رابطه یک طرفه را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به عنوان رابطه ای تعریف کرد که فاقد تعادل و دوستی متقابل و عادلانه باشد. در این شرایط یک طرف رابطه، وقت، انرژی، تلاش، حمایت عاطفی یا مالی بیشتری نسبت به طرف مقابل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد. این وضعیت در طولانی مدت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند از نظر جسمی، ذهنی و روانی خسته کننده باشد.
مدیریت رابطه در عشق یک طرفه، به تنهایی برای شریک فداکار طاقت فرسا و خسته کننده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، در حالی که هر دو نفر در یک رابطه باید به میزان یکسان وقت و انرژی بگذارند. اما شاید شما متوجه نباشید که در یک عشق یک طرفه گیر کرده اید و همچنان به عشق ورزی خود ادامه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهید. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت واضح ترین علائم عشق یک طرفه را بررسی کنیم.
نشانه های رابطه یک طرفه
برای اینکه تشخیص دهید که رابطه شما به سمت یک طرفه بودن پیش نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود بهتر است مراقب بروز نشانه و علائم زیر باشید:
در هنگام نیاز فقط به شما توجه می‌کنند.
اگر مجبور هستید دائما به همه نیاز های فرد مقابل خود پاسخ دهید و او فقط در هنگام نیاز به سمت شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید و با شما تماس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد این نشانه‌ای از یک رابطه یک طرفه است. توجه داشته باشید که آنها فقط زمانی با شما تماس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند که چیزی را از شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهند، اما در مواقعی که شما به آنها نیاز دارید، در دسترس نیستند.
احساس ناامنی میکنید.
شما به تلاش خود ادامه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهید، اما به جایی نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد. با گذشت زمان، شما شروع به زیر سوال بردن ارزش ها و نیازهای خودتان میکنید و معتقدید که نیازهای شما در این رابطه اصلا اهمیتی ندارند و نیازهای خود را نادیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرید و حتی آنها را بیان نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید. از طرفی هم فرد مقابل شما هیچ تلاشی برای شناخت و رفع نیاز های شما نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. همین مسئله ذهن شما را کاملا درگیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که چرا من و نیاز های مرا نادیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد؟
وقتی به آنها فکر میکنید احساسات منفی در شما بیشتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
به طور کلی، عشق یک طرفه با بروز احساسات منفی مانند سرزنش خود، احساس گناه، شرم و رنجش همراه است که شما دائما سعی در راضی و خوشحال نگه داشته طرف مقابل خود دارید. در حالی که این احساسات منفی در شما شعله ور تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.
همیشه معذرت خواهی میکنید!
در یک رابطه کاملا یک طرفه، ممکن است شما نیازها و احساسات طرف مقابل را مهمتر از نیازهای خودتان بدانید و دائما به دنبال همدلی با او باشید، اما طرف مقابل شما نسبت به احساسات و نیازهای شما کاملا بی تفاوت باشد. در این شرایط حتی احتمال دارد برای کاهش استرس در رابطه و پیشگیری از هر گونه درگیری و پایان دادن به مشاجرات مجبور هستید دائما عذرخواهی کنید، حتی اگر کار اشتباهی انجام نداده باشید.
به رفتار و ابراز احساسات او شک دارید.
از آنجایی که در روابط یک طرفه، ارتباطات بین افراد به طور کامل و واضح شفاف نیستند ، ممکن است به رفتارهای او نسبت به شما و احساس واقعی آنها شک داشته باشید. از آنجا که مطمئن نیستید، ممکن است احساسات خود را نادیده بگیرید و دائما در مورد احساس فرد مقابل نسبت به خودتان فکر کنید. این وضعیت ممکن است شک و تردید را در شما بیشتر کند.
فقط شما مشکلات را مطرح میکنید.
یک نفر در رابطه (به نام تعقیب کننده) موضوعات یا مسائلی را مطرح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و طرف دیگر (به نام عقب نشینی) از مطرح و حتی حل کردن مسائل اجتناب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. در این شرایط طرف مقابل شما به عنوان فرد عقب نشین کرده دائما منتظر است تا شما مشکلات را برطرف کنید تا در صورت خطای شما با شما مقابله کند.
شما بیشتر با دوستان خود درد دل میکنید تا همسرتان!
اگر همیشه در مورد مسائل مربوط به رابطه خود به سراغ دوستان و آشنایان خودتان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌روید و با آنها درد و دل میکنید، این رفتار نشانه خوبی نیست. بهتر است حرف های خودتان را به کسی بگویید که از مشکلات شما باخبر است و شما را درک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و چه کسی بهتر از شریک زندگی شما!
در صورت تعیین حد و مرز عصبانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
تعیین حد و مرز مشخص، برای یک رابطه ضروری و بسیار مهم هستند. زیرا به کاهش تعارض، اضطراب و سوء تفاهم کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. اگر شما به عنوان یک طرف از این رابطه وقتی مرزهایی را تعیین میکنید، شریک زندگی، دوست یا یکی از اعضای خانواده شما عصبانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، این نشانه آن نیست که شما کار بدی انجام داده اید، بلکه طرف مقابل شما با تعیین حد و مرز و خط قرمزهایی که شما مشخص کرده اید، مشکل دارد.
شما در مورد چیزهای مهم تفاهم ندارید.
در هر رابطه ای، هر فرد اولویت های خاص خودش را دارد. شاید شما دوست دارید در یک روز تعطیل در خانه بمانید. اما طرف مقابل شما بیشتر به بیرون رفتن علاقه دارد. یا شریک شما برای شنیدن چیزهایی که برای شما مهم هستند هیجان زده یا خوشحال نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و علاقه ای به شنیدن آنها ندارد. انگار هر دو نفر شما در دو دنیای متفاوت با هم زندگی میکنید و هیچ آشتی بین هر این دو دنیای فردی شما وجود ندارد. هر کس اولویت های خودش را به تداوم رابطه ترجیح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.
فکر میکنید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید آنها را تغییر دهید یا کنترل کنید.
در یک رابطه یک طرفه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید نحوه تعامل فرد مقابل را با خودتان تغییر دهید. اما باید این واقعیت را قبول کنید که افراد تغییر نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند مگر اینکه آنها خودشان بخواهند و باید در این تغییر، مشارکت فعال داشته باشند. مجبور کردن کسی به تغییر شخصیتش، حتی اگر فکر میکنید برای او لازم است، بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر خواهد داشت.
چه چیزی باعث ایجاد رابطه یک طرفه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟
هیچ کتابچه راهنمای برای روابط یک طرفه وجود ندارد. وقتی در مهدکودک یا در هر مقطعی از مدرسه هستیم، هیچ آموزشی برای روابط را نمی‌بینیم.
عواملی مانند محیط خانه، سوابق خانوادگی و مدل‌های رابطه‌ای که در دوران رشد داشتیم می‌توانند بر نحوه ارتباط ما با دیگران در بزرگسالی تأثیر بگذارند. شاید ما در خانواده‌ای بزرگ شده‌ایم که در آن هرج و مرج زیادی وجود دارد و احساسات ما به اعضای دیگر خانواده وابسته باشند.
از طرفی هم انتظارات بی جا از طرف مقابل، برای مثال، فکر کردن به اینکه شریک زندگی شما باید به روش خاصی عمل کند، همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به عدم تعادل در یک رابطه شود.
چرا مردم در روابط یک طرفه باقی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مانند؟
تجربه و خاطرات، عوامل قدرتمندی در روابط هستند. ممکن است در گذشته لحظات خوب یا خاطرات معناداری را تجربه کرده باشید، و خوشبین هستید که این اتفاقات در آینده ممکن هستند دوباره رخ دهد.
مردم اغلب درگیر نوعی محاسبات در مورد احتمالات آینده و اینکه آیا یک رابطه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بهتر شود، هستند. برهمین اساس ممکن است به امید بهبود روابط، همچنان رابطه خودشان را ادامه بدهند.
آیا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان رابطه یک طرفه را تغییر داد؟
شاید احساس کنید که با عشق و علاقه خود می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید یک نفر را تغییر دهید. یا این تصور را داشته باشید که شریک شما در نتیجه رفتارهای محبت آمیز تان به فرد بهتری تبدیل خواهد شد.
متأسفانه، واقعیت این است که شما به طور کلی نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید کسی را اصلاح کنید یا او را به شریک ایده آل و مورد نیاز خودتان تبدیل کنید. حتی احتمال دارد در این وضعیت خودتان را مقصر بدانید. اما باید این واقعیت را قبول کنید که شما نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید مغز شخص دیگری را تغییر دهید.
چه وقت زمان پایان دادن به یک رابطه است؟
هر کس نقطه پایان متفاوتی دارد، بنابراین هیچ علامت مشخص و واحدی برای پایان دادن به یک رابطه و عشق یکطرفه وجود ندارد. با این حال، اگر تمام تلاش خود را به کار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرید تا به یک دوست یا شریک خود بفهمانید که نسبت به اوضاع پیش آمده کاملا ناراضی هستید و دائما در حال تلاش برای اثبات ناراضی بودن خود هستید، این نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که زمان پایان دادن به رابطه شما فرا رسیده است.
اگر هر دو نفر از شرایط یک رابطه راضی هستند دلیلی برای قطع رابطه وجود ندارد. این در حالی است که برخی افراد ممکن است دلایل خاصی برای ادامه دادن این شرایط داشته باشند. حتی افراد سطح تحمل و سازگاری متفاوتی نسبت به همدیگر دارند.
اشتباه نکنید، قطع رابطه یک طرفه می تواند برای هر دو طرف دردناک باشد. هیچ کس جدایی را دوست ندارد، و حتی ممکن است بعد از جدایی احساس گناه کنید.
به خاطر داشته باشید که هیچ رابطه ای همیشه کامل یا متعادل نیست. رابطه ای که برای یک دوره معین یک طرفه باشد ممکن است در طول زمان تغییر کند و با کمی همدلی و تلاش بهبودی داشته باشد.
1 دیدگاه
ممنون از مقاله خوبتون?