واژینیسموس

در برخی از زنان، هنگام تلاش برای ورود شیء مانند تامپون، آلت تناسلی یا اسپکولوم (وسیله معاینه واژن) به داخل مهبل، عضلات واژن به طور غیر ارادی یا مداوم منقبض و سفت می شوند، به این روش واژینیسموس گفته می شود. انقباضات می توانند از مقاربت جنسی جلوگیری کرده یا ان را بسیار دردناک کنند و منجر به اسپاسم عضلانی عمومی، درد در ناحیه تناسلی و تنگی نفس شود. واژینیسموس در برانگیختگی جنسی دخالت نمی کند، اما می تواند از نفوذ جلوگیری کند. شایع ترین گروه عضلانی که در واژینیسموس تحت تأثیر قرار می گیرند گروه عضلانی pubococcygeus) (PC) می باشد. عضلات pubococcygeus مسئول ادرار، مقاربت، ارگاسم، حرکات روده (دفع مدفوع) و زایمان هستند.

اختلال عملکرد جنسی در هر دو جنس زن و مرد ممکن است رخ دهد و معمولاً قابل درمان می باشد، اما اختلالات جنسی می تواند در روابط و کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کند. کارشناسان دقیقا نمی دانند که چه تعداد از زنان از این بیماری رنج می برند، اما واژینیسموس بیماری غیر معمول به نظر می رسد. در صورتی که واژینیسموس درمان نشود می تواند به سرخوردگی و پریشانی فرد منجر شود و ممکن است بدتر شود. با این حال، درمان که شامل تمرینات بدنی و عاطفی است، معمولاً مؤثر است.

دیسپارونیا: دیسپارونیا اصطلاح پزشکی برای مقاربت دردناک جنسی است که غالباً با واژینیسموس اشتباه گرفته می شود، اما مقاربت دردناک می تواند به دلیل کیست، بیماری التهابی لگن یا آتروفی واژن باشد.

انواع واژینیسموس

انواع مختلف واژینیسموس وجود دارد که می تواند در سنین مختلف زنان را تحت تأثیر قرار دهد.

vaginismus اولیه

vaginismus اولیه، یک وضعیت مادام العمر است که در آن درد همیشه وجود دارد. در واژینیسموس اولیه، استفاده از تامپون و انجام معاینه زنان و زایمان نیز دشوار خواهد بود. واژینیسموس اولیه، اغلب توسط زنان در اولین تلاش خود برای مقاربت بیان می شود. شریک زندگی، قادر به وارد کردن آلت تناسلی خود در واژن زن نیست در این صورت زن شاید حسی مانند “ضربه زدن به دیوار” در دهانه واژن را توصیف کند. در واژینیسموس اولیه، ممکن است درد، باعث اسپاسم عضلانی عمومی شود و زن دچار تنگی نفس موقت شود. زمانی که تلاش برای ورود آلت تناسلی مرد به واژن متوقف شود، علائم بر می گردند و از بین می روند.

واژینیسموس ثانویه

واژینیسموس ثانویه، بعد از اینکه یک زن عملکرد جنسی طبیعی را تجربه کرد، ایجاد می شود. واژینیسموس ثانویه، دائمی نیست و در هر مرحله از زندگی ممکن است رخ دهد. واژینیسموس ثانویه، معمولاً ناشی از یک رویداد خاص مانند عفونت، یائسگی، یک رویداد آسیب زا، ایجاد یک وضعیت پزشکی، مشکلات مربوط به رابطه جنسی، جراحی یا زایمان است.

واژینیسموس کلی

Global vaginismus واژینیسموس جهانی، همیشه وجود دارد و هر شیء باعث تحریک واژینیسموس می شود.

واژینیسموس موقعیتی

Situational vaginismus واژینیسموس موقعیتی، تنها در شرایط خاص رخ می دهد. امکان دارد زن در طول رابطه جنسی vaginismus موقعیتی را تجربه کند اما در معاینات زنانه و زایمان یا درج تامپون ایجاد نشود.

علائم vaginismus

سفت شدن غیر ارادی عضلات واژن، علائم اصلی واژینیسموس است، اما شدت علائم بیماری در بین زنان مختلف، متفاوت است. در همه موارد، انقباض مهبل (واژن) بقدری شدید است که ورود هر شی و حتی لمس دستگاه تناسلی خارجی را مشکل یا غیرممکن می کند. اگر این بیماری را دارید، نمی توانید انقباضات عضلات واژن را کنترل یا متوقف کنید. واژینیسموس می تواند علائم دیگری از جمله ترس از نفوذ به واژن و کاهش میل جنسی مربوط به نفوذ را داشته باشد. زنان مبتلا به واژینیسموس معمولاً هنگام وارد شدن هر چیزی به داخل واژن، احساس درد یا سوزش می کنند. اگر واژینیسموس دارید، این بدان معنی نیست که شما به طور کلی نمی توانید از فعالیت های جنسی لذت ببرید بلکه می توانید احساس لذت و میل جنسی را تجربه کنید و به ارگاسم هم برسید.

علائم واژینیسموس در افراد مختلف، متفاوت می باشد. علائم این بیماری شامل موارد زیر است:

• • نفوذ دشوار یا غیرممکن
  • درد هنگام معاینه زنان و زایمان
  • درد در هنگام قرار دادن تامپون در واژن
  • درد جنسی طولانی مدت هنگام مقاربت
  • اسپاسم عضلانی عمومی یا قطع نفس در حین مقاربت
  • مقاربت دردناک (دیسپارونیا)، با تنگی، درد و سوزش مهبل

درد ناشی از واژینیسموس می تواند از خفیف تا شدید باشد و باعث ایجاد احساسات مختلف از اسپاسم عضلانی عمومی تا سوزش شود. واژینیسموس مانع از تحریک جنسی شما نمی شود، اما امکان دارد باعث اضطراب شما از رابطه جنسی شود، به طوری که سعی می کنید از سکس یا نفوذ واژن جلوگیری کنید.

علت واژینیسموس

همیشه علت مشخصی برای واژینیسموس وجود ندارد. در اکثر موارد، علت مستقیمی پیدا نمی شود.

عوامل خطر واژینیسموس

واژینیسموس می تواند در اثر عوامل استرس زا جسمی، فشارهای روحی و روانی ایجاد شود.

محرک های عاطفی، عامل واژینیسموس عبارتند از:

• ترس از درد یا بارداری
• اضطراب یا احساس گناه
• احساس آسیب پذیری
• وقایع آسیب زای زندگی، از جمله تجاوز جنسی در کودکی یا سابقه سوءاستفاده جنسی از بیمار
• تجربیات ناخوشایند روابط جنسی در دوران کودکی، ترس از تصویر برداری از رابطه جنسی یا سوء استفاده جنسی از این تصویر برداری ها

تشخیص واژینیسموس

برای تشخیص، پزشک معاینه فیزیکی را انجام داده و در مورد تاریخچه پزشکی و جنسی شما سؤال می کند. تاریخچه های پزشکی می توانند به تشخیص در زمینه اصلی انقباضات کمک کنند. تشخیص واژینیسموس معمولاً با توصیف علائم آغاز می شود. پزشک احتمالاً می پرسد، واژینیسموس چند مرتبه بروز می کند و چه چیزی باعث ایجاد آن می شود. به طور معمول، پزشک در مورد تاریخچه جنسی شما نیز سؤال خواهد کرد، که ممکن است شامل سوالات مربوط به آسیب جنسی یا سو استفاده جنسی، باشد. به طور کلی، تشخیص و درمان این بیماری نیاز به معاینه لگن دارد.

برای زنان مبتلا به واژینیموس طبیعی است که از معاینات لگن اضطراب یا ترس داشته باشند.

هنگامی که پزشک به واژینیسموس مشکوک شود، آن ها به طور کلی معاینه را به راحتی انجام می دهند و ممکن است به شما راهنمایی کند که چگونه دست یا ابزار پزشکی را در مهبل خود قرار دهید تا نفوذ راحت تر شود. شما می توانید از پزشک بخواهید که در هر مرحله از معاینه و در هنگام انجام ان برای شما توضیح دهد. در طول معاینه، پزشک به دنبال هرگونه علائم عفونت یا جای زخم خواهد بود. در واژینیسموس، هیچ دلیل جسمی وجود ندارد که عضلات واژن منقبض شوند. یعنی اگر واژینیسموس دارید، پزشک دلیل دیگری برای علائم شما پیدا نمی کند.

درمان واژینیسموس

درمان واژینیسموس، که شامل تمرینات بدنی و عاطفی است، معمولاً مؤثر است و به خود شما نیز بستگی دارد. قبل از تمرکز روی واژینیسموس، ممکن است نیاز باشد علل اصلی بیماری تشخیص داده شود. هدف از درمان واژینیسموس، کاهش انقباض خودکار عضلات و مدیریت ترس از درد است که شاید مربوط به خود بیماری باشد.

درمان معمولاً شامل موارد زیر است:

سکس تراپی و مشاوره

آموزش به طور معمول شامل یادگیری در مورد آناتومی و اتفاقاتی است که در هنگام برانگیختگی و آمیزش جنسی رخ می دهد. در مورد عضلات درگیر در واژینیسموس نیز می توانید اطلاعات کسب کنید. چون اطلاعات بیشتر می تواند به شما در درک نحوه عملکرد و نحوه واکنش قسمت های بدن شما کمک کند. مشاوره ممکن است به صورت فردی فقط با شما یا به صورت خانوادگی و با حضور همسرتان انجام شود. همکاری با یک مشاور که در زمینه اختلالات جنسی تخصص دارد برای درمان این نوع بیماری مفید می باشد. تکنیک های آرامش و هیپنوتیزم ممکن است باعث آرامش شود و به شما کمک کند احساس راحتی بیشتری نسبت به مقاربت داشته باشید.

تمرینات کنترل کف لگن

تمرینات کنترل کف لگن، شامل فعالیت های انقباضی و آرامش عضلانی یا تمرینات کگل KEGEL برای بهبود کنترل عضلات کف لگن می باشد.

تمرینات کگل

برای انجام تمرینات Kegel، به طور مکرر عضلات کف لگن خود را محکم و آرام کنید، که مهبل، روده و مثانه شما را کنترل کند.

تکرار تمرینات کگل به شما کمک می کند هنگام انقباض و آرامش، عضلات را کنترل کنید.

این مراحل را انجام دهید:

• • مثانه خود را خالی کنید.
  • عضلات کف لگن خود را منقبض کنید و تا عدد 10 بشمارید.
  • عضلات خود را شل کنید و تا عدد 10 بشمارید.
  • این چرخه را 10 بار، و سه بار در روز تکرار کنید.

برای تقویت موفقیت آمیز عضلات کف لگن، هنگام انجام تمرینات کگل، عضلات شکم، باسن یا ران خود را درگیر نکنید.

تمرینات عاطفی

تمرینات عاطفی می تواند به شما کمک کند تا هر یک از عوامل عاطفی که باعث واژینیسموس می شود را شناسایی و بیان کرده تا بتوانید آن ها را درمان کنید.

کاهش حساسیت به درد و لمس واژن

شما در روند درمانی، تشویق می شوید هر روز تا حد امکان محل باز شدن واژن خود را بدون اینکه باعث ایجاد درد شود لمس کنید و هر بار به واژن نزدیکتر شود. هنگامی که قادر به لمس ناحیه اطراف واژن شدید، لب های واژن شما باز می شوند. مرحله بعدی قرار دادن انگشت در واژن خواهد بود.

آموزش گشاد کردن

هنگامی که بتوانید گشاد کردن واژن را بدون درد انجام دهید، یاد می گیرد از یک شی پلاستیکی یا درج مخروطی شکل استفاده کنید. اگر بتواند درج مخروطی را بدون درد وارد کنید، اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه درج در محل باقی بماند تا عضلات به فشار عادت کنند. در مرحله بعد، می توانید از یک درج بزرگ تر استفاده کنید و سپس به شریک زندگی خود یاد دهید که چگونه درج را اعمال کند. هنگامی که احساس راحتی کردید، می توانید به شریک زندگی خود اجازه دهید آلت تناسلی خود را در نزدیکی مهبل شما قرار داده، اما داخل نبرد. همچنین می توانید دوباره این روش را برای مقاربت امتحان کنید.

زمان لازم برای درمان موفقیت آمیز واژینیسموس بستگی به خود شما دارد.

بسیار نادر است که درمان واژینیسموس به عمل جراحی نیاز داشته باشد. اگر نگران علائم مربوط به این بیماری هستید، باید برای ارزیابی خود به پزشکتان مراجعه کنید.

زندگی با واژینیسموس

اختلال عملکرد جنسی می تواند در روابط زندگی زناشویی شما تأثیر بگذارد. درمان واژینیسموس می تواند در بهبود روابط و استحکام رابطه بسیار مهم باشد. شما نباید از ابتلا به به این بیماری، احساس شرمندگی و گناه داشته باشید یا خجالت بکشید. صحبت با شریک زندگی خود در مورد احساسات و ترس از رابطه جنسی ممکن است به شما احساس آرامش بیشتری دهد. پزشک یا درمانگر می تواند راه های غلبه بر واژینیسموس را به شما آموزش دهد. مراجعه به یک متخصص درمان جنسی (سکس تراپیست) ممکن است مفید باشد. استفاده از موقعیت های خاص جنسی می تواند به راحت تر شدن روابط جنسی کمک کند.