ویلوکسازین برای افسردگی

ویلوکسازین یک داروی تجویزی است که سازمان غذا و دارو آن را برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان و کودکان ۶ سال و بالاتر تایید کرده است. ویلوکسازین به عنوان یک کپسول خوراکی با رهش طولانی در یک دوره زمانی خاص در بدن آزاد می شود.

Viloxazine متعلق به یک کلاس داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین است. مانند سایر داروهای ضدافسردگی، مصرف ویلوکسازین ممکن است منجر به بروز برخی عوارض احتمالی شود که در برخی شرایط ممکن است آنها خطرناک باشند. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت، عوارض و دستوالعمل مصرف ویلوکسازین را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم. پس بهتر است قبل از مصرف ویلوکسازین، این مقاله را بخوانید.

شایع ترین عوارض ویلوکسازین

مصف ویلوکسازین می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. توجه داشته باشید که عوارض جانبی ویلوکسازین ممکن است بسته به سن فرد مصرف کننده متفاوت باشد. عوارض جانبی خفیف ویلوکسازین گزارش شده در بزرگسالان که نیازی به مراجعه پزشک ندارند، عبارتند از:

• بی خوابی
• سردرد
• خواب آلودگی خفیف
• خستگی خفیف
• کاهش اشتها
• خشکی دهان
• یبوست
• سرگیجه
• واکنش آلرژیک خفیف

بیشتر این عوارض جانبی ممکن است طی چند روز تا چند هفته از بین بروند، اما در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم با پزشک خود مشورت کنید.

سایر عوارض ناشی ازمصرف Viloxazine که نیاز به مراجعه پزشک دارند، عبارتند از:

• افکار خودکشی
• واکنش آلرژیک شدید
• افزایش ضربان قلب
• فشار خون بالا، که معمولاً علائمی ایجاد نمی کند.

عوارض دارو Viloxazine در کودکان

عوارض جانبی ویلوکسازین در کودکان 6 تا 17 ساله ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خواب آلودگی
• کاهش اشتها
• خستگی
• حالت تهوع
• استفراغ
• بیخوابی
• تحریک پذیری

برخی از این عوارض جانبی ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد. با این حال، تفاوت‌هایی در میزان شیوع این عوارض جانبی در کارآزمایی‌های بالینی جداگانه ویلوکسازین در بزرگسالان در مقایسه با کودکان وجود داشت. به عنوان مثال، در آزمایشات بالینی در بزرگسالان، شایع ترین عارضه جانبی ویلوکسازین بی خوابی بود. در آزمایش‌های بالینی این دارو در کودکان، شایع‌ترین عارضه جانبی آن خواب‌آلودگی بود.

احتمال تغییر وزن در کودکانی که از این دارو مصرف می کنند وجود دارد. برای همین پزشک ممکن است در طول درمان، کودک را از نظر وزن به طور منظم کنترل کند.

در یک بررسی صورت گرفته بر روی کودکانی که از این دارو استفاده کردند نتایج زیر به دست آمده است:

• کودکان 6 تا 11 ساله که از ویلوکسازین استفاده کردند میانگین افزایش وزن 0.2 کیلوگرم داشتند. در مقایسه، کودکان 6 تا 11 ساله که در این کارآزمایی دارونما مصرف کردند، میانگین افزایش وزن 1 کیلوگرمی داشتند.
• کودکان 12 تا 17 ساله که از ویلوکسازین استفاده کردند، میانگین کاهش وزن 0.2 کیلوگرم داشتند. در مقایسه، کودکانی که در این کارآزمایی دارونما مصرف کردند، میانگین افزایش وزن 1.5 کیلوگرمی داشتند.

برخی از عوارض جانبی Viloxazine در کودکان، مانند کاهش اشتها و استفراغ، ممکن است منجر به کاهش وزن شود. در این شرایط بهتر است با متخصص اطفال خود مشورت کنید.

واکنش آلرژیک

مانند بسیاری از داروها، برخی از افراد ممکن است پس از مصرف Viloxazine دچار واکنش الرژیک شوند. علائم یک واکنش آلرژیک خفیف می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• خارش
• گرگرفتگی

واکنش آلرژیک شدیدتر نادر است. اما امکان بروز آن وجود دارد. علائم یک واکنش آلرژیک شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تورم زیر پوست، به طور معمول در پلک ها، لب ها، دست ها یا پاها
• تورم زبان، دهان یا گلو
• مشکل در تنفس

ویلوکسازین برای ADHD

سازمان غذا و دارو (FDA) داروهای تجویزی مانند ویلوکسازین را برای درمان برخی شرایط تایید می کند. ویلوکسازین همچنین ممکن است خارج از برچسب که مورد تایید سازمان غذا و دارو نیست برای شرایط دیگر استفاده شود.

Viloxazine برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان و ADHD در کودکان ۶ سال و بالاتر تایید شده است. ADHD یک بیماری شایع است که معمولا در دوران کودکی شروع می شود. با این حال، می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

ویلوکسازین یک درمان طولانی مدت است که احتمالا پزشک این دارو را برای درمان طولانی مدت تجویز می کند.

چگونه ویلوکسازین اثر می کند؟

Viloxazine برای درمان اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان و کودکان 6 سال و بالاتر تایید شده است. نیمه عمر ویلوکسازین تقریباً 7 ساعت است. (نیمه عمر دارو، زمانی است که بدن شما طول می کشد تا نیمی از یک دوز را پاک کند.)

Viloxazine متعلق به یک کلاس داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین است. (اگرچه یک داروی ضد افسردگی در نظر گرفته می شود، اما ویلوکسازین برای درمان افسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید نشده است. به نظر می رسد که این دارو با افزایش سطح نوراپی نفرین و سایر انتقال دهنده های عصبی در مغز اثر می کند. تصور می‌شود که افزایش مقادیر نوراپی نفرین و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز می‌تواند توانایی شما را برای تمرکز بهبود بخشد.

اثربخشی این دارو ممکن است چندین هفته طول بکشد. برای همین نحوه مصرف این دارو معمولاً با دوز پایین شروع می شود.

چه افرادی نباید از ویلوکسازین استفاده کنند؟

قبل از مصرف Viloxazine ، با پزشک خود در مورد سابقه بیماری های زمینه ای خود مشورت کنید. در صورت ابتلا به برخی بیماری ها یا سایر عواملی که بر سلامت شما تأثیر می گذارد، ممکن است مجاز به مصرف این دارو نباشید، از جمله:

سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به بیماری روانی

در بررسی های صورت گرفته برخی از افرادی که ویلوکسازین مصرف کردند، افکار یا رفتارهای خودکشی را گزارش کردند. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان به بیماری روانی مانند اختلال دوقطبی، افسردگی، شیدایی یا هیپومانیا مبتلا هستید، با پزشک خود در مورد مصرف این دارو مشورت کنید. در صورت تجویز Viloxazine به احتمال زیاد شما را از نزدیک برای تغییرات در افکار و رفتار شما تحت نظر خواهند داشت. همچنین اگر کسی در خانواده شما بر اثر خودکشی فوت کرد، به پزشک خود اطلاع دهید.

مشکلات فشار خون یا ضربان قلب

مصرف ویلوکسازین در برخی شرایط می تواند باعث افزایش فشار خون یا ضربان قلب شود. در صورت ابتلا به فشار خون بالا یا شرایطی که بر فشار خون یا ضربان قلب تأثیر می گذارد، بهتر است در مصرف ویلوکسازین احتیاط کنید چون می تواند وضعیت شما را بدتر کند. پزشک فشار خون و ضربان قلب شما را در طول درمان ویلوکسازین بررسی می کند. همچنین ممکن است از شما بخواهند فشار خون و ضربان قلب خود را در خانه کنترل کنید.

مشکلات کلیوی شدید

به نظر می رسد مبتلایان به مشکلات کلیوی شدید در دفع ویلوکسازین از بدن مشکل داشته باشند. این وضعیت خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. بنابراین مهم است که در صورت ابتلا به هر گونه مشکلات کلیوی به پزشک خود اطلاع دهید.

آیا مصرف ویلوکسازین، اعتیاد آور است؟

Viloxazine نباید باعث وابستگی به مواد مخدر شود. از طرفی هم ترک ناگهانی دارو باعث بروز علائم ترک شود. با این حال، نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف ویلوکسازین را قطع کنید. چون احتمال بازگشت علائم اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) در این شرایط وجود دارد.

نحوه مصرف ویلوکسازین

شما باید ویلوکسازین را طبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. Viloxazine باید یک بار در روز به صورت خوراکی مصرف شود. اما توصیه می شود برای اثربخشی بهتر آن را هر روز تقریباً در همان زمان مصرف کنید.

ویلوکسازین با چه داروهایی تداخل دارد؟

Viloxazine می تواند با چندین داروی دیگر و با برخی مکمل‌ها و همچنین برخی غذاها تداخل داشته باشد که مصرف همزمان آنها ممکن است منجر به بروز برخی عوارض شود. قبل از مصرف ویلوکسازین، در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهای مصرفی خود با پزشک و یا داروساز مشورت کنید.

مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز

برخی از داروها باعث افزایش فشار خون می شوند. ویلوکسازین همچنین ممکن است باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شود. به دلیل این خطر، پزشکان معمولاً ویلوکسازین را با داروهایی از دسته دارویی به نام مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) تجویز نمی‌کنند. همچنین، پزشکان تا 14 روز پس از آخرین دوز MAOI، ویلوکسازین را تجویز نمی کنند. نمونه هایی از MAOI عبارتند از:

• ایزوکاربوکسازید (مارپلان)
• لینزولید
• فنلزین (ناردیل)
• سلژیلین (امسام، زلاپار)
• ترانیل سیپرومین (Parnate)

داروهای متابولیزه شده توسط CYP1A2

مصرف Viloxazine ممکن است با داروهایی که توسط آنزیمی در بدن به نام CYP1A2 متابولیزه (تجزیه) می شوند، تداخل داشته باشد. ویلوکسازین ممکن است سرعت عملکرد این آنزیم را کند یا حتی خود آنزیم را مسدود کند و باعث افزایش قرار گرفتن در معرض برخی داروهای دیگر شود. نمونه هایی از داروهای متابولیزه شده توسط CYP1A2 عبارتند از:

• فلکائینید
• تئوفیلین (Theo-24)
• وارفارین (جانتوون)

مصرف Viloxazine با داروهای خاص دیگر می تواند اثربخشی سایر داروها را کاهش دهد. علاوه بر این، ویلوکسازین می تواند خطر عوارض جانبی برخی از داروهای دیگر را افزایش دهد از جمله:

• دکسترومتورفان (دلسیم)
• میدازولام

هیچ گیاه یا مکملی وجود ندارد که به طور خاص با ویلوکسازین تداخل داشته باشد. با این حال، باید قبل از استفاده از هر یک از این محصولات در حین مصرف ویلوکسازین با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

مصرف کافئین با Viloxazine می تواند منجر به بروز برخی تداخل دارویی شود و خطر عوارض جانبی مانند ضربان قلب سریع را افزایش دهد.

ویلوکسازین و الکل

بر اساس یافته های یک کارآزمایی بالینی، غلظت های بالای الکل ممکن است با ویلوکسازین تداخل داشته باشد و خطر ابتلا به عوارض جانبی ویلوکسازین را افزایش دهد.

مصرف ویلوکسازین در بارداری

مشخص نیست که آیا ویلوکسازین در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. اثرات این دارو از نظر بالینی در افراد باردار آزمایش نشده است.

اما بررسی های صورت گرفته بر روی حیوانات نشان می دهد که مصرف این دارو باعث ایجاد اثرات مضر در حیوانات باردار و جنین آنها می شود. به خاطر داشته باشید که نتایج مطالعات حیوانی همیشه نتایج مشابهی بر روی جنین انسانها ندارد. با این حال، به دلیل خطر آسیب، این احتمال وجود دارد که در صورت احتمال بارداری پزشک ویلوکسازین را تجویز نکند. از طرفی مشخص نیست که آیا Viloxazine در دوران شیردهی بی خطر است یا خیر. هیچ کارآزمایی بالینی در مورد اثرات ویلوکسازین بر شیر مادر یا کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، انجام نشده است. در آزمایش‌های بالینی روی موش‌های شیرده، به نظر می‌رسید که این دارو به شیر منتقل شود.

عوارض مصرف بیش از حد ویلوکسازین

مصرف بیش از دوز توصیه شده ویلوکسازین می تواند منجر به عوارض جدی شود. علائم مصرف بیش از حد ویلوکسازین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خواب آلودگی
• افزایش ضربان قلب
• کاهش هوشیاری (کاهش آگاهی از محیط اطراف)
• رفلکس‌های ضعیف (رفلکس‌ها حرکات خودکار بدن در پاسخ به یک محرک هستند، مانند واکنش زانو به ضربه چکش کوچک)