آسیب های ورزشی هنگام ورزش کردن رخ می دهند. اغلب، کودکان در معرض خطر این نوع آسیب ها هستند، اما بزرگسالان نیز می توانند به آنها دچار شوند.
انواع آسیب های ورزشی
برخی عوامل ممکن است خطر بروز آسیب های ورزشی را افزایش دهد، از جمله:
- عدم تحرک کافی
- ورزش های تماسی
- عدم تمرینات نرمشی قبل از ورزش
صدمات مختلف ورزشی باعث ایجاد علائم و عوارض مختلف می شود. شایع ترین انواع آسیب های ورزشی شامل موارد زیر است:
- شکستگی. شکستگی استخوان به عنوان استخوان های شکسته نیز شناخته می شود.
- در رفتگی. آسیب های ورزشی ممکن است استخوانی را در بدن جابجا کند که می تواند دردناک باشد و منجر به التهاب و ضعف شود.
- پارگی تاندون آشیل. تاندون آشیل یک تاندون نازک و قدرتمند در قسمت پشت مچ است. در طول ورزش، این تاندون می تواند شکسته یا پارگی ایجاد کند. در این شرایط ممکن است منجر به بروز درد ناگهانی، شدید و اختلال در راه رفتن شود.
- اسپرین ها Overstretching یا پاره شدن رباط. پاره شدن رباط بیشتر در نتیجه یک پیچ خوردگی ایجاد می شود. رباط ها قطعاتی از بافت هستند که دو استخوان را به یکدیگر متصل می کنند.
- کشیده و یا پاره شدن تاندون و یا عضلات. تاندون ها، تارهای ضخیم و فیبری از بافت هستند كه استخوان را به عضله وصل می كنند. کشیده و یا پارگی تاندون ها معمولاً با پاره شدن رباط ها اشتباه مي شوند.
- جراحات زانو. هرگونه جراحتی که نحوه حرکت مفصل زانو را مختل کند می تواند یک آسیب ورزشی باشد. جراحات زانو می تواند از یک سطح بزرگ تا پارگی در عضلات یا بافت های زانو متغیر باشد.
- ماهیچه های متورم. التهاب یک واکنش طبیعی در برابر آسیب است. ماهیچه های ملتهب نیز ممکن است دردناک و ضعیف باشند.
درمان جراحات ورزشی
روش RICE یک روش درمانی معمول برای آسیب های ورزشی است. RICE مخفف موارد زیر می باشد:
- استراحت کردن
- استفاده از بسته های یخ
- قرار دادن پاها در سطحی بالاتر از بدن
- فشرده سازی یا استفاده از جوارب های واریس
این روش درمانی برای صدمات خفیف ورزشی مفید است. برای نتیجه گیری بهتر می توانید طی 24 تا 36 ساعت اول پس از آسیب دیدگی، روش RICE را دنبال کنید. این راهکار درمانی می تواند به کاهش تورم کمک کرده و از بروز درد و کبودی اضافی در روزهای اولیه پس از آسیب ورزشی جلوگیری کند.
هر دو داروی بدون نسخه و یا تجویزی برای درمان آسیب های ورزشی در دسترس هستند. بیشتر آنها از درد و التهاب ناشی از آسیب ورزشی جلوگیری می کنند.
RICE مخفف کلمه ای است که بسیاری از مربیان و ورزشکاران ورزشی از آن برای یادآوری نحوه درمان یک آسیب جزئی عضلانی استفاده می کنند. مخفف استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن است.
استراحت
استراحت یکی از موثرترین راه های شروع روند بهبودی اسیب های ورزشی است. ماهیچه مصدوم به ویژه در اولین ساعت ها در برابر صدمات بیشتر ضعیف و آسیب پذیر خواهد بود. از حرکت دادن آن خودداری کنید
یخ
مزایای استفاده از یخ بعد از تحمل آسیب دیدگی در دو یا یک روز اول بیشتری است. یک کیسه یخ خرد شده، یک کیسه سبزیجات یخ زده یا یک بسته یخی را برای آسیب دیدگی خود بمالید. به کاهش درد و جلوگیری از تورم با کاهش جریان خون به منطقه کمک می کند. برای جلوگیری از سرما زدگی، هرگز یخ را مستقیماً روی پوست لخت خود قرار ندهید. در عوض، قبل از قرار دادن آن در ناحیه آسیب دیده، آن را با یک پارچه نازک یا حوله بپیچانید. به طور هم زمان 15 تا 20 دقیقه یخ بمالید و بگذارید پوست شما به دمای عادی بین یخ زدن بازگردد.
فشرده کردن
یک باند الاستیک پیچیده و محکم در اطراف آسیب دیدگی شما می تواند با جلوگیری از ایجاد مایعات، تورم را به حداقل برساند. همچنین با نگه داشتن ناحیه آسیب دیده تا حدودی بی حرکت می تواند به کاهش درد کمک کند. بانداژ ممکن است برای بی حرکت کردن منطقه آسیب دیده به طور کامل کافی نباشد، اما به شما حمایت می کند و به شما یادآوری می کند که همچنان آن را حفظ کنید.
اگر بانداژ باعث سوزن شدن یا بی حسی می شود، آن را برداشته و بازتر آن را بازنویسی کنید. نباید آنقدر محکم باشد که باعث ناراحتی شود یا در جریان خون شما اختلال ایجاد کند. حتی فشرده سازی ملایم می تواند به جمع آوری مایعات در اطراف آسیب کمک کند.
بالا بردن
بالا بردن صدمه بالاتر از سطح قلب شما باعث می شود تورم به حداقل برسد و با تخلیه مایعات از ناحیه به بیرون بروید. اگر نمی توانید آن را بالاتر از قلب خود بلند کنید، سعی کنید منطقه آسیب دیده را در همان سطح قلب خود و یا نزدیک آن نگه دارید. اگر به آسیب دیدگی باسن یا باسن خود آسیب دیدید، سعی کنید با یک بالش در زیر باسن و پایین کمر دراز بکشید تا به بلند کردن آن کمک کند. در شرایطی که احساس می کنید آسیب ورزشی شما شدید هستند به پزشک مراجعه کنید.
آسیب دیدگی مفاصل می تواند منجر به بروز برخی علائم شود از جمله:
- بی ثباتی
- تورم و درد شدید
- ضعف یا عدم توانایی در قرار دادن وزنه بر روی مفصل
- توده های قابل مشاهده، برآمدگی ها یا سایر ناهنجاری ها
- هنگام استفاده از مفصل، صداها خرد شدن احساس می شوند.
- در صورت بروز هر نوع اختلال در تنفس، سرگیجه و تب در پی آسیب دیدگی و صدمات ورزشی به پزشک مراجعه کنید. آسیب های جدی ورزشی ممکن اس به جراحی و فیزیوتراپی نیاز داشته باشد. اگر جراحت در طی دو هفته بهبود نیافته، به پزشک مراجعه کنید.
روز بعد از آسیب دیدگی
- روز بعد از آسیب دیدگی اغلب دردناک است. تورم به احتمال زیاد چند ساعت تا چند روز پس از آسیب دیدگی اتفاق می افتد. کبودی تا چند ساعت اول ادامه خواهد یافت و ممکن است روز بعد بسیار بیشتر شود و حتی امکان دارد کل منطقه را به یک رنگ بنفش یا سیاه عمیق تبدیل کند.
- برای 48 تا 72 ساعت اول پس از آسیب دیدگی، از روش درمانی RICE استفاده کنید. در این مدت، باید ناحیه آسیب دیده را با یک باند محکم نگه دارید، در صورت امکان آن را بالا نگه دارید و هر چند ساعت یخ بمالید. اگر درد را تجربه می کنید، یک مسکن ضد التهاب بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن مصرف کنید. استامینوفن همچنین می تواند به تسکین درد کمک کند، اما التهاب را کاهش نمی دهد.
- در طول سه روز اول پس از یک آسیب ورزشی، گرما را به ناحیه وارد نکنید. گرما می تواند گردش خون را افزایش داده و تورم را بدتر کند.
یک هفته بعد از آسیب دیدگی
- آسیب های ورزشی معمولاً طی 72 ساعت بهبود می یابند. تا روز سوم، احتمالاً درد، تورم و کبودی شما فروکش خواهد کرد. تغییر رنگ کبودی های شما نشان دهنده نشت خون است که در اثر آسیب دیدگی در دام شما افتاده است.
- پس از کاهش تورم، می توانید بسته های حرارتی متناوب را با یخ شروع کنید. استفاده از گرما باعث گردش خون در ناحیه آسیب دیده می شود و به رساندن اکسیژن و مواد مغذی برای حمایت از روند بهبود کمک می کند. گرما و یخ هر دو می توانند به کاهش درد کمک کنند و بسیاری از مربیان توصیه می کنند هر چند ساعت یک بار آنها را متناوب کنید.
- هنگامی که تورم کمتر شده است، می توانید باند فشرده سازی خود را نیز برداشته و شروع به تمرین ملایم ناحیه آسیب دیده کنید. با کشش ملایم ناحیه به آرامی شروع کنید و هرگز آن را تا حد درد فشار ندهید.
- بی حرکتی صدمات طولانی مدت می تواند باعث سفتی و از بین رفتن قدرت شود. شما می توانید در اسرع وقت حرکت در منطقه آسیب دیده یا پیاده روی معمولی شروع کنید.
پیشگیری از آسیب های ورزشی
بهترین راه برای جلوگیری از آسیب های ورزشی گرم کردن صحیح و انجام تمرینات کششی است. ماهیچه های سرد مستعد فشار زیاد و شکستگی هستند. عضلات گرم انعطاف پذیرتر می باشند و می توانند حرکات سریع، خم ها و پرش ها را تحمل کنند و احتمال آسیب دیدن آن ها کمتر می شود.
همچنین برای جلوگیری از صدمات ورزشی این مراحل را انجام دهید:
از تکنیک مناسب استفاده کنید.
روش مناسب حرکت و تکنیک های مناسب در طول ورزش یا فعالیت خود را بیاموزید. انواع مختلف ورزش نیاز به موقعیت و حالت های مختلفی دارد. به عنوان مثال، در برخی از ورزش ها، خم کردن زانوها در زمان مناسب می تواند به جلوگیری از آسیب دیدگی به ستون فقرات یا باسن کمک کند.
از تجهیزات مناسب برخوردار شوید.
برای انجام تمرینات ورزشی سعی کنید کفش های مناسبی بپوشید و مطمئن شود که از تجهیزات ورزش مناسبی برخوردار هستید. کفش نامناسب می تواند خطر آسیب دیدگی را افزایش دهد.
زیاده روی نکنید.
اگر صدمه دیدید، بهتر است تا قبل از بهبودی کامل از انجام تمرینات سنگین خودداری شود. سعی نکنید درد را انکار کنید. به یاد داشته باشید که بعد از انجام فعالیت های ورزشی خودتان را خنک کنید. روش خنک کردن معمولاً شامل انجام همان حرکات کششی و تمریناتی است که هنگام گرم شدن انجام می دهید.
فعالیت ورزشی را به آرامی شروع کنید.
بعد از بهبودی در شروع کردن فعالیت های ورزشی زیاد عجله نکنید. استراحت بیش از حد ممکن است بهبودی را به تأخیر بیندازد. بعد از 48 ساعت اولیه بعد از RICE، می توانید از گرما استفاده کنید تا به آمادگی عضلات کمک کنید. به آرامی فعالیت ها را انجام دهید و به ورزش مورد علاقه خود بازگردید.
شیوع آسیب های ورزشی
آسیب های ورزشی در بزرگسالان و کودکان جوان بیشتر دیده می شود. طبق گزارش بهداشت و درمان کودکان استنفورد هر سال بیش از 5 میلیون کودک و نوجوان به عنوان بخشی از فعالیت های ورزشی یا فعالیت های بدنی مجروح می شوند. یک سوم از آسیب های کودکان نیز مربوط به ورزش است.
شایع ترین آسیب های ورزشی در کودکان، پارگی رباط و هل دادن است. ورزش های رقابتی، مانند فوتبال و بسکتبال، نسبت به ورزش های غیرمسابقه، مانند شنا و دویدن، آسیب های بیشتری را به خود اختصاص می دهد. محققان خاطرنشان كردند كه مردان 5 تا 24 ساله بيش از نيمي از قسمت هاي آسيب هاي ورزشي را تشكيل مي دهند. بدن تحتانی بیشترین (42 درصد) میزان آسیب دیدگی را شامل می شود. اندام فوقانی 30.3 درصد از صدمات را تشکیل می دهند. آسیب های سر و گردن برای 16.4 درصد از آسیب های ورزشی همراه است.
مرگ و میر ناشی از صدمات ورزشی نادر است و زمانی اتفاق میفتد که آسیب به سر وارد شود.
خطرات ناشی از آسیب های ورزشی
برخی عوامل می توانند خطر بروز آسیب های ورزشی را افزایش دهند، از جمله:
دوران کودکی
به دلیل ماهیت فعال، کودکان به ویژه در معرض خطر آسیب های ورزشی هستند. کودکان اغلب محدودیت های بدنی خود را نمی دانند و ممکن است راحت تر از بزرگسالان یا نوجوانان خود را به سمت آسیب دیدگی سوق دهند.
عدم مراقبت
بعضی اوقات، صدمات جدی به عنوان جراحات کوچک شروع می شود. بسیاری از صدمات ناشی از استفاده بیش از حد، مانند تاندونیت و شکستگی رباط، در اوایل توسط پزشک تشخیص داده می شود. اگر آنها تحت درمان قرار نگیرند یا نادیده گرفته شوند، می توانند آسیب جدی تری را ایجاد کنند.
اضافه وزن
تحمل وزن اضافی می تواند فشار زیادی در مفاصل شما از جمله باسن، زانوها و مچ پا ایجاد کند. فشار با ورزش بیشتر می شود و خطر را برای آسیب های ورزشی افزایش می دهد. كودكان یا بزرگسالانی كه قصد دارند مشاركت در ورزش را شروع كنند، بهتر است طریق معاینه جسمی ابتدا توسط پزشك وضعیت خود را بررسی کنند.
تشخیص آسیب های ورزشی
بسیاری از صدمات ورزشی باعث درد یا ناراحتی فوری می شوند. برخی دیگر، مانند صدمات بیش از حد، فقط پس از آسیب های طولانی مدت منجر به بروز علائم می شوند. این صدمات اغلب در طی معاینات معمولی تشخیص داده می شوند.
اگر فکر می کنید آسیب ورزشی دارید، احتمالاً پزشک از مراحل زیر برای تشخیص استفاده می کند.
- معاینه جسمی. پزشک در مرحله اول تلاش می کند مفصل یا قسمت بدن آسیب دیده را جابجا کند.
- بررسی تاریخچه پزشکی. پزشک برای بررسی تاریخچه پزشکی فرد ممکن است در مورد چگونگی مصدومیت، فعالیت های روزمره او، زمان آسیب دیدگی و سایر علائم احتمالی و سابقه آسیب دیدگی های قبلی سؤال کند.
- تست های تصویربرداری. پرتونگاری MRI اسکن CT و سونوگرافی همه می توانند به پزشک در تشخیص آسیب دیدگی های ورزشی کمک کنند.
در صورت تشخیص کشیدگی و یا پارگی تاندون پزشک می تواند روش RICE را توصیه کند اما بدتر و یا شدیدتر شدن علائم می تواند نشان دهنده آسیب جدی تر باشد. در صورت عدم بهبود بعد از 24 تا 36 ساعت به دنبال درمان های دیگری باشید.
علائم خود را نادیده نگیرید و به یاد داشته باشید، تشخیص و درمان زودتر با بهبودی سریع تر همراه خواهد بود.
آخرین دیدگاه‌ها