پیروفوبیا به ترس از آتش اشاره دارد. کلمه “pyrophobia” از یونانی “pyro” به معنای آتش و “phobos” به معنای ترس گرفته شده است. فوبیا به عنوان یک نوع اختلال اضطراب طبقه بندی میشوند. آنها با ترس غیر منطقی که با تهدید واقعی تناسب ندارد مشخص میشوند.
آتش میتواند خطرناک باشد، بنابراین درجاتی از ترس و احتیاط کاملا منطقی است. فقط به این دلیل که میترسید خانه تان آتش بگیرد، به این معنی نیست که مبتلا به پیروفوبیا هستید. با این حال، فرد مبتلا به پیروفوبیا حتی قادر به تحمل آتشهای کوچک و کنترلشده نیست و اغلب علائم فیزیکی مانند سرگیجه را هنگام مواجهه با آتش بروز میدهد.
علائم پیروفوبیا
DSM-5 پیروفوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان مشخص نمیشناسد. با این حال، فوبیهای خاصی را فهرست میکند که در چهار دسته خلاصه میشوند: حیوانات (مانند عنکبوت یا سگ)، محیط طبیعی (مانند آب یا رعد)، آسیب ناشی از تزریق خون، و سایر اشیا یا موقعیتها. دو نوع دیگر از فوبیاهای ذکر شده در DSM-5 شامل فوبیای اجتماعی که امروزه اختلال اضطراب اجتماعی نامیده میشود و آگورافوبیا می شوند.
DSM-5 معیارهایی را برای تشخیص فوبیای خاص فهرست میکند. برای تشخیص ترس شما از آتش باید ویژگی های زیر را داشته باشد:
- به طور معمول ترس از آتش غیرمنطقی، مداوم و با عملکرد عادی روزانه تداخل دارد.
- در نتیجه ترس، یک فرد مبتلا به پیروفوبیا ممکن است به طور کلی از آتش دوری کند.
- آنها همچنین ممکن است یک ترس مداوم و بیش از حد یا ترس از مواجهه با آن را داشته باشند.
فردی که مبتلا به پیروفوبیا است، در صورت تماس نزدیک با آتش ممکن است احساس سرگیجه یا تهوع کند. فردی که دچار پیروفوبیا شدید است هنگامیکه در اطراف یک آتش سوزی قرار می گیرد، ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
- نیاز به فرار
- تنگی نفس
- خشکی دهان
- احساس ضعف
- تنش عضلانی
- حالت تهوع
- ضربان قلب
- لرزش
- دست های سرد و عرق کرده
فردی که فوبیای خاصی مانند پیروفوبیا دارد، اگر واکنش او شدیدتر باشد، ممکن است دچار حمله پانیک شود.
تشخیص پیروفوبیا
معیارهای DSM-5 برای تشخیص فوبیای خاص شامل موارد زیر است:
- شی یا موقعیتی که باعث ترس یا اضطراب شدید، در این مورد آتش میشود.
- همیشه باعث میشود فرد این ترس یا اضطراب را احساس کند.
اجتناب فعال از آتش در نتیجه:
- ترس یا اضطرابی که با خطری که ایجاد میکند همخوانی ندارد.
- ترس، اضطراب یا اجتناب که شش ماه یا بیشتر طول بکشد.
- تداخل در زندگی روزمره، باعث ناراحتی قابل توجهی میشود.
- ترس بیمار ناشی از بیماری های زمینه ای دیگری نیست.
چرا برخی ها از آتش می ترسند؟
دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث فوبیا میشود. با این حال، عواملی وجود دارد که ممکن است فردی را بیشتر از دیگران در معرض خطر قرار دهد. مثلا:
عوامل ژنتیکی: ممکن است ارتباط ژنتیکی با افرادی که فوبیا دارند وجود داشته باشد. بررسی ها نشان میدهد که عوامل ژنتیکی در خطر ابتلا به یک فوبی خاص نقش دارند.
عوامل محیطی: یک تجربه منفی یا آسیب زا از آتش سوزی، مانند فرار از آتش سوزی در خانه یا قرار گرفتن در یک رویداد خطرناک دیگر که شامل آتش است، ممکن است باعث ایجاد هراسی در فرد شود.
در بسیاری از موارد، ژنها و محیط هر دو ممکن است در این امر نقش داشته باشند. داشتن ترکیبات ژنی خاص ممکن است فرد را در معرض خطر بالاتری برای شرایط اضطرابی مانند فوبیا قرار دهد، در حالی که قرار گرفتن در معرض محیطی یا تجربه آسیب زا ممکن است در شروع این بیماری نقش داشته باشد.
عوارض ترس از آتش چیست؟
پیروفوبیا میتواند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره شما داشته باشد. فرد مبتلا به پیروفوبیا ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- ممکن است نتوانید شمع یا آتش کمپ را تحمل کنید.
- حتی احتمال دارد از رستوران هایی با اجاق های باز اجتناب کنید.
- بوی دود یا بوی سوزش میتواند باعث اضطراب شدید یا حتی حمله پانیک شود.
- ممکن است دائماً اجاق گاز، دیگ بخار و عناصر گرمایشی خانه خود را چک کنید.
چنین علائمی میتواند تأثیر محدود کننده ای بر زندگی شما داشته باشد و عملکرد معمولی را در زندگی روزمره دشوار کند. مانند تمام فوبیاها، اگر ترس از آتش شروع به محدود کردن فعالیت های شما کرد، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید.
چگونه ترس از آتش را درمان کنیم؟
چند گزینه درمانی برای افرادی که با فوبیای خاصی سروکار دارند وجود دارد. برنامه درمانی خاص هر فرد ممکن است بسته به نیاز و شدت علائم او متفاوت باشد.
دارو درمانی
یک ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی ممکن است نشان دهد که دارو میتواند در مدیریت پیروفوبیا شما مفید باشد. داروهای خاصی وجود دارند که برای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی تجویز میشوند. آنها عبارتند از:
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): SSRIها نوعی از داروهای ضد افسردگی هستند که میتوانند برای درمان اضطراب مفید باشند. آنها با مهار بازجذب ناقل عصبی سروتونین، یک پیام رسان شیمیایی که در خلق و خوی نقش دارد، کار میکنند.
- بنزودیازپین ها: این داروها اثر آرام بخشی دارند و به سرعت عمل میکنند، که آنها را برای درمان دوره های حاد اضطراب یا هراس موثر میکند. آنها با تأثیر بر گیرنده های GABA در مغز به منظور القای احساس آرامش عمل میکنند. با این حال، خطر وابستگی و اعتیاد را به همراه دارند.
زمانی که داروها همراه با نوعی روان درمانی مورد استفاده قرار گیرند، ممکن است مؤثرتر باشند.
روان درمانی
افراد مبتلا به پیروفوبیا شدید ممکن است نیاز به کمک گرفتن از یک روان درمانگر داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که درمان شناختی رفتاری (CBT) و مواجهه درمانی در درمان فوبیای خاص مفید هستند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
CBT شکلی از روان درمانی یا گفتار درمانی است که سعی میکند افکار یک فرد را دوباره چارچوب بندی کند. افراد یاد میگیرند الگوهای افکار منفی را که به اضطراب کمک میکند شناسایی کنند و یاد میگیرند که این افکار را با افکار مفیدتر جایگزین کنند.
درمان شناختی رفتاری اغلب همراه با مواجهه درمانی استفاده می شود. این شامل کار با درمانگر شما برای یادگیری استراتژی هایی است که به شما در مدیریت ترس و اضطراب کمک می کند. ترسها و احساسات خود را با درمانگر خود در میان میگذارید، که از نزدیک با شما همکاری خواهد کرد تا به شما کمک کند تا بفهمید این الگوهای فکری چگونه در علائم اضطراب شما نقش دارند. سپس، شما و درمانگرتان با هم برای تغییر این الگوهای فکری به منظور کاهش یا از بین بردن علائم خود کار خواهید کرد.
در طول درمان، درمانگر شما این ایده را تقویت خواهد کرد که موضوع ترس شما خطری برای شما ندارد. همچنین ممکن است راهبردهایی را بیاموزید تا هنگام مواجهه با آتش آرام بمانید. به عنوان مثال می توان به تکنیک های آرام سازی و کنترل تنفس اشاره کرد.
مواجهه درمانی
مواجهه درمانی برای پیروفوبیا فرآیندی است که فرد را به تدریج در معرض آتش قرار میدهد تا ترس او فروکش کند. این میتواند شامل یک کبریت یا شمع روشن باشد. مواجهه درمانی به کمک فناوری نیز میتواند مفید باشد و ممکن است بهتر از مواجهه حضوری تحمل شود.
مواجهه درمانی به افراد کمک می کند تا با ترس های خود مقابله کنند. از قرار گرفتن تدریجی و مکرر با چیزی که از آن می ترسید استفاده می کند تا به شما کمک کند تا احساسات، اضطراب یا هراس خود را مدیریت کنید.
اگر پیروفوبیا دارید، پیشرفت مواجهه درمانی ممکن است چیزی شبیه به موارد زیر باشد:
- فکر کردن یا صحبت کردن در مورد آتش
- مشاهده تصاویر یا فیلم های آتش سوزی
- نزدیک شدن به آتش یا ایستادن در کنار آن
مقابله با پیروفوبیا
علاوه بر جستجوی درمان حرفهای برای بیماری خود، استراتژیهای خودیاری نیز وجود دارد که میتواند هنگام مقابله با یک فوبی خاص مانند پیروفوبیا مفید باشد.
تکنیک های تمدد اعصاب: مانند مدیتیشن، تنفس عمیق، تجسم، یوگا و آرام سازی پیشرونده عضلانی میتوانند برای القای احساس آرامش و مبارزه با اضطراب مفید باشند.
حمایت اجتماعی: صحبت با دوستان یا خانواده در مورد تجربیات خود نیز میتواند مفید باشد. همچنین ممکن است برای شما مفید باشد که به یک گروه حمایت از اضطراب بپیوندید تا از افرادی که تجربیات شما را به اشتراک میگذارند راهنمایی و تشویق کنید.
با ترسهای خود روبرو شوید: اجتناب از منبع ترسهایتان میتواند احساس اضطراب را در طول زمان بدتر کند. به جای اینکه از سر راه خود خارج شوید، به دنبال راه هایی باشید که به آرامی و ایمن خود را در معرض چیزهایی قرار دهید که از آنها میترسید.
عوامل حواس پرتی را تشخیص دهید: اگر متوجه شدید که علائم اضطراب یا وحشت را در پاسخ به آتش نشان میدهید، به دنبال راه هایی برای پرت کردن حواس خود باشید. حواس پرتی سریع میتواند شامل خواندن کتاب، تماشای تلویزیون یا تماس با یک دوست باشد.
مراقب خود باشید: راهبردهای خودمراقبتی مانند خوردن یک رژیم غذایی مناسب، خواب کافی و انجام تمرینات بدنی منظم میتواند مدیریت اضطراب را آسانتر کند.
سخن آخر
یروفوبیا یک فوبی خاص است که با ترس از آتش مشخص می شود. افراد مبتلا به فوبیای خاص، نسبت به چیزهایی که خطر کمی یا واقعی ندارند، اضطراب شدید و غیرمنطقی دارند.
در حالی که برخی از افراد ممکن است پیروفوبیا خود را به سادگی ناخوشایند بدانند، افراد دیگر ممکن است ترس یا وحشتی را تجربه کنند که بر عملکرد روزانه آنها تأثیر می گذارد.
پیروفوبیا را می توان به طور موثر از طریق مواجهه درمانی و همچنین درمان شناختی رفتاری درمان کرد. اگر دچار پیروفوبیا شدید، در مورد گزینه های درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.
زندگی با هر فوبیایی میتواند زندگی شما را مختل کند، اما مطمئن باشید که با درمان مناسب، میتوانید علائم پیروفوبیا خود را مدیریت کنید. اگر علائمیرا تجربه میکنید که شما را از فعالیتهای عادی روزانهتان مانند غذا خوردن، خوابیدن یا کار کردن بازمیدارد، مهم است که در اسرع وقت برای تسکین با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید.
آخرین دیدگاهها