عوارض مایع منی بر روی چشم

عوارض مایع منی بر روی چشم، به ندرت جدی و خطرناک می باشد، اما بسیاری از افراد ممکن است در مورد عفونت های مقاربتی (STI) و سایر شرایط عفونی ناشی از مایع منی بر روی چشم خود نگران باشند.

اگر شما نگران، پاشیده شدن مایع منی و عوارض ناشی از آن بر روی چشم خود هستید، بهتر است بدانید که در این شرایط نباید به چشم های خودتان دست بزنید. چون ممکن است مایعات منی به مناطق دیگر بدن منتقل شده و یا در چشم های شما بیشتر منتشر شوند.

عوارض احتمالی مایع منی بر چشم

ریختن مایع منی بر روی چشم می تواند منجر به بروز برخی عوارض جانبی شود، که عبارتند از:

گل مژه

گل مژه چشم، یک شکل از التهاب چشم است. این وضعیت معمولاً با وجود باکتری های استافیلوکوک در چشم ایجاد می شود. با این حساب، واقعاً بعید است که مایع منی در چشم باعث ایجاد گل مژه شود. در صورت بروز گل مژه ها بر روی چشم بعد از تماس با مایع منی، احتمالاً از خود منی نیست بلکه از خارش ها و خراش هایی است که بعد از تماس با مایع منی ایجاد کرده اید. خاراندن چشم ممکن است باعث ورود باکتری ها به چشم شوند.

گل مژه یک برجستگی قرمز دردناک است که در پلک بالا یا پایین در نزدیکی مژه ها ایجاد می شود. این وضعیت دردناک بوده، اما یک واکنش التهابی نسبتاً بی خطر به عفونت باکتریایی است. به ندرت، در صورت انتقال باکتری هایی که باعث ایجاد آن می شوند، از طریق تماس مستقیم یا حوله یا روکش بالش آلوده، از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود.

گل مژه اغلب توسط باکتری های استافیلوکوک ایجاد می شود و هیچ گونه عارضه ای ایجاد نکند. اما، اگر ناقل باکتری هستید و بینی و سپس چشم خود را می مالید، چشم می تواند آلوده شده و لکه ایجاد شود.

ورم ملتحمه

برخی باکتری های موجود در مایع منی می توانند منجر به بروز ورم ملتحمه یا چشم صورتی شوند. این باکتری ها شامل باکتریهای STI مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس هستند. علائم رایج ورم ملتحمه، عبارتند از:

• التهاب پلک
• قرمزی چشم
• حساسیت به نور
• خارش در یک یا هر دو چشم
• احساس جسم خارجی در چشم

اگر بعد از تماس چشم با مایع منی این علائم را تجربه می کنید، برای تشخیص بیشتر به چشم پزشک مراجعه کنید. ممکن است به قطره چشمی آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

HIV و مایع منی در چشم

طبق بررسی های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تماس چشم با مایع منی می تواند منجر به بروز HIV شود اما احتمال آن خیلی کم است. بیشترین خطر ابتلا به HIV دریافت خون از شخصی است که ویروس آن را دارد.

بیماری های مقاربتی و تماس چشم با مایع منی

از نظر تئوری، به نظر می رسد که احتمال ابتلا به بیمار های مقاربتی در اثر تماس چشم با مایع منی وجود دارد اما از نظر عملی احتمال آن خیلی کم است. احتمال بروز برخی از بیماری های مقاربتی در این وضعیت، عبارتند از:

تبخال

اگر همسر شما، به تبخال مبتلا شده، احتمال ابتلا شما به عفونت بیشتر است. وقتی ویروس تبخال چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، به عنوان تبخال چشمی شناخته می شود. تبخال چشمی در صورت عدم درمان، می تواند منجر به عفونت جدی در قرنیه و بینایی شود.

تبخال چشمی، نوعی بیماری چشم است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. رایج ترین نوع تبخال چشم کراتیت اپیتلیال است که روی قرنیه که قسمت واضح جلوی چشم شما است، تأثیر می گذارد. تبخال چشم در موارد ملایم منجر به بروز علائم زیر می شود:

• درد
• التهاب
• سرخی
• پاره شدن سطح قرنیه

HSV می تواند به لایه های میانی عمیق قرنیه  که به عنوان استروما شناخته می شود،  آسیب جدی وارد کند، منجر به کاهش بینایی و کوری شود.

در حقیقت، تبخال چشم شایعترین علت نابینایی مرتبط با آسیب قرنیه در ایالات متحده و شایعترین علت نابینایی مسری در جهان است. تبخال چشم خفیف و شدید می تواند با داروهای ضد ویروسی درمان شود. با درمان سریع، می توان HSV را تحت کنترل قرار داد و آسیب به قرنیه را به حداقل رساند.

کلامیدیا

اطلاعات زیادی در مورد میزان انتقال کلامیدیا به دلیل منی در چشم وجود ندارد، اما این یک مسیر احتمالی شناخته شده است. علائم کلامیدیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم پلک
• تحریک مداوم
• ترشحات چرکی از چشم

قطره چشم آنتی بیوتیکی می تواند آن را درمان کند.

سوزاک

ابتلا سوزاک از راه تماس چشم با مایع منی، رایج نیست، اما احتمال وقوع آن وجود دارد. علائم سوزاک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد چشم
• حساسیت به نور
• ترشحات چرکی از چشم

آنتی بیوتیک های خوراکی و قطره ای چشم می توانند آن را درمان کنند.

هپاتیت B و C

اگرچه هپاتیت B و C در وهله اول از طریق خون منتقل می شود، اما انتقال آن از طریق منی امکان پذیر است.

علائم آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد
• خشکی
• زخم روی چشم

آنتی بیوتیک های خوراکی یا تزریقی می توانند این شرایط را درمان کنند.

شپش عانه

شپش عانه در خارج از بدن زندگی می کند، بنابراین احتمال وقوع آن از راه منی امکان پذیر نیست. با این حال، اگر فردی به شپش عانه مبتلا باشد احتمال اینکه شپش بتواند در مژه های شما وارد شود، وجود دارد.

علائم شپش عانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• خستگی
• خارش چشم
• مژه های سفید یا خاکستری

تشخیص عوارض تماس چشم با مایع منی

بهترین کار این است که حدود سه ماه پس از تماس چشم خود با مایع منی، آزمایش تشخیصی برای بیماری های مقاربتی را انجام دهید. آزمایش زودتر از این ممکن است منجر به نتایج مثبت یا کاذب منفی شود.

انجام دادن یا ندادن آزمایشات تشخیصی، در نهایت به این بستگی دارد که آیا علائمی را تجربه می کنید یا نه. در شرایطی که علائمی از بیماری را تجربه می کنید، پزشک ممکن است چشم های شما را با میکروسکوپ ویژه چشم معاینه کند. همچنین ممکن است چشم پزشک قطره هایی را در چشم شما قرار دهند تا از نزدیک قرنیه شما را بررسی کند.

در موارد نادر، آنها ممکن است برای بررسی بیشتر از بافت چشم شما نمونه برداری کند. راهکارهای درمانی برای عوارض ناشی از تماس چشم با مایع منی، به تشخیص پزشک بستگی دارد. برخی از عفونت ها مانند کلامیدیا و سوزاک با آنتی بیوتیک درمان می شوند. سایر شرایط، مانند تبخال، درمانی ندارند، اما علائم را می توان با موفقیت کنترل کرد.

خارج کردن مایع منی از چشم

در شرایطی که مایع منی وارد چشم شده است، می توانید طبق توصیه های سازمان بهداشت جهانی راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:

• به چشم آسیب دیده خود دست نزنید و از آن محافظت کنید و در اولین فرصت سعی کنید آن را بشویید.
• در اسرع وقت چشم را با آب یا محلول نمک مانند قطره های چشمی بشویید. می توانید چشم خود را زیر دوش بشویید.
• گزینه دیگر این است که روی صندلی بنشینید، سر خود را به سمت عقب خم کنید و از کسی بخواهید که به آرامی آب یا محلول نمکی را روی چشم شما بریزد. در هر صورت مطمئن شوید که پلک خود را به سمت پایین می کشید تا بتوانید محل را کاملاً آبکشی کنید.
• با قطره های چشم، آب یا محلول های نمکی بدون نسخه، چشم خود را بشویید.
• همچنین می توانید کمپرس گرم یا خنک را بر روی چشم خود بمالید تا تحریک شود. استفاده از دستمال نرم و مرطوب با آب کاملاً مناسب است.
• مصرف مسکن های OTC مانند استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن نیز می تواند موثر باشد.

اما در هر صورت بهتر است، چشم خود را مالش ندهید. این کار فقط باعث بدتر شدن قرمزی می شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر چشم شما قرمز شده، به طور مداوم آب می ریزد، یا در چشم خود احساس درد می کنید، بهتر است با یک چشم پزشک تماس بگیرید. این علائم می تواند نشانه هایی از عفونت چشم باشد. در غیر این صورت، صبر کنید تا حدود 24 ساعت بگذرد و ببینید وضعیت چشم شما چطور است. اگر علائم شما بدتر شد، وقت آن است که با یک چشم پزشک مشورت کنید.

شاید در این شرایط تصمیم بگیرید که سریعا چشم خود را با آب و صابون بشویید، اما این کار را نکنید. برای بیرون آوردن منی به صابون یا مواد ضد عفونی کننده دیگر احتیاج ندارید، فقط آب یا محلول نمکی استفاده کنید.

بافت چشم به طرز باورنکردنی ظریف است و از طرفی هم مایع منی داراری اجزا مختلفی است که به عنوان تحریک کننده عمل می کند. مایع منی شامل اسیدها، آنزیم ها، روی، کلر و قندها است. بر همین اساس می تواند منجر به قرمزی و التهاب در چشم شود.

قرمزی و التهاب پاسخ طبیعی بدن به مواد تحریک کننده است. خواه گرد و غبار، مایع منی یا هر چیز دیگری وقتی در چشم قرار بگیرد، مانند قرار گرفتن یک جسم خارجی در چشم می تواند باعث قرمزی شود. اما این قرمزی باید ظرف 24 ساعت بعد از تماس مایع منی در چشم از بین برود.

سخن آخر

اغلب اوقات، احساس سوزش یا جسم خارجی در چشم، جدی ترین عارضه جانبی مایع منی در چشم است. با این حال، احتمال ابتلا به برخی از بیماری و عفونت های مقاربتی و چشم صورتی در نتیجه قرار گرفتن چشم در معرض منی، وجود دارد.

اگر از وضعیت ابتلا همسرتان به بیماری و عفونت های مقاربتی مطمئن نیستید یا نگرانی دارید، با یک پزشک مشورت کنید. آنها می توانند علائم شما را بررسی کرده و در مورد مراحل بعدی به شما مشاوره دهند.