تداخل روماتیسم مفصلی و بارداری، برای زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی که قصد بارداری شدن را دارند می تواند تا حدودی چالش برانگیز باشد. توصیه های متخصص زنان و زایمان این است که زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید بهتر است قبل از برنامه ریزی برای بارداری، سابقه بارداری خود را مورد بررسی قرار دهند. بیمار باید در مورد خطرات و احتمال عواقب نامطلوب مرتبط با RA یا به دلیل داروها آموزش های لازم را کسب کنند.
زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی باید فقط در شرایطی که RA پایدار یا غیرفعال است برای بارداری برنامه ریزی کنند.
زن در طول دوران زندگی خود باید مراحل زیادی از جمله بارداری را طی کند. یک زن مبتلا به RA ممکن است مجبور باشد برخی از دستورالعمل ها را در دوران بارداری دنبال کند. آنها می توانند مدیریت بیماری خود وضعیت شان را کنترل کنند و در نتیجه بارداری مطمئن تری داشته باشند. با این حال درمان RA در دوران بارداری می تواند چالش برانگیز باشد. زیرا با توجه به اثرات سوء آن بر بارداری، نمی توان از بسیاری از داروهای ضدالتهابی در این بیماری استفاده کرد.
آرتریت روماتوئید و باروری
حدود یک سوم زنان مبتلا به RA در بارداری خود مشکل دارند. زنان مبتلا به آرتریت روماتید بیشتر از سایر زنان تحت درمان باروری قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده از بررسی ها نشان می دهد که زنان مبتلا به RA در مقایسه با زنان بدون RA فرزندان کمتری دارند. بارداری می تواند بر بیماری روماتیسمی خود ایمنی مانند RA تأثیر بگذارد.
علائم بیماری RA اغلب در دوران بارداری بهبود می یابد. اما بهبود می تواند کوتاه مدت باشد و بیماری معمولاً پس از زایمان دوباره عود می کند و بر می گردد. بررسی ها نشان داده است که بارداری در بیماری که در زمان بارداری فعالیت متوسط تا زیاد بیماری داشته اند، روند بیماری را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد.
این بیماری اغلب در دوره پس از زایمان شعله ور می شود و علائم بدتری را بروز می دهد. این روند به طور کلی حتی در دوران بارداری های بعدی نیز مشاهده می شود.
اگر حاملگی در زنان مبتلا به این بیماری بدون برنامه ریزی باشد، باید احتمال مصرف هرگونه دارو در طول دوران بارداری را در نظر گرفت.
مدیریت RA و بارداری
بررسی سابقه بارداری در تمام زنانی که مبتلا به RA هستند، مهم است. بیمار باید در مورد خطرات و احتمال عواقب نامطلوب مرتبط با RA یا به دلیل داروها آموزش های لازم را ببیند و با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنند.
به آنها توصیه می شود در هنگام استفاده از داروهای ضدالتهابی از بارداری خود جلوگیری کنند. علاوه بر آن، به مردان مبتلا به به آرتریت روماتوئید که تحت درمان با متوترکسات هستند توصیه می شود قبل از اقدام به بارداری باید حداقل 3 ماه پس از قطع دارو صبر کنند. بیمار ترجیحاً باید در طول دوران بارداری خود فعالیت بیماری کمی داشته باشد.
زایمان در مبتلایان به روماتیسم مفصلی
در صورت بروز هر گونه حاملگی بدون برنامه ریزی در مبتلایان به RA ، باید احتمال وجود هرگونه عوارض دارویی بر روی مادر و جنین در نظر گرفته شود.
قطع فوری دارو مانند متوترکسات و لفلونومید باید انجام شود. پزشک معالج باید در مورد خانم هایی که از دارو لفلونوماید استفاده می کنند و ناخواسته باردار شده اند، در مورد خاتمه دادن به بارداری با بیمار صحبت کنند.
مصرف هیدروکسی کلروکین و سولفاسالازین را می توان در دوران بارداری ادامه داد.
برخی از نکات کلیدی که خانم های مبتلا به روماتیسم مفصلی در بارداری باید به آن توجه داشته باشند، عبارتند از:
- مشاوره دقیق بیمار باید قبل از برنامه ریزی بارداری انجام شود.
- لفلونوماید نباید برای مبتلایان به RA در سنین باروری تجویز شود.
- بارداری باید فقط در شرایطی برنامه ریزی شود که RA پایدار یا غیرفعال باشد.
- گزینه های درمانی مطلوب باید برای ایجاد تعادل بین اثر بخشی و اثرات سوء داروها انتخاب شود.
- قبل از برنامه ریزی برای بارداری، حداقل DMARDS دیگر باید به مدت سه ماه و قبل از بارداری لفلونوماید باید قطع شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی نیز باید در دوران بارداری قطع شوند.
کنترل خوب فعالیت بیمار در طول دوره قبل از زایمان برای نتایج مثبت مادر و جنین حیاتی است.
چرا زنان باید هوشیارتر باشند؟
روماتیسم مفصلی معمولاً زنان جوان را در دوران اولیه خود تحت تأثیر قرار می دهد. اغلب به دلیل عدم آگاهی عمومی نسبت به بیماری و باورهای غلط اجتماعی، به راحتی در مراحل اولیه تشخیص داده نمی شود.
سلامت روده با میکروبیوم روده سالم می تواند از بروز RA جلوگیری کند. با رعایت رژیم غذایی مناسب می توان سلامت روده را بهبود بخشید.
برخی از عوامل متداول که می توانند خطر ابتلا به بیماری روماتیسمی را افزایش دهند، عبارتند از:
- افزایش سن
- سیگار کشیدن
- وزن بیش از حد
- عوامل ژنتیکی
- شغل خاصی که منجر به آسیب دیدگی و استفاده بیش از حد از مفاصل می شود.
روماتیسم مفصلی
روماتیسم مفصلی (RA) یک بیماری خودایمنی مزمن محسوب می شود که شیوع آن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. این یک بیماری خود ایمنی سیستمیک است که با شرایط التهابی که چندین مفصل را تحت تأثیر قرار می دهد، مشخص می شود. التهاب ناشی از RA منجر به تخریب مفصلی پیشرونده و ناتوانی شدید و افزایش مرگ و میر می شود. با این حال، اگر با داروهای ضد التهاب درمان شود، می توان امید به بهبودی در بیماران را افزایش داد.
آرتریت روماتوئید در ابتدا مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد اما محدود به آنها نیست. در صورت عدم کنترل بیماری، نه تنها به مفاصل، استخوان ها و غضروف ها آسیب می رساند، بلکه ممکن است چندین اندام داخلی مانند چشم، پوست و ریه ها را نیز درگیر کند.
زندگی با روماتیسم مفصلی
درمان مناسب برای هر بیماری روماتیسمی بسیار مهم است. باید حتما تا آخرین مرحله دنبال شود. اگر بیماری های روماتیسمی به درستی درمان نشوند، فعالیت های روزمره مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها، آشپزی و بهداشت فردی تحت تأثیر قرار می گیرند. بیماری های روماتیسمی نیز می توانند تأثیر زیادی بر وضعیت شغلی افراد داشته باشند. آنها تنها بزرگترین علت مرخصی استعلاجی و بازنشستگی زودرس هستند که باعث ناتوانی جسمی حتی در افراد در سن کار می شوند.
متخصصان روماتولوژی مسئول تشخیص و درمان بیش از 200 وضعیت روماتیسمی با داروهای پیچیده و قدرتمند هستند. حتی نیاز به مراقبت از متخصصانی مانند روماتولوژیست ها دارند که در استفاده و مدیریت این داروها تخصص دارند.
برخلاف تصور اینکه «درد» فقط یک قسمت طبیعی از پیری است، درد شدید مفصل، تورم، سفتی و خستگی که افراد مبتلا به بیماری های روماتیسمی مانند روماتیسم مفصلی و لوپوس آن را تجربه می کنند، اغلب در افراد جوان رخ می دهد و اغلب وقفه های ناگهانی در تحصیل، مشاغل، والدین و سایر فعالیتهای ضروری روزمره ایجاد می کند.
شرایط روماتیسمی نه تنها باعث التهاب و آسیب به مفاصل می شود، بلکه می تواند باعث آسیب جدی به سایر اعضای بدن، ناتوانی و حتی مرگ شود.
از هر ده فرد مبتلا به روماتیسم مفصلی، یک نفر در اثر بیماری به علت آسیب به بافت ریه، دچار عوارض جدی ریه می شود. مبتلایان به اسکلرودرمی ممکن است دچار زخم در ریه ها شوند که منجر به عوارض تنفسی جدی شود.
عوارض روماتیسم مفصلی
درمان مناسب در مبتلایان به روماتیسم بسیار مهم است. باید با نهایت فداکاری گزینه های درمانی در این بیماران دنبال شود. در صورت عدم درمان مناسب این بیماری، فعالیت های روزمره مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و بهداشت شخصی بیمار به تدریج تحت تأثیر قرار می گیرند.
روماتیسم به موارد مختلف پزشکی دردناک گفته می شود که مفاصل، استخوان ها، غضروف ها، تاندون ها، رباط ها و عضلات را تحت تأثیر قرار می دهد. بیماری های روماتیسمی که به آنها بیماری های اسکلتی عضلانی نیز گفته می شود، با درد و در نتیجه کاهش دامنه حرکت و عملکرد در یک یا چند قسمت از سیستم اسکلتی عضلانی مشخص می شود. در برخی از بیماری ها علائم التهاب مانند تورم، قرمزی، گرما در مناطق آسیب دیده وجود دارد. بیماری های روماتیسمی همچنین می توانند اندام های داخلی را تحت تأثیر قرار دهند.
آرتروز در مقابل آرتریت روماتوئید
برخی افراد از کلمه آرتروز برای اشاره به همه بیماری های روماتیسمی استفاده می کنند. آرتروز، که به معنای واقعی کلمه به معنی التهاب مفصل است، فقط بخشی از بیماری های روماتیسمی است. آرتروز به معنای محدود در درجه اول شامل درد مفصل، سفتی مفصل، التهاب مفصل و آسیب مفصلی است. بیماری روماتیسمی یک اختلال نیست. این بیماری شامل بیش از 200 بیماری مختلف است. حتی از انواع مختلف آرتروز تا پوکی استخوان و بیماریهای سیستمیک بافت همبند گسترش می یابد.
در جهان صنعتی، بیماری های روماتیسمی بیش از هر گروه بیماری دیگر افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. در حقیقت، یک سوم افراد در هر سنی در دوره ای از زندگی خود تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. تقریباً در اروپا، هر خانواده ای به نوعی تحت تأثیر یک بیماری روماتیسمی قرار دارد. علاوه بر این، بیماری های روماتیسمی درمان نشده ممکن است امید به زندگی را کاهش دهند. این بیماری در تمام سنین و هر دو جنس تأثیر می گذارد. اگرچه زنان بیشتر از مردان درگیر هستند.
سخن آخر
با وجود تمام عوارضی که از این بیماری گفته شد، خوشبختانه با تشخیص به موقع و انجام آزمایش های خون تحت نظارت یک متخصص روماتولوژی، می توان شرایط روماتیسمی را به خوبی درمان کرد تا افراد حتی با بیماری بدون معلولیت زندگی عادی داشته باشند. این بیماری اگر ظرف 3 ماه از زمان بروز اولین علائم درمان شود، می توانیم به درمان آن امیدوار بود.
بیماری های روماتیسمی درمان نشده ممکن است اندام های داخلی را تحت تأثیر قرار داده و امید به زندگی را کاهش دهند
آخرین دیدگاه‌ها