کم شنوایی و زوال عقل

کم شنوایی ممکن است یک تجربه خسته کننده باشد که می تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی بگذارد. تقریبا نیمی از افراد بالای 60 سال کم شنوایی دارند.  این نگرانی وجود دارد که کاهش شنوایی می تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی نیز شود. تحقیقات نشان می دهد که اختلالات کم شنوایی و زوال عقل مخصوصا برای بیماران بین 45 تا 64 ارتباط دارند. بر همین اساس، این مقاله ارتباط بین کاهش شنوایی و حافظه، عوامل خطر، پیشگیری، و زمان مراجعه به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را مورد بحث قرار می دهد.

از دست دادن شنوایی و از دست دادن حافظه

شواهد روزافزونی مبنی بر ارتباط بین کاهش شنوایی و کاهش حافظه وجود دارد. یک مطالعه اخیر نشان داد که کم شنوایی خفیف خطر ابتلا به زوال عقل را دو برابر می کند. از دست دادن متوسط ​​خطر ابتلا به زوال عقل را سه برابر می کند و احتمال ابتلا به زوال عقل در افراد با کم شنوایی شدید 5 برابر بیشتر از افراد بدون کم شنوایی است.

بررسی دیگری از مطالعاتی که ارتباط بین کاهش شنوایی و زوال عقل را ارزیابی می‌کند نیز ارتباطی را نشان می‌دهد. اگرچه هر یک از مطالعات از روش‌های ارزیابی متفاوتی استفاده کردند، اما دریافتند که کاهش شنوایی به وضوح با بروز بیشتر زوال عقل در افراد مسن مرتبط است.

زوال عقل اصطلاحی است که برای توصیف کاهش حافظه، اختلال در حل مسئله، زبان و سایر توانایی های شناختی استفاده می شود. اینها می توانند آنقدر شدید شوند که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد کنند. شایع ترین نوع زوال عقل آلزایمر است.

برخی از علائم زوال عقل، عبارتند از:

• از دست دادن حافظه کوتاه مدت
• فراموش کردن پرداخت قبوض
• در فکر سرگردانی و به یاد نیاوردن
• مشکل در به خاطر سپردن قرارها و وظایف
• فراموش کردن برنامه ریزی یا خوردن وعده های غذایی

برخی از کارشناسان بر این باورند که کاهش شنوایی ممکن است به از دست دادن حافظه یا سایر مشکلات شناختی به دلیل کاهش فعالیت و تخریب مراکز شنوایی مغز منجر شود.

عوامل خطر آلزایمر

بیماری آلزایمر 60 تا 80 درصد از کل موارد زوال عقل را تشکیل می دهد. این یک بخش طبیعی از پیری نیست. آلزایمر پیشرونده است، به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شود. این بیماری می‌تواند با علائم خفیف شروع شود، اما با پیشرفت به مراحل بعدی، این بیماری باعث می‌شود افراد از محیط خود بی‌اطلاع شوند یا نتوانند به گفتگو ادامه دهند.

عوامل خطر برای آلزایمر عبارتند از:

• سن بالاتر
• ارث فامیلی
• استرس محیطی
• عفونت یا نقص سیستم ایمنی
• بیماری عروقی (وضعیت غیر طبیعی عروق خونی)
• داشتن یک آسیب مغزی تروماتیک (آسیب که باعث اختلال عملکرد مغز می شود)

سن یک عامل خطر مهم است!

مهم ترین عامل خطر برای بیماری آلزایمر بالا رفتن سن است. اکثر افراد مبتلا به آلزایمر بالای 65 سال سن دارند. با این حال، ممکن است افراد جوان تر را تحت تاثیر قرار دهد.

از دست دادن شنوایی با افزایش سن

کم شنوایی که با افزایش سن رخ می دهد، پریسکوزیس نامیده می شود. این یکی از شایع ترین شرایط سلامتی است که با افزایش سن افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. علت کم شنوایی مرتبط با افزایش سن بیشتر به دلیل تغییرات در گوش داخلی در طول زمان است. همچنین می تواند ناشی از مسائل دیگری باشد که با مسیرهای عصبی از گوش به مغز تداخل می کنند.

برخی از شرایط سلامتی که در افراد مسن شایع‌تر است، مانند دیابت، سکته مغزی یا فشار خون بالا نیز می‌توانند به کاهش شنوایی کمک کنند.

کم شنوایی در افراد مسن می تواند باعث مشکلاتی مانند:

• مشکل در برقراری ارتباط با عزیزان، که منجر به احساس انزوا می شود.
• ناتوانی در شنیدن اعلان‌هایی مانند زنگ در، آلارم یا گوشی‌های هوشمند
• عدم درک دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا مراقب

کم شنوایی چگونه درمان می شود؟

کم شنوایی عامل مهمی در انزوای اجتماعی در افراد مسن است. هر چه کم شنوایی بدتر باشد، افراد از نظر اجتماعی بیشتر احساس انزوا می کنند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان به دلیل کم شنوایی انزوای اجتماعی را تجربه می کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد یک طرح درمانی که می تواند کمک کننده باشد صحبت کنید.

کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن قابل برگشت نیست. اما خوشبختانه درمان هایی مانند سمعک برای بهبود شنوایی وجود دارد. یک مطالعه نشان داد که درمان کم شنوایی یک عامل خطر بالقوه قابل تغییر برای ابتلا به زوال عقل است. با این حال، ممکن است این امکان نیز وجود داشته باشد که افراد مستعد زوال عقل در معرض خطر بیشتری برای کاهش شنوایی باشند.

سمعک

سمعک ها وسایل الکترونیکی کوچکی هستند که در داخل یا اطراف گوش قرار می گیرند. این دستگاه ها می توانند به افراد مبتلا به کم شنوایی کمک کنند تا فعالانه تر در زندگی خود مشارکت کنند و شبکه های اجتماعی بهتری را حفظ کنند.

اکثر سمعک ها دارای میکروفون، تقویت کننده و بلندگو هستند. آنها درک آنچه در اطرافشان اتفاق می افتد را برای افراد کم شنوا آسان تر می کنند. متأسفانه بسیاری از افرادی که می توانند از سمعک استفاده کنند، از آن استفاده نمی کنند.

سبک های مختلف سمعک عبارتند از:

• پشت گوش (BTE)
• داخل گوش (ITE)
• سمعک های کانالی که در داخل گوش قرار می گیرند.

همچنین سمعک می تواند به یکی از دو روش کار کند:

آنالوگ: این نوع کمک امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند که تقویت می شوند.

دیجیتال: این نوع سمعک امواج صوتی را به کدهای عددی تبدیل می کند و سپس آنها را تقویت می کند.

برای تهیه سمعک باید با یک متخصص شنوایی شناس (متخصصی که در سلامت شنوایی تخصص دارد) کار کنید. شنوایی شناس تعیین می کند که کدام نوع برای شما مناسب است. مواردی که باید در نظر بگیرید عبارتند از:

• سبک زندگی
• نوع کم شنوایی
• کاهش شنوایی شما چقدر شدید است.
• خواه ناشنوایی در یک گوش باشد یا هر دو
• هزینه (سمعک می تواند از صدها تا هزاران دلار متغیر باشد)

راه های پیشگیری از کم شنوایی

راه های زیادی برای جلوگیری از کم شنوایی ناشی از سر و صدا وجود دارد که می تواند به کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن کمک کند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه قرار گرفتن در معرض صدای بلند چگونه می تواند باعث کاهش شنوایی دائمی شود و چگونه می توانید از شنوایی خود محافظت کنید صحبت کنید.

برخی از راه های جلوگیری از کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا عبارتند از:

• از مکان های پر سر و صدا دوری کنید.
• هنگام قرار گرفتن در فضاهای پر سر و صدا از گوش گیر یا هدفون حذف نویز استفاده کنید.
• با صدای کمتر به موسیقی گوش دهید و تلویزیون تماشا کنید.
• به طور منظم معاینات شنوایی انجام دهید.

برخی از عوامل خطر زوال عقل، مانند داشتن سابقه خانوادگی، قابل پیشگیری نیستند. با این حال، سایر تغییرات سبک زندگی ممکن است از شروع زوال عقل جلوگیری کند.

برخی از راه‌های کاهش خطر زوال عقل و سایر مسائل شناختی عبارتند از:

• ترک سیگار
• ورزش منظم
• داشتن ارتباطات اجتماعی خوب
• خوردن یک رژیم غذایی مناسب
• تحریک مغز با خواندن یا منابع دیگر مانند جدول کلمات متقاطع
• جلوگیری از آسیب سر با بستن کمربند ایمنی و استفاده از کلاه ایمنی در حین ورزش

 اگر فکر می کنید یکی از عزیزانتان آلزایمر دارد چه باید کرد؟

ضروری است که معاینات منظم با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای نظارت بر سلامت جسمی و روانی خود داشته باشید. اگر متوجه شدید که در درک افراد اطرافتان مشکل دارید، یا به نظر می رسد که مردم حرف هایشان را زیر لب زمزمه می کنند، باید برای بررسی شنوایی به پزشک مراجعه کنید.

ممکن است لازم باشد برای ارجاع به متخصص شنوایی‌شناسی یا گوش و حلق و بینی (پزشکی که در بیماری‌های گوش، بینی و گلو تخصص دارد) به پزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند آزمایش شنوایی انجام دهند و نوع و شدت کم شنوایی را ارزیابی کنند.

سخن آخر

شواهد روزافزون حاکی از ارتباط بین کم شنوایی و زوال عقل است. برخی تحقیقات همچنین نشان می دهد که کاهش شنوایی یک عامل خطر قابل تغییر برای زوال عقل است. اگرچه کم شنوایی در بیشتر موارد قابل برگشت نیست، اما برخی از درمان ها مانند سمعک می توانند به شما کمک کنند تا بهتر بشنوید و ارتباط با اطرافیانتان را بهبود ببخشید.

اگرچه ممکن است احساس راحتی در استفاده از سمعک زمان بر باشد، اما با افزایش آگاهی شما از آنچه در اطرافتان می گذرد، بهبود ارتباط با دوستان و خانواده و احتمالاً کاهش خطر ابتلا به زوال عقل، کیفیت زندگی شما را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد راه های جلوگیری از کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا و همچنین تغییراتی در شیوه زندگی که می توانید برای جلوگیری از شروع زوال عقل ایجاد کنید، صحبت کنید. اگر فکر می کنید که شما یا یکی از نزدیکانتان دچار کم شنوایی هستید، برای آزمایش شنوایی وقت بگیرید.