مزایای گلیسین برای پوست

گلایسین یک اسید آمینه است که به طور طبیعی در بدن انسان وجود دارد. به طور کلی، اسید آمینه گلایسین طول عمر موجودات مختلف را افزایش می‌دهد. گلایسین با تأثیر مطلوبی که بر اپی ژنوم میتوکندری، که تنظیم می‌کند کدام ژن‌های میتوکندری روشن یا خاموش شوند، دارد، سلامت میتوکندری را بهبود می‌بخشد.

علاوه براین اسید آمینه گلایسین می‌تواند التهاب را کاهش دهد. اسید آمینه گلایسین می‌تواند تشکیل محصولات نهایی گلیکوزیشن پیشرفته (AGES) را کاهش دهد. این موارد بافت‌هایی مانند پوست یا رگ‌های خونی را سفت‌تر می‌کنند. علاوه براین، اسید آمینه گلایسین می‌تواند به تجربه یک خواب آرام تر کمک کند.

گلایسین می‌تواند عملکرد عضلات را بهبود بخشد و زمان ریکاوری را کاهش دهد. گلایسین یک بلوک ساختمانی مهم از گلوتاتیون است. گلوتاتیون یک آنتی اکسیدان مهم برای سلول‌ها است. گلایسین می‌تواند استرس اکسیداتیو را در افراد سالمند کاهش دهد. این مسئله می‌تواند در حفظ سلامتی سالمندان بسیار مؤثر باشد.

خواص گلایسین

نقش گلایسین در پیری و افزایش طول عمر

گلایسین کوچکترین اسید آمینه موجود در بدن ما است. گلایسین به صورت مشروط یک آمینو اسید “ضروری” در نظر گرفته می‌شود. به این معنی که تحت شرایط خاصی تولید آن توسط بدن محدود می‌شود.

نتایج حاصل از مطالعات مختلف نشان داده است که گلایسین می‌تواند طول عمر را افزایش دهد. در یک مطالعه، گلایسین باعث افزایش طول عمر موش‌ها، به ویژه در موش‌های نر شد. در این مطالعه افزایش طول عمر در موش‌های ماده تنها 2 درصد و در موش‌های نر 6 درصد بود.

همچنین نتایج حاصل از مطالعه‌ای روی موش‌ها نشان داد که طول عمر آنها 30 تا 40 درصد افزایش می‌یابد. در موجودات زنده دیگر مانند مگس میوه و کرم کوچک سی الگانس، گلایسین طول عمر را افزایش می‌دهد. همچنین دانشمندان ادعا کردند که می‌توانند با افزودن گلایسین به رده‌های سلولی انسان، روند “پیری” را معکوس کنند.

افزودن گلایسین به فیبروبلاست‌های افراد 97 ساله عملکرد میتوکندری آنها را به سطوح دوران جوانی بازگرداند. این تحقیق در ظروف پتری انجام شد. به طور کلی نحوه عمل اسید آمینه گلایسین در بدن انسان پیچیده تر است. با این حال، طبق نتایج حاصل از تعداد زیادی از تحقیقات، گلایسین اثرات مفید بسیاری بر سلامتی انسان و روند پیری دارد.

نقش گلایسین در اپی ژنتیک

گلایسین اثرات اپی ژنتیکی دارد. این اثرات به طور ویژه بر روی میتوکندری، که نیروگاه‌های سلول‌های انسان هستند،  مشهود است. اپی ژنوم تعیین می‌کند که کدام ژن‌ها روشن یا خاموش شوند. میتوکندری‌ها، اندامک‌های کوچکی در سلول‌ها هستند که انرژی تولید می‌کنند، اما DNA (ژن) مخصوص خود را نیز دارند.

به طور کلی، گلایسین می‌تواند بیان ژن‌های میتوکندری را تحت تاثیر قرار دهد. این اثر می‌تواند یکی از علل این نکته باشد که گلایسین می‌تواند طول عمر را افزایش دهد. یکی از راه‌هایی که به کمک آن گلایسین می‌تواند طول عمر را افزایش دهد، اثرگذاری بر روی سیستم متیونین است.

این سیستم متیلاسیون انواع مواد موجود در سلول‌ها، از جمله DNA را انجام می‌دهد. متیلاسیون به معنای قرار دادن گروه‌های متیل (گروه‌های مولکولی کوچک) بر روی مواد خاص است. بسیاری از مولکول ها مانند DNA، انتقال دهنده‌های عصبی مختلف یا پروتئین‌ها، برای عملکرد صحیح خود به این گروه‌های متیل نیاز دارند.

گلایسین در واقع تنها پذیرنده گروه‌های متیل است و به این ترتیب می‌تواند متیونین اضافی را حذف کند. افزایش متیونین به مقادیر بیش از حد، ایمن نیست. در واقع متیونین به هموسیستئین تبدیل می‌شود. هموسیستئین ماده‌ای است که با تسریع پیری و اختلالات مرتبط با آن مرتبط است. گلایسین می‌تواند سطح متیونین را در خون کاهش دهد.

سایر نقش‌های گلایسین در افزایش طول عمر

گلایسین ماده‌ای است که گیرنده‌های گلایسین را فعال می‌کند. این گیرنده‌ها سلول‌های خاصی را، مانند سلول‌های عصبی خاص و ماکروفاژها که در فرآیندهای التهابی مختلف دخیل هستند، مهار‌ می‌کنند. علاوه براین، گلایسین می‌تواند استرس اکسیداتیو را کاهش دهد و کاهش حساسیت به انسولین را که مرتبط با افزایش سن است، بهبود بخشد. علاوه براین، گلایسین می‌تواند التهاب (التهاب مرتبط با پیری با شدت پایین) را کاهش دهد.

گلایسین یک چاپرون است. چپرون‌ها مولکول‌های کوچکی هستند که به آرامی به پروتئین‌ها می‌چسبند و از آنها در برابر آسیب محافظت و از تجمع آنها جلوگیری می‌کنند. تجمع پروتئین نقش مهمی در روند پیری دارد. گلایسین می‌تواند گلیکوزیله شدن و تشکیل محصولات نهایی گلیکوزیشن پیشرفته (AGEs) را کاهش دهد.

گلیکوزیله شدن فرآیندی است که در آن مولکول‌های قند به پروتئین‌ها می‌چسبند و آنها را به یکدیگر متصل می‌کنند یا به آنها آسیب می‌رسانند. گلیکوزیله شدن مداوم بافت‌ها، یکی از علل پیری است. گلیکاسیون پروتئین‌ها در پوست (یعنی ایجاد پیوندهای متقابل قند بین پروتئین‌های پوست مانند کلاژن)، پوست را سخت تر و به بروز چین و چروک و پیری پوست کمک می‌کند.

گلیکوزاسیون کلاژن و پروتئین‌های الاستیک در دیواره رگ‌های خونی، باعث سفت شدن رگ‌های خونی می‌شود.

تاثیر گلایسین بر خواب و سلامت پوست و گلوتاتیون

علاوه بر همه اثرات مفید گلایسین بر روند پیری، این اسید آمینه می‌تواند اثرات مستقیمی نیز بر روی بدن ما داشته باشد. به عنوان مثال، گلایسین می تواند کیفیت خواب را افزایش دهد. به طور ویژه، گلایسین می‌اواند احساس افراد را پس از خواب بهبود بخشد.

همچنین، گلایسین می‌تواند احساس “خستگی” و افزایش احساس “سرزندگی و شادابی” را بهبود بخشد. گلایسین می‌تواند ذهن را آرام و به داشتن خوابی آرام تر کمک کند. گلایسین اسید آمینه اصلی موجود در کلاژن، یعنی یکی از اجزاء مهم پوست است. به همین دلیل علت که گاهی اوقات گلایسین را به کرم‌های پوست اضافه می.کنند.

مصرف خوراکی گلایسین می‌تواند وضعیت سلامتی پوست را بهبود بخشد و با افزایش تولید کلاژن، ایجاد چین و چروک را کاهش دهد. در واقع گلایسین یک بلوک ساختمانی برای گلوتاتیون است. گلوتاتیون یک مولکول آنتی اکسیدانی و ترمیم کننده مهم است که توس سلول‌ها تولید می‌شوند.

مصرف مکمل گلایسین می‌تواند تولید گلوتاتیون را بهبود بخشد و منجر به کاهش استرس اکسیداتیو در افراد سالمند شود. برخی از ورزشکاران از گلایسین برای بهبود عملکرد عضلات، سلامتی مفاصل و بهبود زمان ریکاوری استفاده می‌کنند.

برای افزایش جذب گلایسین، ممکن است که مصرف آب استخوان یا پوست مرغ توصیه شود. زیرا این غذاها حاوی مقدار زیادی گلایسین هستند. با این حال، این غذاها حاوی بسیاری از اسیدهای آمینه و پروتئین‌های دیگر هستند و منشا حیوانی دارند.

چرا گلایسین یک ماده ضد پیری است؟

گلایسین یک اسید آمینه است که عمدتاً در محصولات مراقبت از پوست و ضد پیری استفاده می‌شود. زیرا توانایی گلایسین در بهبود و حفظ رطوبت، افزایش تولید کلاژن و تحریک ترمیم و بازسازی پوست، قابل توجه است. به طور کلی، آمینو اسیدها، بلوک‌های سازنده پروتئین‌ها هستند.

گلایسین ساده ترین اسید آمینه، با تنها یک اتم هیدروژن به عنوان زنجیره جانبی، است. گلایسین به عنوان یک اسید آمینه، در نقش یک بلوک ساختمانی در تولید بسیاری از پروتئین‌ها عمل می‌کند. گلایسین یک اسید آمینه غیر ضروری است، به این معنی که می‌تواند در بدن انسان سنتز شود و نیازی به جذب و تامین از طریق مصرف غذا ندارد.

گلایسین را نباید با ماده دیگری که معمولاً در محصولات مراقبت از پوست به نام «گلایسین سوجا» استفاده می‌شوند و عصاره سویا هستند، اشتباه گرفت. اگرچه گلایسین را می‌توان در عصاره سویا نیز یافت، اما این اسید آمینه بیشتر به صورت مصنوعی سنتز می‌شود.

استفاده از اسیدهای آمینه در مراقبت از پوست و برای کمک به بهبود ظاهر پوست افراد پیر، به طور فزاینده‌ای محبوبیت پیدا کرده است. 20 اسید آمینه وجود دارد که 11 مورد از آنها، مانند گلایسین، غیر ضروری هستند. اسید آمینه غیر ضروری به این معنی است که بدن می‌تواند آنها را تولید کند.

اسیدهای آمینه تقریباً در هر فرآیندی در بدن نقش دارند. علاوه براین وجود اسیدهای آمینه برای حفظ سلامتی پوست حیاتی است.

به همین علت، وجود مقادیر کافی از این مولکول‌ها در بدن می‌تواند بسیار مفید باشد.

به طور کلی از گلایسین در لوازم آرایشی و محصولات مراقبت از پوست، برای بهبود علائم قابل مشاهده پیری، بهبود حفظ رطوبت، افزایش تولید کلاژن و تحریک ترمیم و بازسازی پوست استفاده می‌شود. علاوه براین گلایسین به عنوان یک عامل بافر کننده نیز استفاده می‌شود.

کلاژن و گلایسین

به طور کلی، اعتقاد بر این است که استفاده از گلایسین به بهبود تولید کلاژن کمک می‌کند. هنگامی که گلایسین به صورت موضعی استفاده می‌شود، به پوست نفوذ می‌کند. زیرا آمینو اسیدها، به ویژه گلایسین که یکی از کوچکترین آنهاست، مولکول‌های کوچکی هستند.

یکی از عوامل مهمی که در ایجاد خطوط و چین و چروک نقش دارد، کاهش میزان کلاژن موجود در پوست است. بدن با افزایش سن، به میزان کمتری کلاژن تولید می‌کند. در واقع بعد از 20 سالگی، هر سال به میزان یک درصد، کلاژن کمتری در پوست تولید می‌شود.

علاوه بر این، رادیکال‌های آزاد محیطی می‌توانند کلاژن را تخریب کنند. نتیجه این مسئله این است که پوست با افزایش سن نازک تر و شکننده تر می‌شود. کلاژن ساختار مارپیچ سه گانه‌ای دارد که از گلایسین و دو اسید آمینه دیگر پرولین و هیدروکسی پرولین تشکیل شده است. اعتقاد بر این است که گلایسین ممکن است به بهبود تولید کلاژن کمک کند.

گلایسین و حفظ رطوبت پوست

علاوه بر سایر مزایا، گلایسین ممکن است با حفظ رطوبت، به سلامتی پوست کمک کند. گلایسین و سایر اسیدهای آمینه به طور طبیعی در پوست، به عنوان بخشی از عوامل مرطوب کننده طبیعی، وجود دارند. عوامل مرطوب کننده طبیعی از اسیدهای آمینه، قندها و الکترولیت‌ها تشکیل شده‌اند و سطح پوست را سالم، انعطاف پذیر و هیدراته نگه می‌دارند.

به طور خاص، اسیدهای آمینه با آکواپورین‌ها یا سیستم انتقال آب بدن برای انتقال رطوبت در سراسر پوست همکاری می‌کنند. به این ترتیب، استفاده موضعی از اسیدهای آمینه، مانند گلایسین، ممکن است به بهبود حفظ رطوبت در پوست کمک کند.

پایداری محصولات حاوی گلایسین

به طور کلی، گلایسین می‌تواند به بهبود پایداری محصول تولیدی کمک کند. علاوه براین، گلایسین به عنوان یک عامل بافر کننده عمل می‌کند. به این معنی که برای ایجاد و حفظ سطح pH مناسب برای یک فرمولاسیون آرایشی، از این ماده می‌توان استفاده کرد. در شیمی، pH به سطح اسیدی یا قلیایی بودن یک محلول معین اشاره دارد.

مقیاس pH از 0 تا 14 متغیر است. pH 7 خنثی است.  مقادیر PH کمتر از 7، اسیدی است. PH بیشتر از 7، بازی است. افزودن گلایسین به محلول اسیدی یا قلیایی آن را خنثی می‌کند که ویژگی بسیار خوبی برای انواع پوست‌های حساس است. سطح pH خارج از محدوده pH طبیعی پوست، یعنی 4.7-5.75، باعث تحریک پوست می‌شود.

آیا گلایسین بی خطر است؟

به طور کلی، طبق اطلاعات حاصل از بررسی‌های انجام گرفته بر روی محصولات حاوی گلایسین، این ماده تحریک کننده یا حساس کننده پوست نیست. بنابراین، می‌توان به این نتیجه رسید که گلایسین و سایر اسیدهای آمینه آلفا برای استفاده در لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی بی خطر هستند.