علت ارتباط بین بی خوابی و نارسایی قلبی هنوز تشخیص داده نشده است. اما به نظر می رسد بی خوابی می تواند خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی را افزایش دهد. با این حال، اینکه آیا بی خوابی باعث این شرایط می شود یا صرفاً با آنها در ارتباط است، مشخص نیست. بی خوابی 10 تا 15 درصد از افراد جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. اما تقریباً 44٪ از افرادی که دارای مشکلات قلبی هستند، بی خوابی مکرر را گزارش می کنند. این یکی از رایج ترین علائم نارسایی قلبی است.
بی خوابی به عنوان مشکل خوابیدن، مشکل خواب ماندن یا صبح زود بیدار شدن (یا هر سه) تعریف می شود. در یک بررسی صورت گرفته در سال 2013، مشخص شده است که هر سه اختلال به نوعی به نارسایی قلبی ارتباط داشته اند. برای افرادی که هر سه علائم را داشتند، خطر نارسایی قلبی به میزان قابل توجهی، بیش از سه برابر افزایش یافت.
محققان مطمئن نیستند که چرا بین بیماری قلبی و بی خوابی ارتباط وجود دارد. اما دو نظریه وجود دارد:
- اول اینکه ممکن است یک علت بیولوژیکی اساسی وجود داشته باشد.
- مورد دوم این است که پاسخ های استرس فعال شده توسط بی خوابی بر عملکرد قلب آسیب می زند.
زنان بیشتر از مردان در معرض خطر نارسایی قلبی مرتبط با خواب غیر ترمیم کننده و با علائم تجمعی بی خوابی هستند.
تأثیر بی خوابی بر سلامت قلب
بررسی ها نشان داده است که بی خوابی خطر ابتلا به بیماری های قلبی (سکته) را در افرادی که شرایط زیر را دارند افزایش می دهد، که همه آنها پیش زمینه های نارسایی قلبی هستند.
- چاقی: کمبود خواب با افزایش وزن همراه است. زیرا ممکن است بخشی از مغز را که گرسنگی را کنترل می کند تحت تأثیر قرار دهد. حتی باعث خوردن غذا در ساعاتی می شود که باید به طور معمول بخوابید.
- فشار خون بالا: در هنگام خواب طبیعی، فشار خون پایین می آید. اگر قادر به خوابیدن نیستید، فشار خون برای مدت زمان بیشتری بالاتر می ماند. فشار خون بالا یکی از بزرگترین عوامل خطر برای بیماری های قلبی و سکته مغزی است.
- دیابت نوع 2: دیابت یک بیماری مزمن است که بر نحوه متابولیسم گلوکز (قند) در بدن تأثیر می گذارد. دیابت می تواند به رگ های خونی آسیب برساند. برخی مطالعات نشان می دهد که داشتن خواب کافی با کیفیت بالا ممکن است به بهبود کنترل قند خون کمک کند.
اختلالات خواب موثر بر بیماری قلبی
بررسی ها نشان داده که تعدادی از شرایط رایج در بیماران قلبی بر خواب تأثیر می گذارد. حتی می تواند شدت بی خوابی و کمبود خواب را افزایش دهد. برای تشخیص خاص ممکن است نیاز به مطالعه خواب (پلی سومنوگرافی) داشته باشید. بنابراین پزشک می تواند درمان مناسب را تشخیص دهد.
برخی از اختلالات خواب که می توانند بر بیماری های قلبی تاثیر بگذارند، عبارتند از:
آپنه خواب انسدادی
آپنه انسدادی خواب تا 50٪ بیماران مبتلا به نارسایی قلبی را تحت تأثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به آپنه خواب مکث طولانی مدت در تنفس در هنگام خواب دارند که می تواند باعث برانگیختگی ناگهانی از خواب عمیق شود. اغلب چندین بار در هر شب، و منجر به کمبود خواب قابل توجه می شود. افراد مبتلا به آپنه خواب غالباً از تحریک شبانه خود اطلاع ندارند. حتی ممکن است از بی خوابی شکایت نکنند. اما بسیاری از علائم کمبود خواب را تجربه می کنند.
آپنه خواب باعث بدتر شدن نارسایی قلبی می شود. بدتر شدن نارسایی قلب اغلب باعث بدتر شدن آپنه خواب و ایجاد چرخه معیوبی خواهد شد. این روش با استفاده از دستگاه فشار مثبت هوایی(PAP)ماسکی که هنگام خواب به راحتی روی بینی، یا بینی و دهان پوشیده می شود، درمان می شود. جریان هوای تحت فشار را برای جلوگیری از ریزش مجاری تنفسی تأمین می کند.
اختلالات حرکتی شبانه
بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بیش از جمعیت عمومی به دو نوع اختلال حرکتی شبانه مبتلا می شوند که می تواند خواب را قطع کند. این دو اختلال سندرم پاهای بی قرار و اختلال حرکتی دوره ای اندام هستند.
سندرم پاهای بی قرار
سندرم پاهای بی قرار RLS با ناراحتی پا در هنگام خواب، از جمله احساس سوزش، کشیدگی و یا احساسات خزشی مشخص می شود که فرد مبتلا را به این اختلال وادار می کند تا پاها را برای تسکین حرکت دهد. آنها تکان یا لرزش ناگهانی و ناخواسته پاها را تجربه می کنند که خوابیدن را دشوار خواهد کرد.
اختلال حرکتی اندام دوره ای
اختلال حرکتی دوره ای اندام (PLMD) از نظر اینکه شامل حرکت غیرارادی پاها است، شبیه سندرم پای بی قرار است. تفاوت این است که لرزش در هنگام خواب اتفاق میفتد و بنابراین ممکن است فرد از وقوع آن آگاهی نداشته باشد. حتی در این صورت، می تواند خواب عمیق را مختل کند. PLMD اغلب می تواند با اجتناب از کافئین نزدیک به زمان خواب، مصرف مکمل های آهن (چون برخی افراد سطح پایین آهن و اسید فولیک با این اختلال مرتبط هستند) و مصرف دارو برای تنظیم حرکات عضلانی، مدیریت شود.
درمان های خانگی برای بهبود خواب
بی خوابی و کمبود خواب می تواند به سلامتی آسیب برساند و باعث خواب آلودگی روزانه، خستگی، کمبود انرژی، بدخلقی و تمرکز شود. برخی از نکات برای خواب بهتر و پیشگیری از تاثیر بی خوابی بر بیماری های قلبی، عبارتند از:
- در طول روز کمی آفتاب بگیرید.
- بهداشت خواب خود را کنترل کنید.
- فقط موقع خواب به رختخواب بروید.
- در طول روز از چرت زدن خودداری کنید.
- بعد از ظهر از مصرف کافئین خودداری کنید.
- هر روز صبح، حتی در آخر هفته، در یک ساعت مشخص بیدار شوید.
- یک مراسم آرامش بخش قبل از خواب ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- فعالیت در رختخواب را به خواب و رابطه جنسی محدود کنید(بدون تلفن، لپ تاپ یا تلویزیون).
- در طی دو تا سه ساعت از زمان خواب از مصرف نیکوتین، الکل و وعده های غذایی سنگین خودداری کنید.
- اطمینان حاصل کنید که اتاق شما تاریک، ساکت است و دمای مطلوبی دارد. در صورت نیاز از ماسک چشم استفاده کنید.
- اگر ظرف 20 دقیقه به خواب نرفته اید، از رختخواب خارج شوید و در جایی دیگر و در زیر نور کم، کار آرامش بخشی را انجام دهید. فقط وقتی احساس خواب آلودگی کردید به رختخواب برگردید.
سندرم پای بی قرار و خطربیماری قلبی
یکی از شرایط رایجی که معمولاً هنگام ارزیابی خطر بیماری های قلبی عروقی به آن فکر نمی کنیم سندرم پای بی قرار است. سندرم پای بی قرار یک وضعیت نسبتاً شایع است که افراد را هنگام تلاش برای استراحت مبتلا می کند. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند در هنگام خواب نوعی ناراحتی در پاها را تجربه خواهند کرد که آنها را وادار می کند برای تسکین خاطر پاهای خود را بی وقفه به اطراف حرکت دهند. این علائم به طور کلی در طول روز وجود ندارند. اما عصرها در طی دوره های بی تحرکی، درست قبل از خوابیدن یا حتی هنگام خواب بروز می کنند.
سندرم پای بی قرار با افزایش خطر بیماری های قلبی وعروقی همراه است. محققان معتقدند اگر رابطه علت و معلولی وجود داشته باشد، ممکن است مربوط به فشار خون باشد. به نظر می رسد که بسیاری از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دارای اختلال حرکتی به نام حرکات دوره ای اندام(PLMS)هستند که در آن قسمت های مکرر حرکات کلیشه ای پا هنگام خواب رخ می دهد. اکثر افراد مبتلا به PLMS از ابتلا به چنین شرایطی اطلاع ندارند(اگرچه ممکن است شریک خواب آنها نیز باشد).
تحقیقات نشان می دهد که بیماران مبتلا به PLMS می توانند در طی دوره های حرکت پا هنگام خواب، فشار خون خود را افزایش دهند.
اعتقاد بر این است که درجه فشار خون شبانه ممکن است به توضیح ارتباط بین سندرم پای بی قرار و بیماری های قلبی عروقی کمک کند.
علائم سندرم پاهای بی قرار
افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار به طور معمول یک یا چند احساس مختلف را توصیف می کنند که آنها را مجبور به حرکت دادن پاها می کند. این احساسات شامل سوزش، انقباض، خزیدن، بی قراری، کشیدن یا کشش در پاها است. گاهی اوقات درد واقعی پا درگیر می شود. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً احساسات ناراحت کننده را اینگونه توصیف می کنند که از اعماق پاها ایجاد می شوند نه از سطح زمین و معمولاً در اطراف زانوها یا در پایین پاها ایجاد می شوند. این علائم تقریباً همیشه فقط در هنگام استراحت آرام ظاهر می شوند و اگر استراحت کاملاً آرام نباشد، به حداقل می رسند.
به طور خاص، بیشتر افراد مبتلا به این بیماری متوجه می شوند که علائم در حین انجام فعالیت هایی که نیاز به تمرکز بر روی چیزی دارند، ظاهر نمی شود. به عنوان مثال، هنگام کار با جدول کلمات متقاطع، علائم سندرم پای بی قرار به طور کلی حداقل به طور موقت با برخاستن و حرکت در اطراف، یا کشش یا ماساژ پاها برطرف می شود. البته، تا زمانی که بیمار برای انجام این فعالیت های تسکین دهنده بلند می شود، ممکن است کاملاً بیدار باشد و باید روند خوابیدن را از نو شروع کند. در نتیجه، افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار مکرر ممکن است دچار کمبود خواب شوند.
سندرم پای بی قرار واقعاً کاملاً شایع است و تا حدودی در 15٪ از بزرگسالان در کشورهای غربی رخ می دهد. به نظر می رسد در مناطق دیگر جهان کمتر دیده می شود. در حالی که سندرم پای بی قرار می تواند ناشی از کمبود آهن، نارسایی کلیه، بارداری، بیماری ستون فقرات و اختلالات عصبی باشد، در اکثریت بزرگ مبتلایان هیچ دلیل اصلی خاصی قابل شناسایی نیست.
درمان سندرم پای بی قرار
در بیشتر موارد، سندرم پای بی قرار یک وضعیت نسبتاً خفیف و متناوب است که معمولاً با اجتناب از کافئین، ورزش منظم، انجام فعالیت های شناختی در دوره های آرام شب و یا برخاستن و پیاده روی کوتاه در محل معالجه می شود. اگر یک علت اساسی خاص یافت شود باید درمان شود. به عنوان مثال، سندرم پای بی قرار به دلیل کمبود آهن، به ویژه قابل درمان است.
اگر علائم سندرم پای بی قرار شدیدتر باشد و با چنین اقدامات سبک زندگی برطرف نشود، دارو درمانی می تواند کاملاً موثر باشد. درمان دارویی برای سندرم پای بی قرار ممکن است به ویژه در افرادی که به دلیل این بیماری از کمبود خواب رنج می برند مفید باشد.
آخرین دیدگاه‌ها