خارش مجرای ادرار در زنان

خارش مجرای ادرار در زنان، نشانه التهاب مجرای ادرار است. این وضعیت معمولاً در اثر اورتریت یا عفونت مخمر ایجاد می شود. زنانی که مجرای ادراری تحریک شده دارند ممکن است هنگام ادرار کردن دچار سوزش یا خارش در اطراف ناحیه واژن شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد دلایل خارش مجرای ادرار زنان و گزینه های درمانی ادامه مقاله پزشکت را تا انتها بخوانید.

علائم خارش مجرای ادرار زنانه

خارش، یک احساس ناخوشایند روی پوست است که باعث میل به خاراندن می شود. در حالی که خارش در این ناحیه از بدن ممکن است خجالت‌آور یا نگران‌کننده باشد، بهتر است که آن را نادیده نگیرید و اقدامات مناسب را برای تعیین علت انجام دهید. این احساس در مجرای ادرار تحتانی می تواند با بسیاری از شرایط و علائم همراه باشد، از جمله:

• کهیر
• خشکی
• سرخی
• درد یا سوزش
• تاول یا برآمدگی
• ترشحات تناسلی
• ادرار دردناک (دیسوریا)
• افزایش دفعات یا میل به ادرار کردن
• تغییر در بافت پوست: ممکن است پوسته پوسته، چرمی یا کاغذی به نظر برسد یا پوست ممکن است پوسته پوسته شود.
• خارشی که سایر قسمت های بدن مانند ناحیه شرمگاهی، باسن و قسمت داخلی ران را درگیر می کند.

خاراندن نیز یکی از علائم مهم خارش مجرای ادرار است. اگرچه خاراندن می تواند برای تسکین خارش مفید باشد، اما فقط تسکین موقتی را ارائه می دهد. خاراندن همچنین می تواند منجر به آسیب پوستی، خونریزی یا عفونت شود و این وضعیت بیمار را تشدید کند.

در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید. درمان سریع می تواند کمک زیادی به تسکین و رفع علائم شما کند.

علت خارش مجرای ادرار زنان چیست؟

خارش که به عنوان خارش مجرای ادرار زنان نیز شناخته می شود، نتیجه التهاب است. التهابی که منجر به خارش مجرای ادرار می شود معمولاً در نتیجه بثورات ناشی از عفونت، شرایط پوستی پوست یا قرار گرفتن در معرض محیطی است که بر اجزای دستگاه ادراری تأثیر می گذارد.

دستگاه ادراری زنان از قسمت های زیر تشکیل شده است:

• مثانه. این اندامی است که ادرار در آن ذخیره می شود.
• حالب ها. این لوله های بلند ادرار را از کلیه به مثانه می برند.
• مجرای ادرار. این روزنه ای است که در آن ادرار از بدن دفع می شود.
• کلیه ها. این دو اندام سموم و مواد زائد را که از طریق ادرار دفع می شوند را فیلتر می کنند.

دستگاه ادراری زنان، به دلیل آناتومی آن به ویژه در معرض خارش مجرای ادرار است. مجرای ادرار بسیار نزدیک به مقعد قرار دارد و دهانه آن در تماس بسیار نزدیک با واژن است. هر عامل بیماری زایی که مقعد یا ناحیه تناسلی را آلوده کند می تواند به راحتی از طریق اجزای دستگاه ادراری از جمله مجرای ادرار و مثانه حرکت کند. اگرچه بسیاری از این بثورات ناشی از عفونت های مقاربتی هستند، اما بسیاری از بیماری ها نیز وجود دارند که از راه جنسی منتقل نمی شوند. این شرایط را می توان به دسته های زیر دسته بندی کرد:

عفونی

علل عفونی خارش مجرای ادرار زنان شامل موارد زیر است:

عفونت باکتری. باکتریایی داخل دستگاه گوارش می توانند مثانه را آلوده کرده و باعث عفونت و خارش مجرای ادرار شود. علاوه بر این، بسیاری از انواع باکتری های بیرونی از جمله باکتری های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا می توانند به راحتی از طریق دستگاه ادراری وارد بدن شوند. این باکتری‌ها می‌توانند در مثانه رشد کرده و تکثیر شوند و باعث ایجاد علائم بسیاری مرتبط با خارش مجرای ادرار شوند. باکتری های مقعد می توانند به طور مستقیم مجرای ادرار را آلوده کنند و همچنین علائم مشابهی را به همراه داشته باشند.

عفونت‌های ویروسی مقاربتی. مانند تبخال می‌تواند باعث خارش مجرای ادرار زنان و همچنین بسیاری از علائم مرتبط مانند تاول و برجستگی‌های دردناک شود. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی دیگر از عفونت های ویروسی رایج است که منجر به خارش زگیل تناسلی می شود.

قارچی. بسیاری از عفونت‌های قارچی روی پوست تأثیر می‌گذارند و می‌توانند باعث ایجاد بثورات شوند که منجر به خارش و ناراحتی شدید می‌شود. قارچ های کاندیدا روی پوست بسیار شایع هستند و می توانند در ناحیه تناسلی بیش از حد رشد کنند و علاوه بر ترشحات تناسلی باعث خارش شوند.

پوستی

علل پوستی، شامل هر گونه بیماری در پوست، ناخن و مو می شود. بسیاری از باکتری ها و قارچ های غیر مقاربتی می توانند منجر به شرایط التهابی و خارش ناحیه تناسلی و مجرای ادرار شود. علاوه بر این، عدم تعادل در عملکردهای ایمنی بدن نیز می تواند منجر به شرایط پوستی شود که ممکن است منجر به خارش شدید شود.

محیطی

علل محیطی با قرار گرفتن در معرض خاص یا عادات سبک زندگی مرتبط است. آلرژی های تماسی صابون های معطر، لوسیون ها، لوازم آرایش و سایر محصولات بدن می توانند بافت تناسلی را تحریک کرده و باعث خارش و خشکی پوست شوند. مهم است که به نحوه واکنش بدن به برخی محصولات خاص توجه داشته باشید و برای کنترل علائم خود، استفاده از آن را محدود کنید.

تحریک. به خاطر داشته باشید که همه علل خارش مجرای ادرار زنان از نظر پزشکی مرتبط نیستند. قرار گرفتن در معرض محیطی مانند عرق، بهداشت نامناسب و حتی لباس زیر ناراحت کننده می تواند ناحیه تناسلی را تحریک کرده و علائم ایجاد کند.

علائم یائسگی

یائسگی فرآیند طبیعی است که طی آن چرخه قاعدگی (پریود) در یک زن متوقف می شود. معمولاً این روند تدریجی است (ماهها یا سالها طول می کشد) و از سن 45 تا 55 سالگی رخ می دهد. یائسگی به طور رسمی زمانی تشخیص داده می شود که یک زن به مدت 12 ماه به طور مداوم پریود خود را متوقف کند. زن مبتلا به یائسگی تا زمانی که به طور کامل متوقف شود، در تعداد و منظم بودن دوره های خود کاهش می یابد. علاوه بر این، او ممکن است متوجه تعدادی از علائم مانند گرگرفتگی، تغییر در خلق و خو، مشکلات خواب، خشکی واژن، تغییر در میل جنسی، و تغییر در عملکرد جنسی شود که در نتیجه کاهش سطح استروژن رخ می دهد. داروهای خاصی وجود دارند که می توانند این علائم را کاهش دهند.

عفونت قارچی

عفونت قارچی واژن که کاندیدیازیس تناسلی/ولووواژینال نیز نامیده می شود، در واقع توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود و بسیار شایع است. این ارگانیسم ساکن طبیعی دهان، دستگاه گوارش و واژن است.

آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های سالم واژن را از بین ببرند و باعث رشد بیش از حد قارچ شوند. زنانی که باردار هستند، از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند یا مبتلا به دیابت هستند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های قارچی هستند، مانند آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. همچنین می تواند از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس دهان به تناسلی منتقل شود.

اگر درمان نشود، عفونت قارچی می تواند “پیچیده”، شدید و درمان آن دشوار شود. اکثر عفونت های مخمری به سادگی از طریق توصیف علائم توسط بیمار تشخیص داده می شوند. عفونت های مکرر ممکن است از طریق معاینه لگن و سواب واژن تشخیص داده شود. درمان اغلب فقط یک کرم بدون نسخه است، اگرچه گاهی اوقات داروهای ضد قارچ خوراکی نیز تجویز می شود.

عفونت قارچی (کاندیدیاز ولوواژینال) یک عفونت شایع در واژن است که بسیاری از زنان حداقل یک بار آن را تجربه می کنند. اگرچه اکثر زنان در طول زندگی خود چندین بار به آن مبتلا می شوند. به طور معمول در یک واژن سالم، تعادل طبیعی مخمر و باکتری وجود دارد. عفونت قارچی زمانی ایجاد می شود که تعادل آن از بین برود.

علائم عفونت قارچی

عفونت ممکن است باعث خارش، تغییر در ترشحات طبیعی واژن یا بوی غیر معمول شود. بیشتر عفونت های قارچی تا زمانی که به طور موثر با دارو درمان نشوند ادامه خواهند داشت. در صورت عدم درمان، علائم ممکن است اندکی بهبود یابد، اما به طور کامل از بین نخواهند رفت.

زنان مبتلا به عفونت قارچی واژن اغلب متوجه تغییر ترشحات واژن می شوند. ترشحات ممکن است شدیدتر از حد معمول باشد و به رنگ سفید، زرد یا سبز باشد. اغلب آن را شبیه پنیر دلمه ای توصیف می کنند زیرا به نظر می رسد کلوخه است.

گاهی اوقات ترشحاتی روی لباس زیر وجود دارد. در مواقع دیگر، فقط هنگام پاک کردن پس از ادرار کردن متوجه ترشح می شوید. ممکن است بوی کمی وجود داشته باشد یا بویی نداشته باشد.

عفونت تریکوموناس واژن

عفونت تریکوموناس واژینالیس (یا “Trichomoniasis” یا “Trich”) یک بیماری شایع مقاربتی است که توسط انگلی به همین نام ایجاد می شود. سالانه بیش از 3 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، اما تنها حدود 30٪ علائمی دارند.

شما باید به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه کنید. او ممکن است تعدادی آزمایش را برای تشخیص اینکه آیا این حشره واقعاً علت علائم شما است یا خیر تجویز کند. درمان شامل تجویز مترونیدازول یا تینیدازول است.

سندرم مثانه دردناک (سیستیت بینابینی)

سندرم مثانه دردناک که سیستیت بینابینی یا IC نیز نامیده می شود، یک وضعیت مزمن درد و ناراحتی در سیستم ادراری است.

علت اصلی آن ناشناخته است. ممکن است یک اختلال خود ایمنی باشد و اغلب همراه با فیبرومیالژیا، سندرم روده تحریک پذیر، سندرم خستگی مزمن، یا ولوودینیا (درد در اندام های بیرونی زنانه) بروز پیدا می کند. سندرم مثانه دردناک در زنان شایع‌تر از مردان است، اما ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد.

علائم متفاوت است و ممکن است شامل فشار و ناراحتی در قسمت تحتانی درد هنگام مقاربت جنسی؛ درد مثانه؛ و میل مکرر به ادرار کردن شکم باشد. برای این علائم باید به پزشک مراجعه کرد، زیرا سندرم مثانه دردناک می تواند کیفیت زندگی را مختل کرده و منجر به افسردگی شود.

تشخیص از طریق شرح حال بیمار انجام می شود. معاینه ی جسمی؛ آزمایش خون و ادرار؛ و گاهی سیستوسکوپی زنان ممکن است معاینه لگن و مردان ممکن است معاینه رکتوم دیجیتالی انجام دهند. هیچ درمانی به طور خاص برای سندرم مثانه دردناک وجود ندارد، بنابراین درمان شامل رسیدگی به علائم و ایجاد تغییرات در سبک زندگی است.

لیکن اسکلروزوس

لیکن اسکلروزوس یک بیماری پوستی نادر است که می تواند در هر قسمتی از بدن رخ دهد اما معمولا بر روی فرج، آلت تناسلی و مقعد تاثیر می گذارد.

علت ناشناخته است. این ممکن است یک بیماری خود ایمنی مرتبط با عدم تعادل هورمونی باشد و ممکن است با پوستی شروع شود که قبلا آسیب دیده است. لیکن اسکلروزوس مسری نیست و به عنوان یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی شود.

علائم شامل پوست نازک و شکننده با تکه های سفید است. ممکن است درد و خارش شدید، گاهی با کبودی، خونریزی و زخم وجود داشته باشد.

مهم است که به دنبال درمان از یک ارائه دهنده پزشکی باشید، زیرا لیکن اسکلروزوس با سرطان پوست مرتبط است. همچنین می تواند رابطه جنسی را برای مردان و زنان بسیار دردناک کنند. تشخیص از طریق معاینه فیزیکی و بیوپسی پوست انجام می شود.

در کودکان، علائم اغلب در دوران بلوغ بهبود می یابند. برای موارد خفیف در بزرگسالان، هیچ درمانی لازم نیست. اما اگر این وضعیت با کیفیت زندگی تداخل داشته باشد، می توان از کرم های کورتیکواستروئیدی استفاده کرد. در برخی موارد ختنه برای بیماران مرد توصیه می شود.

درماتیت تماسی تحریک کننده واژن

درماتیت تماسی تحریکی واژن، وضعیتی است که باعث می شود پوست واژن پس از یک یا چند بار تماس با یک ماده قرمز، زخم یا تحریک شود. برخی از موادی که می توانند باعث این امر شوند شامل آب، صابون، پودر، کرم و لباس. علائم دیگر عبارتند از تاول، خشکی پوست، زخم و تورم می شود.

از مصرف محصولاتی که ممکن است واژن شما را تحریک کنند خودداری کنید. به ویژه از دوش و استفاده از شستشوی واژینال خودداری کنید. علائم اصلی این وضعیت شامل خارش یا سوزش واژن، قرمزی ولوواژینال، ترشحات واژن، تغییرات ادراری می شود.

واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریایی التهاب واژن به دلیل رشد بیش از حد باکتری هایی است که به طور معمول وجود دارند. این یک بیماری مقاربتی (بیماری مقاربتی) در نظر گرفته نمی شود، اما تقریباً تمام موارد در زنان پس از تماس جنسی محافظت نشده، به ویژه با چندین شریک جنسی، مشاهده می شود.

علائم شایع شامل ترشح خارش دار و بدبو و همچنین سوزش در هنگام ادرار بوده که ممکن است مایل به خاکستری یا سبز به نظر برسد. با این حال، برخی از زنان هیچ علامتی ندارند.

بیشترین خطرات واژینوز باکتریایی ثانویه هستند. علائم می تواند شبیه به بیماری های مقاربتی واقعی باشد و بنابراین نباید آنها را نادیده گرفت. این وضعیت باعث می شود که یک زن در برابر بیماری های مقاربتی واقعی و همچنین در برابر بیماری های التهابی لگن و عفونت های بدنبال هر گونه جراحی زنان آسیب پذیرتر شود. زنان باردار مبتلا به واژینوز باکتریایی در معرض خطر تولد نوزادان نارس یا کم وزن هستند.

تشخیص از طریق علائم و یا معاینه لگنی و سواب واژن انجام می شود. درمان شامل مصرف داروی خوراکی و گاهی کرم یا ژل است که در واژن وارد می شود.

علائم اصلی آن شامل خارش یا سوزش واژن، بوی واژن، ترشحات خونی واژن، ترشحات سفید یا خاکستری واژن، ترشحات غلیظ واژن است.

واژینیت آتروفیک

واژینیت آتروفیک وضعیتی است که باعث خشکی واژن می شود. این به دلیل کاهش سطح استروژن است که به دلیل یائسگی، استرس، عوارض جانبی داروها و زایمان اتفاق می افتد. علائم دیگر شامل رابطه جنسی دردناک و درد واژن است.

برای بحث در مورد علائم خود باید به یک متخصص پزشکی مراجعه کنید. واژینیت آتروفیک با بررسی علائم شما و معاینه لگنی ارزیابی می شود. پس از تشخیص، می توان آن را با جایگزینی استروژن، مرطوب کننده ها و روان کننده ها درمان کرد. اجتناب از مصرف دوش و عطر ممکن است به تسکین خشکی کمک کند.

گزینه های درمانی برای خارش مجرای ادرار در زنان

اگر خارش مجرای ادرار زنانه را تجربه می کنید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. بیشتر علل خارش مجرای ادرار زنان به راحتی قابل درمان است و اغلب جدی نیست.

با توجه به علائم پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

آنتی بیوتیک ها: مهم است که آنتی بیوتیک ها را طبق دستورالعمل مصرف کنید، زیرا نادیده گرفتن دوز ممکن است درمان را کم اثر کند و شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت های دیگر قرار دهد.

پماد استروئیدی موضعی: اگر خارش شما به دلیل یک بیماری پوستی باشد، پزشک ممکن است یک کرم استروئیدی موضعی برای کاهش التهاب و تغییرات پوستی تجویز کند.

داروهای ضد قارچ یا پماد: مشابه آنتی بیوتیک هایی که باکتری ها را درمان می کنند، داروهایی وجود دارد که می توانید برای درمان علل قارچی علائم خود مصرف کنید.

اصلاح سبک زندگی

اگر به دنبال پیشگیری از این علائم هستید، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید و به راحتی در برنامه خود قرار دهید تا از خارش مجرای ادرار جلوگیری کنید:

صابون ها: برای کاهش خطر تحریک، استفاده از حمام های معطر و محصولات بدن را محدود کنید.

رابطه جنسی ایمن: برای محافظت از خود در برابر تحریکات و عفونت های مقاربتی از روغن و کاندوم در طول فعالیت جنسی استفاده کنید.

لباس: از لباس‌های قابل تنفس در اطراف ناحیه تناسلی مانند پنبه یا بامبو استفاده کنید. بهداشت را رعایت کنید و ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید.

لباس‌های تمیز و خشک بعد از فعالیت بپوشید: لباس‌های خیس مانند مایو یا لباس‌های ورزشی را برای مدت طولانی به تن نکنید.

اگر تب، لرز و یا درد شکم همراه با خارش مجرای ادرار خود را تجربه می کنید مراجعه به پزشک را فراموش نکنید. این علائم می تواند نشانه عفونت واژن یا سایر قسمت های دستگاه تناسلی شما باشد که بدتر شده و باعث مشکلات سیستمیک می شود.

سوالات متداول در مورد خارش مجرای ادرار زنان

در اینجا چند سوال متداول در مورد خارش مجرای ادرار زنان وجود دارد.

آیا خارش انتشار می یابد؟ خارش ممکن است به قسمت های دیگر ناحیه تناسلی مانند واژن یا لابیا انتشار یابد.

برخی از عوارض خارش مجرای ادرار زنان چیست؟ عوارض خارش مجرای ادرار زنان تا حد زیادی به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) یک علت بسیار شایع این علامت است و عوارض ممکن است شامل موقعیت هایی مانند آسیب دائمی کلیه یا سپسیس باشد که یک عارضه جدی عفونت است که با علائمی مانند تب و فشار خون پایین مشخص می شود.

علائم خارش مجرای ادرار چه زمانی برطرف می شود؟ علائم خارش مجرای ادرار معمولاً با درمان برطرف می شود، به خصوص اگر به دلیل باکتری یا قارچی باشد. با این وجود، برخی از زنان ممکن است علل خارش مجرای ادرار را تجربه کنند که علیرغم درمان کافی همچنان عود می کند. در این موارد، علائم ممکن است مزمن شوند. مهم است که با متخصص مراقبت های بهداشتی خود در مورد درمان های پیشگیرانه و درمانی برای علائم خود صحبت کنید تا از عود جلوگیری کنید.

آیا خارش مسری است؟ خارش به خودی خود مسری نیست اما علت اصلی این علامت ممکن است مسری باشد. به عنوان مثال، اگر علائم شما به دلیل یک باکتری یا ویروس مقاربتی باشد، ممکن است پاتوژن را از طریق تماس جنسی گسترش دهید. علل خارش مجرای ادرار که شامل عوامل و آلرژن های محیطی است، کمتر مسری هستند.

آیا خارش مجرای ادرار زنان جدی است؟ خارش مجرای ادرار زنان، اگرچه شایع است، اما می تواند نشانه یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علاوه بر این، اگر علائم شما درمان نشود، ممکن است در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی مانند آسیب دائمی کلیه، سپسیس و حتی خطر زایمان زودرس باشید.