ریسپریدون

ریسپریدون، برای درمان برخی از اختلالات روانی یا خلقی (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، تحریک پذیری مرتبط با اختلال اوتیسم) استفاده می شود. این دارو می تواند به شما کمک کند تا به وضوح فکر کرده و در فعالیت های زندگی روزمره، شرکت کنید. ریسپریدون، به دسته ای از داروها به نام آنتی سایکوتیک های آتیپیک تعلق دارد. این دارو، با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی در بدن عمل می کند. این مواد جزو انتقال دهنده های عصبی مغز هستند.

نحوه مصرف داروی ریسپریدون

تعداد دفعات مصرف قرص ریسپریدون، معمولا یک یا دو بار در روز است. اگر از فرم مایع این دارو استفاده می کنید، با استفاده از دستگاه اندازه گیری مخصوصی که ارائه می شود، دوز را به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید. زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.

در صورت تجویز، می توانید دوز اندازه گیری شده را با مقدار کمی مایع (3 تا 4 اونس / حدود 100 میلی لیتر) مانند آب، قهوه، آب پرتقال یا شیر کم چرب مخلوط کنید. دارو را با نوشابه یا چای مخلوط نکنید. بلافاصله تمام مخلوط را بردارید. از قبل یک منبع مخلوط از دارو تهیه نکنید. اگر سوالی دارید با داروساز خود مشورت کنید.

دوز مصرفی این دارو، بر اساس سن، وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی است که ممکن است مصرف کنید. حتماً به پزشک و داروساز خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید.

برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که مصرف این دارو را با دوز کم شروع کرده و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید.

برای کمک به داشتن بهترین تاثیر، دارو را هر روز در زمان(های) یکسانی مصرف کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید، به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. اگر وضعیت شما ادامه یافته و یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

اثرات جانبی مصرف داروی ریسپریدون

با مصرف این دارو، عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، ترشح آب دهان، حالت تهوع، افزایش وزن یا خستگی ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات جانبی، باقی مانده و یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر افتادن بر روی زمین را افزایش دهد. هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید. به یاد داشته باشید که این دارو به این علت تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله اختلال در بلع، اسپاسم عضلانی، لرزش، تغییرات روانی/خلقی (مانند اضطراب، بی قراری)، قطع شدن تنفس در طول خواب، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است به ندرت باعث افزایش قند خون شما شود که می تواند باعث بروز دیابت یا تشدید آن شود.

اگر علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی/ادرار را تجربه کرده اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل دیابت دارید، قند خون خود را به طور منظم طبق دستور بررسی کرده و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

این دارو همچنین ممکن است باعث افزایش قابل توجه وزن و افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون شما شود. این اثرات، همراه با دیابت، ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهند. اطلاعات تان درباره خطرات و مزایای درمان را با پزشک خود در میان بگذارید.

خطر بروز دیسکینزی دیررس

ریسپریدون به ندرت ممکن است باعث ایجاد شرایطی به نام دیسکینزی دیررس شود. در برخی موارد، این وضعیت ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هرگونه حرکات غیرعادی/غیرقابل کنترل (به ویژه در صورت، لب ها، دهان، زبان، بازوها یا پاها) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است یک ماده طبیعی خاص (پرولاکتین) ساخته شده توسط بدن شما را افزایش دهد.

در صورت تجربه هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله سرگیجه شدید، غش و تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این دارو به ندرت ممکن است باعث بروز یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• تب
• درد
• ضعف
• تعریق
• حساسیت
• گیجی شدید
• ادرار تیره
• خستگی شدید
• سفتی عضلانی
• ضربان قلب سریع و نامنظم
• علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)

خطر اختلال نعوظ

به ندرت، مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت 4 ساعت یا بیشتر را تجربه کنند. اگر این اتفاق افتاد، مصرف این دارو را متوقف کرده و فوراً از پزشک کمک بگیرید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ دهد. بروز واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو، نادر است.

با این حال، اگر متوجه وجود علائم یک واکنش آلرژیک جدی شدید، فوراً از پزشک کمک بگیرید. از جمله این علائم، عبارت اند از:

• تب
• بثورات پوستی
• سرگیجه شدید
• مشکل در تنفس
• التهاب غدد لنفاوی
• خارش یا تورم به ویژه در صورت یا زبان یا گلو

قبل از مصرف ریسپریدون، اگر به آن حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. اگر به پالیپریدون، یا سایر مواد، آلرژی دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر، با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مواردی مانند ابتلا به بیماری کبدی، بیماری کلیوی، تشنج، مشکل در بلع، تعداد گلبول های سفید خون پایین، بیماری پارکینسون، زوال عقل، مشکلات چشمی خاص (آب مروارید، گلوکوم)، سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری دیابت، بیماری های قلبی، کلسترول بالا، سطح تری گلیسیرید بالا و تنفس مشکل در طول خواب (آپنه خواب)، حتما با پزشک صحبت کنید.

خطر اختلال در ریتم قلب

ریسپریدون ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارند (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث بروز ضربان قلب سریع/نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

خطر طولانی شدن QT ممکن است در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگری که ممکن است باعث طولانی شدن QT شوند، افزایش یابد. قبل از استفاده از ریسپریدون، پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می ‌کنید.

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها /” قرص های مدر”) یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ، افزایش یابد. در مورد استفاده ایمن از ریسپریدون با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو ممکن است باعث بروز سرگیجه یا خواب آلودگی در شما شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند باعث بروز سرگیجه یا خواب آلودگی در شما شود. در صورت مصرف این دارو، رانندگی نکرده، از ماشین آلات استفاده نکرده، یا کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید.

همچنین، از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی (از جمله جراحی آب مروارید یا آب سیاه چشم )، به پزشک یا دندانپزشک خود در مورد مصرف این دارو و سایر محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی)، اطلاع دهید.

خطر گرمازدگی

این دارو ممکن است باعث شود کمتر عرق کنید. این شرایط، احتمال ابتلا به گرمازدگی را افزایش می دهد. از انجام کارهایی مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از جکوزی، که ممکن است باعث گرمازدگی شما شوند، خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی نوشیده و لباس سبک بپوشید.

اگر بیش از حد گرم شدید، سریعاً به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. اگر به تبی مبتلا شده اید که از بین نمی رود، یا تغییرات روانییا خلقی، سردرد یا سرگیجه را تجربه کرده اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. افراد سالمند ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر و طولانی شدن QT حساس تر باشند.

خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می توانند خطر افتادن روی زمین را افزایش دهند.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. نوزادانی که از مادرانی که در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌ اند، به دنیا می آیند، به ندرت ممکن است علائمی از جمله سفتی یا لرزش ماهیچه‌ ها، خواب ‌آلودگی، مشکلات تغذیه یا تنفس، یا گریه مداوم را تجربه کنند.

از آنجایی که مشکلات روانی/خلقی درمان نشده (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی ) می توانند یک بیماری جدی باشند، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر اینکه پزشکتان دستور دهد. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده اید یا فکر می کنید که ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

از آن جایی که این دارو می تواند وارد شیر مادر شده و از این طریق به بدن نوزاد منتقل شود، قبل از مصرف این دارو در دوران شیر دهی، با پزشک خود درباره خطرات احتمالی موجود، صحبت کنید‌.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر داده و یا خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. به طور کلی، مصرف هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع، قطع یا تغییر ندهید.

محصول دارویی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد، متوکلوپرامید است.

در صورت مصرف سایر محصولات مانند داروهای مخدر یا داروهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (حشیش)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم) که باعث خواب آلودگی می شوند، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

در صورت مصرف شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) نیز باید به پزشک اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید. زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی شوند. از داروساز و پزشک خود، نحوه استفاده مطمئن داروها را بپرسید.