آبسه مقعد

آبسه مقعد یک بیماری دردناک است که از تجمع عفونت در نزدیکی مقعد ایجاد می شود. اکثر آبسه های مقعد نتیجه عفونت باکتریایی غدد کوچک اطراف مقعد هستند.

انواع آبسه آنال

آبسه دورانی مقعد

شایع ترین نوع آبسه، آبسه دورانی است. آبسه دورانی اغلب به صورت تورم دردناک مانند جوش در نزدیکی مقعد ظاهر می شود. ممکن است جوش قرمز رنگی دیده یا لمس شود. در بعضی مواقع ممکن است آبسه های دورانی از پوست آلوده مجاور مقعد ایجاد شود.

آبسه جانبی

شیوع آبسه مقعد

شیوع آبسه مقعد نسبتاً زیاد است و این بیماری بیشتر در مردان جوان دیده می شود.

علت آبسه مقعد

تصور می شود که آبسه از غدد اطراف مقعد ایجاد می شوند. غدد اطراف مقعد ممکن است بهم متصل شده و باعث ایجاد عفونت باکتریایی شوند.هنگامی که غدد با عفونت پر می شوند، ممکن است به سمت داخل ترکیده و محتوای آلوده خود را درون فضاهای اطراف رکتوم و مقعد رها کنند.این عفونت باعث ایجاد آبسه در فضاهای اطراف رکتوم یا مقعد می شود. ممکن است آبسه آنال بزرگ شود و باعث درد، تب و مشکل در دفع مدفوع شود.

عوامل خطر آبسه مقعد

افراد خاصی به احتمال زیاد به آبسه آنال مبتلا می شوند، از جمله شرایط پزشکی زیر ممکن است باعث بیماری آبسه مقعدی شوند:

• دیابت
• شکاف مقعد
• عفونت های مقاربتی
• غدد مقعد مسدود شده
• بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
• دیورتیکولیت
• بیماری التهابی لگن
• رابطه جنسی مقعدی
• استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
• ایدز یا عفونت HIV با تعداد گلبولهای سفید خون کم
• مصرف کنندگان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مانند استروئیدها
• مبتلایان به سرطان و افراد تحت شیمی درمانی
• بارداری
• قرار گرفتن اجسام خارجی در مقعد
• افرادی که به دیابت، بیماری کرون، ایدز یا STD مبتلا هستند، به احتمال زیاد دچار آبسه مقعد می شوند.

نوزادان یا کودکانی که سابقه شقاق مقعد دارند ممکن است بعدا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آبسه مقعد قرار گیرند. چنین شکاف های مقعد ممکن است در کودکانی که سابقه یبوست دارند ایجاد شود.برای بزرگسالان، استفاده از کاندوم در طول مقاربت جنسی، می تواند به جلوگیری از آبسه مقعد کمک کند. برای نوزادان و کودکان نوپا، تغییرات مکرر پوشک و تمیز کردن مناسب در هنگام تغییر پوشک می تواند به جلوگیری از تشکیل فیستول مقعد و آبسه های دورانی کمک کند.

علائم آبسه مقعد

لرز و درد مداوم در ناحیه مقعد احتمالاً یکی از شایع ترین و بارزترین علائم آبسه مقعد است. درد معمولاً با تورم در ناحیه مقعد همراه است و درد هنگام دفع مدفوع بیشتر می شود.ممکن است در برخی موارد توده قرمز، متورم و براق در لبه مقعد لمس شود. تب و لرز می تواند ناشی از عفونت باشد. همچنین احتمال دارد شما دچار خون ریزی رکتوم یا علائم ادراری مانند مشکل  در ادرارکردن شوید.

آبسه آنال همچنین ممکن است عمیق تر در روده رخ دهد، بیشتر در افرادی که بیماری التهابی روده دارند، این نوع آبسه دیده می شود. آبسه عمیق می تواند باعث درد یا ناراحتی در ناحیه شکم شود.در خردسالان، علائمی بجزء ناراحتی یا درد وجود ندارد، که معمولا باعث تحریک کودک می شود.

علائم آبسه های جانبی و دورانی شامل

• درد در ناحیه مقعد یا باسن
• ترشح و تخلیه چرک در نزدیکی مقعد
• تب
• توده ای در ناحیه مقعد
• حرکات دردناک روده
• درد پایین شکم
• خستگی
• عرق شبانه

اگر گمان می کنید به آبسه عمیق یا دورانی مبتلا هستید، باید به پزشکتان مراجعه کنید. تشخیص همیشه آسان نیست و ممکن است نیاز به انجام آزمایشات جانبی داشته باشید.در صورت بروز هر یک از علائم زیر سریعا به اورژانس مراجعه کنید:

• تب شدید یا لرزهای شدید (گاهی تنها علامت می باشد.)
• درد قابل توجه رکتال یا مقعد
• عدم توانایی در دفع مدفوع یا درد در موقع مدفوع کردن
• استفراغ مداوم
• احساس درد، و تشدید آن هنگام نشستن ثابت
• تحریک پوست اطراف مقعد، از جمله تورم، قرمزی و حساسیت به لمس
• تخلیه عفونت

تشخیص آبسه مقعد

معمولاً، یک ارزیابی بالینی و بررسی تاریخچه پزشکی شما از جمله معاینه دیجیتال رکتال برای تشخیص آبسه آنال کافی است. اما ممکن است به آزمایش های جانبی برای تشخیص و یا ردکردن سایر شرایط پزشکی مانند عفونت های مقاربتی، بیماری التهابی روده، بیماری دیورتیکول و سرطان رکتال نیاز داشته باشید.در موارد نادر، معاینه ممکن است تحت بیهوشی انجام شود. در موارد دیگر، آزمایش خون و ادرار و آزمایشات تصویربرداری خاص مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی و سونوگرافی شاید لازم باشد.اگر آبسه به خودی خود باز شود، احتمال آزاد شدن عفونت و بروز درد و تب وجود دارد. اما با این حال، آبسه باید توسط پزشکتان معاینه شود.

عوارض آبسه آنال

در حدود 50٪ از بیماران مبتلا به آبسه آنال عارضه ای بنام فیستول ایجاد می شود. فیستول یک تونل کوچک است که باعث ایجاد ارتباط غیرطبیعی بین محل آبسه و پوست می شود.در بعضی موارد، یک فیستول مقعد باعث ترشح مداوم می شود. در موارد دیگر، جایی که دهانه فیستول بسته می شود، ممکن است باعث آبسه های مکرر مقعد شود. تقریبا درمان همه فیستول های مقعد، جراحی می باشد.

پیشگیری آبسه مقعد

راه های زیادی برای پیشگیری از آبسه آنال شناخته نشده اند. اما برخی راهکارها وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از بروز آن رعایت کنید، از جمله:

• محافظت در برابر بیماری های مقاربتی و درمان سریع برای هرگونه عفونت مهم است.
• استفاده از کاندوم، به خصوص در رابطه جنسی مقعد، برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های نخاعی که ممکن است باعث ایجاد آبسه مقعد شود، مهم است.
• بهداشت خوب و پاکیزگی در ناحیه مقعد یک راه پیشگیری مهم برای کودکان و بزرگسالان است.

آبسه مقعد می تواند عوارضی ایجاد کند، اما قابل درمان هستند. عوامل خطر را بشناسید و هرگونه شرایط پزشکی که می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد، را درمان کنید. در صورت مشاهده مشکلات مقعد، برای معالجه با پزشکتان تماس بگیرید و از بدتر شدن آن جلوگیری کنید.

درمان آبسه مقعد

تخلیه عفونت آبسه آنال

آبسه مقعد به ندرت بدون درمان از بین می رود. شایع ترین و ساده ترین درمان این است که پزشکتان عفونت را از ناحیه آلوده خارج کند. این کار معمولاً در مطب انجام می شود. پزشکتان برای جلوگیری از درد در ناحیه از داروهای بی حسی استفاده خواهد کرد.

درمان جراحی

اگر آبسه های مقعد درمان نشود، آن ها به فیستول های دردناک مقعد تبدیل می شوند که ممکن است نیاز به درمان جراحی بیشتری داشته باشد. طبق آمار انجمن جراحان روده بزرگ آمریکا (ASCRS)، در حدود 50 درصد افرادی که به آبسه مقعد مبتلا هستند، درنهایت فیستول مقعد ایجاد می شود. فیستول یک دهانه باز غیر طبیعی در پوست نزدیکی مقعد است. فیستول معمولاً برای رفع مشکل به عمل جراحی نیاز دارد.

فوریت عمل جراحی

تخلیه سریع و جراحی قبل از فوران آبسه خیلی مهم است. آبسه های مقعدی سطحی را می توان با استفاده از بی حسی موضعی در مطب پزشک تخلیه کرد. آبسه های مقعد بزرگ یا عمیق ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و بیهوشی داشته باشد. در بعضی موارد ممکن است پزشکتان از سوند یا کاتتر استفاده کند تا مطمن شود که آبسه به طور کامل تخلیه می شود.آبسه هایی که تخلیه شده اند معمولاً باز هستند و نیازی به بخیه ندارند.اگر مبتلا به دیابت هستید یا سیستم ایمنی بدن ضعیفی دارید، پزشکتان ممکن است بعد از جراحی چند روز شما را در بیمارستان بستری کرده و برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند تا احتمال هرگونه عفونت از بین برود.

چگونگی عمل جراحی

بسته به شدت آبسه و سایر مشکلات پزشکی، جراحی ممکن است به صورت سرپایی یا بستری در بیمارستان انجام شود.جراحی جزئی ممکن است در مطب پزشک یا بخش اورژانس با استفاده از بی حسی موضعی (در منطقه آلوده) و احتمالاً تزریق وریدی آرام بخش انجام شود.از طرف دیگر، جراحی ممکن است در اتاق عمل توسط جراح با استفاده از بی حسی نخاعی ( بی حسی از کمر به پایین) یا بیهوشی عمومی انجام شود.

فیستول و آبسه آنال

بعضی اوقات، جراحی فیستول همزمان با جراحی آبسه قابل انجام است. با این حال، فیستول ها اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شوند. بعضی اوقات ممکن است یک فیستول تا ماه ها یا حتی سال ها ایجاد نشود.

بنابراین عمل جراحی فیستول معمولاً روشی جداگانه است که می تواند به صورت سرپایی یا مدت کوتاهی بعد از جراحی آبسه در بیمارستان انجام شود.بعد از عمل آبسه یا فیستول، ناراحتی معمولاً خفیف است و با داروهای ضد درد قابل کنترل است. بهتر است بعد از جراحی، چند روز استراحت کنید.پس از عمل، حمام آب گرم بگیرید. منطقه آسیب دیده را در حمام آب گرم سه یا چهار بار در روز خیس کنید. نشستن در آب گرم به کاهش تورم کمک می کند و باعث امکان تخلیه بیشتر آبسه می شود.برای کاهش ناراحتی و درد ناشی از دفع مدفوع می توانید از نرم کننده های مدفوع استفاده کنید.

عوارض بعد از جراحی آبسه مقعد

عوارض بعد از جراحی آبسه یا فیستول می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت
• شکاف مقعد
• بازگشت دوباره آبسه
• زخم

بعد از اینکه آبسه مقعد یا فیستول به درستی درمان شود، بعید به نظر می رسد که مشکل بازگردد. اما برای پیشگیری از بازگشت بیماری، بهتر است از توصیه پزشک یا جراح خود پیروی کنید.ممکن است لازم باشد بعد از جراحی آزمایش خون و آزمایش های دیگر را تکرار کنید تا پیشرفت بیماری پس از درمان، ارزیابی شود.

https://www.webmd.com/a-to-z-guides/anal-abscess#1

https://www.healthline.com/health/anorectal-abscess#symptoms

https://www.emedicinehealth.com/anal_abscess/article_em.htm#anal_abscess_facts

[advisers limit=5 online=true skill=”34″]