آنزیم های گوارشی و کاربرد آنها

آنزیم های گوارشی به عنوان پروتئین های موجود در بدن، مواد غذایی را برای استفاده راحت تر به قسمت های کوچکتر تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. معمولا آنزیم های گوارشی در قسمت های مختلف بدن مانند دهان (جایی که هضم شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود)، معده، پانکراس و روده کوچک تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. به این آنزیم های گوارشی که در بدن ساخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، به آنزیم های درون زا معروف هستند.

اما بدن گاهی مواقع نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند آنزیم‌های درون زا را به اندازه کافی تولید و یا به درستی از آنها استفاده کند. در این شرایط فرد باید آنها را به صورت خوراکی مصرف کند تا عملکرد و کمبود آنها در بدن جبران شود.

انواع آنزیم های گوارشی

آنزیم های دستگاه گوارش هر یک برای تجزیه مواد غذایی خاص اختصاص دارند، به طور مثال برخی از آنزیم‌های گوارشی فقط کربوهیدرات ها را تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، از جمله:

• لاکتاز(روده باریک) قند لاکتوز موجود در لبنیات را تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• مالتاز(بزاق، لوزالمعده) قند مالتوز موجود در غلات را تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• ساکاراز(روده باریک) ساکارز، قند موجود در میوه، آجیل (در مقادیر بسیار کم) و سبزیجات را هضم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• آمیلاز(که در بزاق و لوزالمعده یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود) کربوهیدرات های پیچیده و نشاسته را در غلات، لوبیا و سبزیجات نشاسته ای تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

آنزیم گوارشی لیپاز در لوزالمعده قرار دارند و چربی ها را تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. برخی دیگر هم به تجزیه پروتئین اختصاص دارند، از جمله:

• پپسین(معده)
• پروتئاز (لوزالمعده)
• تریپسین(روده کوچک)
• کیموتریپسین (لوزالمعده)
• پپتیداز (معده، پانکراس، روده کوچک)

برخی از آنزیم های گوارشی هم این توانایی را دارند که چندین ماده مغذی را تجزیه کنند. مثلا الاستاز در لوزالمعده به هضم کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

برخی از آنزیم‌های گوارشی به صورت خوراکی از گیاهان تهیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. از جمله این موارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به بروملین (از آناناس) و پاپاین(از پاپایا) اشاره کرده که پروتئین ها را نیز هضم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

کاربرد آنزیم های گوارشی

مصرف هیچ گونه آنزیم گوارشی برای درمان یا پیشگیری از بروز یک بیماری خاص توصیه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. بهتر است قبل از مصرف آنها با یک متخصص پزشکی مانند متخصص تغذیه یا داروساز مشورت کنید.

آنزیم های گوارشی به تجزیه غذایی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورید کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند تا بدن شما بتواند مواد مغذی را بیشتر و راحت تر دریافت کند. هر گونه اختلال در این روند می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به بروز علائم گوارشی مانند نفخ و گاز شود. در شرایط شدیدتر که بدن نتواند آنزیم‌های گوارشی مناسبی را تولید یا به طور موثر از آنها استفاده کند، بدن ممکن است دچار سوءتغذیه شود. با گذشت زمان، این وضعیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند پوکی استخوان شود. افراد مبتلا به شرایط شدیدتر (مثلاً نارسایی برون ریز پانکراس (EPI)، پانکراتیت، برداشتن پانکراس با جراحی، فیبروز کیستیک) احتمالاً به درمان جایگزین آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ (ERT) نیاز خواهند داشت.

پزشک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند برای برخی بیماری های ناشی از عدم تولید و عملکرد آنزیم‌های گوارشی مانند عدم تحمل لاکتوز، مشکل در تجزیه کربوهیدرات‌های لوبیا مصرف مکمل‌های بدون نسخه را توصیه کند. اما بهتر است در صورت بروز هر گونه علائم بیماری های شایع گوارشی برای تشخیص مناسب و تجویز مکمل های آنزیم گوارشی حتما به پزشک مراجعه کنید.

مکمل آنزیم های گوارشی در مبتلایان به اوتیسم

بدون شک همه ما نیاز به رعایت یک رژیم غذایی متعادل داریم. با این حال رعایت این رژیم در مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم ممکن است (ASD) چالش برانگیز باشد. افراد مبتلا به ASD ممکن است نیازهای غذایی خاصی داشته باشند. گزارش ها حاکی از آن است که 9 تا 70 درصد از افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) مشکلات گوارشی را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. ناراحتی شکمی، گاز گرفتگی، مدفوع شل یا یبوست در بین این بیماران گزارش شده است که به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد ناشی از کمبود آنزیم‌های گوارشی باشد.

یک مطالعه بر روی 199 بزرگسال و کودک (سنین 33 ماه تا 28 سال) مبتلا به ASD فعالیت آنزیم های گوارشی، به ویژه لاکتاز، مالتاز و سوکراز را بررسی کرد. محققان به این نتیجه رسیده اند که احتمال کمبود لاکتاز در پسران زیر پنج سال مبتلا به ASD بیشتر از دختران مبتلا به ASD است.

توجه داشته باشید که آنزیم های گوارشی درمان اصلی بیماری اوتیسم نیستند. لطفاً قبل از استفاده از آنزیم‌های گوارشی برای کودکان اوتیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ حتما با پزشک خود مشورت کنید.

آنزیم های گوارشی برای عوارض ناشی از درمان سرطان

در حالی که برخی از بررسی نشان می‌دهند که آنزیم‌های گوارشی کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان کولورکتال را بهبود می‌بخشد یا در افراد مبتلا به مولتیپل میلوما طول عمر را افزایش می‌دهد، مطالعه دیگر نتایج متناقضی را گزارش کردند. تایید تاثیر و مزایای آنزیمهای گوارشی بر عوارض ناشی از درمان سرطان به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

حتی مبتلایان به سرطان و ام اس باید برای پیشگیری از تداخلات احتمالی، به ویژه در طول درمان سرطان، قبل از مصرف هر گونه مکمل یا داروهای بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنند.

بیماری سلیاک

تاثیر و مزایای مصرف آنزیم ها برای درمان بیماری سلیاک (یک بیماری خود ایمنی) مورد مطالعه قرار گرفته است. یک بررسی نشان داده است که مصرف برخی از آنزیم های تجزیه کننده گلوتن مانند سیستئین پروتئازها، پرولیل اندوپپتیدازها و سوبتیلیسین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند تا حدودی موثر باشد. با این حال، این بررسی نشان می‌دهد که برخی از آنزیم‌های تجزیه‌کننده گلوتن به طور بالقوه می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند. اما به طور کلی، آنزیم ها به تنهایی نباید برای مدیریت یا درمان بیماری سلیاک استفاده شوند.

هضم کربوهیدرات قابل تخمیر

برخی افراد در هضم کربوهیدرات های خاص موجود در لوبیا مشکل دارند. بررسی ها نشان داده اند که مصرف مکمل آلفا-گالاکتوزیداز علائم گوارشی (مثلاً ناراحتی شکمی، نفخ) را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

آنزیم های گوارشی و بیماری التهابی روده

بیماری التهابی روده (IBD) شامل کولیت اولسراتیو (بیماری روده) و بیماری کرون (التهاب در هر نقطه از دستگاه گوارش، حتی دهان) است. استفاده از آنزیمهای گوارشی به عنوان یک گزینه درمانی برای IBD پیشنهاد شده است، اگرچه شواهد در این زمینه نتایج یکسان و مشابهی را نشان نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. اما به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد که افراد مبتلا به IBD ممکن است لاکتاز کافی تولید نکنند که منجر به عدم تحمل لبنیات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

چند مطالعه موردی در انسان نشان داد که بروملین ممکن است به علائم در افراد مبتلا به کولیت کمک کند.

آنزیم های گوارشی نیز برای سندرم IBD-IBS مورد مطالعه قرار گرفته است. سندرم IBD-IBS یک بیماری التهابی روده (IBD) با علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مانند درد شکم و اسهال است.

در یک مطالعه، به افراد مبتلا به IBD-IBS (از جمله مبتلایان به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو) Asacol (یک داروی ضد التهابی) با Biointol (یک محصول ترکیبی با آنزیم های گوارشی، اینوزیتول و بتا گلوکان) به مدت چهار هفته داده شد.

گروه کنترل فقط آساکول را دریافت کردند. 24 پس از چهار هفته، کسانی که آساکول و بیواینتول دریافت کردند، گفتند که درد شکمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و نفخ کمتری داشتند. کسانی که فقط آساکول مصرف کردند، در فوریت مدفوع یا نیاز ناگهانی به اجابت مزاج اندکی بهبود پیدا کرده بود. در حالی که این اثرات امیدوارکننده هستند، تایید این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

آنزیم های گوارشی برای سوء جذب لاکتوز و عدم تحمل

مصرف مکمل آنزیم های گوارشی مانند لاکتاز ممکن است در افرادی که در هضم لبنیات مشکل دارند (مثلاً سوء جذب لاکتوز، عدم تحمل لاکتوز) موثر باشند. لاکتاز، لاکتوز را هضم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. لاکتوز قند اصلی شیر و سایر محصولات لبنی (مانند دوغ، شیر تغلیظ شده و تبخیر شده، ماست، بستنی، پنیر) است. مکمل های لاکتاز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند از بروز سوء هاضمه در افرادی که در هضم لاکتوز مشکل دارند پیشگیری کند. عدم تحمل لاکتوز ثانویه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در افراد مبتلا به IBD (کرون، کولیت اولسراتیو) و سایر بیماری ها مانند سلیاک ایجاد شود.

آنزیم های گوارشی برای آرتروز

محققان اثرات بروملین را بر درد استئوآرتریت (OA) مطالعه کرده اند. به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد که مصرف بروملین با کاهش التهاب عمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. مروری بر مطالعات روی مکمل‌های OA شواهدی را نشان داد که بروملین ممکن است درد OA را کاهش دهد.

بر اساس تحقیقات فعلی، چالش برانگیز است که بدانیم آنزیم‌های فردی تا چه حد می‌توانند علائم OA را بهبود بخشند، به‌ویژه هنگام استفاده از محصولات ترکیبی که حاوی چیزی بیش از آنزیم هستند. قبل از تایید این نتایج باید مطالعات بیشتر و جامع تری صورت بگیرند.

کمبود آنزیم گوارشی چه علائم و عوارضی دارد؟

اکثر آنزیم های گوارشی توسط پانکراس، روده کوچک و دهان (بزاق) ساخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. اینها آنزیم های گوارشی درون زا به بدن در تجزیه چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات های مواد غذایی کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. اما در اثر کمبود آنزیم های گوارشی این مواد به راحتی تجزیه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. این وضعیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به بروز سوء جذب در افراد شود. سوء جذب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به کمبودهای تغذیه ای و علائم ناراحت کننده زیادی شود، مانند:

• درد شکم
• نفخ
• اسهال
• گاز

چه چیزی باعث کمبود آنزیم گوارشی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟

از بیماری هایی که باعث نارسایی و یا کمبود آنزیم های گوارشی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، عبارتند از:

بیماری های ارثی: کمبود مادرزادی لاکتاز، فیبروز کیستیک، بیماری فابری (کمبود آلفا گالاکتوزیداز A)، سندرم شواچمن-الماس (یک اختلال ژنتیکی نادر)، کمبود ساکاراز-ایزومالتاز موارد بیماری های ارثی هستند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند منجر به کمبود آنزیم های گوارشی شوند.

بیماری های گوارشی: آسیب شکمی، اختلال مصرف الکل (باعث التهاب لوزالمعده یا پانکراتیت، و نارسایی پانکراس )، شرایطی که مجرای صفراوی را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد از جمله سنگ کیسه صفرا، دیابت (نوع I یا II) که باعث آسیب پانکراس، عفونت باکتریایی یا ویروسی، سرطان پانکراس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و پانکراتیت (التهاب پانکراس) از علل احتمالی کمبود آنزیم های گوارشی محسوب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.

روش‌های پزشکی خاص: کمبود آنزیم های گوارشی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ناشی از کلانژیوپانکراتوگرافی آندوسکوپی رتروگراد (ERCP)، برداشتن پانکراس (پانکراتکتومی)، برداشتن جزئی روده کوچک (مثلاً جراحی چاقی)، یا برداشتن جزئی پانکراس، روده کوچک و یا معده (مثلاً در پانکراتیکودئودنکتومی) باشند.

سایر شرایطی که ممکن است باعث تولید یا استفاده ناکارآمد از آنزیم های گوارشی شود عبارتند از:

• عدم تحمل لاکتوز به دلیل افزایش سن
• سیستم گوارشی زودرس در نوزادان
• بیماری التهابی روده (کرون، کولیت اولسراتیو)
• سندرم روده تحریک پذیر (با عدم تحملFODMAP )
• آسیب، یا بیماری هایی که مانند سلیاک روی روده تاثیر بگذارد.

عوارض مکمل های آنزیم گوارشی چیست؟

بیشتر مکمل های آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ گوارشی در دوزهای توصیه شده توسط سازنده بی خطر هستند. عوارض جانبی به طور کلی خفیف است. با این حال، خطر عوارض جانبی شدید وجود دارد. رایج ترین عوارض مکمل های خوراکی آنزیم گوارشی عمدتاً ناراحتی های گوارشی است مانند:

• اسهال
• مدفوع شل
• حالت تهوع
• دل درد
• استفراغ
• واکنش های آلرژیک

از عوارض جانبی، هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که پوست بیمار را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، شامل قرمزی و تورم هستند.

عوارض جانبی شدید

عوارض جانبی شدید آنزیم های گوارشی نادر است. از طرفی هم مصرف هر مکمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند اثرات متفاوتی داشته باشد. خطر واکنش آلرژیک برای همه مکمل‌های آنزیم گوارشی وجود دارد، به‌ویژه اگر سابقه حساسیت شناخته‌شده‌ای به آنها یا محصولاتی که از آنها گرفته شده‌اند (به عنوان مثال، حساسیت به پاپایا یا آناناس) داشته باشید. برخی از این عوارض، عبارتند از:

• تحریک شدید ناشی از لاتکس پاپائین
• آنافیلاکسی ناشی از کیموتریپسین که به ندرت رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.
• درد و سوزش هنگام استفاده از آنزیم تریپسین بر روی پوست
• سوراخ شدن مری در اثر مصرف بیش از حد پاپائین که به ندرت رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

موارد احتیاط در هنگام مصرف مکمل های آنزیم گوارشی

برخی از محصولات آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ گوارشی از حیوانات (مثلاً گاو، خوک) مشتق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. برای همین بهتر است حتما از ترکیبات مکمل های خود آکاه باشید. به خصوص اگر از رژیم غذایی خاصی مانند رژیم گیاهی پیروی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید.

در صورت حساسیت به مواد تشکیل دهنده (مثلاً مواد تشکیل دهنده لاتکس میوه) از مصرف مکمل ها جدا خودداری کنید. از داروساز ترکیبات مکمل ها را حتما بپرسید یا برچسب محصول را برای لیست کاملی از مواد تشکیل دهنده بررسی کنید.

اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید یا پلاکت پایین دارید، استفاده از بروملین ممکن است خطر خونریزی شما را افزایش دهد. پس در مصرف آن احتیاط کنید. در صورت بارداری یا شیردهی، قبل از مصرف آنزیم های گوارشی با یک پزشک مشورت کنید.

چه مقدار آنزیم گوارشی باید مصرف کنم؟

همیشه قبل از مصرف مکمل با یک پزشک برای تعیین دوز مشخص مکمل آنزیم های گوارشی مشورت کنید. دوز مکمل های آنزیم گوارشی برای هر آنزیم و شرایط مصرف مختلف، متفاوت است. اما برخی از دوز احتمالی برای مصرف مکمل های آنزیم گوارشی، عبارتند از:

• تریپسین: تا 50 میلی گرم؛ همراه با بروملین
• پاپائین: حداکثر 1500 میلی گرم در روز از طریق خوراکی
• بروملین: حداکثر 400 میلی گرم در روز از طریق خوراکی
• کیموتریپسین: تا 100000 واحد USP چهار بار در روز از طریق خوراکی

آنزیمهای گوارشی معمولاً قبل از غذا مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. به عنوان یک قانون کلی، هرگز بیش از دوز توصیه شده مصرف نکنید. دستورالعمل های روی برچسب محصول را دنبال کنید. در صورت خرید در فروشگاه به دنبال مکمل هایی باشید که توسط شخص ثالث تایید شده است.

مکمل آنزیم گوارشی با چه داروهایی تداخل دارد؟

مکمل های آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوارشی ممکن است با داروهای رقیق کننده خون تداخل داشته و منجر به بروز برخی عوارض شوند، از جمله:

• آسپرین
• هپارین
• جانتوون (وارفارین)

آنزیم های گوارشی، به ویژه بروملین، ممکن است با سایر مکمل ها با اثرات رقیق کننده خون تداخل داشته باشند. این موارد عبارتند از:

• زنجبیل
• جینکو بیلوبا
• جینسینگ
• روغن ماهی
• ویتامین E
• سیر (مقدار زیاد)

حتی مصرف بروملین ممکن است بر جذب و استفاده برخی داروهایی تاثیر بگذارد، از جمله:

• آنتی بیوتیک ها (مانند آموکسی سیلین، تتراسایکلین)
• داروهای شیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌درمانی (مثلاً 5-فلوئورواوراسیل، وین کریستین)
• داروهای فشار خون یا مهارکننده‌های ACE (مانند کاپوتن (کاپتوپریل)، زستریل (لیزینوپریل)

همچنین مصرف پاپائین ممکن است بر نحوه جذب آمیودارون، لووتیروکسین، داروهای ضد دیابت و وارفارین توسط بدن تأثیر بگذارد.

منابع غذایی آنزیم های گوارشی

آنزیم های گوارشی معمولاً به طور طبیعی در بدن یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. آنها همچنین به عنوان مکمل فروخته و در غذاهایی مانند آناناس و پاپایا یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. آناناس حاوی بروملین و پاپایا حاوی پاپائین است.

پاپایین یک آنزیم پروتئولیتیک است که در پاپایا یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد در تسکین علائم گوارشی موثر است. با این حال، خوردن پاپایا فوایدی مشابه مصرف پاپائین به عنوان مکمل خوراکی دارد.

آنزیم گوارشی بروملین را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان در هسته و ساقه آناناس یافت. در حالی که آنزیم های گوارشی در این گیاهان وجود دارد، مشخص نیست که آیا با خوردن میوه این گیاهان، آنزیم های گوارشی اضافی دریافت خواهید کرد یا خیر.

برخی از محصولات غذایی نیز حاوی آنزیم هستند، مانند شیر لاکتاید که حاوی لاکتاز است.

آنزیم های گوارشی در مقابل پروبیوتیک ها

گاهی اوقات افراد آنزیم ها و پروبیوتیک ها را با هم اشتباه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند. هر دو بر هضم شما تأثیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارند، اما به روش های بسیار متفاوت. پروبیوتیک ها موجودات زنده ای هستند که باکتری های خوب روده شما را تشکیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. آنها به سالم نگه داشتن دستگاه گوارش شما کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، بنابراین از کار آنزیم های گوارشی حمایت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

برخلاف آنزیم ها، پروبیوتیک ها توانایی تجزیه یا هضم اجزای غذا را ندارند. بدون باکتری های خوب روده، ممکن است علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مشابه علائم کمبود آنزیم، مانند نفخ یا گاز، به دلیل رشد بیش از حد غیر طبیعی باکتری ها یا عدم تعادل در روده خود را تجربه کنید.

آیا منابع خارجی آنزیم های گوارشی وجود دارد؟

افراد مبتلا به نارسایی آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اغلب نیاز به مصرف آنزیمهای گوارشی تجویزی دارند. این مکمل ها به بدن در تجزیه غذا و جذب بهتر مواد مغذی کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. رایج ترین و تنها درمان جایگزینی آنزیم تایید شده توسط FDA، درمان جایگزینی آنزیم پانکراس (PERT) است. PERT شامل آمیلاز، لیپاز و پروتئاز است. به تجزیه کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

آنزیم های گوارشی بدون نسخه

بسیاری از افراد برای مشکلاتی مانند رفلاکس اسید، گاز، نفخ و اسهال از مکمل های آنزیم گوارشی بدون نسخه استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. اینها ممکن است حاوی آمیلاز، لیپاز و پروتئاز باشند.

برخی از آنها حاوی لاکتاز و آلفا گالاکتوزیداز هستند (آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که بدن نمی‌سازد، حتی در افراد سالم بدون کمبود آنزیم). آلفا گالاکتوزیداز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به تجزیه نوعی فیبر غیرقابل جذب به نام galactooligosaccharides (GOS) کمک کند که بیشتر در لوبیا، سبزیجات ریشه و برخی از محصولات لبنی یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. GOS می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث ایجاد گاز و نفخ در برخی افراد شود.

مکمل های آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ گوارشی بدون نسخه توسط FDA تنظیم نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. بنابراین دوز، مواد تشکیل دهنده و غلظت آنزیم تضمینی نیست و عوارض جانبی آنها ناشناخته است. برخی از مکمل‌ها ادعاهایی دارند، مانند آنزیم‌هایی که باعث کاهش وزن می‌شوند که شواهد علمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ آنها را تأیید نمی‌کنند.

به طور کلی، یک فرد سالم واقعاً نیازی به مصرف مکمل های آنزیم گوارشی ندارد. بهترین آنزیم‌های گوارشی آنزیم‌هایی هستند که بدن ما به‌طور طبیعی آنها را می‌سازد، و زمانی که یک رژیم غذایی کامل می‌خورید، آنها بهترین عملکرد را دارند.

سوالات متداول

چگونه بفهمم که کمبود آنزیم گوارشی دارم؟ پزشک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بر اساس علائم گوارشی، کمبود آنزیم گوارشی را در شما تشخیص ‌دهد و گزینه های درمانی احتمالی را پیشنهاد دهد.

عوارض مصرف بیش از حد مکمل آنزیم گوارشی چیست؟ هیچ دوز مشخص و استانداردی برای مکمل های آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوارشی بدون نسخه وجود ندارد. پس در هنگام مصرف آنها دستورالعمل های روی بسته مکمل خود را دنبال کنید و برای راهنمایی بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. در یک مورد نادر، مقدار بیش از حد مکمل آنزیم گوارشی منجر به سوراخ شدن مری شده است.

نحوه نگهداری آنزیم های گوارشی چگونه است؟ آنزیم‌های گوارشی را در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. دستورالعمل های سازنده را در مورد بسته بندی آنزیم گوارشی خود دنبال کنید.

درمان جایگزین آنزیم تجویزی چیست؟ برای افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند فیبروز کیستیک، پانکراتیت و سرطان پانکراس، درمان جایگزین آنزیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تجویز می‌شود که معمولاً به شکل درمان جایگزینی آنزیم پانکراس (PERT) است. محصولات تجویزی PERT شامل Creon، Pancreaze، Ultresa، Viokace و Zenpep هستند. نسخه PERT با محصولات بدون نسخه متفاوت است.

آیا باید آنزیم‌های گوارشی را قبل یا بعد از غذا مصرف کنید؟ در حالی که آنزیم های گوارشی معمولاً قبل از غذا مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، توصیه های سازنده را بخوانید. اگر سوالی دارید از یک متخصص پزشکی بپرسید.

آیا لاکتاید آنزیم گوارشی است؟ لاکتاید یک محصول بدون نسخه است که حاوی آنزیم گوارشی لاکتاز است. لاکتاز لاکتوز (یک قند) را در محصولات لبنی تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. به افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

سخن آخر

آنزیم‌های گوارشی برای چندین بیماری مانند IBS، IBD، اوتیسم و موارد دیگر مورد مطالعه قرار گرفته اند. شواهد در مورد مفید بودن یا نبودن آنها برای برخی از این شرایط مختلط است. آنزیم های گوارشی برای مسائلی مانند عدم تحمل لاکتوز و کمک به هضم سایر کربوهیدرات ها به راحتی در دسترس هستند.

برخی از آنزیم های گوارشی ممکن است عوارض جانبی خفیفی داشته باشند. از آنجایی که علائم گوارشی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با شرایط جدی تری نیز مرتبط باشد، حتما علائم و نگرانی های خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.

آنزیم‌های گوارشی به طور گسترده به صورت آنلاین و در فروشگاه ها در دسترس هستند. آنها معمولا به شکل کپسول هستند. آنها ممکن است مقادیر متفاوتی از آنزیم ها داشته باشند و گاهی حاوی مواد دیگری مانند پری بیوتیک ها یا پروبیوتیک ها باشند. قبل از استفاده از آنزیم های گوارشی، به خصوص اگر در هضم مشکل دارید، با پزشک خود مشورت کنید.