از شایع ترین اختلالات خواب در کودکان می توان به بی خوابی، ترس از خواب، وحشت در شب و خیس کردن رختخواب اشاره کرد. اختلالات خواب در بین کودکان، به ویژه در سن کم، معمول است. بی خوابی، ترس از خواب، ترس های شبانه، راه رفتن در خواب و خیس کردن رختخواب می تواند الگوی خواب طبیعی کودک شما را مختل کند.
بعضی از کودکان ممکن است در زمان خواب مشخص خود احساس خستگی نکنند در حالی که دیگران بدون حضور پدر و مادر در به خواب رفتن مشکل دارند. بعضی از بچه ها غالباً نیمه شب بیدار می شوند، ناگهان کاملاً بیدار می شوند و می چرخند یا می آیند و مادر و پدر را بیدار می کنند.
بسیاری از مشکلات خواب در دوران کودکی با اصلاح رفتار روزانه و عادات خواب مرتبط است که می توانید برای تغییر آنها با کودک خود تمرین کنید. با کمی صبر و نظم، می توانید به کودک خود آموزش دهید تا بر مشکلات خواب خود غلبه کند و خواب شبانه آرامبخش و موثری داشته باشد.
شایع ترین اختلالات خواب در کودکان
علاوه بر عادات روزانه و کارهای روزمره، بچه ها اغلب موانع دیگری را برای داشتن یک خواب خوب شبانه تجربه می کنند. ترس از تاریکی، خواب های بد، ترس های شبانه، راه رفتن در خواب و خیس کردن رختخواب از دیگر مشکلات خواب است که بچه ها اغلب با آن دست و پنجه نرم می کنند. اغلب این موارد به مرور برطرف می شود. روش های زیادی وجود دارد که می توانید مشکلات خواب فرزند خود را برطرف کرده و مطمین شوید که استراحت شبانه خوبی دارند.
ترس از خواب و اضطراب خواب
در دوره ای از کودکی، اکثر کودکان ترس از تاریکی یا خوابیدن شبانه را تجربه می کنند و بسیاری ار آن ها در تفکیک واقعیت و خیال مشکل دارند، بنابراین اگرچه ایده هیولاهای زیر تخت برای شما احمقانه به نظر می رسد، اما برای کودکان واقعی و بسیار ترسناک است.
اگرچه بهتر است که به کودک اجازه دهید ترس خود را بدون خجالت ابراز کند اما مهم است که از نگرانی او حمایت نکنید. بهتر است برای کودک توضیح دهید که تصورات او می تواند غیر واقعی باشد و در واقع علتی برای ترس وجود ندارد.
ترس کودک را درک کنید.
با درک ترس آنها شروع کنید. قبل از اینکه به کودک اطمینان دهید که نگرانی او از واقعیت جداست و اتفاق بدی نخواهد افتاد، ترس او را بپذیرید و با او همدلی کنید.
- از چراغ خواب استفاده کنید تا کودک شب در تختخوابش امنیت بیشتری داشته باشد، البته به شرطی که به اندازه کافی روشن نباشد و خواب او را مختل کند.
- بگذارید فرزندتان شب ها یک وسیله برای احساس امنیت مانند اسباب بازی یا پتوی مخصوص در آغوش خودش داشته باشد. همراه داشتن یک حیوان خانگی در اتاق نیز می تواند به رفع ترس آنها کمک کند. البته بازی با آن نباید خواب آنها را مختل کند.
- به کودک خود کمک کنید تا در طول روز علت ترس از خواب خود را کشف کند. از آنها بخواهید زیر تخت را بررسی کنند تا ببینند چیزی در آنجا نیست. صحبت در مورد ترس آنها در طول روز و نه در هنگام خواب نیز می تواند به تقویت اعتماد به نفس آنها و مضطرب نشدن در شب کمک کند.
- در طول روز کتابها، فیلم ها یا نمایش های تلویزیونی ترسناک را ممنوع کنید. این موارد فقط به قوت گرفتن تخیل کودک شما دامن می زند و باعث ترس شبانه او می شود.
- کودک خود را تشویق کنید که حتی اگر شب بیدار شود در رختخواب بماند. شما می خواهید فرزندتان یاد بگیرد که تختخواب او مکان امنی است بنابراین هنگام خواب با او بنشینید و او را از اتاق خوابش خارج نکنید.
کابوس شبانه
وقتی بچه ها به سن پیش دبستانی می رسند و ترس از تاریکی هوا دارند، بیشتر مستعد کابوس دیدن می شوند. هر مسئله یا احساسی که آنها در طول روز با آنها دست به گریبان بوده اند می تواند خود را به صورت خواب های آشفته در شب نشان دهد. مهم است که با کودک خود در مورد هر تغییری که در زندگی تجربه می کند حرف بزنید. نقل مکان کردن به خانه جدید یا انتقال به یک مدرسه دیگر، جدا شدن والدین یا اضافه شدن خواهر و برادر جدید به خانواده، همه اینها می تواند به عدم امنیت در زندگی کودک دامن بزنند. حتی کابوس های شبانه را به همراه دارند.
با توجه به سن و شرایط کودکتان، هر روز وقت بگذارید و با آنها مشورت کنید. از آنچه در زندگی آنها می گذرد و از هر مسئله ای که در مدرسه یا با دوستانشان دارند مطلع شوید. اگر فرزندتان پس از یک کابوس شما را از خواب بیدار کرد، به او اطمینان دهید که این حالت واقعی نیست و به محتوای رویای ترسناک او توجه نکنید. حتی در مورد آن سوال نپرسید. بر روی آماده شدن دوباره آنها جهت خواب تمرکز کنید.
ترور شبانه
ترور شبانه به معنی وحشت در خواب و جیغ زدن، پرت شدن و ترس شدید در حالی کودک خواب است تعریف می شود. این وضعیت ممکن است ناراحت کننده باشد. اما معمولاً جای نگرانی نیست و اغلب نتیجه جانبی استرس، کمبود خواب، داروهای جدید یا تغییر در محیط خواب هستند. اکثر بچه ها در سالهای نوجوانی این مورد را تجربه می کنند. برخلاف کابوس، کودک شما صبح روز بعد احتمالاً هیچ خاطره ای از این رویداد نخواهد داشت.
علائم ترورشبانه را بشناسید. در صورت بروز به کودک خود کمک کنید با آنها کنار بیایید، این علائم عبارتند از:
- عرق کردن
- جیغ کشیدن
- ضربه یا لگد زدن به تختخواب
- نشستن یا ایستادن در روی تخت
- تنفس شدید و افزایش ضربان قلب
- حرکت در اطراف خانه (ترور شبانه می تواند همراه با راه رفتن در خواب باشد).
برخورد با وحشت های شبانه
از آنجا که تلاش برای بیدار کردن کودک از ترور شبانه ممکن است باعث پریشانی بیشتر کودک شود. پس او را به آرامی به رختخواب هدایت کردهیا صبر کنید تا دوباره بخوابند. می توانید با گذاشتن دست روی شانه یا فشار دادن دست به آنها اطمینان دهید. این وضعیت چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد.
هیچ درمانی برای ترورهای شبانه وجود ندارد. اما شما می توانید برای امنیت کودک خود اقدامات پیشگیرانه انجام دهید. اگر آنها هنگام وحشت در خواب راه می روند، اطمینان حاصل کنید که درهای خارج از خانه قفل شده اند، در بالای پله ها نرده قرار دهید و هرگونه اشیا خطرناک یا شکستنی را از مجاورت کودک دور کنید.
می توانید به کودک خود کمک کنید تا با هر چیزی که باعث استرس او می شود کنار بیاید. حتی برای کاهش تنش تلاش کند. همچنین می توانید از مصرف نوشیدنی های کافئین دار در طول روز پیشگیری کنید. اگر ترور شبانه هر بار تقریباً در یک ساعت مشخص اتفاق میفتد، می توانید حدود 15-30 دقیقه قبل از آن کودک خود را از خواب بیدار کنید.
راه رفتن در خواب
راه رفتن در خواب، یکی دیگر از اختلالات خواب در کودکان می باشد. این حالت فقط شامل بلند شدن از رختخواب و راه رفتن نیست. بسیاری از افراد هنگام خواب صحبت می کنند، در رختخواب می نشینند، یا حرکات تکراری مانند دست و پا زدن با لباس یا مالش چشم های خود را انجام می دهند. اگرچه چشمان کودک شما باز است، اما از آنجا که هنوز خواب است، مانند زمان بیداری چیزی را نمی بیند. کودک شما از کاری که انجام می دهد آگاهی ندارد و به احتمال زیاد صبح روز بعد آن را به خاطر نمی آورد.
دلایل راه رفتن در خواب
برخی از عوامل تأثیرگذار در علت راه رفتن در خواب شامل کمبود خواب، برنامه نامنظم خواب، بیماری، استرس یا برخی از داروها هستند. معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نیست مگر اینکه حوادث بسیار تکرار شود یا شامل رفتارهای پرخطر باشد و منجر به خواب آلودگی فرزند شما در روز بعد شود.
رعایت یک برنامه منظم خواب و اطمینان از اینکه کودک شما به اندازه کافی استراحت می کند، اغلب برای حل مشکل راه رفتن در خواب کافی است. همچنین می توانید با شرکت دادن کودک در فعالیت های آرامش بخش قبل از خواب، به کاهش سطح استرس او کمک کنید. کودک خود را قبل ازخواب به دستشویی تشویق کنید. زیرا مثانه پر نیز می تواند در راه رفتن در خواب نقش داشته باشد.
ایمنی در هنگام راه رفتن در خواب
سعی نکنید یک فرد خوابیده را که در حال راه رفتن است را بیدار کنید. زیرا این کار ممکن است آنها را بترساند. در عوض، آنها را به آرامی به تختخوابشان راهنمایی کنید. مطمئن شوید که پنجره ها و درها قفل شده اند و بالای پله ها نرده نصب کنید. اشیا و اسباب بازی هایی تیز و قابل شکستن را از اطراف تختخوابشان بردارید.
اگر فرزند شما در یک اتاق مشترک با خواهر یا برادرش است اجازه ندهید که در طبقه بالای تخت بخوابد. اگرچه راه رفتن در خواب معمولاً در نوجوانی متوقف می شود، اما کلیدهای اتومبیل را از بچه هایی که سن کافی برای رانندگی دارند، دور نگه دارید.
شب ادراری
شب ادراری یکی از اختلالات خواب در کودکان می باشد. در طول روز کودکان می توانند به طور صحیح از دستشویی استفاده کنند. اما برخی از کودکان ممکن است در شب با مشکلات کنترل مثانه دست و پنجه نرم کنند. این وضعیت حتی ممکن است تحقیرآمیز و استرس زا باشد. خیس کردن تختخواب معمولاً در کودکان دو تا چهار سال اتفاق میفتد. با این حال، شب ادراری حتی ممکن است در مورد کودکان در سنین مدرسه نیز ادامه یابد. اگر هر دو والدین سابقه شب ادراری را داشته باشند به احتمال زیاد فرزند آنها نیز این کار را انجام خواهد داد.
سایر دلایل احتمالی شب ادراری عبارتند از:
- بدن کودک شما شبانه بیش از حد ادرار تولید می کند.
- فرزند شما یبوست دارد و روده کامل به مثانه فشار وارد می کند.
- کودک شما در یک خواب عمیق است و مثانه پراورا از خواب بیدار نمی کند.
- شب ادراری یک پاسخ به استرس، تغییرات در خانه، یک بیماری جزئی یا خستگی است.
- مثانه فرزند شما به اندازه کافی رشد نکرده است که بتواند ادرار را برای یک شب نگه دارد. به همین ترتیب، ممکن است ارتباط بین مغز و مثانه آنها کاملاً شکل نگرفته باشد.
چه موقع در مورد خیس شدن تخت به پزشک مراجعه کنید؟
اگر کودک شما حداقل شش ماه به طور کامل توالت رفتن را آموزش دیده است ولی شروع به خیس کردن تخت می کند، می تواند به علت یک مشکل پزشکی باشد و نیاز به مشورت با پزشک دارد. این امر به ویژه اگر با علایم زیر همراه باشد:
- تورم پاها یا مچ پای آنها
- در طول روز هم شلوار خود را خیس کند.
- درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- خیس شدن تختخواب در هفت سالگی یا بالاتر.
- لکه های صورتی یا خونی روی لباس زیر آنها وجود دارد.
ادامه شب ادراری، به خصوص اگر کودک بیش از هفت سال داشته باشد یا بزرگتر شده باشد، ممکن است نشانه سو استفاده جنسی باشد.
آخرین دیدگاه‌ها