زخم های ولوو زخم هایی هستند که در ناحیه ولوو ظاهر می شوند. زخم های ولوو گاهی بسیار دردناک بوده و در برخی موارد ممکن است اصلاً درد نداشته باشند. ولوو بخش خارجی اندام تناسلی زنان است. زخم های ولوو زخم هایی هستند که در این ناحیه ظاهر می شوند. زخم های ولوو گاهی بسیار دردناک بوده و در برخی موارد ممکن است اصلاً درد نداشته باشند. ضایعات پوستی ولوو در اغلب موراد ناشی از عفونت های مقاربتی (STIs) هستند، اما بسیاری از مسائل دیگر نیز می توانند باعث بروز زخم شوند. گزینه های درمانی متعددی برای این زخم ها وجود دارد.
علائم زخم ولوو
زخم‌های ولوو مانند برجستگی یا راش های پوستی به نظر می رسند. در برخی موارد نیز زخم ها به صورت شکاف هایی در پوست ظاهر شوند. این شکاف ها گاهی بزرگ بوده و بافت را نمایان می کنند.
علائم زخم ولوو در زنان متفاوت است، اما این علائم به طور کلی عبارتند از:
- تب
- خارش
- ترشح
- درد یا ناراحتی
- بزرگ شدن غدد لنفاوی
- احساس درد در هنگام دفع ادرار
گاهی اوقات، زخم های ولوو هیچ علامتی را ایجاد نمی کند.
انواع زخم های ولوو
به طور کلی، زخم های ولوو به دو دسته جنسی و غیرجنسی طبقه بندی می شوند.
- جنسی. ولوو در نتیجه تماس جنسی رخ می دهد. زخم های ولوو شایع ترین زخم تناسلی در میان زنان هستند.
- غیر جنسی. اغلب در زنان جوانی رخ می دهد که از نظر جنسی فعال نیستند.
علل ابتلا
دلایل زیادی برای ابتلا به زخم ولوو وجود دارد، از جمله:
بیماری های مقاربتی
شایع ترین علت ابتلا به زخم های تناسلی ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و پس از آن سیفلیس است. ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) بسیار مسری بوده و باعث ابتلا به تب خال تناسلی می شود. همچنین ویروس HSV می تواند برای سالها به صورت خفته در سلول های عصبی باقی بماند. سیفلیس نیز یکی دیگر از بیماری های مقاربتی است که در اثر یک عفونت باکتریایی در بدن رخ می دهد. سیفلیس در اغلب موارد با یک زخم بدون درد بر روی ولوو شروع می شود. سایر بیماری های مقاربتی نیز می توانند منجر به زخم های ولوو شوند، از جمله:
- کلامیدیا
- شانکروئید
- دونووانوزیس
علاوه بر این، برخی از زنان مبتلا به HIV ممکن است در ناحیه تناسلی خود دچار زخم شوند.
بیماری های مقاربتی در میان افراد بسیار شایع است. بررسی ها نشان می دهد، از هر 2 نفری که از نظر جنسی فعال هستند، 1 نفر در سن 25 سالگی به بیماری های مقاربتی مبتلا می شود.
عفونت های قارچی
کاندیدیازیس ولووواژینال که به عنوان عفونت قارچی واژن نیز شناخته می شود، شایع ترین عفونت قارچی است که باعث زخم ولوو می شود. این عفونت در میان زنان بسیار شایع است. از هر 4 زن تقریبا 3 زن در دوره های مختلف زندگی خود به عفونت قارچی مبتلا می شود. ابتلا به عفونت قارچی با سوزش شدید واژن همراه است. سایر علائم عفونت قارچی عبارتند از:
- خارش
- التهاب و تورم واژن
- ترشحات پنیری شکل واژن
- سوزش در هنگام رابطه جنسی و ادرار کردن
عفونت های ویروسی
در بسیاری از موارد علت ایجاد عفونت های واژن آلودگی ویروسی است. عفونت های ویروسی بسیار مسری بوده و از طریق تماس جنسی با فرد آلوده منتقل می شوند. بروز ضایعات و زخم های ولوو یکی از مهمترین علائم آلودگی به این عفونت ها است. مهمترین عفونت های ویروسی عبارتند از:
- ویروس اپشتین بار
- سیتومگالوویروس
- واریسلا زوستر، ویروسی که باعث آبله مرغان و زونا می شود.
عفونت های باکتریایی
در عفونت های باکتریایی واژن، تعادل طبیعی باکتری های مفید واژن از بین رفته و باکتری های مضر بیش از حد رشد می کنند. عفونت های ناشی از آلودگی باکتریایی، مانند استرپتوکوک گروه A و مایکوپلاسما، می توانند باعث بروز زخم های ولوو شوند. عفونت های باکتریایی معمولا با آنتی بیوتیک های موثری مانند مترونیدازول درمان می شوند.
بیماری های التهابی
انواع مختلفی از بیماری های التهابی و خودایمنی وجود دارند که می توانند باعث ایجاد زخم ها و ضایعات پوستی در اطراف ولوو شوند. در بیماری های التهابی و خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول های سالم را به عنوان مهاجم شناسایی کرده و به آنها حمله می کند. علت ابتلا به بیماری های خود ایمنی هنوز به طور دقیق مشخص نیست. برخی از مهمترین بیماری های خود ایمنی که می توانند باعث بروز زخم های ولوو شوند، عبارتند از:
- بیماری داریر
- بیماری کرون
- هیدرادنیت چرکی
- لیکن پلان فرسایشی
- بیماری بهجت BD))
- پیودرما گانگرنوزوم
- سندرم استیونز-جانسون
ضربه و آسیب
هر گونه ضربه، مالش یا خاراندن مزمن ولوو می تواند منجر به تحریک پوست و بروز زخم در ناحیه ولوو شود.
سایر علل زخم فرج در زنان
گاهی اوقات، بیماری‌های شایع مانند التهاب لوزه، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی یا عفونت های ویروسی می‌توانند باعث ابتلا به زخم‌های تناسلی، به ویژه در دختران نوجوان شود.
آلرژی های دارویی
مصرف داروهایی مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، سولفونامیدها، و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند باعث بروز آلرژی در بدن شوند. تب، زخم و بثورات پوستی جزء شایع ترین علائم آلرژی های دارویی هستند. به همین علت گاهی مصرف این داروها می تواند باعث بروز زخم های ولوو در خانم ها شود.
سرطان
سرطان ولوو اغلب در زنان سالمند رخ داده و به ندرت در زنان زیر 65 سال مشاهده می شود. هنوز علت اصلی ابتلا به سرطان ولوو به طور دقیق مشخص نیست. اما عواملی مانند عفونت های مکرر ناشی از آلودگی به ویروس پاپیلومای انسانی می تواند احتمال ابتلا به سرطان ولوو را در خانم ها افزایش دهد. بروز ضایعات زخم مانند در ولوو، درد و حساس شدن این ناحیه از مهمترین علائم سرطان ولوو است.
واکنش های پوستی
گاهی اوقات، واکنش بدن به محصولات مراقبت از پوست می تواند باعث بروز زخم های تناسلی شود. اغلب صابون ها و شوینده های معطر دارای رنگ و اسانس هستند. به همین علت استفاده از این شوینده ها باعث از بین رفتن تعادل PH واژن و در نتیجه ابتلا به خشکی، خارش و زخم های ولوو می شود.
در سراسر جهان، سالانه حدود 20 میلیون نفر به بیماری های تناسلی مبتلا می شوند. ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 و 2 شایع ترین علت ابتلا به زخم های تناسلی در زنان است. ویروس HSV باعث ابتلا به تب خال تناسلی می شود. بررسی ها نشان می دهد که از هر 5 زن، 1 نفر به عفونت HSV نوع 2 مبتلا است.
روش های تشخیص
پزشک پیش از هر چیز یک معاینه فیزیکی انجام داده و سابقه سلامت شما را بررسی می کند تا بفهمد چه عاملی باعث ایجاد زخم ولوو در شما شده است. همچنین پزشک در مورد زندگی جنسی، تعداد شرکای جنسی و داروهایی که مصرف می کنید سوالاتی را از شما می پرسد. در اغلب موارد برای بررسی هرگونه کمبود تغذیه ای و یا ناهنجاری های خونی یک آزمایش خون برای شما تجویز می شود. اگر مشکوک به یک بیماری زمینه‌ای، مانند بیماری خودایمنی باشید، پزشک ممکن است شما را به متخصص ارجاع دهد.
آزمایشاتی که اغلب برای تشخیص علت دقیق زخم ولوو تجویز می شوند، عبارتند از:
- آزمایش خون
- آزمایش ادرار
- تست سواب باکتریایی یا ویروسی
همچنین گاهی برای بررسی دقیق تر زخم ممکن است نیاز به بیوپسی داشته باشید. در بیوپسی نمونه کوچکی از زخم برداشته شده و برای انجام بررسی های بیشتر به آزمایشگاه ارسال می شود.
عوارض زخم ولوو در زنان
زخم ولوو نیز مانند هر زخم دیگری ممکن است عفونی شود. عدم درمان زخم ولوو و مزمن شدن آن عوارضی از تب خفیف تا عفونت های مرگبار را به همراه دارد.
زخم های ولوو همچنین می توانند باعث ایجاد اسکار، تغییر رنگ ناحیه تناسلی و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست شوند.
اکثر بیماری های مقاربتی مرتبط با زخم های ولوو در صوت عدم درمان به موقع می توانند عوارض جدی و گاهی دائمی ایجاد کنند.
بررسی ها نشان می دهد که هر ساله حدود 24000 زن به دلیل یک بیماری مقاربتی مزمن نابارور می شوند. همچنین ابتلا به زخم ولوو درمان نشده خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد.
بیماری های مقاربتی می توانند باعث ایجاد انواع خاصی از سرطان ها شوند. به عنوان مثال، HPV مسئول حدود 69 درصد از سرطان های رحم و ولوو است.
بررسی ها نشان می دهد که زنان سفیدپوست در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان ولوو قرار دارند.
کلامیدیا و سوزاک نیز می توانند منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شوند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) ادعا می کند که از هر 8 زن مبتلا به بیماری التهابی لگن 1 نفر برای باردار شدن مشکل دارد.
درمان زخم فرج در زنان
رویکرد درمانی شما به عامل ایجاد زخم بستگی دارد. برخی از زخم های ولوو ممکن است خود به خود از بین بروند، اما برخی دیگر به درمان فوری نیاز دارند تا منجر به عفونت نشوند.
زخم های فرج که به دلیل واکنش های آلرژیک یا آسیب بافت رخ می دهند، اغلب با گذشت زمان، مراقبت و رعایت بهداشت مناسب خود به خود برطرف می شوند. داروهای مسکن بدون نسخه و محصولات موضعی نیز می توانند به کاهش درد و ناراحتی مرتبط با زخم ولوو کمک کنند.
زخم های شدیدتر اغلب برای بهبودی کامل به مراقبت های پزشکی بیشتر مانند پانسمان یا شستشوی ملایم و منظم نیاز دارند.
پزشک ممکن است روش های مختلفی را برای درمان بیماری توصیه کند. به عنوان مثال افراد مبتلا به عفونت های باکتریایی، عفونت قارچی یا STI باید حداقل یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنند. بیماری های مقاربتی معمولاً با داروهای آنتی بیوتیک و ضد ویروسی درمان می شوند.
دارو درمانی
زخم های ولوو که ناشی از عفونت نیستند معمولا با مصرف داروهای زیر درمان می شوند:
- آنتی هیستامین ها
- کورتیکواستروئیدها
- داروهای تعدیل کننده ایمنی مانند متوترکسات
پزشک به شما آموزش می دهد که چگونه زخم خود را تا زمان بهبودی کامل به طور موثر تمیز کنید. همچنین ممکن است برای پوشاندن و محافظت از ناحیه زخم شده، به پانسمان های خاصی نیاز داشته باشید.
افراد مبتلا به عفونت های تبخال و HIV باید داروهای خود را هر روز به طور منظم مصرف کنند. مصرف منظم داروها از عود مجدد علائم پیشگیری کرده و خطر انتقال عفونت را به دیگران را کاهش می دهد.
گاهی اوقات استفاده از درمان های خانگی می توانند به تسکین درد و ناراحتی زخم ولوو کمک کنند. این درمان های خانگی عبارتند از:
- اکسید زینک
- حمام نمک اپسوم
- استفاده از کمپرس یخ در ناحیه آسیب دیده
- مصرف بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین
- مصرف مسکن های خوراکی مانند استامینوفن (تیلنول)
- اجتناب از محرک‌ها، مانند صابون‌های خشن، دوش‌های واژینال یا لباس‌های تنگ
به طور کلی اغلب زخم های ولوو به دلیل عفونت های مقاربتی به خصوص تبخال تناسلی و سیفلیس ایجاد می شوند. انواع مختلف بیماری های خودایمنی، عفونت‌ها و همچنین عوامل سبک زندگی مانند نوع تغذیه نیز می‌توانند باعث ایجاد زخم های ولوو شوند.
زخم های ولوو در صورت مراقبت مناسب، اغلب بدون نیاز به درمان پس از چند هفته خود به خود از بین می روند. با این حال، مزمن شدن برخی زخم ها می تواند باعث بروز عفونت های خطرناک و زخم های عود کننده شود.
برخی زخم های ولوو می توانند دردناک باشند، در حالیکه برخی دیگر از این زخم ها ممکن است علائم خاصی را ایجاد نکنند. این زخم ها می توانند تا مدت ها بدون علامت باقی بمانند.
بنابراین در صورت مشاهده هر گونه زخم ولوو غیرقابل توضیح باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید؛ تا خطر عوارض جدی کاهش یابد.
