ترانیل سیپرومین یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) است که با افزایش سطح برخی مواد شیمیایی در مغز عمل می کند. از این دارو برای درمان اپیزودهای افسردگی اساسی در بزرگسالان زمانی که سایر داروها موثر نباشند، استفاده می شود.
برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی ممکن است دچار افکار خودکشی شوند. بنابراین لازم است نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شدن آنها را به پزشک خود گزارش دهید.
بسیاری از داروها، غذاها و نوشیدنی های دیگر وجود دارند که اگر آنها را همراه با ترانیل سیپرومین مصرف کنید، می توانند عوارض جدی ایجاد کنند. پس بهتر است هنگام مصرف این دارو، در مورد تمام داروهای فعلی خود و داروهایی که مصرف آن ها را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین لازم است از نوشیدن الکل خودداری کنید.
نکات مهم قبل از مصرف ترانیل سیپرومین
ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک بین ترانیل سیپرومین و برخی داروهای دیگر که در 14 روز گذشته استفاده کرده اید رخ دهد. اگر از داروهای زیر استفاده می کنید، نباید ترانیل سیپرومین مصرف کنید.
داروهایی از جمله:
- رزرپین
- فنلزین
- لینزولید
- محرک ها
- تاپنتادول
- تترابنازین
- تریپتوفان
- رازاگیلین
- بوسپیرون
- کاربامازپین
- تزریق متیلن بلو
- ایزوکاربوکسازید
- داروهای ADHD
- قرص های لاغری
- سایر داروهای ضد افسردگی
- داروهای سرفه و سرماخوردگی یا آلرژی
سابقه بیماری:
همچنین اگر سابقه بیماری های زیر را دارید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید، بیماری هایی از جمله:
- دیابت
- سکته مغزی
- بیماری قلبی
- بیماری کبدی
- اختلال تیروئید
- مشکلات گردش خون
- فشار خون بالا یا پایین
- اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)
خوردن غذاهای حاوی تیرامین در هنگام مصرف ترانیل سیپرومین می تواند باعث افزایش خطرناک فشار خون شود که علائم آن، عبارتند از :
- تب
- تهوع
- ضعف
- استفراغ
- عرق سرد
- سفتی گردن
- ضربان قلب تند
- حساسیت به نور
- سردرد ناگهانی و شدید
- مشکلات بینایی یا گفتار
- گشاد شدن مردمک چشم
مصرف ترانیل سیپرومین در بارداری
ترانیل سیپرومین ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار هستید یا یا قصد بارداری دارید به پزشک زنان خود اطلاع دهید. زیرا مطالعات نشان داده اند نوزادانی که در اواخر سه ماهه سوم در معرض داروهای ضدافسردگی قرار گرفتند، علائم ترک دارو مانند تنگی نفس، بی حالی، تحریک پذیری قولنج، افت فشار خون یا فشار خون بالا و لرزش یا اسپاسم را نشان دادند.
در حین استفاده از ترانیل سیپرومین نباید به کودک خود شیر دهید، چون خطر بروز عوارض در نوازادان شیرخوار وجود دارد. همچنین ترانیل سیپرومین برای استفاده توسط افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.
نحوه مصرف داروی ترانیل سیپرومین
تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاهی دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. فشار خون شما باید مرتباً چک شود. ممکن است لازم باشد قبل از هر نوع جراحی یا عمل پزشکی استفاده از ترانیل سیپرومین را برای مدت کوتاهی متوقف کنید. به هر پزشکی که شما را معالجه می کند بگویید ترانیل سیپرومین مصرف می کنید.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا شما از مزایای کامل مصرف ترانیل سیپرومین بهره مند شوید. پزشک تعیین می کند که چه مدت باید ترانیل سیپرومین مصرف کنید. استفاده از ترانیل سیپرومین را به طور ناگهانی قطع نکنید، در غیر این صورت ممکن است علائم ناخوشایند ترک را تجربه کنید.
در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید. علائم مصرف بیش از حد این دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ضعف
- گیجی
- بی قراری
- تپش قلب
- سردرد شدید
- مشکلات خواب
- گردن درد یا سفتی
- از دست دادن هوشیاری
- احساس بی قراری یا اضطراب
هنگام مصرف ترانیل سیپرومین از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
هنگام استفاده از ترانیل سیپرومین برای کاهش خطر بروز عوارض باید از مصرف برخی غذا ها از جمله غذا های حاوی تیرامین خودداری کنید زیرا در صورت مصرف ممکن است واکنش های جدی را تجربه کنید. برخی از غذاهایی که حاوری ترامین هستند، عبارتند از:
- عصاره مخمر مانند مارمیت
- نوشیدنی های آلکلی مانند آبجو
- سس ها مانند سس سویا، سس لوبیا
- گوشت های خشک شده یا تخمیر شده
- غذاهای ترش یا تخمیر شده مانند شاه ماهی ترشی
- گوشت، ماهی، مرغ یا جگر کپک زده یا نامناسب نگهداری شده
- پنیرهای کهنه مانند بورسو، بری، کاممبر، چدار، گراویر، موزارلا، پارمزان، رومانو، روکفور و سوئیس
پزشک به شما می گوید که از کدام غذاها باید به طور کامل اجتناب کنید و کدام غذاها را می توانید در مقادیر کم مصرف کنید. همچنین در طول درمان با ترانیل سیپرومین باید از خوردن غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین خودداری کنید. این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید. اگر سؤالی در مورد آنچه که در طول درمان می توانید بخورید و بنوشید دارید، از پزشک خود بپرسید.
خوردن تیرامین در حین مصرف ترانیل سیپرومین می تواند فشار خون را به سطوح خطرناکی برساند و باعث عوارض خطرناک شود. همچنین به مدت 2 هفته پس از قطع مصرف ترانیل سیپرومین از مصرف تیرامین خودداری کنید. تا زمانی که بدانید ترانیل سیپرومین چه تأثیری بر شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید.
عوارض جانبی مصرف ترانیل سیپرومین
در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک مانند کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو فورا به پزشک مراجعه کنید. هرگونه علائم جدید یا تشدید شده خود را به پزشک گزارش دهید، مانند:
- اضطراب
- مشکل خواب
- حملات پانیک
- تغییرات خلق و خو یا رفتار
- افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود
- اگر احساس می کنید رفتار تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده دارید.
عوارض جدی ناشی از مصرف ترانیل سیپرومین
ترانیل سیپرومین همچنین ممکن است عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:
- تب
- تشنج
- عرق سرد
- حالت تهوع
- احساس سبکی
- ضربان قلب تند
- مشکلات بینایی
- حساسیت به نور
- بی حسی یا ضعف
- گردن درد یا سفتی
- سردرد ناگهانی و شدید
- گشاد شدن مردمک ها
- مشکلات کبدی مانند از دست دادن اشتها، درد معده (سمت راست بالا)، ادرار تیره، یرقان (زردی پوست یا چشم)
- دوره های شیدایی مانند افکار مسابقه ای، افزایش انرژی، کاهش نیاز به خواب، رفتارهای مخاطره آمیز، پریشان یا پرحرف بودن
- سطوح بالای سروتونین در بدن مانند بی قراری، توهم، تعریق، لرز، سفتی عضلانی، پرش، از دست دادن هماهنگی، استفراغ، اسهال
احتمال بروز عوارض جدی این دارو ممکن است در افراد سالمند بیشتر باشد.
مصرف این دارو نیز با بروز برخی عوارض رایج همراه است، از جمله:
- سردرد
- یبوست
- سرگیجه
- تاری دید
- خشکی دهان
- خواب آلودگی
- احساس لرزش یا هیجان
دوز مصرفی داروی ترانیل سیپرومین
پزشک دوز مصرفی این دارو را بر اساس نیازهای هر بیمار تنظیم می کند. بهبود به واسطه این دارو معمولاً در عرض 48 ساعت تا 3 هفته پس از شروع درمان رخ می دهد. کاندیدای مناسب برای درمان با این دارو، بیمارانی هستند که بدن آنها به داروهایی که بیشتر برای درمان افسردگی استفاده می شوند، پاسخ مثبتی نداده است. اثربخشی ترانیل سیپرومین در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی با مالیخولیا (ویژگی های درون زا) ثابت و تایید نشده است.
مقدار دوز مصرفی معمول بزرگسالان برای افسردگی 30 میلی گرم در روز است که اگر بهبودی در یک دوره معقول (تا 2 هفته) اتفاق نیفتد، ممکن است دوز مصرفی، 10 میلی گرم در روز در فواصل 1 تا 3 هفته افزایش یابد. حداکثر دوز مصرفی این دارو 60 میلی گرم در روز است.
هشدار های مهم هنگام مصرف ترانیل سیپرومین
تعداد کمی از کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان (تا 24 سال) که در طول مطالعات بالینی از داروهای ضدافسردگی (“افزایش دهنده های خلق و خو”) مانند ترانیل سیپرومین استفاده کردند، دچار خودکشی شدند (به فکر آسیب رساندن یا کشتن خود یا برنامه ریزی یا تلاش برای انجام این کار). بنابراین کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوانی که برای درمان افسردگی یا سایر بیماریهای روانی از داروهای ضد افسردگی استفاده میکنند، ممکن است نسبت به کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی که برای درمان این بیماریها از داروهای ضدافسردگی استفاده نمیکنند، بیشتر در معرض خودکشی قرار گیرند.
با این حال، متخصصان در مورد اینکه این خطر چقدر زیاد است و چقدر باید در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک یا نوجوان باید داروی ضد افسردگی مصرف کند، مطمئن نیستند. کودکان کمتر از 18 سال به طور معمول نباید ترانیل سیپرومین مصرف کنند، اما در برخی موارد، باید بدانید که با مصرف ترانیل سیپرومین یا سایر داروهای ضدافسردگی، حتی اگر بزرگسال بالای 24 سال هستید، سلامت روان شما ممکن است به روش های غیرمنتظره ای تغییر کند.
احتمال بروز افکار خودکشی وجود دارد به خصوص در ابتدای درمان و هر زمانی که دوز مصرفی افزایش یا کاهش یابد. پزشک باید در حین مصرف ترانیل سیپرومین، به خصوص در ابتدای درمان، وضعیت شما را در ویزیت های منظم بررسی کند.
مهم نیست که چه سنی دارید، قبل از مصرف یک داروی ضد افسردگی، شما، والدین یا مراقبتان باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای درمان بیماری خود با داروهای ضد افسردگی یا سایر درمان ها مشورت کنید. همچنین باید در مورد خطرات و مزایای عدم درمان بیماری خود مشورت کنید. باید بدانید که داشتن افسردگی یا بیماری روانی دیگر خطر خودکشی را به شدت افزایش می دهد.
اگر شما یا هرکسی در خانوادهتان اختلال دوقطبی (خلقی که از افسرده به هیجانانگیز غیرعادی تغییر میکند) یا شیدایی (خلق دیوانهوار و غیرطبیعی هیجانزده) داشته باشید یا به خودکشی فکر کرده یا اقدام به خودکشی کرده باشید، این خطر بیشتر است. در مورد وضعیت، علائم و سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی خود و نیز انتخاب نوع درمان با پزشک مشورت کنید.
آخرین دیدگاهها