کاهش شنوایی در یک گوش بسته به شدت کاهش شنوایی به کم شنوایی یک طرفه یا ناشنوایی یک طرفه معروف است. میزان کم شنوایی می تواند بسیار متفاوت باشد. اما کم شنوایی یک طرفه دائمی زمانی رخ می دهد که فرد دچار کم شنوایی خفیف، متوسط یا شدید از طریق فرکانس های یک گوش و توانایی شنوایی طبیعی در فرکانس های گوش دیگر باشد. وقتی درجه کم شنوایی عمیق یا شدید باشد، به طور کلی به آن “ناشنوایی یک طرفه” (SSD) گفته می شود.
برخی افراد ممکن است با کم شنوایی یک طرفه متولد شوند، یا بعداً در کودکی یا بزرگسالی به آن مبتلا شوند. وقتی کاهش شنوایی در یک گوش به طور ناگهانی اتفاق میفتد، به درمان سریع نیاز دارد.
برخی از بیماری ها می تواند باعث ناشنوایی یک طرفه شود.
علل کاهش شنوایی در یک گوش
برخی از دلایل بالقوه از دست دادن شنوایی فقط در یک گوش، عبارتند از:
- بیماری منیر
- نوروم صوتی
- ضربه به سر
- اختلالات ژنتیکی یا ارثی
- آسیب فیزیکی به گوش
- عفونت ویروسی یا باکتریایی
- اختلالات سیستم گردش خون
بعضی اوقات علتی برای این وضعیت وجود ندارد و یا ترکیبی از عوامل ممکن است در بروز آن دخالت داشته باشند.
کاهش ناگهانی شنوایی در یک گوش
کاهش شنوایی در یک گوش می تواند به سرعت پیشرفت کند و شرایط را برای فرد بدتر کند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان از نظر شدت شنوایی ناگهانی دچار مشکل شده اید، باید همیشه سریع عمل کنید. اگر دچار کم شنوایی ناگهانی شدید، همیشه باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
هرچه سریعتر به دنبال درمان باشید، شانس بهبودی کامل شما بیشتر است. در شرایطی مشکلات شنوایی با درمان های پزشکی برطرف نشوند، ممکن است منجر به ناشنوایی یک طرفه شود، که تقریباً در 15٪ از موارد اتفاق میفتد.
عوارض کاهش شنوایی در یک گوش
مغز از هر دو گوش برای تعیین محل صدا استفاده می کند و کیفیت و دامنه شنوایی را بهبود می بخشد. این به عنوان شنوایی دو گوش شناخته می شود.
از دست دادن شنوایی در یک گوش چالش های منحصر به فردی دارد. بسته به شدت کاهش شنوایی ممکن است:
- شما نتوانید منبع صدا را تشخیص دهید. وقتی شخصی فقط از یک گوش به خوبی می تواند بشنود، ممکن است در تشخیص اینکه صدا از کجا ایجاد شده مشکل داشته باشد.
- ممکن است در محیط های پر سر و صدا برای شنیدن مشکل داشته باشید. مغز شما مسئول گوش دادن انتخابی است، یعنی فیلتر کردن صداهایی که مفید نیستند. انجام این کار برای مغز بدون کمک گوش دوم سخت تر است. در یک محیط پر سر و صدا، یک فرد مبتلا به SSD می تواند تلاش کند تا بر روی صدای یک فرد تمرکز کند.
- ممکن است شما در تشخیص بلندی صدا مشکل داشته باشید. مغز وقتی صدا را از طریق هر دو گوش درک می کند با صدای بلندتری “می شنود”. مغز از اعصاب واقع در هر دو گوش سیگنال را دریافت کرده و از این اطلاعات برای پردازش صدا استفاده می کند.
- ممکن است در انجام برخی کارها مشکل داشته باشید. ناشنوایی یک طرفه باعث افزایش بار شناختی بر روی مغز می شود. هرچه سر و صدا بیشتر باشد، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا مغز شما روی وظایف روزمره شما متمرکز شود. اگر می خواهید به صحبت های شخصی گوش دهید، ممکن است خیلی از حرف ها را نتوانید به راحتی تشخیص دهید.
اثر ‘سایه سر’ ناشنوایی یک طرفه
اگر ناشنوایی یک طرفه داشته باشید، به احتمال زیاد چیزی را تجربه خواهید کرد که تحت عنوان “اثر سایه سر” شناخته می شود. با توجه به نحوه حرکت امواج صوتی، صداهای با فرکانس بالا در کنار گوش عملکردی “خم نمی شوند”. به این معنی که شخص هرگز آنها را نمی شنود.
در این وضعیت سر اساساً به عنوان یک سپر عمل می کند و مانع از رسیدن صداها از گوش شنوایی ضعیف تر به گوش بهتر شنوایی می شود. در نتیجه ممکن است صداها کمی خفه و گنگ به نظر برسند. زیرا فرد نمی تواند صداهای با فرکانس بالا مانند “s” یا “f” را بشنود.
گزینه های درمان ناشنوایی یک طرفه
برای افرادی که کم شنوایی خفیف تا متوسط دارند، سمعک ممکن است برای تقویت صداهایی که نمی شنوید لازم و موثر باشد.
ناشنوایی یک طرفه شدید و عمیق اغلب دائمی است. اما گاهی اوقات با دستگاه هایی که روی گوش عملکردی شما قرار می گیرند، قابل درمان است. برای تشخیص اصلی ناشنوایی و کم شنوایی، شنوایی سنج ممکن است گزینه های درمانی زیر را توصیه کند:
سیستم صوتی مسیریابی متقابل (CROS)
سیستم سمعک CROS برای افرادی با کم شنوایی تقریباً یک گوش، اما شنوایی طبیعی در گوش دیگر طراحی شده است. CROS صداهایی را که در گوش ناشنوا وجود دارد تشخیص داده و آنها را به گوش سالم تر هدایت می کند. این امر مستلزم پوشیدن دستگاهی بر روی هر گوش است. گوش غیرفعال فرد از دستگاه فرستنده استفاده و گوش عملکردی فرد از دستگاه گیرنده ای استفاده می کند که صدا را پردازش کرده و از طریق میکروفون به گوش فرد می رساند. اما در استفاده از این سمعک، صدا فراتر از حد طبیعی تقویت نمی شود. زیرا فرد شنوایی نسبتاً طبیعی دارد.
سمعک های BiCROS
سمعک های BiCROS به همان روش سمعک CROS کار می کنند، با این تفاوت که برای افرادی که گوش عملکردی آنها کم شنوایی متوسط تا شدید دارد، طراحی شده اند. این بدان معنی است که گوش عملکردی نه تنها صدا را از فرستنده گوش دیگر دریافت می کند. بلکه صدای تقویت شده را از طریق سمعک معمولی نیز دریافت می کند. چندین تولید کننده مختلف، سمعک CROS و BiCROS تولید می کنند. مزایای این استراتژی های شنوایی بهبود آگاهی از صدا از 360 درجه است.
سیستم های شنوایی استخوان دار
برخی از افراد سمعک CROS را مفید نمی دانند. یک گزینه جایگزین، سیستم شنوایی استخوان دار است که به کاشت جراحی نیاز دارد. این دستگاه ها که به آنها کاشت شنوایی لنگر انداخته شده نیز گفته می شود، ارتعاش صوتی را مستقیماً از طریق استخوان جمجمه به گوش داخلی می فرستد. این روند به عنوان هدایت استخوان شناخته می شود و می تواند مفید باشد زیرا مشکلات گوش میانی و کانال گوش ممکن است از رسیدن امواج صوتی و سیگنال ها به گوش داخلی جلوگیری کند. در این موارد سمعک های معمولی ممکن است بی تاثیر باشند.
کاشت حلزون با تحریک مستقیم عصب شنوایی کار می کند. آنها معمولاً برای ناشنوایی یک طرفه استفاده نمی شوند. اگرچه FDA در جولای 2019 دستگاه کاشت حلزون را از Med-El به طور خاص برای ناشنوایی یک طرفه تأیید کرد.
کاهش شنوایی دو طرفه در برابر یک طرفه
کاهش شنوایی دو طرفه یا BHL می تواند توسط طیف گسترده ای از موارد یا عوامل ایجاد شود. البته در صورت بروز هر گونه کاهش شنوایی، باید وضعیت فرد به طور کامل توسط یک متخصص واجد شرایط مناسب بررسی و تشخیص داده شود. اشکال مختلف از دست دادن شنوایی وجود دارد و حتی ممکن است دو نفری که از کم شنوایی دو طرفه رنج می برند شکایات یا مشکلات بسیار متفاوتی داشته باشند.
در حالی که معمولاً کاهش شنوایی دو طرفه با گذشت زمان و کاهش سطح شنوایی اتفاق میفتد، اما می تواند بسیار ناگهانی نیز رخ دهد. تمام کاهش شنوایی باید بررسی شود اما هر کسی که دچار کاهش ناگهانی می شود باید در اولین فرصت به پزشک عمومی مراجعه کند.
عواملی که باعث کاهش شنوایی می شوند متنوع بوده و عوامل و تأثیرات مختلفی در آن دخیل هستند. کم شنوایی حسی-عصبی می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. این نوع کم شنوایی ممکن است مادرزادی باشد یا توسط داروهای خاص ایجاد شود یا حتی به دلیل قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد یا محیط های پر سر و صدا باشد.
اگر کاهش شنوایی از نوع رسانایی باشد معمولاً بیشتر با آسیب جسمی از جمله سوراخ شدن پرده گوش یا تجمع زیاد موم همراه است. این نوع کم شنوایی به احتمال زیاد توسط متخصصان گوش و حلق و بینی قابل درمان است. کاهش شنوایی که به طور ناگهانی در اثر آسیب جسمی، عفونت یا صداهای بلند رخ می دهد، همیشه برگشت پذیر نیست.
نتیجه گیری
کم شنوایی در یک طرف هنگامی رخ می دهد که در شنیدن مشکل دارید یا ناشنوایی دارید که فقط یکی از گوش های شما را درگیر می کند. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است در درک گفتار در محیط های شلوغ، تعیین محل منبع صدا و تنظیم صدای پس زمینه مشکل داشته باشند.
این وضعیت به عنوان کم شنوایی یک طرفه یا ناشنوایی یک طرفه نیز شناخته می شود. این ممکن است به عنوان ناشنوایی در یک گوش یا یک طرف، کاهش شنوایی در یک گوش یا عدم توانایی شنیدن از یک گوش باشد. هنوز باید بتوانید با گوش دیگر خود به وضوح بشنوید.
در صورت بروز هر نوع کم شنوایی همیشه باید با پزشک خود تماس بگیرید. کاهش شنوایی ناگهانی در یک طرف یا هر دو یک فوریت پزشکی است و به فوریت پزشکی نیاز دارد. پزشک شما قادر به ارائه گزینه های درمانی خواهد بود و ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد.
گزینه های درمانی برای کاهش شنوایی شما به علت وضعیت شما بستگی دارد. در برخی موارد، کاهش شنوایی غیرقابل برگشت خواهد بود. اگر هیچ روش درمانی دیگری برای کاهش شنوایی شما وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک شما سمعک را برای بهبود شنوایی شما توصیه کند.
آخرین دیدگاه‌ها