کاهش شنوایی و بیماری های قلبی و مغزی با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند. کاهش شنوایی درمان نشده می تواند بر روی سلامت مغز و قلب تاثیر منفی داشته باشد.
اغلب اوقات، مردم از کاهش شنوایی خود خبر ندارند، زیرا این مشکل در طی چند سال به تدریج رخ می دهد. علائم ممکن است خیلی ضعیف باشند. فرد مجبور است برای تماشای تلویزیون صدای آن را زیاد کند. حتی پس از تشخیص، افراد به طور متوسط 10 سال برای دریافت سمعک مقاومت می کنند. در حالی که سمعک می تواند روند شنوایی فرد را بهبود ببخشد.
این کار اشتباه است، زیرا عدم درمان اختلال شنوایی می تواند منجر به محرومیت شنوایی شود. عدم درمان کم شنوایی و یا عدم استفاد از سمعک با گذشت زمان ممکن است منجر به کوچک و یا آتروفی قسمت هایی از مغز که مسئول شنوایی هستند، شود.
آتروفی مغز در اثر کاهش شنوایی درمان نشده
شنیدن، یکی از فعالیت های اصلی مغز است. گوش ها صدا را به عنوان تکانه های الکتریکی از طریق عصب شنوایی منتقل می کنند. اما در مغز این تکانه های الکتریکی به آنچه ما صدا می شناسیم ترجمه می شود. وقتی صدای کمتری به مغز راه پیدا می کند، مغز با تغییر نحوه عملکرد خود به آن واکنش نشان می دهد.
اگر کم شنوایی برای مدت طولانی درمان نشود، ممکن است قسمت های شنوایی مغز به سایر عملکردها اختصاص داده شوند. این وضعیت می تواند درمان کم شنوایی را با سمعک دشوار کند. شنوایی شناسان این پدیده را استفاده یا از دست دادن آن می نامند.
پولیدو، یکی از اعضای آکادمی شنوایی شناسی آمریکا، می گوید: «هرچه درمان مشکلات شنوایی خودتان را به تاخیر بیاندازید، مغز در درک و پردازش اطلاعات دچار مشکل بیشتری می شود». برخی از افراد ممکن است احساس کنند که دچار افت شناختی هستند. در حالی که این فقط کاهش شنوایی است.
آیا محرومیت شنوایی دائمی است؟
مشخص نیست که آیا آتروفی در قسمت هایی از مغز که صدا را پردازش می کنند دائمی است یا خیر؟ اما احتمالاً این وضعیت از یک فردی به فرد دیگری متفاوت است. به طور کلی، مغز بسیار انعطاف پذیر است و می تواند تغییرات زیادی ایجاد کند. به محض تحریک، اتصالات جدیدی ایجاد می شود تا بتواند اطلاعات بیشتری را درک کند.
یک بررسی کوچک نشان داد که استفاده از سمعک ممکن است تغییرات جبرانی در تخصیص منابع قشر مغز را معکوس کند. به عبارت دیگر، تغییرات منفی در مغز ممکن است با استفاده مداوم از سمعک بهبود یابند.
علت های محرومیت شنوایی کدامند؟
یکی از روش های متداول در محرومیت شنوایی افراد اجتناب از درمان کم شنوایی است. به عنوان مثال، عدم استفاده از سمعک می تواند منجر به محرومیت شنوایی شود. این وضعیت بیشتر زمانی اتفاق میفتد که فرد کم شنوایی خودش را درمان نکند. عدم درمان کم شنوایی به مرور زمان ارتباط بین گوش و مغز را تضعیف می کند. در این شرایط عصب شنوایی شروع به تحلیل و ضعیف شدن می کند.
یکی دیگر از علت های محرومیت از شنوایی این است که افراد در هر دو گوش دچار کم شنوایی می شوند. اما فقط از یک گوش سمعک استفاده می کنند.
این در حالی است که استفاده از یک سمعک وقتی هر دو گوش کم شنوایی داشته باشند، تأثیر منفی خواهد داشت. عدم استفاده از سمعک منجر به ضعیف شدن مغز و آتروفی آن می شود.
استفاده از دو سمعک بهتر است یا یک سمعک؟
محرومیت شنوایی همچنین می تواند ناشی از استفاده نادرست از سمعک باشد. سمعک ها متناسب با کم شنوایی منحصر به فرد ساخته می شوند. برای درک نحوه استفاده صحیح از آنها، ممکن است مجبور باشید بیش از یکبار به مطب مراجعه. همچنین، به مرور زمان شنوایی تغییر خواهد کرد، بنابراین حتماً باید هر چند وقت یک بار به پزشک مراجعه شود.
تنظیم سمعک ممکن است مدتی طول بکشد. بر همین اساس افراد باید صبر و حوصله داشته باشند. عادت به بازیابی صدا می تواند یک روند تدریجی باشد. همچنین این روند برای افراد مختلف، متفاوت است. بعضی از افراد بعد از روزها یا هفته ها عادت می کنند، در حالی که در برخی افراد شاید عادت به سمعک بیشتر هم طول بکشد.
استفاده از سمعک نیاز به برخی تنظیمات دارد. مهم این است که با گذشت زمان، فرد به سمعک عادت خواهد کرد.
استفاده مداوم از سمعک به مرور زمان باعث می شود مغز به صدا عادت می کند و سازگاری پیدا کند. بیماران باید پس از تنظیم سمعک، از «برداشتن آن» خودداری کنید. آنها بهتر است تمام روز حتی زمانی که در خانه تنها هستند را از سمعک استفاده کنند. این باعث می شود که شنوایی و مغز فرد فعال باشد.
چگونه از محرومیت شنوایی پیشگیری کنیم؟
مطمئناً، بهترین راه برای پیشگیری از محرومیت شنوایی این است که به شنوایی اهمیت داده شود و برای درمان حتما به پزشک مراجعه کنید.
انجمن شنیدن گفتار و گفتار آمریکایی (ASHA) به بزرگسالان توصیه می کند که هر 10 سال تا 50 سالگی و بعد از آن هر سه سال یک بار غربالگری شنوایی انجام دهند.
کارشناسان توصیه می کنند همه افراد بالای 50 سال، غربالگری شنوایی را انجام دهند، خواه مشکلات شنوایی داشته باشند یا نداشته باشند. حتی کاهش شنوایی خفیف نیز بر درک و پردازش مغز تأثیر می گذارد و با کاهش شناخت ارتباط دارد. بر همین اساس، انجام آزمایش شنوایی برای همه افراد بسیار مهم است.
تاثیر کم شنوایی بر بیماری های قلبی چیست؟
بیماری های قلبی علت اصلی مرگ و میر در زنان و مردان است؛ اما آیا می دانید بیماری قلبی با کاهش شنوایی ارتباط دارد؟ محققان کشف کرده اند که یک سیستم قلب و عروق سالم برای سیستم شنوایی نیز سالم است. سلامت قلب در توانایی شنوایی فرد نقش دارد.
براساس مراکز کنترل بیماری (CDC)، بیماری قلبی مهمترین علت مرگ و میر در مردان و زنان است که هر ساله در ایالات متحده 610،000 نفر را به کام مرگ می کشاند.
بیشترین بیماری های قلبی با آسیب رگ های خونی ناشی از فشار خون بالا و یا عروق سفت و تنگ شده (تصلب شرایین) از کلسترول بالا در ارتباط است. این مشکلات می تواند باعث انسداد، اسپاسم یا پارگی هر دو رگ اصلی یا جزئی شده که منجر به درد قفسه سینه، حمله قلبی یا سکته مغزی می شود. در موارد دیگر، اختلالات عضلات قلب، دریچه ها یا ریتم قلب منجر به انواع دیگر بیماری های قلبی مانند نارسایی قلب می شود.
سرگئی کوچکین، دکترای تحقیقات بازار صنعت شنوایی و مدیر اجرایی سابق موسسه شنوایی، می گوید: بیماری های قلبی عروقی در هر دقیقه زندگی تقریباً جان یک آمریکایی را می گیرد و قاتل شماره یک زنان است با این حال، بسیاری از افراد نمی دانند که تهدید بیماری قلبی شخصاً برای آنها چقدر جدی است، یا اینکه چقدر با سایر بیماری های بهداشتی، از جمله سلامت شنوایی ارتباط دارد.
ارتباط بین سلامت قلب و کاهش شنوایی چگونه است؟
بنابراین سلامت قلب چه ارتباطی با شنوایی دارد؟ ارتباط با شنوایی و سلامت قلب به جریان خون بستگی دارد. بررسی ها نشان داده است که گردش خون خوب در حفظ سلامت شنوایی نقش دارد. برعکس، جریان خون ناکافی و ضربه به رگ های خونی گوش داخلی می تواند در کاهش شنوایی نقش داشته باشد.
علت این امر آن است که عملکرد سلول های ظریف مو در حلزون به گردش خون مناسب بستگی دارد. گردش خون ضعیف، اکسیژن کافی این سلولهای مو را از بین می برد. حتی باعث آسیب یا تخریب آنها می شود. از آنجا که این سلولهای مو بازسازی نمی شوند، منجر به کاهش شنوایی دائمی خواهد شد.
بررسی ها نشان داده که اختلال در سلامت قلب و عروق بر سیستم شنوایی محیطی و مرکزی به ویژه در سالمندان تأثیر منفی می گذارد.
ارتباط سکته مغزی و کاهش شنوایی چیست؟
سکته مغزی زمانی اتفاق میفتد که خون رسانی به مغز مسدود شده و اکسیژن مورد نیاز از بدن به مغز نرسد. اگر سکته مغزی در مناطقی از مغز که مسئول شنوایی و تعادل است، صورت بگیرد ممکن است باعث اختلال شنوایی، سرگیجه و سایر تغییرات دهلیزی یا تعادل شود. در برخی موارد، پزشک می تواند با استفاده از چندین آزمایش، از جمله آزمایش «مالش انگشت» به راحتی سکته را تشخیص دهد تا ببیند آیا شخص قادر به شنیدن صدا از فاصله نزدیک است یا نه.
وقتی سکته مغزی روی لوب گیجگاهی مغز تأثیر بگذارد، ممکن است فرد در مدت طولانی تغییرات منفی را در شنوایی خود تجربه کند. این موارد شامل دشواری در تشخیص کلمات یا اصوات گفتاری است. شاید فرد متوجه شود که صداهای عادی برای او غیر معمول یا عجیب هستند. به ندرت، یک فرد ممکن است «توهم شنوایی» داشته باشد.
کاهش شنوایی در یک گوش و خطر سکته مغزی
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که دچار کاهش شنوایی ناگهانی در یک گوش می شوند (که به عنوان کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی یا SSNHL شناخته می شود) ممکن است در طی چند سال آینده پس از از دست دادن شنوایی، در معرض خطر سکته مغزی قرار بگیرند. اینکه چرا کاهش شنوایی ناگهانی اتفاق میفتد، کاملاً درک نشده است. اما تصور می شود که یک علت آن می تواند در اختلال در خون رسانی در بخشی از مغز مسئول شنوایی باشد. اگر کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی را تجربه کرده اید، در مورد خطر بیماری قلبی یا سکته با پزشک مشورت کنید.
آیا ورزش می تواند به بهبود شنوایی کمک کند؟
کم شنوایی حسی عصبی دائمی است. اما ممکن است با رعایت یک برنامه تناسب اندام مورد تأیید پزشک که شامل ورزش های قلبی عروقی است، بتوان به شنوایی باقی مانده کمک کند.
بررسی های صورت گرفته توسط محققان دانشگاه میامی یک رابطه مثبت بین میزان شنوایی و ورزش های قلبی عروقی را کشف کردند. این مطالعه 102 داوطلب غیر سیگاری از ایندیانا و اوهایو را در سنین 22 تا 78 سال دنبال کرد که شنوایی آنها پس از دوچرخه ثابت بررسی شد. محققان نتیجه گرفتند که افرادی که سطح تناسب قلبی عروقی بالاتری دارند، به ویژه در سنین 50 سال به بالا شنوایی بهتری دارند. بررسی دیگری نشان می دهد کسانی که از نظر جسمی فعالیت بیشتری داشتند، سطح تری گلیسیرید کمتری از خود نشان دادند. سطح بالای تری گلیسیرید با کاهش شنوایی ارتباط دارد.
با این حال، ورزش سنگین و بلند کردن وزنه های بسیار سنگین می توانند شنوایی فرد را تحت فشار قرار دهند و منجر به کاهش شنوایی شوند.
محققان معتقدند: کاهش شنوایی با فرکانس پایین می تواند نشان دهنده برخی از بیماری های قلبی عروقی باشد. برای بهبود وضعیت سلامتی خود بهتر است در صورت بروز هر گونه مشکلات شنوایی به مراکز شنوایی سنجی مراجعه شود. در صورت تشخیص کم شنوایی، دستورالعمل های درمانی را دنبال کنید.
آخرین دیدگاهها