شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان را بشناسید تا بتوانید با راهکارهای مناسب از بروز و یا تشدید آنها در سالمندی پیشگیری کنید. ما در این مقاله این بیماری های شایع سالمندی را بررسی کرده ایم. بر اساس گزارش CDC ، بیش از 20 درصد از بزرگسالان 55 ساله یا بالاتر دارای نگرانی های روانی بوده اند، اما از هر سه نفر فقط دو نفر تحت درمان قرار گرفته اند.
در حالی که تشخیص بیماری های روانی در افراد مسن غالباً نادیده گرفته و چالش برانگیز است، اما عوارض آن می تواند سلامت و رفاه سالمند را به شدت کاهش دهد، درمان سایر بیماری های مزمن را پیچیده کرده و حتی منجر به مرگ شود.
آمار سلامت روان سالمندان
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، اختلالات روانی تقریباً 15 درصد از افراد بالای شصت سال را تحت تأثیر قرار می دهد، این تعداد با افزایش سن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. اختلالات اضطرابی 3.8 درصد از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهند.
- CDC بیان می کند که 20 درصد افراد پنجاه و پنج سال و بالاتر، نوعی نگرانی از سلامت روان دارند.
- افسردگی تا 5 درصد از افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما این تعداد در افرادی که به مراقبت های بهداشتی خانگی نیاز دارند به حدود 13.5 درصد می رسد.
- مردان بالای هفتاد و پنج سال و بالاتر نرخ خودکشی بالاتری نسبت به سایر گروه های سنی (38 در 100000) دارند.
چرا مسائل مربوط به سلامت روان با سالمندان حل نمی شود؟
علیرغم آنچه آمارها نشان می دهد، به دلیل مشکلات بهداشتی و زندگی مرتبط با سن، انتخاب مسائل بهداشت روانی در میان سالمندان دشوار است. گاهی اوقات علائم می توانند بسیار ظریف باشند یا به انواع دیگر بیماری های زمینه ای یا تغییرات زندگی نسبت داده شوند.
علاوه بر این، افراد مسن کمتر علائم جسمی که در حال تجربه آنها هستند یا علائم مربوط به مشکلات روانی را ،به پزشک ارائه می دهند. این می تواند به دلیل انگ بر مشکلات بهداشت روانی باشد، یا شاید فرد نتواند توضیح دهد که چه چیزی را تجربه می کند.
به عنوان مراقبین، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که علائم و خطرات مربوط به مشکلات رایج سلامت روانی را درک کرده و در مشاهده و انتقال تغییرات یا علائم به متخصصان بهداشت روان کوشا باشیم.
عوامل خطرساز و علل شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان
یکی از مشکلات اصلی در تشخیص و درمان سالمندان مبتلا به بیماری روانی، این است که افراد مسن بیشتر از مسائل روانی (CDC) مشکلات جسمی را گزارش می دهند. اما حتی استرس های عادی احساسی و جسمی مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. در اینجا برخی از محرک های احتمالی بیماری های روانی در سالمندان ذکر شده است:
- اندوه
- تنهایی
- بیوه گی
- داروهای خاص
- ناتوانی های جسمی
- درد و بیماری مزمن
- تغییرات عمده زندگی
- بیماری ایجاد کننده زوال عقل
- سوء تغذیه یا رژیم غذایی نامناسب
- اختلالات جسمی مانند تیروئید یا بیماری فوق کلیوی که بر احساسات، اندیشه یا حافظه تأثیر می گذارد.
علائم شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان
با افزایش سن، دیدن تغییرات غیر معمول نیست. فراموشی عمومی طبیعی است، اما افسردگی مداوم، اضطراب، از دست دادن حافظه یا سایر مسائل شناختی می تواند نشانه های جدی تر باشد.
اگر شما یک مراقب هستید یا یک دوست سالمند در زندگی خود دارید، می توانید شاخص های یک مسئله سلامت روانی را مشخص کنید. در اینجا برخی از علائم هشدار دهنده رایج برای جستجو وجود دارد:
- میل یا نیاز به مواد مخدر
- از دست دادن حافظه کوتاه مدت
- افزایش احساس استرس یا نگرانی
- مشکلات نظافت یا نگهداری از منزل
- عصبانیت، آشفتگی یا افزایش پرخاشگری
- تمایلات رفتاری وسواسی-اجباری یا افکار
- رفتارها یا افکار غیرمعمول جهت دیگران
- تغییر در اشتها، سطح انرژی و یا خلق و خوی
- افکار مداوم ناامیدی، غم و اندوه، و یا خودکشی
- احساس اضطراب، بیقراری، یا مشکل در تمرکز
- مشکلاتی در خواب بیش از حد یا در خواب ماندن
- مشکل در مدیریت امور مالی یا کارهای مربوط به اعداد
- رفتارها یا افکاری که بر فرصت های اجتماعی، کار یا خانواده تأثیر می گذارد.
- مشکلات گوارشی مداوم، درد یا سردرد که با سایر مشکلات زمینه ای توضیح داده نمی شود.
اگر یکی از اعضای خانواده یا فردی که تحت مراقبت است هر کدام از این علائم را نشان داد، با تیم مراقبت های پزشکی، از جمله پزشک مراقبت های اولیه تماس بگیرید تا بهترین راه برای تشخیص و درمان نگرانی های احتمالی مربوط به سلامت روان را قبل از جدی شدن آنها تعیین کنید.
شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان
در حالی که تمرکز زیادی بر سلامت روانی افراد جوان است، درمان افراد مسن به ویژه برای افسردگی بسیار مهم است، که می تواند درمان تعدادی بیماری ها از جمله سکته مغزی، دیابت، بیماری های قلبی و … باشد.
در اینجا برخی از شایع ترین بیماری های روانی که افراد مسن تجربه می کنند آورده شده است:
افسردگی
افسردگی نوعی اختلال خلقی است که به عنوان شایع ترین نگرانی برای سلامت روان در میان افراد مسن رتبه بندی می شود. در صورت عدم درمان، می تواند منجر به اختلالات جسمی و روحی شده و مانع عملکرد اجتماعی شود. علاوه بر این، افسردگی می تواند در علائم و درمان سایر بیماری های مزمن اختلال ایجاد کند.
علائم شایع افسردگی در سالمندان شامل ناراحتی مداوم، مشکلات خواب، درد یا ناراحتی جسمانی، فاصله گرفتن از فعالیتهایی است که قبلاً از آنها لذت می برده است.
سالمندانی که از افسردگی رنج می برند عموماً بیشتر به اورژانس و پزشکان مراجعه ، داروهای بیشتری مصرف می کنند و اقامت طولانی تری در بیمارستان را نسبت به هم سن و سالان خود تجربه می کنند. زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند. عوامل خطر ابتلا به افسردگی دیررس که باید مراقب آنها باشید شامل:
- بیوه شدن
- بیماری جسمی
- کاهش وضعیت عملکردی
- عدم تحصیل (زیر سطح دبیرستان)
افسردگی معمولاً می تواند در افراد مسن با موفقیت درمان شود. اگر مشکوک هستید که یکی از عزیزانتان علائم افسردگی را نشان می دهد، فوراً به دنبال کمک باشید.
اختلالات اضطرابی در سالمندان
مانند افسردگی، اضطراب یک اختلال خلقی بسیار شایع در میان افراد مسن است. در واقع، این دو مشکل اغلب به صورت پشت سر هم ظاهر می شوند. آمارهای CDC نشان می دهد که تقریبا نیمی از افراد مسن مبتلا به اضطراب، افسردگی را نیز تجربه می کنند.
تصور می شود که اضطراب در سالمندان کمتر تشخیص داده می شود زیرا افراد مسن تمایل دارند بر مشکلات جسمانی تأکید کنند و علائم روانی را کم اهمیت جلوه دهند. زنان در این گروه سنی بیشتر از مردان مبتلا به اختلال اضطراب می شوند.
عوامل خطر برای اختلالات اضطرابی در سنین بالا
اضطراب در افراد مسن با تعدادی از عوامل خطر مرتبط است، از جمله:
- مشکلات خواب
- پشتکار بر علائم جسمی
- کودکی آسیب زا یا دشوار
- احساسات کلی از سلامت ضعیف
- عوارض جانبی ناشی از داروهای خاص
- اختلالات جسمی که عملکرد روزانه را محدود می کند.
- COPD، برخی بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، بیماری تیروئید و بیماریهای مزمن مرتبط
- رویدادهای استرس زا مانند مرگ همسر، وضعیت پزشکی جدی یا سایر رویدادهای دگرگون کننده زندگی
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که شایع ترین آنها اختلال اضطراب فراگیر و فوبیا است. در اینجا لیستی از اختلالات اضطرابی که احتمال دارد مشاهده کنید:
اختلال اضطراب فراگیر
اثرات اضطراب فراگیر شامل نگرانی یا ترس مداوم است که با گذشت زمان می تواند بدتر شود. این علائم در نهایت با اجتماعی شدن، عملکرد شغلی و فعالیتهای روزمره تداخل ایجاد می کند. سالمندان مبتلا به اضطراب بیشتر گوشه گیر می شوند. افراد مسن با اضطراب فراگیر احتمال دارد علائم زیر را تجربه کنند:
- بی قراری، عصبی بودن
- تحریک پذیری بیش از حد
- خستگی مزمن یا خسته شدن به راحتی
- کیفیت پایین خواب یا مشکل در افتادن یا خوابیدن
- نگرانی یا اضطراب بیش از حد و غیرقابل کنترل
علاوه بر اختلال اضطراب فراگیر، سالمندان را می توان با اختلالات مرتبط زیر تشخیص داد، از جمله:
فوبیا
ترس شدید و فلج کننده از چیزی که معمولاً هیچ تهدیدی ندارد، فوبیا می تواند باعث شود افراد به دلیل ترس های غیرمنطقی از برخی موارد یا موقعیت ها دوری کنند. به عنوان مثال می توان به ترس از موقعیت های اجتماعی، پرواز، میکروب، رانندگی و غیره اشاره کرد.
اختلال هراس
این اختلال با دوره هایی از ترس ناگهانی و شدید مشخص می شود که می تواند با تپش و ضربان سریع قلب، لرزش، تعریق، مشکل در تنفس یا تجربه احساس عذاب ،همراه باشد.
علائم اختلال هراس عبارتند از:
- حملات ناگهانی و مکرر ترس شدید
- نگرانی مداوم در مورد حمله “بعدی”
- احساس ناتوانی یا خارج از کنترل بودن
- اجتناب از موقعیت هایی که در آن حملات وحشت گذشته رخ داده است.
اختلال اضطراب اجتماعی
این هراس اجتماعی باعث ترس افراد از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی خاصی می شود که احساس می کند شاید مورد قضاوت، خجالت، توهین به دیگران یا طرد شدن قرار گیرد.
علائم هراس اجتماعی عبارتند از:
- مشکل در دوستی ها
- ترس از توهین به دیگران
- اجتناب از موقعیت های اجتماعی
- احساس ترس در اطراف دیگران
- خودآگاهی در محیط های اجتماعی
- نگرانی شدید در مورد بودن با دیگران
- ترس از قضاوت، تحقیر یا طرد شدن
- عرق کردن، سرخ شدن یا لرزیدن در اطراف دیگران
- مشکل در صحبت کردن با دیگران در موقعیت های اجتماعی
- نگران حضور در رویدادهای اجتماعی مدت ها قبل از وقوع آنها
اختلال استرس پس از سانحه
PTSD یک اختلال است که معمولاً در پی یک رویداد آسیب زا ظاهر می شود که ایمنی یا بقای فرد را تهدید و کیفیت زندگی او را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد.
علائم PTSD شامل :
- افسردگی
- کابوس ها
- عصبانیت
- تحریک پذیری
- بی حسی احساسی
- بازگشت به رویداد
- به راحتی حواس را پرت می کند یا مبهوت می کنید.
وسواس
کسانی که از OCDرنج می برند، افکار تکراری غیرقابل کنترل (وسواس) یا مراسم (اجبار) را تجربه می کنند. نمونه هایی از مراسم شامل شستن دست ها، بررسی روشن یا خاموش بودن وسایل، شمارش یا سایر رفتارهایی است که معمولاً برای سرکوب افکار وسواسی انجام می شود (به عنوان مثال شستن مکرر دستها برای از بین بردن میکروب ها و پیشگیری از بیماری).
انواع روش ها، پشتیبانی ها و درمان ها، از جمله دارو، روان درمانی یا ترکیبی از هر دو، برای رفع اختلالات مختلف اضطرابی در سالمندان در دسترس است. اگر مشکوک هستید که فردی که تحت مراقبت او هستید علائم اختلال اضطرابی دارد، در اسرع وقت با تیم مراقبت او تماس بگیرید.
اختلالات دوقطبی در سالمندان
اختلالات دوقطبی یا بیماریهای افسردگی شیدایی، اغلب با تغییرات خلقی غیرمعمول مشخص می شوند و بیشتر در افراد مسن تشخیص داده نمی شود، زیرا علائم ارائه شده معمولاً با روند پیری، به ویژه مربوط به زوال عقل و آلزایمر، مرتبط است. اختلال دوقطبی در زنان و مردان در این گروه سنی به طور مساوی رخ می دهد.
در حالی که افراد جوان در مرحله شیدایی اختلال دوقطبی، علائم کلاسیک مانند سرخوشی و رفتار پرخطر را نشان می دهند، افراد مسن به احتمال زیاد تحریک پذیرترمی شوند.
علائم اختلال دوقطبی دیررس عبارتند از:
- گیجی
- بیش فعالی
- روان پریشی
- تحریک پذیری
- مسائل شناختی شامل مشکلات حافظه، حل مشکلات، از دست دادن قضاوت و از دست دادن ادراک است.
شایان ذکر است که اثرات برخی داروها و بعضی از انواع بیماریها علائم مشابهی را نشان می دهند. فرد باید توسط یک متخصص پزشکی ملاقات و تا علت اصلی علائم مشخص شود و همچنین بهترین گزینه ها برای درمان تعیین شود.
اختلالات خوردن در سالمندان
اختلالات خوردن مانند پرخوری و بی اشتهایی عصبی به طور فزاینده ای در میان افراد مسن شایع شده است.
مسائل اساسی رفتاری یا روانی که باعث ایجاد و تشدید اختلالات خوردن می شوند، می توانند برای مدتی ناشناخته باقی بمانند تا یک اختلال خوردن شناسایی و درمان شود و این امر به ویژه خطرناک می شود.
عوامل زمینه ساز اختلالات خوردن در سالمندان، عبارتند از:
- افسردگی
- رفتار جلب توجه
- سایر بیماریهای جسمی
- اختلال حافظه یا شناخت
- از دست دادن یکی از عزیزان
- تغییر در طعم و بو (اغلب به دلیل مصرف داروها)
- مسائل روانشناختی مداوم و درمان نشده از دوران جوانی
اختلالات خوردن، نشانه هایی که باید مراقب آنها باشید:
- افسردگی
- نقص حافظه
- افزایش سقوط
- زوال شناختی
- بهبودی آهسته
- سرگیجه مزمن
- از دست دادن اشتها
- کم خونی وضعف عضلانی
- استفاده از ملین ها (برای پاکسازی)
- کاهش مصرف غذا یا رد وعده های غذایی
- نوسانات وزن بدون دلیل (به ویژه کاهش وزن)
- غذاهای باز نشده یا نخورده در یخچال یا کمد ها
از آنجا که افراد مسن با بسیاری از چالش های منحصر به فرد مانند شل شدن دندان مصنوعی، مشکلات گوارشی، داروها یا سایر بیماری های زمینه ای که بر اشتها و خوردن غذا تأثیر می گذارد، روبرو هستند، مهم است که در مورد این که او اختلال خوردن دارد یا نه، فرضیات انجام ندهید.
در عوض، خانواده و تیم مراقبت سالمند را آگاه کنید تا از مراقبت های لازم برای تشخیص و درمان مناسب اطمینان حاصل کنند.
ابزارهای ارزیابی سلامت روان سالمندان
گاهی اوقات تشخیص اختلالات سلامت روان دشوار است. خوشبختانه، چندین ابزار ارزیابی برای مشخص کردن اختلالات سلامت روان در سالمندان وجود دارد. در اینجا برخی از ارزیابی های متداول وجود دارد:
مقیاس افسردگی سالمندی: GDS مقیاسی برای گزارش خود با سه سوال بله یا خیر است. این ابزار نیازی به خدمات پزشک ندارد. همچنین یک نسخه دوازده سوالی وجود دارد که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این مقیاس اندازه گیری در نظر گرفته می شود که سایر ارزیابی ها باید با آن مقایسه شود.
برنامه ارزیابی کوتاه کارت های افسردگی: سیستم BASDEC و بر اساس بیماران سالمندی است که از کارت برای انتخاب پاسخ استفاده می کنند. ارزیابی می تواند در کمتر از ده دقیقه تکمیل شود.
مقیاس کرنل برای افسردگی در زوال عقل: این مقیاس به طور خاص برای افراد مبتلا به زوال عقل طراحی شده تا علائم افسردگی را شناسایی کنند. این مقیاس شامل ده دقیقه با فرد مسن و بیست دقیقه با یک مراقب است. مقیاس کرنل بهترین ارزیابی موجود برای خلق و خوی در افرادی است که دارای اختلالات شناختی هستند.
زمانبندی وضعیت روانی سالمندان
GMSS ابزاری است که معمولاً برای اندازه گیری وضعیت روانی افراد مسن در سراسر محیط ها، به ویژه در موقعیت های اجتماعی مورد استفاده قرار می گیرد. از طریق رایانه لپ تاپ، یک مدیر آموزش دیده حدود چهل و پنج دقیقه با شخص مورد نظر وقت می گذارد. نتایج بسیار قابل اعتماد هستند.
مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک-مقیاس افسردگی: مقیاس CES-D به صورت خودگردان اداره می شود، شامل بیست مورد است و اتمام آن فقط حدود پنج دقیقه طول می کشد.
مقیاس درجه بندی همیلتون برای افسردگی: این مقیاس افسردگی با درجه ناظران در بین افرادی که نظرات ناظران را جمع آوری می کنند، استاندارد صنعت محسوب می شود. مدیریت توسط یک مصاحبه آموزش دیده انجام می شود و تکمیل آن سی دقیقه یا کمتر طول می کشد.
مقیاس درجه بندی افسردگی مونتگومری-آسبرگ: MADRS یک ارزیابی است که به طور گسترده در آزمایشات درمانی بیماران مسن و جوان استفاده می شود. اتمام آن حدود بیست دقیقه طول می کشد و باید توسط یک متخصص آموزش دیده اداره شود.
معاینه حالت کوچک ذهنی: MMSE ده دقیقه به مصاحبه آموزش دیده نیاز دارد تا عملکرد شناختی را مدیریت و اندازه گیری کند و بین افسردگی، زوال عقل یا ترکیبی از هر دو تمایز قائل شود.
سایر ابزارهای ارزیابی جهانی
مقیاس رتبه بندی مختصر روانپزشکی: BPRS توسط یک مصاحبه آموزش دیده انجام می شود و تکمیل آن حدود بیست دقیقه طول می کشد. پس از مصاحبه با بیمار و یک مراقب، مقیاس هایی برای اندازه گیری اختلالات شناختی، افسردگی، سکته مغزی و تغییرات رفتاری به دست می آید.
اختلالات روانی کمبریج در معاینه سالمندان: CAMDEX یک ارزیابی جامع تر است که شامل هشت بخش برای تشخیص رسمی در چندین زمینه از جمله افسردگی، هذیان، زوال عقل، اضطراب، پارانویا و سایر اختلالات روانی است.
مقیاسهای پیامد سلامتی ملت 65+: HoNOS 65+ از مقیاس مشابهی برای افراد جوان با تمرکز بر وضعیت روانی و زندگی از جمله خودآزاری، رفتار پرخاشگرانه، مصرف مواد مخدر استفاده می شود. مشکلات جسمی، توهمات و موارد دیگر. این یک ارزیابی جهانی خوب برای افراد مسن محسوب می شود.
درمان شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان
گزینه های درمانی متنوعی برای مبتلایان به اختلالات روانی وجود دارد، از جمله داروها، درمان ها یا ترکیبی از هر دو. اگر مشکوک هستید که عزیزتان با یک مشکل بهداشت روانی دست و پنجه نرم می کند، در تماس با ارائه دهنده خدمات بهداشتی فردی تردید نکنید. آنها شما را به روانپزشک سالمند، روانشناس یا مشاور راهنمایی می کنند که می تواند کمک کند.
درمان افراد مسن یک کار گروهی است، به ویژه هنگامی که آنها قادر به مراقبت از خود نیستند. اطمینان حاصل کنید که افراد مسن تحت مراقبت با ارائه عشق و حمایت عاطفی برای اطمینان از بالاترین کیفیت زندگی ممکن، به خوبی حمایت می شوند.
آخرین دیدگاه‌ها