حرف زدن زیاد نشانه چیست؟ گاهی جریان بیپایان کلمات بدون آنکه متوجه باشیم، جای تفکر و سکوت را میگیرد. حرف زدن بیش از حد رفتاری است که میتواند از اضطراب درونی، نیاز به تأیید، هیجان کنترلنشده یا حتی ضعف در مهارتهای ارتباطی سرچشمه بگیرد. تداوم این وضعیت به مرور کیفیت ارتباطات اجتماعی و شغلی را کاهش میدهد و احساس نارضایتی در فرد و اطرافیان ایجاد میکند.
برای بازگرداندن تعادل به گفتگوها، شناخت ریشه این رفتار اقدامی ضروری است. با همراهی یک متخصص میتوان الگوهای گفتاری را اصلاح کرده و مهارت شنیدن و ارتباط سالم را تقویت کرد. وبسایت ما در پزشکت با ارائه مشاوره حرفهای در این زمینه، مسیر مدیریت و درمان پرحرفی را هموار میکند و به شما کمک خواهد کرد تا کیفیت ارتباطات خود را ارتقا دهید.
شایع ترین علل حرف زدن بیش از حد
آیا پرحرفی بیماری روانی است؟ اغلب شخصی که بیش از حد صحبت می کند، ممکن است نداند که دارد این کار را انجام می دهد. صحبت کردن بیش از حد می تواند ناشی از شرایط بهداشت روانی زیر باشد:
- اختلال دوقطبی: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است زمانی که مغزشان در حالت شیدایی است، بیش از حد با فشار یا گفتار سریع صحبت کنند.
- اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی یک اختلال روانپزشکی است که بر مغز تأثیر میگذارد و اغلب بر نحوه صحبت کردن فرد تأثیر میگذارد و باعث گفتار تحت فشار (سریع و فوری) و گفتار نامنظم (دشوار در پیگیری) میشود.
- اختلالات شخصیت: افراد مبتلا به اختلالات شخصیت، به ویژه اختلال شخصیت خودشیفته، ممکن است که بیش از حد صحبت کنند.
- اختلالات اضطرابی: اضطراب می تواند علت زیاد حرف زدن زنان باشد. در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند، برخی ممکن است به طور ناخواسته در موقعیت های اجتماعی به دلیل عصبی بودن و اضطراب بیش از حد صحبت کنند.
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD): افراد مبتلا به ADHD ممکن است که بیش از حد و مرتباً صحبت کنند.
انواع حرف زدن بیش از حد
ارزیابی گفتار یک فرد، بخشی از یک آزمون وضعیت روانی و نوعی ارزیابی است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشت روان اغلب در طول قرار ملاقات انجام می دهند. کیفیت گفتار یک فرد اغلب می تواند نشانه هایی از وضعیت روانی آنها باشد. موارد زیر دستههایی از حرف زدن بیش از حد هستند.
به منظور ارتباط با یک روانشناس میتوانید از طریق خدمات مشاوره پزشکی از خانه ارائه شده در پزشکت اقدام کنید.
1. گفتار تحت فشار
گفتار تحت فشار، گفتار سریع و فوری است تا حدی که ممکن است برای دیگران، قطع کردن یا دریافت کلمه مشکل باشد. این ممکن است زمانی رخ دهد که فردی اضطراب شدید دارد، اسکیزوفرنی دارد، تحت تأثیر مواد بوده یا ممکن است دچار شیدایی شده باشد. قسمتی که می تواند با اختلال دوقطبی رخ دهد.
2. گفتار بیش کلامی
گفتار بیشکلامی، سریع صحبت کردن با افزایش نرخ کلمات یا حرف زدن بیش از حد است. این نوع گفتار می تواند نشان دهنده اضطراب یا این باشد که فرد در حال حاضر یک دوره شیدایی را تجربه می کند.
3. گفتار نامنظم
فرد در حین گفتار نامنظم، به سرعت از یک ایده به ایده دیگر، به روش هایی که دنبال کردن آنها دشوار است، حرکت می کند. گفتار نامنظم همچنین ممکن است شامل ایده هایی باشد که به یکدیگر ربطی ندارند یا خارج از زمینه هستند. گفتار نامنظم ممکن است به دلیل اسکیزوفرنی رخ دهد.
انواع گفتار نامنظم شامل موارد زیر هستند:
- جملاتی با کلماتی که به هم مرتبط نیستند.
- اکولالیا یا دقیقاً همان چیزی را که شخص دیگری می گوید تکرار می کند.
- کلمات قافیه (کلماتی که قافیه هستند اما به عنوان مفاهیم به هم متصل نمی شوند).
- نئولوژیزم ها: کلمات ساخته شده یا عامیانه ای هستند که استفاده از آنها می تواند سرگرم کننده باشد و نشان دهنده تغییرات در یک زبان باشد. اما در زمینه گفتار بی نظم، استفاده از نوئولوژی ها نامشخص یا خارج از زمینه است.
چنانچه برای کنترل و درمان اختلالات رفتاری به مشورت با روانشناس نیاز دارید، خدمات گفتگوی آنلاین با دکتر پزشکت در اختیار شماست تا در کمترین زمان ممکن با بهترین مشاوران در ارتباط باشید.
4. گفتار اجباری
صحبت کردن اجباری زمانی رخ می دهد که کسی احساس میکند که نمیتواند حرفش را متوقف کند یا اجباراً بیوقفه به صحبت کردن ادامه میدهد. این وضعیت از حرف زدن بیش از حد می تواند به دلایل متعددی از جمله اضطراب شدید، تأثیر مواد و ADHD رخ دهد.
با ADHD، مغز به سرعت از مفهومی به مفهوم دیگر می پرد. افراد مبتلا به ADHD در حال حاضر کنترل تکانه ضعیفی دارند و اغلب می توانند به اندازه کافی مضطرب باشند که بیش از حد صحبت کنند، در نوبت گرفتن در مکالمات مشکل داشته باشند و مکرراً حرف دیگران را قطع کنند.
گاهی اوقات افراد به اجبار صحبت می کنند؛ زیرا در واقع راهی برای اجتناب از احساسات دردناک است. آنها آنقدر مشغول صحبت هستند که میتوانند احساسات خود را کنار بزنند تا از مقابله با درد یا اضطرابی که ممکن است با این احساسات همراه باشد، اجتناب کنند.
برای دریافت مشاوره آنلاین برای درمان کودکان بیش فعال کلیک کنید.
عوارض زیاد حرف زدن
زیاد حرف زدن میتواند پیامدهای ناخوشایندی بر زندگی فردی و اجتماعی بهجا بگذارد. این رفتار اغلب باعث خستگی ذهنی اطرافیان، کاهش اعتماد دیگران و تضعیف کیفیت روابط میشود. فرد پرحرف معمولاً ناخواسته فرصت صحبت را از دیگران میگیرد و در نتیجه به عنوان فردی خودمحور، کمتوجه یا حتی ناپخته شناخته میشود.
پرحرفی همچنین میتواند به افشای ناخواسته اطلاعات شخصی یا شغلی، تشدید سوءتفاهمها و افزایش تنش در محیطهای کاری و خانوادگی منجر شود. در بلندمدت هم مضرات پرحرفی باعث احساس تنهایی، کاهش عزتنفس و پشیمانی پس از گفتگو را در فرد تقویت میکند.
درمان حرف زدن بیش از حد در سلامت روان
افرادی که بیش از حد صحبت می کنند، ممکن است با مراجعه به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به منظور کشف علت و یافتن بهترین گزینه های درمانی ممکن سود ببرند.
مهارت های خود مدیریتی برای حرف زدن زیاد
تحقیقات نشان می دهد که تا 40 درصد از صحبت های یک فرد در مورد خودش است. صحبت کردن در مورد خود می تواند مراکز پاداش مغز را فعال کند. چند استراتژی برای مدیریت حرف زدن بیش از حد به شرح زیر هستند:
- بیشتر از آنچه صحبت می کنید گوش کنید: برای بهبود مهارت های شنیداری خود کمی سکوت کنید و از صحبت کردن خودداری کنید. سعی کنید زمانی را صرف کرده تا به جزئیاتی که طرف مقابل صحبت خواهد کرد، توجه کنید.
- به تنیس فکر کنید: مکالمات نباید یک تجربه یک طرفه باشند، بلکه بیشتر شبیه یک مسابقه تنیس است، با مکالمه، مانند توپ تنیس، رفت و برگشت بین افراد.
- یک تایمر ذهنی تنظیم کنید: در چند ثانیه اول مکالمه شما توجه کامل یک نفر را به خود جلب میکنید؛ اما هر چه بیشتر ادامه دهید، به خصوص با نزدیک شدن به یک دقیقه، ممکن است توجه او را از دست بدهید، یا حتی بدتر از آن، آزاردهنده شوید.
- به نشانه های اجتماعی توجه کنید: اگر تمایل به حرف زدن دارید، در حین صحبت به نشانه های اجتماعی توجه بیشتری داشته باشید. اگر مردم شروع به نگاه کردن به اطراف، بی قراری، چک کردن ساعت یا تلفن خود کنند، ممکن است استقبال شفاهی خود را از بین برده باشید.
گزینه های درمانی برای حرف زدن بیش از حد
صحبت بیش از حد می تواند اختلالی را در تعاملات اجتماعی ایجاد کند. درمان ممکن است به عنوان یک راهکار مفید باشد. گزینه های درمانی زیر ممکن است برای صحبت بیش از حد کمک کنند:
- درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT برای درمان بسیاری از علل صحبت کردن بیش از حد، از جمله اضطراب و ADHD، موثر است.
- رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT): DBT نوعی از CBT است که اغلب برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی (که می تواند دلیل صحبت بیش از حد باشد) استفاده می شود. بر کسب کنترل عاطفی و مهارت های تنظیم تمرکز دارد که ممکن است در درمان صحبت کردن بیش از حد مفید باشد.
چگونه با افرادی که زیاد حرف می زنند، برخورد کنیم؟
در اینجا چند نکته برای برخورد با حرف زدن بیش از حد افراد صحبت می شود:
- محدودیتی برای آن قائل شوید: به آنها بگویید که شما فقط برای مدت زمان مشخصی، مانند 15 یا 20 دقیقه، برای صحبت کردن وقت دارید. ممکن است کمک کند که با نزدیک شدن به پایان زمان به آنها یادآوری کنیم که فقط چند دقیقه دیگر باقی مانده است.
- خود را معذور کنید: ممکن است مجبور شوید که صحبت آنها را قطع کنید تا خود از حرف زدن زیاد آنها جلوگیری کنید.
- برای آن برنامهریزی کنید: اگر به موقعیتی میروید که میدانید با سخنرانان بیش از حد مواجه میشوید – یا اگر در موقعیتی قرار میگیرید که در آن راه آسانی برای خروج از مکالمه ندارید – ممکن است کمک کند. خود را با یک کار هنری یا فعالیت مشغول کنید تا خود را از گفتگو دور نگه دارید.
دریافت مشاوره روانشناسی درباره انواع اختلالات شخیصتی از متخصصان پزشکت
برای درک بهتر ریشههای رفتاری و هیجانی خود، این فرصت را از دست ندهید. همین حالا برای دریافت مشاوره روانشناسی درباره انواع اختلالات شخصیتی از متخصصان پزشکت اقدام کنید و با راهنمایی حرفهای، مسیر تغییر و رشد فردی را آغاز کنید.
سخن آخر
حرف زدن بیش از حد می تواند بار اجتماعی را هم برای فرد سخنگو و هم برای شنوندگان او ایجاد کند. کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از زیاده گویی انجام دهید، مانند تعیین محدودیت زمانی برای مکالمات، توجه به نشانه های اجتماعی یا مشورت بایک ارائه دهنده سلامت روان.
اگر چه برخورد با فردی که بیش از حد صحبت می کند، می تواند خسته کننده باشد؛ اما سعی کنید به یاد داشته باشید که احتمالاً تقصیر آنها نیست. ممکن است به دلیل یک اختلال سلامت روان یا یک ویژگی شخصیتی غیرقابل کنترل باشد.
شما میتوانید با تعیین محدودیت زمانی برای مکالمات، بهانهگیری و برنامهریزی از قبل برای برخورد با آن شخص، از غرق شدن در یک سخنور بیش از حد جلوگیری کنید.


