افسردگی با علائم روانپریشی، که به عنوان اختلال افسردگی اساسی همراه با علائم سایکوتیک نیز شناخته می شود، یک بیماری جدی است که نیاز به درمان فوری و نظارت دقیق توسط روانپزشک دارد. اختلال افسردگی اساسی یک اختلال روانی شایع است که می تواند بر بسیاری از زمینه های زندگی افراد تأثیر منفی بگذارد. این اختلال روانی، بر روحیه و رفتار و عملکردهای مختلف جسمی از جمله اشتها و خواب تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به افسردگی شدید اغلب علاقه خود را به فعالیت هایی که قبلاً از آن ها لذت می بردند، از دست می دهند و در انجام فعالیت های روزمره دچار مشکل می شوند. گاهی اوقات، آنها حتی ممکن است احساس کنند که این دنیا ارزش زندگی کردن را ندارد.
تخمین زده می شود که حدود 20 درصد از افراد مبتلا به افسردگی شدید، علائم روان پریشی را نیز دارند. این شرایط، گاهی افسردگی روان پریشانه نیز نامیده می شود. با این حال، در روانپزشکی، بیشتر از اصطلاح اختلال افسردگی اساسی به همراه علائم روان پریشی استفاده می شود. در صورت ابتلا به این اختلال، ممکن است فرد دچار توهم و هذیان شود.
انواع افسردگی با علائم روانپریشی
دو نوع مختلف اختلال افسردگی عمده با علائم روان پریشی یا افسردگی سایکوتیک وجود دارد. در هر دو، توهم و هذیان وجود دارد، اما فرد مبتلا ممکن است دچار اختلال افسردگی اساسی با علائم روان پریشی مطابق با خلق و خو یا علائم روان پریشی ناسازگار با خلق و خو شود.
اختلال افسردگی سایکوتیک متناسب با خلق و خو، به این معنی است که محتوای توهم و هذیان فرد مبتلا، با موضوعات افسردگی معمولی مطابقت دارد. این علائم ممکن است شامل احساس عدم کفایت شخصی، احساس گناه یا بی ارزشی باشد.
اختلال افسردگی سایکوتیک ناسازگار با خلق و خو به این معنی است که محتوای توهمات و هذیان فرد مبتلا شامل علائم افسردگی معمولی نمی شود. برخی از افراد همچنین ممکن است ترکیبی از شرایط مرتبط با خلق و خو و ناسازگار با خلق و خو را در توهمات و هذیان خود تجربه کنند.
علائم هر دو نوع این اختلال روانی، به طور ویژه ای خطرناک هستند. زیرا هذیان و توهم، برای فرد مبتلا، می تواند ترسناک باشد. اختلال افسردگی سایکوتیک، می تواند خطر خودکشی فرد مبتلا را افزایش دهد. تشخیص و درمان سریع این اختلال روانی، برای پیشگیری از صدمه زدن فرد بیمار به خود یا دیگران، بسیار مهم است.
علائم افسردگی با علائم روانپریشی کدام اند؟
به طور کلی، افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک، علائم مربوط به افسردگی اساسی را نیز بروز می دهند. برخی از علائم افسردگی اساسی، عبارت اند از:
- خستگی
- تحریک پذیری
- مشکل در تمرکز
- کم یا زیاد خوابیدن
- تغییر در اشتها یا میزان غذا
- احساس ناامیدی یا درماندگی
- کاهش و یا افزایش ناگهانی وزن
- گوشه نشینی و یا انزوای اجتماعی
- احساس بی ارزشی یا نفرت از خود
- تهدید کردن و یا صحبت درباره خودکشی
- از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که در گذشته لذت بخش به نظر می رسیدند
معمولا، اختلال روان پریشی با از دست دادن ارتباط فرد بیمار با واقعیت مشخص می شود. علائم روان پریشی شامل هذیان، یا باورها و تصورات غلط، توهم، یا دیدن و شنیدن چیزهایی است که وجود ندارد، است. در این اختلال، فرد توانایی تشخیص توهم و واقعیت را از دست می دهد.
برخی از افراد نیز ممکن است در مورد سلامتی خود باورهای غلطی پیدا کنند. مانند اعتقاد به ابتلا به سرطان، در حالی که واقعاً مبتلا به سرطان نیستند. برخی دیگر از افراد مبتلا به روان پریشی، صداهایی را می شنوند که آن ها را مورد انتقاد قرار می دهند و جمله هایی مانند “شما به اندازه کافی خوب نیستید” یا “شما شایسته زندگی نیستید” را به آنها می گویند.
این توهمات و تصورات غیر واقعی، برای شخصی که آن ها را تجربه می کند واقعی به نظر می رسد. گاهی اوقات، این توهمات می توانند باعث وحشت فرد شوند. گاهی اوقات صداهایی به افراد دچار روان پریشی می گویند که به خود یا دیگران صدمه بزنند. به همین دلیل بسیار مهم است که فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک، در اسرع وقت به دنبال کمک باشد.
پیشگیری از خودکشی فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک
اگر فکر می کنید فردی در معرض خطر فوری آسیب زدن به خود یا صدمه زدن به شخص دیگر است، ابتدا باید با اورژانس تماس بگیرید. همچنین، باید تا زمان رسیدن کمک به شخص، در کنار او بمانید. اسلحه، چاقو، دارو یا هر چیز دیگری که ممکن است باعث آسیب شود را از نزدیکی بیمار بردارید.
به حرف های او گوش کنید، اما سخنان او را قضاوت نکنید. با چنین فردی جدل و بحث نکنید. فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک را هیچ وقت تهدید نکرده و بر سر او داد نزنید.
در نهایت، در صورت امکان، باید شرایط ارتباط یک روانشناس یا روانپزشک با شخص مبتلا به افسردگی سایکوتیک را که می خواهد به خود یا دیگران صدمه بزند، مهیا کنید. این افراد، به خاطر تخصص شان، نحوه برخورد با چنین افرادی را به خوبی می دانند.
علت بروز افسردگی سایکوتیک چیست؟
علت دقیق بروز افسردگی سایکوتیک هنوز مشخص نیست. با این حال، افرادی که سابقه خانوادگی یا شخصی ابتلا به اختلالات روانی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی سایکوتیک هستند. این بیماری ممکن است به تنهایی یا همراه با یک بیماری روانی دیگر ایجاد شود.
محققان همچنین معتقدند که ترکیبی از ژن ها و استرس می تواند بر تولید برخی مواد شیمیایی در مغز تأثیر بگذارد. این عوامل نیز در ایجاد افسردگی سایکوتیک نقش دارد. این اختلال روانی همچنین ممکن است با تغییر در تعادل هورمون ها در بدن، ایجاد شود.
اختلال افسردگی سایکوتیک چگونه تشخیص داده می شود؟
افسردگی سایکوتیک یک بیماری جدی است که ممکن است فرد را مجبور به آسیب رساندن به خود یا دیگران کند. فردی که علائم روان پریشی را تجربه می کند یا فرد دیگری که شاهد علائم افسردگی سایکوتیک در یک فرد است، باید فوراً با یک روان پزشک تماس بگیرد.
انجام معاینه فیزیکی
اولین کاری که روان پزشکان برای تشخیص اختلال افسردگی سایکوتیک انجام می دهند، انجام معاینه فیزیکی و پرسیدن سوالات در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد مشکوک به ابتلا به این اختلال، است. آن ها همچنین احتمالاً آزمایش خون و ادرار را نیز انجام می دهند تا امکان وجود سایر بیماری های احتمالی را رد کنند.
اگر فرد دارای سابقه خانوادگی اختلال دوقطبی باشد، ممکن است شخص از نظر علامت های مانیک یا هیپومانیا نیز بررسی شود. چنین ارزیابی لزوماً احتمال وجود اختلال دوقطبی را تأیید یا کاهش نمی دهد، اما ممکن است به روان پزشک در جلوگیری از تشخیص اشتباه کمک کند.
اگر فرد علائم افسردگی اساسی و روان پریشی را تجربه کند، ممکن است روان پزشک نسبت به وجود اختلال افسردگی سایکوتیک مشکوک شود. با این حال، ممکن است برای یک روانپزشک، که می خواهد تشخیص قطعی انجام دهد، این کار دشوار باشد.
علائم روان پریشی ممکن است قابل توجه نباشد. علاوه بر این، برخی از بیماران، وجود توهم یا هذیان را به روانپزشک نمی گویند. در این موارد، باید به طور دقیق با بیمار صحبت کرد. روان پزشک معمولا با کمی تلاش می تواند مشکل بیمار خود را تشخیص دهد.
برای تشخیص افسردگی شدید، فرد باید به یک دوره افسردگی که دو هفته یا بیشتر طول کشیده است، مبتلا شده باشد.
افراد مشکوک به ابتلا به افسردگی شدید، همچنین باید پنج یا تعداد بیشتری از علائم زیر را داشته باشند:
- حالت کلی افسردگی
- سطح پایین انرژی
- افکار مرگ یا خودکشی
- وجود مشکل در تمرکز
- کم یا زیاد از حد طبیعی خوابیدن
- تحریک یا کند شدن عملکرد حرکتی
- احساس گناه و عذاب وجدان غیر واقعی
- تغییر در اشتها یا وزن ( کاهش یا افزایش وزن)
- عدم علاقه یا احساس لذت در انجام اکثر فعالیت ها
برای تشخیص افسردگی سایکوتیک، فرد باید این علائم را (علائم افسردگی اساسی) و همچنین علائم روان پریشی مانند هذیان و توهم را بروز دهد.
افسردگی سایکوتیک چگونه درمان می شود؟
در حال حاضر هیچ درمان مورد تایید FDA به طور خاص برای درمان افسردگی سایکوتیک وجود ندارد. با این حال، این بیماری ممکن است با ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی یا با درمان تشنج الکتریکی (ECT) درمان شود.
مانند سایر اختلالات روانی، افراد و خانواده های آن ها باید در مورد همه گزینه های درمانی با روانپزشک خود صحبت کنند.
دارو درمانی برای افسردگی
اکثر متخصصان سلامت روان ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی را برای درمان اختلال افسردگی اساسی سایکوتیک، تجویز می کنند. این داروها بر انتقال دهنده های عصبی در مغز تأثیر می گذارد. این انتقال دهنده های عصبی، اغلب در افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک تعادل ندارند.
در بسیاری از موارد، یک مهار کننده بازجذب سروتونین (SSRI)، مانند فلوکستین (پروزاک)، به همراه یکی از داروهای ضد روان پریشی زیر، برای درمان این اختلال روانی، استفاده می شود:
- کوئتیاپین (سروکل)
- اولانزاپین (Zyprexa)
- رسپریدون (Risperdal)
با این حال، اغلب این داروها چندین هفته یا چند ماه طول می کشند تا بیشترین تأثیر را در درمان فرد مبتلا به این اختلال، داشته باشند.
برخی از افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک، ممکن است مانند دیگر بیماری های روانی، به داروها پاسخ ندهند. در این موارد، ممکن است درمان الکتروشوک (ECT) برای تسکین علائم این اختلال روانی، مورد نیاز باشد. ECT که به عنوان درمان با شوک الکتریکی نیز شناخته می شود، ثابت کرده است که یک درمان موثر و ایمن برای افرادی است که دارای افکار خودکشی و علائم افسردگی سایکوتیک هستند.
در طول ECT، که عموما توسط روانپزشک انجام می شود، جریان های الکتریکی در مقادیر کنترل شده به مغز ارسال می شود. این جریان، یک تشنج خفیف ایجاد می کند که بر سطح انتقال دهنده های عصبی در مغز فرد مبتلا به اختلال روانی، تأثیر می گذارد. ECT معمولاً در بیمارستان ها و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
در موارد شدید افسردگی سایکوتیک، ممکن است به بستری شدن، به مدت چند روز، در بیمارستان، نیاز داشته باشید. به ویژه اگر اقدام به خودکشی انجام شده باشد. این نشان می دهد که اوضاع بیماری خوب نیست.
پیش آگهی افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک
بسته به سرعت و زمان شروع درمان، پیش آگهی بهبودی افراد مبتلا به افسردگی سایکوتیک متفاوت است. با این حال، در بیشتر موارد، افسردگی سایکوتیک را می توان به طور موثر درمان کرد. اگر افسردگی سایکوتیک دارید، باید در انجام تجویز های درمانی خود مداومت داشته باشید. زیرا برای جلوگیری از عود علائم، باید داروها را برای مدت طولانی مصرف کنید.
در طول درمان، باید به طور مستمر با روانپزشک تان ارتباط داشته باشید.
آخرین دیدگاه‌ها