آنچه باید در مورد پر کردن دندان بدانید.

پر کردن دندان، برای درمان پوسیدگی دندان استفاده می شود که بیشتر به عنوان پوسیدگی دندان و یا حفره شناخته می شود. این حفره ها توسط مواد زائد اسیدی ناشی از باکتری های موجود در دهان ایجاد می شوند که از قند و نشاسته تغذیه می کنند. دلیل اینکه چرا باید مراقب رژیم غذایی خود باشید و مصرف مواد قندی و نشاسته ای را کاهش دهید، خطر پوسیدگی دندان است.

به هر حال، یکی از راه های اصلی که دندانپزشک می‌تواند برای درمان حفره انجام دهد، برداشتن بخش های پوسیده آن و سپس پر کردن آن با موادی است که به عنوان پر کردن دندان شناخته می‌شود. در پر کردن دندان از مواد مختلفی استفاده می شود. این مواد به وسعت پوسیدگی، نوع دندانی که تحت تأثیر قرار گرفته است و اینکه هنگام لبخند زدن دندان قابل مشاهده است یا خیر بستگی دارد.

پر کردن دندان چیست؟

از پر کردن دندان، برای ترمیم دندان های دارای حفره به دلیل اسیدیته دهان استفاده می شود. پر کردن هایی مانند سیمان یا آسفالت برای پر کردن چاله ها و ناهمواری های جاده استفاده می شود. این روش همچنین برای تعمیر دندان هایی که به دلیل استفاده نادرست یا سوء استفاده از بین رفته اند، مانند خوردن آجیل، دندان قروچه و جویدن ناخن آسیب دیده اند، استفاده می شود.

دندانپزشک در نهایت تصمیم می گیرد که کدام نوع پرکردن برای وضعیت خاص یا مشکل دندانی شما مناسب تر است. او همچنین می‌تواند در شرایطی که پر کردن دندان برای حفظ دندان تان کافی نباشد، روکش، بریج یا روکش را توصیه کند.

به منظور تعیین نوع پرکردگی که برای بهترین کار را دارد، دندانپزشک باید ابتدا میزان پوسیدگی، محل پوسیدگی (آسیاب های آسیاب در مقابل دندان های ثنایا و نیش)، نوع و هزینه مواد پرکننده موثر را تعیین کند.

فقط به یاد داشته باشید که پرکردن دندان نمی تواند دندانی را با حفره ای آنقدر بزرگ که به سختی مینا یا عاج دندان باقی می ماند، نجات دهد.

چه مراحلی برای پر کردن دندان انجام می شود؟

مراحل مربوط به پر کردن دندان با پرکننده، عبارتند از:

بی حسی

اولین مرحله، ناحیه باید بی حس شود. دندانپزشک ابتدا بی حس کننده موضعی را از طریق تزریق به لثه تزریق می کند تا با پر شدن دندان آسیب دیده، ناحیه اطراف دندان نسبت به درد غیر حساس باشد.

دریل کردن

در مرحله بعد، دندانپزشک معمولاً از مته برای برداشتن مواد پوسیده دندان استفاده می کند. زیرا در صورتی که پر شده روی “بستر آسیب دیده” یا غیر جامد باشد، نمی تواند به دندان بچسبد. او ممکن است به جای آن از لیزر یا ابزار سایشی نیز استفاده کند.

اینکه از چه ابزاری برای آماده کردن دندان برای پر کردن استفاده می شود، به آموزش یا تخصص دندانپزشک فردی، سطح راحتی در استفاده از یک ابزار دندانپزشکی خاص و سرمایه گذاری روی قطعه خاص بستگی دارد. میزان و محل پوسیدگی نیز می تواند بر چنین تصمیماتی تأثیر بگذارد.

پروب و آزمایش

پس از آن، دندانپزشک باید دندان آسیب دیده و حفره یا آسیب آن را آزمایش یا بررسی کند تا بداند آیا تمام مواد پوسیده برداشته شده است یا خیر. بعد از اینکه فقط قسمت های سالم دندان باقی ماند، متخصص دندانپزشکی شما فضای از دست رفته را برای پر کردن دندان آماده می کند.

تمیز کردن

اولین کاری که دندانپزشک انجام می دهد این است که فضای پر شده را تمیز کند. این به منظور از بین بردن باکتری ها و باقی مانده از حفره یا ترک های دندان آسیب دیده است.

لاینر

اگر پوسیدگی دندان تا ریشه رسیده باشد، عصب باید محافظت شود تا از التهاب جلوگیری شود. در چنین مواردی، دندانپزشک ممکن است لاینر ساخته شده از رزین کامپوزیت یا گلاس آینومر قرار دهد که از تماس عصب محافظت می کند. اگر ملتهب شده باشد، ممکن است یک عصب کشی انجام شود و حتی دندان تراشیده شود تا در روکش قرار گیرد.

پرکردن

پس از اینکه ناحیه به طور مناسب زبری و تمیز شد، سپس مواد پرکردنی داخل دندان قرار می گیرد. گاهی اوقات، نوری بر روی پرکننده تابانده می شود تا سریعتر آن را سفت کند، اما بستگی به مواد دارد. مجبور می شوید کاغذ سنباده را گاز بگیرید تا مواد پر شود. دندانپزشک پس از قرار دادن پرکردن روی دندان پولیش و تمام می کند.

همچنین در صورتی که دندانپزشک از پرکردگی های همرنگ دندان روی دندان های شما استفاده کند، مراحل دیگری نیز برای تکمیل این روش انجام می شود.

کاربرد پرکننده چندلایه

مواد همرنگ دندان پس از برداشتن قسمت های پوسیده دندان و پاکسازی ناحیه به صورت لایه لایه اعمال می شود. این تضمین می کند که پر شده به این راحتی بیرون نمی زند.

نور مخصوص

نور مخصوص فوق الذکر به رزین کامپوزیت تابیده می شود تا پس از اعمال هر لایه، پرکننده سفت یا سخت شود. بنابراین این برنامه است و سپس نور دوباره و دوباره می درخشد. پس از اینکه در نهایت تمام فرآیند رزین چند لایه انجام شد، دندانپزشک از ابزار خود برای دستکاری مواد کامپوزیت به شکل مناسب استفاده می کند.

حذف مواد اضافی

ممکن است از مته یا کاغذ سنباده برای بریدن مواد اضافی استفاده شود. از شما خواسته می شود قبل از اینکه مواد پر شده به این ترتیب تراشیده شود، گاز بگیرید و تعیین کنید که آیا نیش تغییر کرده است یا خیر.

پولیش و تکمیل

فرآیند نهایی ترمیم بیشتر شامل صیقل دادن پرکردگی همرنگ دندان است تا زمانی که با بقیه مینای دندان مطابقت داشته باشد و در صورت انجام همه چیز عملاً نامرئی باشد.

چه نوع مواد برای پرکردن دندان موجود است؟

انواع مختلفی از مواد پر کردنی دندان وجود دارد که می توانید از بین آنها یکی را انتخاب کنید. دندان ها را می توان با آمالگام نقره یا جیوه مخلوط با فلزات مختلف، طلا، چینی یا پرکننده رزین کامپوزیت پر کرد. همچنین موادی مانند مواد حاوی ذرات شیشه ای به نام گلاس آینومر وجود دارد. این ماده به روشی مشابه به عنوان پرکننده های رزین کامپوزیتی اعمال و استفاده می شود.

پرکردن دندان با طلا

پرکننده ای است که از طلا ساخته شده و دارای مزایای متعددی است. 4000 سال است که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از اولین ابزارهای پرکردن دندان ها می باشد.

مزایا: پر کردن طلا بادوام است و می تواند 10 تا 15 سال دوام بیاورد. در واقع، معمولا بیشتر از آن دوام می آورد. خوردگی نمی کند. آنقدر قوی است که بتواند نیروهای جویدن را به خوبی تحمل کند. در یک مفهوم کاملاً ذهنی، برخی از بیماران زیبایی شناسی طلا را نسبت به آمالگام نقره چشم نوازتر می دانند.

معایب: به طور طبیعی، پر کردن طلا گران است حتی اگر فقط مقدار کمی از طلا استفاده شود. این می تواند تا 10 برابر بیشتر از چیزی مانند آمالگام یا رزین کامپوزیت قیمت داشته باشد. همچنین برای اعمال صحیح به بیش از دو بار مراجعه به دندانپزشک نیاز دارد. اگر پرکننده های طلا را در کنار پرکننده های آمالگام نقره قرار دهید، به ندرت ممکن است شوک گالوانیکی اتفاق بیفتد.

شوک گالوانیکی زمانی رخ می دهد که به دلیل نزدیکی آمالگام نقره و پرکننده های طلا، درد شدیدی در دندان های شما ایجاد می‌شود. این دو ماده با بزاق به گونه ای برهم کنش می کنند که جریان الکتریکی تولید می کند. همچنین برخی از بیماران پرکردگی های طلایی و سایر پرکردگی های رنگی را بیش از حد واضح و ناخوشایند برای چشم می بینند و چیزی را ترجیح می دهند که با رنگ دندان مطابقت داشته باشد.

پرکردن دندان با نقره (آمالگام)

آمالگام نه تنها از نقره بلکه از ملغمه ای از مواد تشکیل شده است. جیوه ماده پایه ای است که برای مخلوط کردن مس، روی، قلع و نقره با هم استفاده می شود تا این پرکننده آشنا را تشکیل دهد که به دلیل نگرانی در مورد مسمومیت با جیوه از بین رفته است.

مزایا: آمالگام تقریباً به اندازه طلا بادوام است و می تواند 10 تا 15 سال یا حتی یک عمر دوام بیاورد. بیشتر از پر کردن های کامپوزیت دوام می آورد. به اندازه کافی قوی است که در برابر نیش و نیروهای جویدن دندان های آسیاب شما مقاومت کند. همچنین نسبت به پرکننده های کامپوزیت و قطعا پرکننده های طلا ارزان تر است. احتمالا ارزان ترین گزینه موجود است. به دلیل استحکام و دوام، ترجیحاً برای دندان های عقب به جای دندان های جلو استفاده می شود.

معایب: بسیاری از بیماران از نظر زیبایی پرکننده های نقره و عدم ترکیب آن با رنگ دندان های طبیعی خوششان نمی آید. به همین دلیل است که معمولاً روی دندان های عقب یا دندان های آسیاب قرار می‌گیرد که هنگام لبخند زدن قابل مشاهده نیستند. علاوه بر این، برای قرار دادن این پرکردگی ها، قسمت های سالم دندان باید برداشته شده و از بین بروند تا آمالگام بهتر روی سوراخ یا ترک دندان بچسبد.

پرکردن آمالگام می تواند باعث تغییر رنگ دندان اطراف و تغییر رنگ آن مایل به خاکستری یا خاکستری شود. ترک ها و شکستگی ها نیز ممکن است به دلیل مواد آمالگام رخ دهد. وجود آن می تواند باعث ایجاد درجه وسیع تری از انقباض و انبساط شود که باعث تخریب بیشتر دندان می شود و منجر به بروز بیشتر شکستگی یا ترک خوردن دندان می شود.

خطر حساسیت به آمالگام

حدود 1 درصد از بیماران به جیوه موجود در آمالگام حساسیت دارند. علاوه بر این، جیوه موجود در آمالگام سطوح پایینی از جیوه را به شکل بخار در سیستم آزاد می کند که می تواند استنشاق شود و در ریه ها جذب شود. سطوح بالای جیوه می تواند بر کلیه ها و مغز تأثیر بگذارد. با این حال، این پرکننده همچنان مورد تایید FDA برای استفاده کودکان 6 سال به بالا و بزرگسالان است. به نوبه خود، دندانپزشکانی وجود دارند که در حال حاضر در حذف پر کردن آمالگام تخصص دارند.

کامپوزیت های همرنگ دندان

یک ماده رزین کامپوزیت که می‌توان آن را با نور خاصی تغییر شکل داد و خشک کرد، برای پر کردن شکاف ها و سوراخ های دندان ها در حالی که با بقیه دندان ترکیب می‌شود، در دسترس است.

مزایا

پر کردن کامپوزیت با رنگ و سایه دندان های طبیعی مطابقت دارد. آنها به ویژه برای استفاده در قسمت های قابل مشاهده دندان مانند دندان های ثنایا، دندان نیش و چند آسیاب اول مفید هستند. علاوه بر این، آنها می‌توانند از نظر شیمیایی به ساختار دندان بچسبند، که پشتیبانی بیشتری از چنگال را فراهم می‌کند که از پرکردگی های طلا و نقره به دست نمی‌آید. همچنین به دلیل تطبیق پذیری آن شناخته شده است.

به عبارت دیگر، از این پرکردن ها می توان برای ترمیم دندان های فرسوده، شکسته یا ترک خورده استفاده کرد. علاوه بر آن به عنوان ماده پرکننده پوسیدگی و حفره دندان استفاده می شود. همچنین دندان شما را از تخریب گسترده در امان می‌دارد، زیرا در مقایسه با پرکردگی های نقره یا طلا، مینا و عاج کمتری باید برداشته شود. هنگام آماده سازی برای این پر کردن، بیشتر قسمت های پوسیده دندان نیاز به برداشتن دارند.

معایب

پرکننده های کامپوزیت راحت تر از آمالگام فرسوده می شوند. آنها احتمالاً 10 تا 15 سال دوام نخواهند آورد – بیشتر از 5 سال یا زودتر بسته به شدت پوسیدگی. آنها همچنین تحت فشار گاز گرفتن و جویدن هنگام غذا خوردن راحت تر می شکنند. اگر مرتب ناخن های خود را می جوید یا مغزهای کراکر می خورید، احتمال خراب شدن این مواد پر می شود.

حفره های بزرگ‌تر معمولاً باعث می‌شوند که این پر کردن بیرون بیاید و نتواند به بقیه دندان بچسبد یا به آن بچسبد. در مورد طول ویزیت دندانپزشکی، معمولاً 20 دقیقه بیشتر از قرار دادن پر کردن آمالگام طول می کشد. این به این دلیل است که رزین کامپوزیت یکی پس از دیگری اعمال می شود و هر لایه با نور خاصی انجام می شود. در ازای زیبایی شناسی و تطبیق پذیری برتر، نسبت به سایر انواع پرکننده شکننده تر است.

همچنین هزینه آن دو برابر بیشتر از پر کردن آمالگام است. پرکننده های رزین کامپوزیتی مدرن به اندازه‌ای بهبود یافته‌اند که امکان استفاده از آن ها را برای دندان های آسیاب فراهم می‌کند، اما هنوز میانگین عمر آنها 5 سال است.

سایر انواع پر کردن دندان

علاوه بر این، انواع دیگری از پرکننده های همرنگ دندان به غیر از پرکننده های رزین کامپوزیت موجود است. آنها شامل پرکننده های سرامیکی و پرکننده های گلاس آینومر هستند.

سرامیک

پرکننده های سرامیکی همرنگ دندان از چینی ساخته می شوند. آنها در مقایسه با رزین در برابر لکه مقاوم هستند. با این حال، آنها همچنین کاملا ساینده هستند. سپس دوباره، این ماده می تواند تا 15 سال مانند پرکننده های رنگی دوام بیاورد، اما می تواند به اندازه پرکننده های طلا گران باشد.

گلس آینومر

این نوع پرکننده از نوع خاصی از شیشه و اکریلیک ساخته می شود. این معمولا به عنوان یک نوع پر کردن زیر لثه در کودکان خردسال استفاده می شود. با این حال، هنوز نیاز به حفاری دارد تا به درستی اعمال شود. این ماده پرکننده‌ای است که فلوراید (به‌جای بخارات جیوه) را به دندان ها آزاد می‌کند، که سپس به محافظت از آن در برابر پوسیدگی اضافی در حال حاضر که حفره به ناحیه ریشه دندان رسیده است، کمک می‌کند.

گلاس آینومر حتی از براده های رزین کامپوزیتی شکننده تر است. همچنین بیشتر مستعد شکستگی و همچنین ساییدگی است. طول عمر آن حدود 5 سال یا مشابه پرکننده های کامپوزیت رنگ دندان است. فقط باید در مناطق مناسب قرار داده شود و در موقعیت های مناسب برای بهترین نتیجه استفاده شود. این تقریباً با کامپوزیت ها در هر قسمت دیگر جدا از دوام برابر است.

مشکلات دندان پرشده

یکی از رایج‌ترین دلایلی که ممکن است بعد از پر کردن دندان دچار درد شوید، این است که محل خود پرکردگی دندان ممکن است خیلی زیاد باشد. در حالی که دندانپزشک در اولین بار تمام تلاش خود را می کند تا ارتفاع پرکردگی را به درستی به دست آورد، ممکن است متوجه شوید که وقتی شروع به حرکت دادن فک، صحبت کردن و جویدن می کنید، پرکردگی ممکن است کاملاً درست نباشد.

در مورد صاف کردن یا تغییر شکل پر کردن با دندانپزشک خود تماس بگیرید. این بسیار مهم است، زیرا اگر پرکردگی بالاتر از بقیه دندان های شما باشد، احتمال دارد ترک بخورد.

اگر پس از پرکردن دندان جدید خود همچنان علائم نوع دندان درد را تجربه می کنید (مانند ضربان، درد شدید یا درد مداوم) ممکن است نشانه ای از این باشد که پوسیدگی کاملاً عمیق در پالپ دندان قرار دارد. در این صورت ممکن است نیاز به درمان دوباره باشد. اگر فکر می کنید ممکن است این مشکل باشد با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

درد در دندان کناری دندان پر شده

پس از پرکردن دندان، برخی از افراد ممکن است در دندان های کنار دندانی که پر شده است، درد داشته باشند. این طبیعی است و نشان نمی دهد که مشکلی در دندان شما وجود دارد. بیشتر اوقات، دندان با پرکردن جدید فقط سیگنال هایی را به دندان های کناری منتقل می کند. اما ان درد در عرض 2 هفته باید کاهش یابد.

حساسیت بعد از پر کردن دندان

معمولاً تا سه هفته پس از پر کردن دندان، نسبت به هوا و غذای سرد یا گرم (یا نوشیدنی ها) حساس می‌شوید. همچنین ممکن است متوجه افزایش حساسیت ناشی از فشار گاز گرفتن روی پرکردگی دندان جدید شوید. به خصوص اگر پرکردن دندان برای یک حفره عمیق تر باشد. برای جلوگیری از حساس شدن دندان ها پس از پر کردن، می توانید از خمیر دندان طراحی شده برای دندان های حساس استفاده کنید. همچنین توصیه می کنیم از مصرف غذاهای خیلی گرم یا سرد پرهیز کنید. در چند هفته اول سعی کنید غذا را از طرف دیگر دهان خود بجوید. اگر حساسیت دندان بعد از دو هفته از بین نرفت، لطفا با دندانپزشک تماس بگیرید.

لبه تیز دندان پر شده

همانطور که گفته شد، ممکن است متوجه شوید که وقتی شروع به حرکت فک خود می کنید و یا زمانی که تاثیر ماده بی حسی از بین می رود، در قسمت دندان جدید احساس خوبی نداشته باشید. همچنین ممکن است متوجه شوید که حجم دندان پر شده خیلی زیاد است یا لبه های تیز وجود دارد که باید صاف شوند. برای پیگیری سریع با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید که در اسرع وقت به آن رسیدگی می شود.

این امکان وجود دارد که در آینده با پوسیدگی دیگری مواجه شوید. اگر متوجه شدید که دندان های شما بعد از پر کردن دندان حساس هستند، می‌توانید با دندانپزشک خود در مورد گزینه های جایگزین برای پر کردن دندان صحبت کنید. واکنش هر فرد به انواع مختلف پر کردن فلزات متفاوت است. دندانپزشک همچنین می تواند از اقدامات پیشگیرانه دیگری مانند پایه، آستر یا عامل حساسیت زدا استفاده کند.

بعد از پر کردن دندان چه بخوریم؟

بسیاری از بیماران از دندانپزشکان می پرسند که پس از پر کردن چه چیزی می توانم بخورم؟ جواب به این سوال به نوع مواد پر کردنی که دریافت کرده اید بستگی دارد. پرکردگی های سفید که از کامپوزیت ساخته شده اند، فوراً تحت نور آبی استفاده شده توسط دندانپزشک سفت می شوند. این سخت شدن به شما این امکان را می دهد که بلافاصله بعد از عمل پرکردن به راحتی بتوانید غذا بخورید و بنوشید.

پرکردن های فلزی دندان بلافاصله سفت نمی شوند. در این شرایط اغلب دندانپزشکان توصیه می کنند قبل از خوردن هر نوع غذای جامد حداقل 24 ساعت پس از پرکردن دندان صبر کنید.

به منظور جلوگیری از گاز گرفتن گونه، زبان یا لب های خود، احتمالاً قبل از شروع غذا باید صبر کنید تا بی‌حسی موضعی از بین برود.

غذاهایی که بعد از پر کردن دندان باید از آنها اجتناب کنید!

بهتر است پس از پر کردن دندان تا دو هفته از خوردن غذاهای سفت، جویدنی یا چسبنده خودداری کنید. اگر دچار حساسیت دندان هستید، ممکن است از نوشیدن و غذاهای سرد یا گرم خودداری کنید. پس از پر کردن دندان نیازی به صبر کردن برای مسواک زدن نیست. می توانید به مسواک زدن دندان های خود دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز ادامه دهید.

در صورت نیاز از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید. می توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کمک به هر گونه ناراحتی فیزیکی که ممکن است بعد از پر کردن دندان داشته باشید، استفاده کنید. شنیده باشید که باید حداقل 24 ساعت پس از ترمیم حفره از جویدن در ناحیه پرکردگی دندان خودداری کنید.

با این حال، پس از پر کردن حفره، دندانپزشک دستورالعمل های خاصی را برای در مورد زمان و آنچه که باید بخورید، خواهد داشت. انواع خاصی از پر کردن ممکن است بر زمان انتظار تأثیر بگذارد. ما چند نکته توصیه شده برای غذا خوردن بعد از پر کردن دندان را به اشتراک می گذاریم.

عوامل موثر بر رژیم غذایی بعد از پرکردن دندان

علاوه بر این که منتظر بمانید تا پر کردن غذا به درستی تنظیم شود، مواردی که می تواند بر خوردن غذای بعد از پر کردن تأثیر بگذارد، عبارتند از:

نوع مواد پر کننده دندان

زمان انتظار ممکن است بر اساس نوع پر کردن متفاوت باشد، از جمله:

• پر کردن آمالگام (نقره). این نوع پر کردن حدود 24 ساعت طول می کشد تا کاملا سفت شود و به حداکثر استحکام برسد. دندانپزشک احتمالاً توصیه می کند که حداقل 24 ساعت قبل از جویدن سمت دهان خود که در آن پر شده است، صبر کنید.
• پرکننده کامپوزیت (سفید/رنگ دندان). یک پرکننده کامپوزیت بلافاصله زمانی که دندانپزشک یک نور UV آبی روی دندان قرار می دهد سفت می شود. معمولاً به محض خروج از مطب دندانپزشکی می توانید غذا بخورید. با این حال، اگر هنوز بی حس هستید، ممکن است دندانپزشک توصیه کند که حداقل 2 ساعت قبل از جویدن مواد پر شده صبر کنید.

بی حسی موضعی

دندانپزشک به احتمال زیاد یک بی حس کننده موضعی برای کاهش درد در طول عمل پر کردن تجویز می کند. خوردن قبل از از بین رفتن این عامل بی حس کننده ممکن است باعث شود که به طور تصادفی زبان، گونه ها یا لب های خود را گاز بگیرید. بی حسی معمولاً در عرض 1 تا 3 ساعت از بین می رود.

ناراحتی بعد از عمل

تجربه کمی ناراحتی پس از پر کردن دندان عادی بوده و ممکن است بر اشتها یا تمایل به غذا خوردن تأثیر بگذارد. دندانپزشک ممکن است یک داروی مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن را توصیه کند.

ناراحتی بافت لثه

در طول عمل، بافت لثه نزدیک دندان در حال پر شدن ممکن است تحریک و در نتیجه باعث درد شود. این ممکن است بر میزان راحتی شما در جویدن در آن طرف دهان برای چند روز تأثیر بگذارد. می‌توانید با آب نمک گرم بشویید تا لثه هایتان احساس بهتری داشته باشند (1/2 قاشق چای‌خوری نمک حل شده در 1 فنجان آب گرم).

افزایش حساسیت

دندان ها ممکن است برای چند روز تا یک یا دو هفته پس از پر کردن دندان به گرما و سرما حساس باشند. دندانپزشک احتمالاً به شما توصیه می کند که از خوردن غذاها و نوشیدنی های خیلی گرم یا سرد خودداری کنید. اگر این حساسیت طی چند هفته از بین نرفت، با دندانپزشک خود صحبت کنید.

گاهی اوقات ممکن است بعد از پر کردن دندان هایتان احساس متفاوتی داشته باشد، گویی دندان هایتان مثل همیشه به هم نمی‌آیند. اگر در عرض چند روز به دندان جدید عادت نکردید و هنوز ناهموار بود، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. آنها می توانند پرکردگی را طوری تنظیم کنند که دندان های شما دوباره به طور معمول به هم بخورند.

نکاتی برای غذا خوردن بعد از پرکردن دندان

اکثر مردم پس از پرکردن یکی از دندان هایشان، سطحی از حساسیت را تجربه می‌کنند. در اینجا چند نکته کاربردی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن ناراحتی از آنها پیروی کنید:

• با دقت گاز بگیرید و بجوید. فک شما می تواند فشار زیادی را هنگام گاز گرفتن وارد کند، بنابراین گاز گرفتن شدید به دنبال پر کردن می تواند منجر به درد شود. در نظر داشته باشید که تمام طول غذا را گاز نگیرید و طرف مقابل پر کردن جدید را با دقت نجوید.
• از غذاهای سفت خودداری کنید. جویدن آب نبات سفت، آجیل، یخ و سایر غذاهای سفت می تواند با اعمال فشار بیش از حد به دندان ها باعث ایجاد درد شود. گاز زدن غذاهای سفت همچنین می‌تواند پر کردن نقره‌ای جدید را که زمان زیادی برای سفت شدن نداشته است از بین ببرد.
• از غذاهای چسبناک خودداری کنید. خوردن غذاهای چسبنده خیلی زود پس از پر کردن، می تواند دندان پر شده جدید را از بین ببرد.
• وقت خود را صرف کنید. با آهسته غذا خوردن، می توانید از گاز گرفتن بیش از حد سخت و جویدن سمتی از دهان خود که در آن پر شده جدید قرار گرفته است، جلوگیری کنید.
• از غذاهای شیرین پرهیز کنید. نه تنها غذاها و نوشیدنی های شیرین می توانند حساسیت را تحریک کنند، بلکه می توانند رشد باکتری ها را اطراف دندان پرشده جدید را افزایش دهند.
• از خوردن غذاها و نوشیدنی های خیلی سرد و گرم خودداری کنید. با خوردن یا نوشیدن غذاها و نوشیدنی های با دمای متوسط، شانس بیشتری برای ایجاد حساسیت دارید.
• با دهان بسته بجوید. اگر دندان های شما به گرما و سرما حساس هستند، حتی هوای سرد نیز می تواند باعث ایجاد ناراحتی شود. با بسته نگه داشتن دهان، احتمال ورود هوای سرد به داخل دهان را کاهش می دهید.

سخن آخر

زمانی که نوبت به درمان حفره ها می رسد، دندانپزشک ابتدا قسمت پوسیده دندان را قبل از پرکردن دندان خارج می کند. این به این دلیل است که بدون حذف پوسیدگی، چسبیدن پرکننده به سطح سخت‌تر خواهد بود و پوسیدگی بیشتر می‌تواند در قسمت آسیب‌دیده مینا یا عاج رخ دهد و در نتیجه وقتی فشار وارد می‌شود، پرکننده از جای خود خارج می‌شود. صرف نظر از این، پرکردن ها همان چیزی است که دندانپزشکان در درجه اول برای ترمیم دندان های شکسته، ترک خورده یا سوراخ شده استفاده می کردند.

پرکردن دندان برای درمان حفره یک روش دندانپزشکی بسیار رایج است، پس از پر کردن دندان بسیاری از بیماران ممکن است درد و ناراحتی خفیف تا متوسط ​​را تجربه کنند.

در این پست، دندانپزشکان ما نکات مفیدی را در مورد کارهایی که باید قبل و بعد از پرکردن دندان انجام دهید و انجام ندهید و اینکه چگونه می‌دانید نیاز به مراجعه مجدد به دندانپزشک خود در مورد ناراحتی‌ای که تجربه می‌کنید ارائه می‌دهند.