خانه » سلامت جسم » سلامت زنان » سرطان ولوار

بدون نظر

سرطان ولوار

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

سرطان ولوار (دستگاه تناسلی خارجی زنان)

سرطان ولوار نوعی سرطان است که در سطح خارجی دستگاه تناسلی زنان رخ می دهد. ولوار ناحیه پوستی است که مجرای ادرار و مهبل از جمله کلیتوریس را احاطه می کند. سرطان های ولوار معمولاً به صورت توده یا زخم ایجاد شده و اغلب باعث خارش می شود. سرطان ولوار در هر سنی بروز کند، اما بیشتر در بزرگسالان تشخیص داده می شود.

درمان سرطان های ولوار شامل جراحی برای از بین بردن بافت سرطانی و مقدار کمی از بافت سالم اطرافش است. بعضی اوقات جراحی سرطان ولوار نیاز به از بین بردن کامل ولوار دارد. هرچه سرطان ولوار زودتر تشخیص داده شود، احتمال نیاز آن به عمل جراحی کمتر خواهد بود.

انواع سرطان های ولوار

پزشک با شناسایی نوع سرطان بر اساس سلول سرطانی، موثرترین روش درمانی را انتخاب می کند.

متداول ترین انواع سرطان ولوار شامل موارد زیر است:

سرطان سلول سنگ فرشی ولوار

سرطان سلول سنگ فرشی ولوار، از سلول های نازک و مسطح شروع می شود که سطح مخاط را محافظت می کنند. حدود 90 درصد از کل سرطان های ولوار، کارسینوم سلول سنگ فرشی هستند. چندین سال طول می کشد تا علائم قابل توجه ایجاد شود.

ولوار ملانوما

ولوار ملانوما، از سلول های تولید کننده رنگدانه که در پوست ولوار وجود دارد، شروع می شود. این نوع سرطان حدود 5 درصد از کل سرطان های ولوار را تشکیل می دهد. ملانوما به عنوان یک تکه تیره رنگ تشخیص داده می شود.

علائم سرطان ولوار

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خارش مدوام
درد و حساسیت
خون ریزی که از قاعدگی نباشد.
توده های برجسته، زگیل یا زخم باز
تغییرات پوستی، مانند تغییر رنگ یا ضخیم شدن

در صورت بروز علائم مداوم و نگران کننده، به پزشک یا متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.

علت سرطان ولوار

هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث بروز سرطان های ولوار می شود.

عوامل خطر سرطان ولوار

اگرچه علت دقیق ابتلا به سرطان های ولوار معلوم نیست، اما به نظر می رسد عوامل خاصی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد، از جمله:

افزایش سن

خطر ابتلا به سرطان های ولوار با افزایش سن افزایش می یابد، هر چند ممکن است در هر سنی بروز کند. بیش از نیمی از موارد در زنان بالای 70 سال و کمتر 20% قبل از سن 50 سالگی رخ می دهد.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

HPV یک عفونت مقاربتی است که خطر ابتلا به چندین سرطان از جمله سرطان های ولوار و سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد. بسیاری از افراد جوان که از نظر جنسی فعال هستند در معرض HPV قرار دارند، اما بیشتر این عفونت به خودی خود از بین می رود. اما برخی محققان معتقدند، HPV باعث تغییرات سلولی شده و خطر ابتلا به سرطان را در آینده افزایش می دهد.

مصرف سیگار

مطالعات نشان می دهد زنانی که مرتباً سیگار می کشند، سه تا شش برابر خطر ابتلا به سرطان ولوار را افزایش می دهند.

داشتن سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که داروهای برای سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند، مانند افرادی که تحت عمل پیوند اعضای بدن قرار گرفته اند و افرادی که سیستم ایمنی بدن ضعیفی دارند، مانند مبتلایان به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV)، خطر ابتلا به سرطان های ولوار در آنها افزایش می دهند.

داشتن سابقه ای از شرایط پیش سرطانی ولوار

نئوپلازی (اولین فاز شروع سلول های سرطانی) داخل رحمی ولوار یک بیماری پیش سرطانی است که خطر ابتلا به سرطان های ولوار را افزایش می دهد. اغلب موارد نئوپلازی داخل رحمی هرگز سرطانی نخواهند شد، اما تعداد کمی از آن ها به سرطان بدخیم تبدیل می شوند.

داشتن ضایعه پوستی در ناحیه ولوار

لیکن اسکلروز و آتروفیکوس (LSA)، که باعث خارش پوست ولوار می شود، خطر ابتلا به سرطان های ولوار را افزایش می دهند.

عفونت های مقاربتی (STI)

به نظر می رسد خانم هایی که سطح بالاتری از آنتی بادی ها به ویروس تبخال سیمپلکس نوع 2 (عفونت های مراقبتی) دارند، خطر ابتلای بیشتری نسبت به سرطان ولوار دارند.

سایر عوامل خطرزا شامل داشتن لوپوس اریتماتوز سیستمیک پسوریازیس یا داشتن رادیوتراپی برای سرطان رحم است.

پیشگیری سرطان ولوار

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان های ولوار، خطر ابتلا به ویروس جنسی HPV را کاهش دهید.

به همین منظور بهتر است راهکارهای زیر را رعایت کنید:

در روابط جنسی خود از کاندوم استفاده کنید. کاندوم می توان خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد.
واکسن HPV را تزریق کنید. كودكان و بزرگسالان بهتر است واكسن HPV را دریافت کنند.

از پزشک بپرسید که چند وقت یکبار باید تحت معاینات لگن قرار بگیرید. پزشک با انجام معاینات لگن، می توانند ولوار و اندام های تولیدمثل داخلی شما را از نظر ناهنجاری های احتمالی بررسی کنند.

غربالگری استاندارد برای سرطان های ولووار وجود ندارد، اما شما باید طبق توصیه های پزشک معاینات را پیگیری کنید و تا از هرگونه تغییر در بدن خود آگاه باشند.

پیش آگهی سرطان ولوار

اگر سرطان در مرحله اولیه تشخیص داده شود، هنگامی که هنوز در یک منطقه محدود قرار دارد، احتمال نسبی بهبودی شما حداقل 5 سال پس از تشخیص 86 درصد است. اگر به غدد لنفاوی یا بافت های مجاور منتقل شود، میزان پیش آگهی شما حداقل 5 سال بعد از تشخیص 54 درصد خواهد بود. اگر تشخیص زمانی اتفاق بیفتد که سرطان به اندام های دیگر سرایت و پیشرفت کرده باشد، احتمال زنده ماندن 16 درصد است. پیگیری های تست های پاپ اسمیر معمولی و مراقبت از هرگونه تغییر غیر معمول بسیار حائز اهمیت است، زیرا تشخیص اولیه سرطان احتمال درمان و بهبودی را افزایش می دهد.

تشخیص سرطان ولوار

آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان ولوار شامل موارد زیر می باشد:

معاینه ولوار

پزشک به دنبال بررسی و معاینه فیزیکی از سرطان های ولوار شما به دنبال ناهنجاری های احتمالی خواهد بود.

کولپوسکوپی

از کولپوسکوپی، برای بزرگنمایی ویژه بمنظور بررسی ولووی شما استفاده می شود. در طی معاینه کولپوسکوپی، پزشک از دستگاهی مانند یک ذره بین استفاده می کند تا از نزدیک ولوار و نواحی غیر طبیعی آن را بررسی کند.

برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش (بیوپسی)

پزشک ممکن است از پوست نواحی متورم ولوار شما نمونه برداری کند. در طی یک روش بیوپسی، با بی حسی موضعی و استفاده از یک ابزار برش مخصوص تمام یا بخشی از ناحیه مشکوک، نمونه برداری می شود. بسته به اینکه چه مقدار پوست برداشته شود، ممکن است بیوپسی به بخیه کردن نیاز داشته باشند.

بسته به نتایج بیوپسی احتمال دارد آزمایش های دیگری انجام شود:

سیستوسکوپی: برای بررسی احتمال شیوع سرطان در مثانه انجام می شود.

پروکتوسکوپی: برای شناسایی احتمالی شیوع سرطان در راست روده کاربرد دارد.

تعیین مرحله سرطان ولوار

پس از تایید تشخیص، پزشک برای تعیین اندازه و مرحله سرطان تلاش می کند.

تست های تشخیص مرحله سرطان می تواند شامل موارد زیر باشد:

معاینه ناحیه لگن برای بررسی علائم شیوع سرطان
تست های تصویربرداری تصاویر از قفسه سینه یا شکم برای بررسی میزان انتشار سرطان
آزمایشات تصویربرداری شامل اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT)، (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)

مراحل سرطان ولوار

مراحل این سرطان شامل موارد زیر است:

مرحله اول

مرحله اول تومور كوچكی را نشان می دهد كه محدود به ولوار یا ناحیه پوست بین دهانه واژن و مقعد می باشد. در این مرحله، هنوز سرطان به غدد لنفاوی یا مناطق دیگر بدن منتشر نشده است.

مرحله دوم

تومورهای مرحله دوم، مواردی هستند که با رشد بیشتر ساختارهای مجاور، مانند قسمت های پایین مجرای ادرار، واژن و مقعد را درگیر کرده اند.

مرحله سوم

سرطان مرحله سوم در غدد لنفاوی شیوع یافته است.

مرحله چهارم

مرحله چهارم نشان دهنده سرطانی است که بطور گسترده در غدد لنفاوی یا در قسمت های بالای مجرای ادرار یا مهبل یا مثانه یا روده یا استخوان لگن منتشر شده است.

درمان سرطان ولوار

گزینه های درمانی سرطان دستگاه تناسلی خارجی زنان بستگی به نوع و مرحله سرطان، وضعیت پزشکی و نظر شما دارد.

گزینه های درمانی که برای این سرطان وجود دارند، عبارتند از:

جراحی و برداشتن کناره بافت سالم

این روش، که به آن عمل برداشتن موضعی گسترده یا رادیکال نیز گفته می شود، شامل جراحی غدد سرطانی و مقدار کمی از بافت طبیعی اطراف آن است.

جراحی گسترده تر

جراحی برای برداشتن قسمتی از ولوار (ولوکتومی جزئی) یا کل آن از جمله بافت زیرین (ولوکتومی رادیکال) می تواند گزینه ای برای سرطان های بزرگتر باشد. با این حال، پزشک ممکن است ترکیب پرتودرمانی و شیمی درمانی را به منظور کوچک کردن تومور قبل از عمل توصیه کند.

جراحی برای برداشتن کامل سرطان ولوار خطر ابتلا به عوارضی مانند عفونت را افزایش می دهد.

جراحی ولوار احتمال دارد باعث تغییر در ناحیه تناسلی شما شده و این ناحیه بی حس شود، بطوری که در هنگام مقاربت نتوانید به ارگاسم برسید.

جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور

سرطان های ولوار می تواند به غدد لنفاوی در کشاله ران انتشار یابد، در این صورت پزشک در زمان انجام عمل جراحی برای رفع سرطان، این غدد لنفاوی را هم جراحی می کند.

از بین بردن غدد لنفاوی می تواند باعث احتباس مایعات و تورم پا و شرایطی به نام لنف آدنوما شود.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی مانند پرتوهای ایکس و پروتون ها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی برای سرطان های ولوار معمولاً بصورت پرتودرمانی خارجی و توسط دستگاهی انجام می شود که در بدن حرکت می کند و اشعه را به نقاط دقیق روی پوست شما هدایت می کند.

پرتودرمانی گاهی اوقات برای کوچک کردن سرطان های بزرگ ولوار استفاده می شود تا احتمال موفقیت در جراحی افزایش پیدا کند. پرتودرمانی گاهی با شیمی درمانی ترکیب می شود و می تواند سلول های سرطانی را در مقابل پرتودرمانی آسیب پذیرتر کند.

اگر سلول های سرطانی در غدد لنفاوی شناسایی شوند، پزشک پرتودرمانی را در ناحیه اطراف غدد لنفاوی توصیه می کند تا سلول های سرطانی احتمالی که بعد از جراحی باقی مانده اند را از بین ببرد. پرتودرمانی در بعضی مواقع با شیمی درمانی همراه است.

شیمی درمانی

شیمی درمانی یک دارو درمانی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای شیمی درمانی معمولاً از طریق ورید در بازو یا به صورت خوراکی تجویز می شوند.

برای مبتلایان به سرطان پیشرفته، شیمی درمانی ممکن است گزینه مناسبی باشد.

پیگیری آزمایشات بعد از درمان

بعد از اتمام درمان سرطان ، پزشک معاینات دوره ای منظم را برای بررسی احتمال بازگشت سرطان توصیه کند. حتی پس از درمان موفقیت آمیز، سرطان می تواند برگردد. پزشک برنامه معاینات پیگیری را تعیین می کند، اما پزشکان به طور کلی انجام آزمایشات را برای دو تا چهار بار در هر سال برای دو سال اول بعد از درمان سرطان توصیه می کنند.

زندگی با این نوع سرطان می تواند چالش برانگیز و مشکل باشد. اگرچه راهکار های آسانی برای مقابله با سرطان ولوار وجود ندارد، اما سعی کنید در مورد سرطان ولوار به اندازه کافی اطلاعات کسب کنید تا در تصمیم گیری برای درمان خود راحت باشید. از پزشک بخواهید که اصول ابتدایی سرطان شما را توضیح دهد.

اگرچه سخت است، اما در مورد احساسات خود با شریک زندگی تان صحبت کنید. همچنین مشورت کردن با یک درمانگر، به تنهایی یا همراه با شریک زندگی تان، می تواند مفید باشد. به یاد داشته باشید که می توانید احساسات خود را از بسیاری جهات بیان کنید. لمس کردن، بغل کردن و نوازش کردن ممکن است برای شما و همسرتان بسیار مهم باشد.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

مراجعه شما برای تشخیص و درمان بیماری معمولاً با متخصص زنان آغاز می شود. اگر متخصص زنان مشکوک به تشخیص سرطان باشد، به احتمال زیاد شما را به یک انکولوژیست زنان که متخصص جراحی سرطان های زنان است، ارجاع می دهد.

برای آمادگی بهتر، قبل از مراجعه به پزشک بهتر است علائمی را که تجربه کرده اید و لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید را بنویسید.

در مورد سرطان های ولوار، سؤال های اساسی که باید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید برخی از آنان عبارتند از: