خانه » دارو » عوارض مصرف تتراسایکلین

بدون نظر

عوارض مصرف تتراسایکلین

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

تتراسایکلین برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها از جمله پنومونی و سایر عفونت های دستگاه تنفسی، عفونت های خاص پوست، چشم، سیستم لنفاوی، روده، دستگاه تناسلی و ادراری؛ و برخی عفونت های دیگر که توسط کنه ها، شپش ها، کنه و حیوانات آلوده منتقل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، کاربرد دارد. همچنین همراه با سایر داروها برای درمان آکنه هم استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک است که با عفونت ناشی از باکتری مبارزه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و در درمان عفونت هایی که ممکن است از تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا غذای آلوده به آن مبتلا شوید استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

در برخی موارد، تتراسایکلین زمانی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری برای درمان عفونت های جدی مانند سیاه زخم، لیستریا، کلستریدیوم، اکتینومیسس و غیره قابل استفاده نباشد. همچنین ممکن است این دارو برای بیمارانی که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند با پنی سیلین برای درمان انواع خاصی از مسمومیت های غذایی و سیاه زخم تجویز شود. تتراسایکلین در دسته ای از داروها به نام آنتی بیوتیک های تتراسایکلین قرار دارد و با جلوگیری از رشد و گسترش باکتری ها عمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. حتی استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در مواقعی که نیازی به آن‌ها نیست، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خطر ابتلا به عفونتی را که بعداً در مقابل درمان آنتی‌بیوتیکی مقاومت می‌کند، افزایش ‌دهد.

تتراسایکلین را چگونه باید استفاده کرد؟

این آنتی بیوتیک به صورت کپسول خوراکی و معمولاً دو یا چهار بار در روز مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. تتراسایکلین باید با معده خالی، حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا یا میان وعده مصرف شود. با مصرف هر دوز قرص یک لیوان کامل آب بنوشید. تتراسایکلین را با غذا به خصوص لبنیات مانند شیر، ماست، پنیر و بستنی مصرف نکنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید توضیح دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف کمتر یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است، خودداری کنید.

قبل از مصرف تتراسایکلین، اگر به تتراسایکلین، مینوسیکلین، داکسی سایکلین، دمکلوسایکلین، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد تشکیل دهنده کپسول تتراسایکلین حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید یا قصد دارید استفاده کنید. اگر از داروهایی مانند داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) مانند وارفارین (کومادین، جانتوون) و پنی سیلین استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

توصیه دارویی تتراسیکلین

توجه داشته باشید که آنتی اسیدهای حاوی منیزیم، آلومینیوم، کلسیم یا بی کربنات سدیم، مکمل های کلسیم، محصولات روی، فرآورده های آهن، و ملین های حاوی منیزیم با تتراسایکلین تداخل دارند و باعث کاهش اثربخشی آن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.

تتراسایکلین را 2 ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از آنتی اسیدها، مکمل های کلسیم، محصولات روی و ملین های حاوی منیزیم مصرف کنید.
دارو تتراسایکلین را 2 ساعت قبل یا 4 ساعت بعد از فرآورده های آهن و محصولات ویتامینی حاوی آهن مصرف کنید.
تتراسایکلین را 2 ساعت قبل یا بعد از محصولات حاوی روی مصرف کنید.

اگر سابقه ابتلا به لوپوس (شرایطی که در آن سیستم ایمنی بدن به بسیاری از بافت‌ها و اندام‌ها از جمله پوست، مفاصل، خون و کلیه‌ها حمله می‌کند) یا بیماری کلیوی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

برای اینکه مطمئن شوید تتراسایکلین برای شما بی خطر است، اگر موارد زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:

بیماری کبد
بیماری کلیوی

اگر از تتراسایکلین برای درمان سوزاک استفاده می‌کنید، ممکن است پزشک وضعیت شما را بررسی کند تا مطمئن شود که سیفلیس، یکی دیگر از بیماری‌های مقاربتی، ندارید.

هشدارها در هنگام مصرف تتراسایکلین

هنگام مصرف این دارو دقت داشته باشید که:

کودکان کمتر از 8 سال نباید این دارو را مصرف کنند.
استفاده از تتراسایکلین در دوران بارداری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به جنین آسیب برساند یا باعث تغییر رنگ دائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دندان در مراحل بعدی زندگی کودک شود.
هر تتراسایکلین استفاده نشده را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شد یا دیگر به آن نیازی ندارید دور بیندازید. این دارو را پس از گذشت تاریخ انقضای روی برچسب مصرف نکنید. تتراسایکلین تاریخ مصرف گذشته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث ایجاد سندرم خطرناکی شود که منجر به آسیب به کلیه ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
تتراسایکلین وارد شیر مادر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و ممکن است بر رشد استخوان و دندان در نوزاد شیرده تأثیر بگذارد. اگر به نوزادی شیر می‌دهید، این دارو را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش مصنوعی (لامپ های خورشیدی یا تخت برنزه) خودداری کنید. تتراسایکلین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند و ممکن است باعث آفتاب سوختگی شود. از کرم ضد آفتاب (حداقل SPF 15) استفاده کنید و اگر مجبورید در معرض نور خورشید باشید، لباس محافظ و مناسب بپوشید.

مصرف در بارداری

استفاده از این دارو در دوران بارداری ممکن است بر رشد دندان و استخوان در جنین تأثیر بگذارد. مصرف تتراسایکلین در نیمه آخر بارداری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث تغییر رنگ دائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دندان در مراحل بعدی زندگی کودک شود. اگر باردار هستید یا در حین استفاده از این دارو باردار شده اید به پزشک خود اطلاع دهید. حتی تتراسایکلین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند اثربخشی قرص های ضد بارداری را کاهش دهد. از پزشک خود در مورد استفاده از کنترل بارداری غیر هورمونی (کاندوم، دیافراگم همراه با اسپرم کش) برای جلوگیری از بارداری سوال کنید.

تتراسایکلین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است بر رشد استخوان و دندان در یک نوزاد شیرخوار تأثیر بگذارد. هنگام مصرف دارو از شیردهی خودداری کنید.

تتراسایکلین به مقدار کم در شیر انسان دفع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. خطرات احتمالی لکه شدن دندان و ممانعت از رشد استخوان وجود دارد، اگرچه بعید است. در یک مطالعه، سطح تتراسایکلین در نوزادان شیرده غیرقابل تشخیص بود. آکادمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اطفال آمریکا تتراسایکلین را با شیردهی سازگار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داند. با این حال، سازنده توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که به دلیل خطر عوارض جانبی جدی بالقوه در نوزادان شیرده، باید با در نظر گرفتن اهمیت دارو برای مادر، تصمیم به ادامه شیردهی یا قطع دارو گرفته شود.

اگر یک نوبت را فراموش کردم چه باید بکنم؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دو دوز را هرگز با هم مصرف نکنید.

عوارض مصرف تتراسایکلین چیست؟

تتراسایکلین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود، به پزشک خود اطلاع دهید:

اسهال
استفراغ
حالت تهوع
التهاب و ورم زبان
زبان سیاه یا مودار
گلودرد یا تحریک شده
خارش رکتوم یا واژن

حتی برخی از عوارض ناشی از آن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند جدی باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

سردرد
بثورات پوستی
درد قفسه سینه
مشکل در تنفس یا بلع
سفتی یا تورم مفاصل
خونریزی یا کبودی غیر معمول
تاری دید یا از دست دادن بینایی
تورم صورت، گلو، زبان، لب ها و چشم ها
بازگشت تب، گلودرد، لرز یا سایر علائم عفونت
مدفوع آبکی یا خونی، گرفتگی معده یا تب در طول درمان یا تا دو ماه یا بیشتر پس از قطع درمان

علاوه بر همه این ها مصرف تتراسایکلین ممکن است عوارض دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

قبل از انجام هر گونه آزمایش آزمایشگاهی، به پزشک و پرسنل آزمایشگاه بگویید که تتراسایکلین مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید.

سایر عوارض جانبی

همه تتراسایکلین های خوراکی باعث تهوع، استفراغ و اسهال می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند و حتی ممکن است باعث اسهال ناشی از C. difficile (کولیت شبه غشایی) و سوپر عفونت های کاندیدیایی شوند. اگر تتراسایکلین ها با آب بلعیده نشوند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث فرسایش مری شوند.

اثرات استخوانی و دندانی شامل رنگ آمیزی دندان ها، هیپوپلازی مینای دندان و رشد غیرطبیعی استخوان در کودکان کمتر از 8 سال و در جنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد. در نوزادان، تتراسایکلین ها ممکن است باعث افزایش فشار خون داخل جمجمه ایدیوپاتیک و برآمدگی فونتانل شوند.

سطوح بیش از حد خون به دلیل استفاده از دوزهای بالا یا نارسایی کلیوی ممکن است منجر به دژنراسیون حاد چربی کبد، به ویژه در دوران بارداری شود.

تتراسایکلین ها (به جز داکسی سایکلین ) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند آزوتمی، هیپرفسفاتمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و اسیدوز متابولیک را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی تشدید کنند. اگرچه داکسی سایکلین دارای بسیاری از خواص متابولیکی گروه تتراسایکلین است، اما معمولاً به دلیل راه دفع خارج کلیوی، سطح خون سمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایجاد نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

قرص‌های تتراسایکلین تاریخ مصرف گذشته می‌توانند فاسد شده و در صورت مصرف، باعث سندرم فانکونی شوند. باید به بیماران آموزش داده شود که پس از انقضا داروها را دور بریزند.

داکسی سایکلین، اراواسیکلین و اوماداسایکلین عمدتاً از طریق دستگاه روده دفع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند و در نارسایی کلیوی نیازی به کاهش دوز ندارند، در حالی که تتراسایکلین و مینوسیکلین در بیماران با کاهش عملکرد کلیه نیاز به تنظیم دوز دارند.