حرف زدن بیش از حد

گفتار، بخشی از نحوه برنامه ریزی مغز ما برای برقراری ارتباط اجتماعی و زنده ماندن است. اما برخی افراد ممکن است بیش از حد صحبت کنند. حرف زدن بیش از حد، تمرین بیش از حد صحبت کردن یا صحبت کردن اجباری است. ممکن است شخصی به دلیل اختلالات روانی، مانند اختلال دوقطبی، یا به دلیل ویژگی های شخصیتی یا رفتاری، بیش از حد صحبت کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علت اصلی صحبت کردن بیش از حد، دسته بندی ها، اختلالاتی که باعث می شوند یک فرد زیاد حرف بزند و نحوه برخورد با افرادی که بیش از حد صحبت می کنند، این مقاله از پزشکت را تا انتها بخوانید.

صحبت بیش از حد ممکن است به دلیل ویژگی ها یا ویژگی های شخصیتی رخ دهد. افرادی که برون گراتر هستند با تعامل اجتماعی با دیگران در مکالمه دوباره شارژ می شوند، در حالی که درونگراها با گذراندن زمان تنهایی دوباره شارژ می شوند. در برابر یک درون گرا محتاط تر و کمتر حرف تر، یک برون گرا بیش از حد صحبت می کند، در حالی که این موضوع می تواند به دلیل تفاوت در ویژگی های شخصیتی باشد.

شایع ترین علل اینکه فرد زیاد حرف می زند؟

اغلب، شخصی که بیش از حد صحبت می کند ممکن است نداند که دارد این کار را انجام می دهد. صحبت کردن بیش از حد می تواند ناشی از شرایط بهداشت روانی زیر باشد:

اختلال دوقطبی: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است زمانی که مغزشان در حالت شیدایی است، بیش از حد با فشار یا گفتار سریع صحبت کنند.

اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی یک اختلال روانپزشکی است که بر مغز تأثیر می‌گذارد و اغلب بر نحوه صحبت کردن فرد تأثیر می‌گذارد و باعث گفتار تحت فشار (سریع و فوری) و گفتار نامنظم (دشوار در پیگیری) می‌شود.

اختلالات شخصیت: افراد مبتلا به اختلالات شخصیت، به ویژه اختلال شخصیت خودشیفته، ممکن است بیش از حد صحبت کنند.

اختلالات اضطرابی: اضطراب می تواند باعث شود که فردی بیش از حد صحبت کند. در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند، برخی ممکن است به طور ناخواسته در موقعیت های اجتماعی به دلیل عصبی بودن و اضطراب بیش از حد صحبت کنند.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD): افراد مبتلا به ADHD ممکن است بیش از حد صحبت کنند و مرتباً صحبت کنند.

انواع حرف زدن بیش از حد

ارزیابی گفتار یک فرد، بخشی از یک آزمون وضعیت روانی است، که نوعی ارزیابی است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشت روان اغلب در طول قرار ملاقات انجام می دهند. کیفیت گفتار یک فرد اغلب می تواند نشانه هایی از وضعیت روانی آنها باشد.

موارد زیر دسته‌هایی از صحبت‌های بیش از حد است.

تحت فشار

گفتار تحت فشار، گفتار سریع و فوری است تا حدی که ممکن است برای دیگران قطع کردن یا دریافت کلمه مشکل باشد. این ممکن است زمانی رخ دهد که فردی اضطراب شدید دارد، اسکیزوفرنی دارد، تحت تأثیر مواد است یا ممکن است دچار شیدایی شده باشد. قسمتی که می تواند با اختلال دوقطبی رخ دهد.

بیش کلامی

گفتار بیش‌کلامی، سریع صحبت کردن با افزایش نرخ یا تعداد کلمات است. این نوع گفتار می تواند نشان دهنده اضطراب یا این باشد که فرد در حال حاضر یک دوره شیدایی را تجربه می کند.

گفتار نامنظم

فرد در حین گفتار نامنظم، به سرعت از یک ایده به ایده دیگر به روش هایی که دنبال کردن آنها دشوار است حرکت می کند. گفتار نامنظم همچنین ممکن است شامل ایده هایی باشد که به یکدیگر ربطی ندارند یا خارج از زمینه هستند. گفتار نامنظم ممکن است به دلیل اسکیزوفرنی رخ دهد.

انواع گفتار نامنظم شامل موارد زیر است:

• جملاتی با کلماتی که به هم مرتبط نیستند.
• اکولالیا، یا دقیقاً همان چیزی را که شخص دیگری می گوید تکرار می کند.
• کلمات قافیه (کلماتی که قافیه هستند اما به عنوان مفاهیم به هم متصل نمی شوند).
• نئولوژیزم ها: کلمات ساخته شده یا عامیانه ای هستند که استفاده از آنها می تواند سرگرم کننده باشد و نشان دهنده تغییرات در یک زبان باشد. اما در زمینه گفتار بی نظم، استفاده از نوئولوژی ها نامشخص یا خارج از زمینه است.

گفتار اجباری

صحبت کردن اجباری زمانی رخ می دهد که کسی احساس می‌کند نمی‌تواند حرفش را متوقف کند یا اجباراً بی‌وقفه به صحبت کردن ادامه می‌دهد. این وضعیت می تواند به دلایل متعددی از جمله اضطراب شدید، تأثیر مواد و ADHD رخ دهد.

با ADHD، مغز به سرعت از مفهومی به مفهوم دیگر می پرد. افراد مبتلا به ADHD در حال حاضر کنترل تکانه ضعیفی دارند و اغلب می توانند به اندازه کافی مضطرب باشند که بیش از حد صحبت کنند، در نوبت گرفتن در مکالمات مشکل داشته باشند و مکرراً حرف دیگران را قطع کنند.

گاهی اوقات افراد به اجبار صحبت می کنند زیرا در واقع راهی برای اجتناب از احساسات دردناک است. آن‌ها آنقدر مشغول صحبت هستند که می‌توانند احساسات خود را کنار بزنند تا از مقابله با درد یا اضطرابی که ممکن است با این احساسات همراه باشد، اجتناب کنند.

درمان حرف زدن بیش از حد در سلامت روان

افرادی که بیش از حد صحبت می کنند ممکن است با مراجعه به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به منظور کشف علت و یافتن بهترین گزینه های درمانی ممکن سود ببرند.

مهارت های خود مدیریتی برای صحبت بیش از حد

تحقیقات نشان می دهد که تا 40 درصد از صحبت های یک فرد در مورد خودش است. صحبت کردن در مورد خود می تواند مراکز پاداش مغز را فعال کند. چند استراتژی برای مدیریت صحبت بیش از حد عبارتند از:

بیشتر از آنچه صحبت می کنید گوش کنید: برای بهبود مهارت های شنیداری خود کمی سکوت کنید و از صحبت کردن خودداری کنید. سعی کنید زمانی را صرف کنید تا به جزئیاتی که طرف مقابل صحبت می کند توجه کنید.

به تنیس فکر کنید: مکالمات نباید یک تجربه یک طرفه باشد، بلکه بیشتر شبیه یک مسابقه تنیس است، با مکالمه، مانند توپ تنیس، رفت و برگشت بین افراد.

یک تایمر ذهنی تنظیم کنید: در چند ثانیه اول مکالمه شما توجه کامل یک نفر را به خود جلب می کنید، اما هر چه بیشتر ادامه دهید، به خصوص با نزدیک شدن به یک دقیقه، ممکن است توجه او را از دست بدهید، یا حتی بدتر از آن، آزاردهنده شوید.

به نشانه های اجتماعی توجه کنید: اگر تمایل به حرف زدن دارید، در حین صحبت به نشانه های اجتماعی توجه بیشتری داشته باشید. اگر مردم شروع به نگاه کردن به اطراف، بی قراری، چک کردن ساعت یا تلفن خود کنند، ممکن است استقبال شفاهی خود را از بین برده باشید.

گزینه های درمانی

صحبت بیش از حد می تواند اختلالی را در تعاملات اجتماعی ایجاد کند. درمان ممکن است به عنوان یک راهکار مفید باشد.

گزینه های درمانی زیر ممکن است برای صحبت بیش از حد کمک کند:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT برای درمان بسیاری از علل صحبت کردن بیش از حد، از جمله اضطراب و ADHD، موثر است.
• رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT): DBT نوعی از CBT است که اغلب برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی (که می تواند دلیل صحبت بیش از حد باشد) استفاده می شود. بر کسب کنترل عاطفی و مهارت های تنظیم تمرکز دارد که ممکن است در درمان صحبت کردن بیش از حد مفید باشد.

چگونه با افرادی که زیاد حرف می زنند، برخورد کنیم؟

در اینجا چند نکته برای برخورد با افراد بیش از حد صحبت می شود:

• محدودیتی برای آن قائل شوید: به آنها بگویید که شما فقط برای مدت زمان مشخصی، مانند 15 یا 20 دقیقه، برای صحبت کردن وقت دارید. ممکن است کمک کند که با نزدیک شدن به پایان زمان به آنها یادآوری کنیم که فقط چند دقیقه دیگر باقی مانده است.
• خود را معذور کنید: ممکن است مجبور شوید صحبت آنها را قطع کنید تا خود از حرف زدن زیاد آنها جلوگیری کنید.
• برای آن برنامه‌ریزی کنید: اگر به موقعیتی می‌روید که می‌دانید با سخنرانان بیش از حد مواجه می‌شوید – یا اگر در موقعیتی قرار می‌گیرید که در آن راه آسانی برای خروج از مکالمه ندارید – ممکن است کمک کند. خود را با یک کار هنری یا فعالیت مشغول کنید تا خود را مشغول نگه دارید و از گفتگو دور نگه دارید.

افراط در صحبت زمانی است که فرد به اجبار یا بیش از حد صحبت می کند. دلایلی که ممکن است فردی بیش از حد صحبت کند شامل اختلالات سلامت روان، ویژگی های شخصیتی و اختلالات شخصیتی است.

سوالات متداول

در چه مقطعی صحبت زیاد مشکل ساز می شود؟ در حالت ایده‌آل، مکالمات باید تعادلی برابر بین دو نفر یا تبادل رفت و برگشت باشد. توجه به نشانه های اجتماعی، مقاومت در برابر میل به صحبت، و وقت گذاشتن برای گوش دادن می تواند کمک کننده باشد. پس از 20 تا 40 ثانیه صحبت، متوجه شوید که آیا شنونده شما همچنان به آنچه می گویید توجه دارد یا خیر. اگر نه، ممکن است وقت آن رسیده باشد که شخص دیگری صحبت کند.

آیا پلک زدن بیش از حد با حرف زدن زیاد همراه است؟ تحقیقات نشان می دهد که هنگام صحبت، میزان پلک زدن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. در حالی که قبلاً محققان فکر می کردند این به دلیل فرآیندهای تفکر در مغز است، یک مطالعه نشان می دهد که در واقع بیشتر به فعالیت حرکتی یا حرکات دهان مربوط می شود.

آیا افراد مبتلا به ADHD زیاد صحبت می کنند؟ افراد مبتلا به ADHD اغلب زیاد صحبت می کنند. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. با ADHD، مغز دائماً به دنبال محرک است. افراد مبتلا به ADHD ممکن است زمانی که عصبی هستند بیش از حد صحبت کنند، زیرا می خواهند بخشی از گفتگو باشند، یا به جای ساکت شدن، اضطراب اجتماعی ممکن است آنها را وادار به صحبت بیشتر کند. آنها همچنین ممکن است به دلیل تمایل به پر کردن سکوت بیش از حد صحبت کنند، زیرا سکوت می تواند برای یک فرد مبتلا به ADHD چالش برانگیز باشد.

سخن آخر

صحبت بیش از حد می تواند بار اجتماعی را هم برای فرد سخنگو و هم برای شنوندگان او ایجاد کند. کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از زیاده گویی انجام دهید، مانند تعیین محدودیت زمانی برای مکالمات، توجه به نشانه های اجتماعی یا مشورت بایک ارائه دهنده سلامت روان.

اگر چه برخورد با فردی که بیش از حد صحبت می کند می تواند خسته کننده باشد، سعی کنید به یاد داشته باشید که احتمالاً تقصیر آنها نیست. ممکن است به دلیل یک اختلال سلامت روان یا یک ویژگی شخصیتی غیرقابل کنترل باشد. می‌توانید با تعیین محدودیت زمانی برای مکالمات، بهانه‌گیری و برنامه‌ریزی از قبل برای برخورد با آن شخص، از غرق شدن در یک سخنور بیش از حد جلوگیری کنید