عوارض مایع منی بر روی چشم چیست؟

تاثیر مایه منی بر چشم چیست؟ گاهی ممکن است شرایطی ناخواسته پیش بیاید و مایع منی با چشم تماس پیدا کند. موضوعی که بسیاری از افراد درباره آن نگران می‌شوند؛ اما از مطرح کردن مستقیم آن خجالت دارند.

آگاهی از عوارض مایع منی بر روی چشم به شما کمک می‌کند تا در صورت بروز چنین وضعیت‌هایی با آرامش بیشتری برخورد کرده و بدانید که چه اقداماتی برای محافظت از سلامت چشم ضروری است.

اگر پس از تماس چشم با این مایع دچار سوزش، قرمزی یا نگرانی شده‌اید، مشاوره گرفتن از یک متخصص می‌تواند بهترین تصمیم باشد. ما در پزشکت آماده‌ایم تا با بررسی نشانه‌ها و شرایط شما، راهکارهای دقیق و مطمئن ارائه دهیم و در مسیر مراقبت از سلامت چشم شما همراهتان باشیم.

عوارض مایع منی بر روی چشم

1. گل مژه

گل مژه چشم یک شکل از التهاب چشم است. این وضعیت معمولاً با وجود باکتری های استافیلوکوک در چشم ایجاد می شود. با این حساب، واقعاً بعید است که مایع منی در چشم باعث ایجاد گل مژه شود.

در صورت بروز گل مژه ها بر روی چشم بعد از تماس با مایع منی، احتمالاً از خود منی نیست؛ بلکه از خارش ها و خراش هایی است که بعد از تماس با مایع منی ایجاد کرده اید. خاراندن چشم ممکن است که باعث ورود باکتری‌ها به چشم شوند.

گل مژه یک برجستگی قرمز دردناک است که در پلک بالا یا پایین در نزدیکی مژه ها ایجاد می شود. این وضعیت دردناک بوده؛ اما یک واکنش التهابی نسبتاً بی خطر به عفونت باکتریایی است. این عارضه به ندرت در صورت انتقال باکتری‌هایی که باعث ایجاد آن می‌شوند، از طریق تماس مستقیم یا حوله یا روکش بالش آلوده، از شخصی به شخص دیگر منتقل خواهد شد.

گل مژه اغلب توسط باکتری های استافیلوکوک ایجاد می‌شود و هیچ گونه عارضه ای ایجاد نمی‌کند؛ اما اگر ناقل باکتری هستید و بینی و سپس چشم خود را می مالید، چشم می‌تواند آلوده شده و لکه ایجاد شود.

2. ورم ملتحمه در چشم

برخی باکتری های موجود در مایع منی می توانند منجر به بروز ورم ملتحمه یا چشم صورتی شوند. این باکتری‌ها شامل باکتری‌های STI مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس هستند و ممکن است منجر به بروز عوارض مایع منی بر روی چشم شوند.

علائم رایج ورم ملتحمه عبارت‌اند از:

بیش از ۷۵ پزشک آنلاین و آماده پاسخگویی

مشاوره آنلاین با بهترین چشم پزشکان

گفتگو با پزشک

• التهاب پلک
• قرمزی چشم
• حساسیت به نور
• خارش در یک یا هر دو چشم
• احساس جسم خارجی در چشم

اگر بعد از تماس چشم با مایع منی این علائم را تجربه می کنید، برای تشخیص بیشتر به چشم پزشک مراجعه کنید؛ زیرا ممکن است که به قطره چشمی آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

3. HIV

طبق بررسی های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تماس چشم با مایع منی می‌تواند منجر به بروز HIV شود؛ اما احتمال آن خیلی کم است. بیشترین خطر ابتلا به HIV، دریافت خون از شخصی است که ویروس آن را دارد.

4. بیماری های مقاربتی

از نظر تئوری، به نظر می رسد که احتمال ابتلا به بیمار های مقاربتی در اثر تماس چشم با مایع منی وجود دارد؛ اما از نظر عملی احتمال آن خیلی کم است.

5. تبخال

یکی دیگر از عوارض مایع منی بر روی چشم، تبخال است. اگر همسر شما به تبخال مبتلا شده، احتمال ابتلا شما به عفونت بیشتر است. وقتی ویروس تبخال چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، به عنوان تبخال چشمی شناخته می شود. تبخال چشمی در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به عفونت جدی در قرنیه و بینایی شود.

تبخال چشمی، نوعی بیماری چشم است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. رایج ترین نوع تبخال چشم کراتیت اپیتلیال است که روی قرنیه که قسمت واضح جلوی چشم شما است، تأثیر می‌گذارد.

تبخال چشم در موارد ملایم منجر به بروز علائم زیر شود:

• درد
• التهاب
• سرخی
• پاره شدن سطح قرنیه

HSV می تواند به لایه های میانی عمیق قرنیه  که به عنوان استروما شناخته می شود،  آسیب جدی وارد کند و منجر به کاهش بینایی و کوری شود.

در حقیقت تبخال چشم شایعترین علت نابینایی مرتبط با آسیب قرنیه در ایالات متحده و شایعترین علت نابینایی مسری در جهان است. تبخال چشم خفیف و شدید می تواند با داروهای ضد ویروسی درمان شود. با درمان سریع آن، می‌توان HSV را تحت کنترل قرار داد و آسیب به قرنیه را به حداقل رساند.

6. کلامیدیا

اطلاعات زیادی در مورد میزان انتقال کلامیدیا به دلیل منی در چشم وجود ندارد؛ اما این یک مسیر احتمالی شناخته شده است. علائم کلامیدیا ممکن است که شامل موارد زیر باشند:

• تورم پلک
• تحریک مداوم
• ترشحات چرکی از چشم

توجه: قطره چشم آنتی بیوتیکی می تواند آن را درمان کند.

7. سوزاک

ابتلا به سوزاک از راه تماس چشم با مایع منی رایج نیست؛ اما احتمال وقوع آن وجود دارد. علائم سوزاک ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد چشم
• حساسیت به نور
• ترشحات چرکی از چشم

توجه: آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی و قطره‌ای چشم می‌توانند آن را درمان کنند.

8. هپاتیت B و C

اگرچه هپاتیت B و C در وهله اول از طریق خون منتقل می شود؛ اما انتقال آن از طریق منی، ممکن است یکی از عوارض مایع منی بر روی چشم باشد. علائم آن ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد
• خشکی
• زخم روی چشم

توجه: آنتی بیوتیک های خوراکی یا تزریقی می توانند این شرایط را درمان کنند.

9. شپش عانه

شپش عانه در خارج از بدن زندگی می کند؛ بنابراین احتمال وقوع آن از راه منی امکان پذیر نیست. با این حال اگر فردی به شپش عانه مبتلا باشد، احتمال این که شپش بتواند در مژه های شما وارد شود، وجود دارد.

علائم شپش عانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• خستگی
• خارش چشم
• مژه های سفید یا خاکستری

تشخیص عوارض تماس چشم با مایع منی

بهترین کار این است که حدود سه ماه پس از تماس چشم خود با مایع منی، آزمایش تشخیصی برای بیماری‌های مقاربتی را انجام دهید. آزمایش زودتر از این موعد ممکن است که منجر به نتایج مثبت یا کاذب منفی شود.

انجام دادن یا ندادن آزمایشات تشخیصی، در نهایت به این بستگی دارد که آیا علائمی را تجربه می کنید یا نه. در شرایطی که علائمی از بیماری را تجربه می کنید، پزشک ممکن است که چشم های شما را با میکروسکوپ ویژه چشم معاینه کند؛ همچنین ممکن است که چشم پزشک قطره هایی را در چشم شما قرار دهد تا از نزدیک قرنیه شما را بررسی کند.

در موارد نادر، پزشک ممکن است برای بررسی بیشتر از بافت چشم شما نمونه برداری کند. راهکارهای درمانی برای عوارض مایع منی بر روی چشم، به تشخیص پزشک بستگی دارد. برخی از عفونت ها مانند کلامیدیا و سوزاک با آنتی بیوتیک درمان می شوند. سایر شرایط مانند تبخال، درمانی ندارند؛ اما علائم آن را می‌توان با موفقیت کنترل کرد.

خارج کردن مایع منی از چشم

در شرایطی که مایع منی وارد چشم شده است، می‌توانید طبق توصیه های سازمان بهداشت جهانی راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:

• به چشم آسیب دیده خود دست نزنید، از آن محافظت کنید و در اولین فرصت سعی کنید آن را بشویید.
• در اسرع وقت چشم را با آب یا محلول نمک مانند قطره های چشمی بشویید. شما می توانید چشم خود را زیر دوش بشویید.
• گزینه دیگر این است که روی صندلی بنشینید، سر خود را به سمت عقب خم کنید و از کسی بخواهید که به آرامی آب یا محلول نمکی را روی چشم شما بریزد. در هر صورت مطمئن شوید که پلک خود را به سمت پایین می کشید تا بتوانید محل را کاملاً آبکشی کنید.
• با قطره های چشم، آب یا محلول های نمکی بدون نسخه، چشم خود را بشویید.
• علاوه بر این می توانید کمپرس گرم یا خنک را بر روی چشم خود بمالید تا تحریک شود. استفاده از دستمال نرم و مرطوب با آب کاملاً مناسب است.
• مصرف مسکن های OTC مانند استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن نیز می تواند موثر باشد.

در هر صورت بهتر است که در صورت بروز عوارض مایع منی بر روی چشم، چشمان خود را مالش ندهید؛ زیرا این کار فقط باعث بدتر شدن قرمزی چشم می شود.

چه زمانی از ریختن مایع منی به چشم به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر چشم شما قرمز شده، به طور مداوم آب می ریزد، یا در چشم خود احساس درد می کنید، بهتر است که با یک چشم پزشک تماس بگیرید. این علائم می توانند نشانه هایی از عفونت چشم باشند. در غیر این صورت، صبر کنید تا حدود 24 ساعت بگذرد و ببینید وضعیت چشم شما چطور است. اگر علائم شما بدتر شد، وقت آن است که با یک چشم پزشک مشورت کنید.

شاید در این شرایط تصمیم بگیرید که سریعا چشم خود را با آب و صابون بشویید؛ اما این کار را نکنید. برای بیرون آوردن منی به صابون یا مواد ضد عفونی کننده دیگر احتیاج ندارید، فقط آب یا محلول نمکی استفاده کنید.

بافت چشم به طرز باورنکردنی ظریف است و از طرفی هم مایع منی دارای اجزا مختلفی است که به عنوان تحریک کننده عمل می کند. مایع منی شامل اسیدها، آنزیم ها، روی، کلر و قندها است. بر همین اساس می تواند منجر به قرمزی و التهاب در چشم شود.

قرمزی و التهاب پاسخ طبیعی بدن به مواد تحریک کننده است. خواه گرد و غبار، مایع منی یا هر چیز دیگری وقتی در چشم قرار بگیرد، مانند قرار گرفتن یک جسم خارجی در چشم می تواند باعث قرمزی شود؛ اما این قرمزی باید ظرف 24 ساعت بعد از تماس مایع منی در چشم از بین برود.

مشاوره فوری پزشکی برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی در پزشکت

برای حفظ سلامت چشم و پیشگیری از پیامدهای احتمالی، همین حالا در پزشکت با پزشکان متخصص ما در مشورت کنید. اگر نگران عوارض مایع منی بر روی چشم هستید یا نیاز به راهنمایی فوری دارید، پزشکان ما به‌صورت آنلاین آماده‌اند تا دقیق‌ترین توصیه‌ها را در کوتاه‌ترین زمان در اختیار شما قرار دهند.

سخن آخر

اغلب اوقات، احساس سوزش یا جسم خارجی در چشم، یکی از جدی ترین عوارض مایع منی بر روی چشم است. با این حال احتمال ابتلا به برخی از بیماری و عفونت های مقاربتی و چشم صورتی؛ در نتیجه قرار گرفتن چشم در معرض منی وجود دارد.

اگر از وضعیت ابتلا همسر شما به بیماری و عفونت های مقاربتی مطمئن نیستید یا نگرانی دارید، با یک پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند علائم شما را بررسی کرده و در مورد مراحل بعدی به شما مشاوره دهد.