التهاب مری

التهاب مری التهابی است که ممکن است به بافت مری (لوله ماهیچه ای است که غذا را از دهان به معده منتقل می کند)، آسیب وارد کرده و باعث بلع دردناک، دشوار و درد قفسه سینه شود. علل التهاب مری شامل ریفلاکس اسیدهای معده به پشت مری، عفونت، داروهای خوراکی و آلرژی است.

علائم التهاب مری

علائم التهاب مری شامل موارد زیر است:

• بلع دشوار
• بلع دردناک
• سوزش سر دل
• انقباض و گیر افتادن مواد غذایی در مری
• درد قفسه سینه (به خصوص در پشت استخوان سینه، که همراه با غذا خوردن است.)

در نوزادان و کودکان خردسال، علائم التهاب مری ممکن است شامل مشکلات تغذیه ای و عدم پیشرفت رشد باشد.

بیشتر علائم التهاب مری می تواند به دلیل تعدادی از شرایط مختلف بر دستگاه گوارش ایجاد شود.

در صورت مشاهده علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

• طولانی شدن علائم التهاب مری
• عدم بهبودی و درمان با آنتی اسیدهای بدون نسخه
• اشکال در تغذیه و بلع
• همزمانی با علائم آنفولانزا مانند سردرد، تب و درد عضلانی
• تنگی نفس یا درد قفسه سینه بعد از غذا خوردن
• سابقه بیماری قلبی و درد قفسه سینه
• درد در دهان و گلو هنگام غذا خوردن
• استفراغ زرد یا سبز همراه با تنگی نفس

علت التهاب مری

به طور کلی بیماری التهاب مری براساس عامل بوجود آورنده آن طبقه بندی می شود. در بعضی موارد، بیش از یک عامل ممکن است باعث ایجاد التهاب مری شود.

رفلکس ازوفاژیت

دریچه اسفنکتر پایین مری معمولا محتوای اسیدی معده را از مری خارج می کند که اگر دریچه به درستی بسته باز و بسته نشود، ممکن است محتویات معده به داخل مری برگردند که به آن بیماری ریفلاکس معده دستگاه گوارش (GERD) گفته می شود و شرایطی است که در آن جریان برگشت اسید یک مشکل مکرر یا مداوم است. یک علت برای ریفلاکس معده، التهاب مزمن و آسیب بافتی در مری است.

التهاب مری ائوزینوفیلی

ائوزینوفیل ها گلبول های سفید خون هستند که در واکنش های آلرژیک نقش اساسی دارند. مری ائوزینوفیلیک با افزایش غلظت ائوزینوفیل ها در مری اتفاق می افتد .

در بسیاری موارد، التهاب مری ائوزینوفیلی می تواند توسط غذاهایی مانند شیر، تخم مرغ، گندم، سویا، بادام زمینی، لوبیا، چاودار و گوشت گاو ایجاد شود.

افراد مبتلا به مری ائوزینوفیلی احتمال دارد آلرژی غیر غذایی داشته باشند. به عنوان مثال، بعضی اوقات آلرژن های استنشاقی مانند گرده می تواند عامل اصلی باشند.

التهاب مری لنفوسیتی

التهاب مری لنفوسیتیک (LE) یک بیماری مری غیر شایع است که در آن تعداد لنفوسیت های بیشتر در بافت داخلی مری وجود دارد. LE ممکن است با مری ائوزینوفیلیک یا رفلاکس معده مرتبط باشد.

التهاب مری ناشی از دارو

برخی داروها، اگر در مدت طولانی در تماس با بافت مری باشند، می تواند در مری باقی بماند و باعث این عارضه شود. به عنوان مثال، اگر قرصی را با آب کم یا زیاد بخورید، خود قرص یا باقی مانده روکش قرص امکان دارد در مری باقی بماند. داروهای مرتبط با التهاب مری شامل موارد زیر است:

• آنتی بیوتیک ها
• بیس فسفونات ها
• داروهای تسکین دهنده درد
• کوینیدین، ​​برای درمان مشکلات قلبی
• کلرید پتاسیم، برای درمان کمبود پتاسیم

التهاب مری عفونی

یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی در بافت های مری ممکن است باعث التهاب مری می شود. التهاب مری عفونی نسبتاً نادر است و بیشتر در افراد با عملکرد سیستم ایمنی ضعیف مانند افراد مبتلا به HIV / AIDS یا سرطان رخ می دهد.

قارچی که به طور معمول در دهان به نام کاندیدا آلبیکنس وجود دارد، یکی از دلایل اصلی التهاب مری عفونی است که این عفونت ها اغلب با عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن، دیابت، سرطان و یا استفاده از داروهای استروئیدی یا آنتی بیوتیکی همراه است.

عوامل خطر التهاب مری

عوامل خطر ابتلا به این عاره بسته به علل مختلف آن، متفاوت است.

عوامل خطر رفلکس ازوفاژیت

عواملی که خطر ابتلا به بیماری ریفلاکس معده در معده (GERD) را افزایش می دهد و بالطبع باعث افزایش ریسک ابتلا به این عارضه هستند، عبارتند از:

• دراز کشیدن سریع بعد از غذا خوردن
• عوامل غذایی مانند مصرف الکل، کافئین، شکلات و غذاهای دارای نعناع
• وعده های غذایی بسیار چرب و بزرگ
• سیگار کشیدن
• وزن اضافی، از جمله در دوران بارداری

تعدادی از غذاها ممکن است علائم GERD یا التهاب مری را بدتر کنند:

• غذاهای حاوی گوجه فرنگی
• مرکبات
• کافئین
• الکل
• غذاهای ادویه دار
• سیر و پیاز
• شکلات
• غذاهای دارای نعناع

عوامل خطر التهاب مری ائوزینوفیلی 

عوامل خطر برای مری ائوزینوفیلیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سابقه برخی از واکنش های آلرژیک، از جمله رینیت آلرژیک، آسم و درماتیت آتوپیک
• سابقه خانوادگی التهاب مری ائوزینوفیلی

عوامل خطر التهاب مری ناشی از دارو 

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به  مری ائوزینوفیلیک ناشی از دارو را افزایش دهند، عموماً با مواردی مرتبط هستند که از عبور سریع و کامل قرص به معده جلوگیری می کنند. این عوامل عبارتند از:

• بلع قرص با آب کم
• دراز کشیدن هنگام مصرف مواد مخدر
• مصرف دارو درست قبل از خواب
• سن (به دلیل تغییرات وابسته به سن در ماهیچه های مری یا کاهش تولید بزاق، سن می تواند تحریک کننده ابتلا به التهاب مری باشد.)
• مصرف قرص های بزرگ

عوامل خطر التهاب مری عفونی

عوامل خطر برای التهاب مری عفونی اغلب به داروهایی مانند استروئیدها و آنتی بیوتیک ها مربوط می شود. افراد دیابتی نیز بطور ویژه در معرض خطر ابتلا به مری هستند. سایر دلایل مری عفونی ممکن است به عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن مربوط شود. برخی درمان های سرطان و داروهایی که واکنش سیستم ایمنی بدن را در اندام های پیوند یافته مسدود می کنند، می تواند خطر ابتلا به التهاب مری عفونی را افزایش دهند.

عوارض التهاب مری

در صورت عدم درمان، التهاب مری می تواند منجر به تغییر در ساختار مری شود. عوارض احتمالی شامل موارد زیر است:

• زخم یا باریک شدن (تنگی) مری
• پاره شدن بافت داخلی مری (در صورت گیر کردن غذا) یا در هنگام آندوسکوپی (به دلیل التهاب)
• مری بارت که با تغییراتی در سلول های حاشیه مری ایجاد می شود، خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهد.

تشخیص التهاب مری

معاینه بدنی

پزشک احتمالاً بر اساس پاسخ به سوالات، معاینه بدنی را انجام می دهد.

آزمایشات

پزشک یک یا چند تست تشخیصی را انجام می دهد. این آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس باریم 

شما یک محلول حاوی ترکیبی بنام باریم می نوشید یا یک قرص پوشیده از باریم را مصرف می کنید. باریوم پوشش مری و معده را پوشانده و اندام ها را قابل رویت می کند. تصاویر تهیه شده در اشعه ایکس باریم می توانند به شناسایی تنگی مری، سایر تغییرات ساختاری، فتق هیاتال، تومورها یا سایر ناهنجاری هایی که باعث ایجاد علائم شوند، کمک کنند.

آندوسکوپی 

با استفاده از آندوسکوپی، پزشک می تواند به دنبال ظاهر غیر طبیعی مری باشد و بافت را برای آزمایش نمونه برداری می کند.

تست های آزمایشگاهی 

نمونه های بافت کوچک برداشته شده (بیوپسی) در طی معاینه آندوسکوپی برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شوند. بسته به علت مشکوک التهاب مری، آزمایشات جانبی برای موارد زیر انجام شوند:

• تشخیص عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی
• تعیین غلظت گلبول های سفید خون مرتبط با آلرژی (ائوزینوفیل ها)
• شناسایی سلول های غیر طبیعی (نشان دهنده سرطان مری یا تغییرات پیش سرطانی هستند.)

درمان التهاب مری

درمان های التهاب مری به منظور بهبودی علائم، مدیریت عوارض و درمان علل زمینه ای اختلال در نظر گرفته شده است. استراتژی های درمانی در درجه اول بر اساس علت التهاب مری متفاوت است.

درمان رفلکس ازوفاژیت 

درمان رفلاکس مری می تواند شامل موارد زیر باشد:

درمان بدون نسخه

شامل آنتی اسیدها ( داروهایی که تولید اسید را کاهش می دهند) می باشند.

عمل جراحی

جراحی ممکن است برای بهبود وضعیت مری انجام گیرد. بخشی از معده در اطراف دریچه اسفنکتر پایین مری جراحی می شود. جراحی، اسفنکتر را تقویت کرده و از برگشت اسید به مری جلوگیری می کند.

درمان جدیدتر

شامل جراحی با حداقل آسیب برای قرار دادن حلقه ای از دانه های کوچک تیتانیوم مغناطیسی در اطراف محل اتصال معده و مری است. در این صورت، حلقه اسفنکتر پایین مری را تقویت کرده و از ریفلاکس اسید جلوگیری می کند.

درمان التهاب مری ائوزینوفیلی

درمان این نوع التهاب در درجه اول دوری از آلرژن و کاهش واکنش آلرژیک با داروها است. داروها شامل موارد زير هستند:

مهار کننده های پمپ پروتون: پزشک به احتمال زیاد ابتدا یک مهارکننده پمپ پروتون را تجویز می کند.

 استروئیدها: برخی از مطالعات نشان داده اند که استروئیدهای بلعیده شده ممکن است بطور موضعی در مری عمل کرده و به درمان التهاب مری ائوزینوفیلیک کمک کنند. همان داروهای استروئیدی که برای مدیریت آسم استنشاق می شوند برای درمان مری ائوزینوفیلیک تجویز می شوند.

 رعایت رژیم های غذایی

پاسخ به آلرژن غذایی احتمالا علت التهاب مری ائوزینوفیلیک است. بنابراین، از بین بردن عامل غذای می تواند یک استراتژی درمانی مؤثر باشد.

با این وجود، از آنجایی که در حال حاضر هیچ تستی برای شناسایی عامل غذای در دسترس نیست، پزشک احتمال دارد توصیه کند که آلرژن های غذایی احتمالی را از رژیم خود حذف کنید. تحت نظر پزشک، به تدریج غذاها را به رژیم غذایی خود اضافه کرده و درصورت بازگشت علائم، عامل غذایی که باعث بروز انها شده را می توانید شناسایی کنید.

درمان های جدید بیولوژیک برای درمان التهاب مری ائوزینوفیلیک ایجاد شده و احتمالاً طی چند سال قابل دسترسی خواهد بود که استفاده داروهای هستند که پاسخ ایمنی بدن را برای مقابله با عفونت، التهاب یا بیماری تحریک می کنند.

درمان التهاب مری ناشی از دارو

درمان بیماری مری ناشی از دارو در درجه اول در صورت امکان اجتناب از مصرف دارو و کاهش خطر با جایگزینی داروهای بهتر است. پزشک ممکن است توصیه کند:

• جایگزینی یک دارو
• در صورت امکان استفاده از نسخه مایع یک دارو به جای قرص
• نوشیدن یک لیوان آب کامل با یک قرص
• دراز نکشیدن حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف دارو

درمان التهاب مری عفونی

پزشک امکان دارد یک داروی برای درمان عفونت باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی که باعث التهاب مری عفونی می شود تجویز کند.

اتساع مری

متخصص گوارش می تواند روشی را برای اتساع مری انجام دهد که این روش درمانی معمولاً فقط در مواردی که تنگی بسیار شدید رخ دهد و یا مواد غذایی در مری گیر کند، استفاده می شود. در اتساع مری، پزشک از یک یا چند دستگاه آندوسکوپی استفاده می کند.

جایگزین درمان پزشکی

هیچ درمانی جایگزین برای درمان التهاب مری ثابت نشده است. با این وجود، برخی از درمان های مکمل و جایگزین آن ممکن است برخی از علائم سوزش سر دل یا علائم ریفلاکس را تسکین دهند. با پزشک در مورد اینکه کدام روش های درمانی جایگزین برای شما بی خطر است مشورت کنید. گزینه ها شامل موارد زیر هستند:

• داروهای گیاهی: که گاهی اوقات برای سوزش سر دل یا علائم ریفلاکس مورد استفاده قرار می گیرد شامل شیرین بیان و بابونه می باشد. داروهای گیاهی می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند و ممکن است با داروها تداخل داشته باشند. قبل از شروع هرگونه داروی گیاهی، از پزشک در مورد دوز بی خطر سؤال کنید.

• روش های آرام سازی: تکنیک های آرام کردن استرس و اضطراب می تواند علائم و نشانه های سوزش سر دل یا ریفلاکس را کاهش دهد.

• طب سوزنی: شامل قرار دادن سوزن های نازک در نقاط خاص روی بدن است. شواهد محدود حاکی از آن است که ممکن است به افراد مبتلا به نارسایی و سوزش سر دل کمک کند.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

اگر دردهای شدید قفسه سینه را تجربه کرده اید که بیش از چند دقیقه طول می کشد یا گمان می کنید که مواد غذایی در مری قرار گرفته که قادر به بلع آن نیستید، به پزشک مراجعه کنید. برای برخی از آزمایشات تشخیصی، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص گوارش یا یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.

قبل از مراجعه به پزشک لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

• علائمی که شما تجربه می کنید، از جمله مواردی که احتمال دارد با درد، مشکل در بلع یا رفلاکس ارتباطی نداشته باشد.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی که تجربه کرده اید.
• داروهایی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل های دیگر
• سابقه خانوادگی آلرژی و اختلالات مری یا معده

سؤالاتی که باید از پزشک بپرسید، عبارتند از:

• برای تشخیص شرایط به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا این آزمایشات به آمادگی خاصی نیاز دارد؟
• چه درمانی وجود دارد و کدام یک را توصیه می کنید؟
• چه مدت طول خواهد کشید تا نتایج آزمایشات را دریابید؟
• چگونه می توانیم از درمان استفاده کنیم؟
• آیا به تست های پیگیری نیاز دارم؟
• برای جلوگیری از عود علائم چه اقداماتی می توانم انجام دهم؟
• بیماری دیگری دارم. چگونه می توانم به بهترین شکل این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید، که عبارتند از:

• آیا در بلع مشکل دارید؟
• چند بار علائم را تجربه می کنید؟
• درد یا ناراحتی شما چقدر شدید است؟
• آیا به نظر می رسد هر چیزی مانند برخی از غذاها علائم را برطرف یا وخیم تر کند؟
• آیا مواردی مانند علائم مصرف آنتی اسیدهای بدون نسخه یا اجتناب از غذاهای خاص باعث کاهش علائم می شود؟
• آیا علائم در بعضی از موارد بدتر می شوند؟
• آیا آلرژی دارید و آیا داروی آلرژی مصرف می کنید؟
• آیا سابقه خانوادگی از مشکلات دستگاه گوارش دارید؟
• آیا تا به حال مواد غذایی را پس از بلع در گلو خود گیر کرده اید؟
• آیا علائم شما اندکی پس از مصرف هرگونه دارو شروع می شود؟ اگر چنین است، کدام داروها هستند؟