این بیماری، ناشی از تجمع چربی اضافی در بدن است. این اختلال مانند فشار خون بالا یا دیابت، یک بیماری مزمن و طولانی مدت محسوب می شود. این بیماری عوارض طولانی مدت برای سلامتی شما به دنبال دارد. این اختلال همراه با مصرف دخانیات و فشار خون بالا، علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است.
این بیماری به عنوان داشتن شاخص توده بدنی (BMI) بیشتر از 30 تعریف شده است. BMI اندازه گیری وزن شما نسبت به قد شما است.
این بیماری در جامعه ما رو به افزایش است زیرا مواد غذایی آماده فراوان است و بیشتر ما در موقعیت هایی شغلی هستیم که نیاز به تحرک کمی دارند.
علت
اگر غذایی که می خورید کالری بیشتری نسبت به نیاز بدن شما فراهم کند، مقدار اضافی آن به چربی تبدیل می شود. در ابتدا، سلول های چربی در اندازه افزایش می یابند. وقتی دیگر نتوانند بزرگ شوند، تعداد سلولها افزایش می یابد. در صورت کاهش وزن، اندازه سلول های چربی کاهش می یابد، اما تعداد آنها کاهش نمی یابد.
چاقی، علل بسیاری دارد. دلایل عدم تعادل بین کالری دریافتی و انرژی مصرفی در افراد متفاوت است. سن، جنس، ژنها، وضعیت روحی، اقتصادی و عوامل محیطی ممکن است در این امر دخیل باشند.
ژن ها
ممکن است ژن های شما در کارایی متابولیسم و ذخیره و توزیع چربی بدن نقش داشته باشد.
سبک زندگی خانوادگی
چاقی بیشتر جنبه وراثتی دارد و هم توسط ژن و هم رژیم های غذایی مشترک و عادات شیوه زندگی ایجاد می شود. اگر یکی از والدین شما چاق باشد، شما در معرض خطر چاقی قرار دارید.
وضعیت روانی
بعضی از افراد به دلیل افسردگی، ناامیدی، عصبانیت، کسالت و بسیاری دلایل دیگر که هیچ ارتباطی با گرسنگی ندارند، پرخوری می کنند. این بدان معنا نیست که افراد دارای اضافه وزن و چاقی نسبت به سایر افراد مشکلات عاطفی بیشتری دارند. این بدان معناست که احساسات آنها در عادت های غذایی تأثیر می گذارد و باعث پرخوری آنها می شود.
عوامل محیطی
مهمترین عامل محیطی برای چاقی، سبک زندگی است. عادت های غذایی و سطح فعالیت شما تا حدی از محیط اطراف شما تبعیت می کند. عادت های پرخوری و کم تحرکی (عدم تحرک) مهمترین عوامل خطر چاقی هستند.
- جنسیت
مردان بطور متوسط ماهیچه های بیشتری نسبت به خانم ها دارند. از آنجا که ماهیچه نسبت به انواع دیگر بافت ها، کالری بیشتری می سوزاند، مردان حتی در زمان استراحت، کالری بیشتری نسبت به زنان مصرف می کنند. بنابراین، زنان احتمالاً با همان کالری دریافتی وزن بیشتری نسبت به مردان دارند.
- سن
با افزایش سن افراد ماهیچه های خود را از دست داده و چربی جای ان ها را می گیرند. با بالا رفتن سن متابولیسم آنها نیز تا حدودی کند می شود. هر دوی اینها می تواند کالری مورد نیاز فرد را کاهش دهد.
- بارداری
زنان در هر بار حاملگی به طور متوسط 2 تا 3 کیلو وزنشان افزایش می یابد. این افزایش وزن می تواند با هر بارداری بیشتر شود.
عوارض چاقی
چاقی خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها را، از جمله موارد زیر را افزایش می دهد:
- دیابت
- نقرس
- افسردگی
- سکته مغزی
- بیماری قلبی
- فشار خون بالا
- سنگ های کلیه
- بیماری های ریوی
- سرطان روده بزرگ
- سرطان آندومتری
- دمانس یا زوال عقل
- بی خوابی ناشی از آپنه (قطعی تنفس)
- عفونت های قارچی در چین های پوستی
- استئو آرتریت (بخصوص درد مفاصل زانو و لگن و درد کمر)
افسردگی ممکن است یکی از شایع ترین عوارض چاقی باشد. بسیاری از افراد چاق، دچار مشکلات روانپزشکی می شوند. به دلیل تأکید بر ظاهر جسمی در فرهنگ ما، که لاغری را با زیبایی برابر می کند، افراد چاق ممکن است در معرض تحقیر، تمسخر و تبعیض قرار گیرند که ممکن است باعث شود تا احساس شرم یا احساس طرد شدن بکنند.
همچنین چاقی عامل اصلی خطر برای ایجاد دیابت قندی است. خبر خوب این است که این امر قابل پیشگیری است. در مطالعات بالینی، بیمارانی که در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت بودند، با کاهش کمتر از 10٪ وزن خود در سه سال، تقریباً 60٪ خطر ابتلا به دیابت خود را کاهش دادند.
تشخیص چاقی
جداول وزن به قد
- این جداول محدوده کلی وزن های سالم و اضافه وزن برای قد بزرگسالان را نشان می دهد.
- جداول شرایط فردی را در نظر نمی گیرند.
- جداول در شناسایی خطر ابتلا به مشکلات سلامتی مرتبط با وزن بسیار كمتر و وزن بسیار بیشتر از شاخص توده بدنی هستند.
درصد چربی بدن
بسیاری از متخصصان موافقند که درصدی از وزن بدن که چربی است، نشانگر خوبی برای چاقی است.
مردان با بیش از 25٪ چربی از وزن و زنانی که بیش از 32٪ وزن آن ها چربی باشد چاق محسوب می شوند.
اندازه گیری دقیق چربی بدن دشوار است. تجهیزات ویژه ای لازم است که در بیشتر مطب های پزشکی یافت نمی شود.
اندازه گیری کمر نیز یک عامل مهم است. افرادی که شکم سیب یا گلابی دارند، مجبورند وزن کمر خود را تحمل کنند، بیشتر در معرض مشکلات سلامتی مرتبط با چاقی هستند. این افراد شامل خانم هایی با اندازه گیری کمر بیشتر از 35 اینچ و مردان با اندازه گیری کمر بیشتر از 40 اینچ است.
شاخص توده بدنی
از معیارهایی به نام شاخص توده بدنی (BMI) برای ارزیابی وزن شما نسبت به قد استفاده می شود.
شاخص توده بدنی ارتباط نزدیکی با درصد چربی بدن دارد اما اندازه گیری آن بسیار ساده تر است. بنابراین، توسط بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های اولیه برای شناسایی بیماری استفاده می شود. BMI شما هر چه بیشتر باشد، احتمال ابتلا به مشکلات سلامتی مرتبط با اضافه وزن را بیشتر می کنید.
این شاخص از طریق حاصل تقسیم وزن بر مجذور قد فرد محاسبه می شود. علاوه بر این بسیاری ازسایت ها بصورت آنلاین میزان BMI شما را اندازه گیری می کنند.
اگر BMI:
زیر ۱۸.۵ باشد، شخص دچار کاهش وزن است.
درمان
برای اکثر افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، ایمن ترین و موثرترین راه برای کاهش وزن، کمتر خوردن و ورزش بیشتر است. اگر کمتر غذا بخورید و بیشتر ورزش کنید، وزن کم خواهید کرد. هر برنامه کاهش وزن از جمله رویکردهای پزشکی و جراحی نیز شامل کاهش کالری و ورزش خواهد شد. قرص جادویی برای لاغر شدن وجود ندارد.
هر برنامه غذایی مناسب شامل ورزش است که به افزایش متابولیسم بدن کمک می کند و یک فرصت کمتر برای خوردن در طول روز است. شما باید حداقل 30 دقیقه، پنج بار در هفته ورزش کنید. ورزش منظم همچنین به قلب و ریه های شما کمک می کند و باعث کاهش سطح تری گلیسیرید می شود که می تواند باعث کاهش بیماری قلبی شود. همچنین سطح HDL (“کلسترول خوب”) را افزایش می دهد. حتی اقدامات ساده ای مانند بالا رفتن پله ها به جای آسانسور و پیاده روی های کوتاه باعث می شود کالری زیادی سوزانده شود.
درمان پزشکی
درمان پزشکی بر تغییر شیوه زندگی از جمله خوردن کمتر و افزایش سطح فعالیت تمرکز دارد.
داروهایی وجود دارد که می تواند باعث کاهش وزن شود، اگرچه آنها فقط در رابطه با کمتر غذا خوردن و ورزش بیشتر کار می کنند.
بیشتر داروهایی که باعث کاهش وزن می شوند باعث کاهش اشتها خواهند شد.
برخی از محصولات و داروهای کاهش وزن خطرناک هستند، از مصرف خود سرانه آنها اکیدا اجتناب کنید.برای مصرف داروها و محصولاتی که در زمینه کاهش وزن مصرف میکنید، باید با پزشکتان خود مشورت کنید.
جراحی
جراحی برای اصلاح آن راه حلی برای برخی از افراد چاق است که به هیچ وجه نمی توانند وزن خود را کاهش دهند و یا مشکلات پزشکی مرتبط با آن دارند. به طور کلی، جراحی فقط برای افراد چاق (شاخص توده بدنی 40 یا بیشتر) توصیه می شود. این یعنی مردانی که حداقل 100 پوند اضافه وزن دارند و زنانی که حداقل 80 پوند اضافه وزن دارند می توانند جراحی انجام دهند.
دو نوع عمل جراحی کاهش جذب (malabsorptive) و محدود کننده restrictive وجود دارد.
- روش های کاهش دهنده جذب با حذف بخشی از دستگاه گوارش باعث کاهش جذب مواد غذایی در روده می شود. بخش بیشتری از غذا از حد معمول بدون جذب آن عبور می کند.
- روش های محدود کننده با کاهش اندازه معده، میزان غذای مورد نیاز فرد را کاهش می دهد.
هر دو استراتژی جراحی مستلزم تغییر در نحوه اصلاح مواد غذایی در بدن است. در حالی که در کمک به برخی از افراد در کاهش وزن موفق هستند، ممکن است باعث ایجاد گرفتگی، اسهال و سایر اثرات ناخوشایند و همچنین کم خونی فقر آهن شوند.
- لیپوساکشن صرفاً یک روش زیبایی است که سلول های چربی را از بین می برد اما اثرات مفیدی بر سلامتی مانند بیماری قلبی و دیابت ندارد.
- تحریک عصب واگ، شامل کاشت جراحی با دستگاهی است که عصب واگ شکمی را تحریک می کند، از این طریق سیگنال هایی به مغز ارسال می شود که می گویند شما سیر هستید، که می تواند گرسنگی را کاهش دهد. مطالعات کوتاه مدت کاهش وزن متوسط را نشان داده است. هنوز مطالعات طولانی مدت انجام نشده است و برخی از بیماران در محل کاشت احساس درد و برآمدگی داشته و همچنین ممکن است حالت تهوع، استفراغ، سوزش سر دل و برآمدگی درد ایجاد کنند.
-
اصلاح رفتار
اصلاح رفتار، نامی جالب برای تغییر نگرش شما نسبت به غذا و ورزش است.
این تغییرات باعث ایجاد عادات و نگرش های جدید می شود که به شما در کاهش وزن کمک می کند.
بسیاری از افراد متوجه می شوند که نمی توانند وزن خود را از دست بدهند مگر اینکه این نگرش ها را تغییر دهند. تکنیک های تغییر رفتار، یادگیری و تمرین آسان است. بیشتر آنها شامل افزایش آگاهی شما در مورد شرایطی است که در آن پرخوری می کنید تا بتوانید جلوی پرخوری را بگیرید.
برگشت بیماری و خطرات سلامتی آن مستلزم تغییر عادات یک زندگی است. در دراز مدت، کمتر غذا خوردن به معنای یادگیری فکر کردن در مورد عادات و الگوهای غذایی شماست.
- تماشای تلویزیون؟
- خواب بعد از ظهر؟
- با دوستان بیرون رفتن؟
- استراحت و خوردن قهوه در محل کار؟
- چه چیزی باعث پرخوری شما می شود؟
داشتن برخی از بینش ها در مورد عادت های پرخوری به شما کمک می کند تا از موقعیت های مشکل خود جلوگیری کنید و به هدف وزنی خود برسید.
به همین ترتیب، افزایش سطح فعالیت شما تا حد زیادی مسئله تغییر نگرش است. لازم نیست دونده ماراتن شوید. سی دقیقه فعالیت هوازی پنج روز در هفته باعث تغییر چشمگیر در سلامت شما می شود. به دنبال راه هایی برای افزایش سطح فعالیت خود در انجام کارهایی باشید که از آنها لذت می برید.
آخرین دیدگاه‌ها