرم کلی مرتبط با یک بيماري باشند.

کک و مک و رشد داخل چشم اغلب یک خال مشیمیه خوش خیم یا هیپرتروفی مادرزادی لایه اپیتلیال رنگدانه شبکیه است که به اختصار CHRPE نیز نامیده می شود. اینها معمولاً فقط تجمع سلولهای رنگدانه ای هستند که تیره تر به نظر می رسند. اگرچه بیشتر آنها خوش خیم هستند، اما احتمال بسیار کمی وجود دارد که خال مشیمیه سرطانی شود. وجود یک یا دو ضایعه CHRPE معمولاً جای نگرانی ندارد. با این حال، ضایعات متعدد CHRPE با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مرتبط است.

علل تومورهای بدخیم چشم

سرطان در اثر تغییرات (جهش) در DNA درون سلول ها ایجاد می شود. DNA داخل سلول شامل مجموعه ای از دستورالعمل هاست که به سلول می گوید چه وظایفی را انجام دهد و چگونه رشد و تقسیم کند. اشتباهات در دستورالعمل ها می تواند باعث شود که سلول عملکرد طبیعی خود را متوقف کند و به سلول اجازه سرطانی شدن بدهد.

عوامل متعددی می توانند به جهش های ژنی کمک کنند، از جمله جهش های ژنی ارثی و جهش های ژنی که پس از تولد رخ می دهد. ممکن است با یک جهش ژنتیکی متولد شده باشید. برخی از جهش ها می توانند ارثی باشند و از طریق خانواده ها منتقل شوند. این نوع جهش درصد کمی از سرطان ها را تشکیل می دهد. از سوی دیگر، بیشتر جهش های ژنی پس از تولد شما اتفاق می افتد.

بسیاری از عوامل می توانند باعث جهش ژنی شوند، از جمله:

• چاقی
• ویروس ها
• هورمون ها
• عدم ورزش
• التهاب مزمن
• مواد سرطان زا
• سیگار کشیدن
• قرار گرفتن در معرض اشعه

عوامل خطر برای سرطان چشم

ملانوم اولیه داخل چشمی عموماً در افراد بالای 50 سال با میانگین سنی تشخیص 55 سال ایجاد می شود. این نوع سرطان چشم در کودکان و افراد بالای 70 سال نادر است .همچنین در افراد سفیدپوست بیشتر و در سیاه پوستان کمتر دیده می شود. (مردان و زنان به یک اندازه تحت تأثیر ملانوم داخل چشمی قرار می گیرند).

سابقه بيماری

کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سنگفرشی، کارسینوم سباسه و ملانوم بدخیم همه انواع سرطان پلک هستند. افرادی که دارای رنگدانه های اضافی در چشم یا پوست اطراف چشم، لکه هایی مانند خال در چشم، یا خال های مسطح متعدد که شکل یا رنگ آنها نامنظم است، بیشتر در معرض ابتلا به ملانوم داخل چشمی قرار دارند.

سابقه خانوادگی

ملانوم داخل چشمی نیز گاهی در خانواده ها به دلیل جهش یا تغییر در یک ژن ایجاد می شود. نور خورشید یا برخی مواد شیمیایی ممکن است خطر ایجاد ملانوم داخل چشمی را افزایش دهد. رتینوبلاستوما یک سرطان چشم است که کودکان خردسال را درگیر می کند و به دلیل یک جهش ژنتیکی ایجاد می شود. از شبکیه، بافت حساس به نور پشت چشم شروع می شود.

سلول های عصبی شبکیه شروع به رشد و تکثیر می کنند، سپس معمولاً به داخل چشم و احتمالاً به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند. اگر هر یک از عوامل خطر مرتبط با سرطان چشم را دارید، باید هر سال برای معاینه کامل به چشم پزشک مراجعه کنید. همچنین حتما با استفاده از عینک آفتابی از چشمان خود در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) محافظت کنید. اگر خال غیرمعمول یا رشد پوست دیگری روی چشم یا اطراف چشم خود مشاهده کردید، با چشم پزشک خود مشورت کنید.

تومورهای چشمی چگونه تشخیص داده می شوند؟

یک اپتومتریست یا چشم پزشک معمولاً می تواند به راحتی تفاوت بین ضایعات بدخیم چشم و ضایعات خوش خیم را زمانی که در اطراف یا در چشم ایجاد می شود، تشخیص دهد. اگر مشکوک به سرطان تشخیص داده شويد، ضایعه بریده یا برداشته می‌شود و برای بررسی خوش‌خیم یا احتمالاً سرطانی بودن آن به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. یک پاتولوژیست تشخیص می دهد که آیا رشد تومور سرطانی است یا خیر و گزارشی را به پزشك ارسال می کند. ضایعات داخل چشم به روش های مختلفی مورد مطالعه قرار می گیرند. پزشکان چشم معمولاً یک عکس دیجیتالی از ضایعه می گیرند و آن را از نظر رشد یا تغییرات در طول زمان بررسی می کنند.

گاهی اوقات، چشم پزشکان یک سونوگرافی از ضایعه انجام می دهند تا مشخص کنند رشد چقدر جامد یا بازتابنده است. رشدهای داخل چشم که خوش خیم هستند معمولاً حاشیه های مشخصی دارند و صاف یا کمی برجسته هستند. ضایعات بدخیم ممکن است شکل نامنظم تری داشته باشند، تغییرات رنگدانه ای داشته باشند و در بالای آن مایع وجود داشته باشد. پزشك شما از آزمایش های زیادی برای تشخیص سرطان چشم استفاده می کند.

اگر مشکوک به ملانوم چشم باشد، ممکن است آزمایشات مختلفی را توصیه کند، از جمله:

معاینه چشم: پزشک شما به طور کامل چشم های شما را چه در خارج و چه در داخل معاینه می کند. بزرگ شدن رگ های خونی در قسمت بیرونی چشم معمولاً نشانه وجود تومور در داخل چشم شماست. سپس پزشک ممکن است با کمک چشمی غیرمستقیم دوچشمی (BIO) به عمق چشم شما نگاه کند. این ابزار برای دیدن داخل چشم از لنز و نور روشن استفاده می کند. همچنین ممکن است از یک لامپ شکاف برای مشاهده ساختارهای داخلی چشم شما استفاده شود.

سونوگرافی چشم: ممکن است از سونوگرافی چشم برای تولید تصاویری از داخل چشم استفاده شود. مبدل اولتراسوند روی پلک بسته یا نزدیک سطح جلویی چشم شما قرار می گیرد.

توموگرافی انسجام نوری (OCT): OCT یک تست تصویربرداری است که برای ایجاد تصاویر از داخل چشم شما استفاده می شود.

آنژیوگرافی فلورسین: برای این روش، یک رنگ فلورسنت به نام فلورسین به بازوی شما تزریق می شود. رنگ در بدن شما و به رگ های خونی پشت چشم حرکت می کند و به پزشک شما اجازه می دهد عکس بگیرد.

بیوپسی با سوزن ظریف: در طول این روش، پزشك شما سلول های تومور را با یک سوزن از چشم شما خارج می کند. سپس می توان سلول ها را زیر میکروسکوپ مطالعه کرد. با این حال، ملانوم چشم تقریباً همیشه بدون بیوپسی قابل تشخیص است، بنابراین معمولاً به این روش نیازی نیست. اگر سرطان چشم برای شما تشخیص داده شود، ممکن است آزمایش های تصویربرداری برای بررسی اینکه آیا سرطان به سایر قسمت های بدن شما سرایت کرده است یا خیر، تجويز شود.

تومور های چشمی چگونه درمان می شوند؟

ضایعات خوش خیم بیرونی چشم را می توان با جراحی برداشت. آنها همچنین می توانند با مواد شیمیایی خاص یا سوزاندن حذف شوند. اگر کک و مک و ضایعات داخل چشم واقعاً خوش خیم تشخیص داده شود، معمولاً آنها را به حال خود رها می کنند تا هر 6 تا 12 ماه یکبار برای هرگونه تغییر احتمالی معاینه شوند.

سرطان چشم

هدف از درمان سرطان چشم کاهش خطر گسترش و حفظ سلامت و بینایی چشم شما در صورت امکان است. گزینه های درمانی سرطان چشم به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله سرطان، عوارض جانبی احتمالی و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. افراد مبتلا به سرطان چشم گاهی با استفاده از رویکرد تیمی چند رشته ای درمان می شوند. با این نوع طرح، ممکن است چندین متخصص داشته باشید که از چندین نوع درمان استفاده می کنند تا شانس نتیجه موفقیت آمیز را به حداکثر برسانند.

نحوه درمان سرطان چشم به تومور و اینکه آیا سرطان به سایر نواحی بدن سرایت کرده است یا خیر بستگی دارد. هدف از درمان، حفظ بینایی در صورت امکان است. بسته به تشخیص شما، برنامه درمانی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

برداشتن چشم. در برخی موارد، تنها راه درمان، برداشتن چشم است.

پرتو درمانی. پرتودرمانی توسط انکولوژیست های پرتودرمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی درمان در یک دوره زمانی معین است.

لیزر درمانی. لیزر درمانی از لیزر برای کوچک کردن تومورها استفاده می کند. این درمان معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به جراحی یا پرتودرمانی دارد.

عمل جراحي. جراحی در درمان سرطان چشم رایج است. در طول عمل جراحی، چشم پزشک ممکن است بسته به اندازه و گسترش تومور، قسمت هایی از چشم شما را بردارد.

سخن آخر

اگر هر گونه علائم تومور چشم را مشاهده کردید، بهتر است فوراً به پزشك مراجعه كنيد. انواع مختلفی از تومورهای چشمی وجود دارد. در حالی که برخی مضر نیستند و نیازی به درمان ندارند، برخی دیگر شدیدتر هستند و ممکن است برای تعیین خوش خیم (معمولا بی ضرر) یا بدخیم (سرطانی) بودن آنها نیاز به آزمایش داشته باشد.