اختلال مسخ واقعیت، یک حالت روانی است که در آن فرد احساس می کند از محیط اطراف خود جدا شده است. در صورت بروز این اختلال، ممکن است افراد و اشیاء اطراف برای فرد غیر واقعی به نظر برسند. با این وجود، فرد مبتلا به این اختلال هنوز آگاهی خود را حفظ کرده و مرز واقعیت و خیال را تا حدودی درک می کند.
بیش از نیمی از مردم ممکن است یکبار در زندگی خود چنین نسبتی را با واقعیت، یعنی مسخ واقعیت، داشته باشند. اما حدود 2 درصد از مردم این اختلال روانی را اغلب به اندازه ای تجربه می کنند که مسخ واقعیت به نوعی اختلال تجزیه ای در فرد تبدیل شود.
مسخ واقعیت، مشابه اختلال مسخ شخصیت است اما دقیقا مانند آن نیست. حالت دوم، یعنی مسخ شخصیت، شامل احساس جدا شدن از محیط اطراف نیست. بلکه مسخ شخصیت باعث بروز احساس جدا شدن از بدن، افکار یا احساسات خود فرد است. گویی شما به عنوان یک فرد خارجی به اتفاقاتی که برای بدن تان می افتد، نگاه می کنید.
علائم اختلال مسخ واقعیت
این اختلال، به صورت متناوب علائم خود را بروز می دهد. مانند روشن و خاموش کردن یک چراغ برق. در طول زمان بروز علائم مسخ واقعیت، ممکن است علائم زیر را احساس کنید:
- جهان بی جان، خاموش یا جعلی به نظر می رسد.
- ممکن است احساس کنید که شما در خواب یا “مه” هستید.
- شاید احساس کند که یک دیوار یا حجاب شفاف شما را از محیط اطراف تان جدا می کند.
- اشیاء یا افراد “اشتباه” و “غیر عادی” به نظر می رسند (تار، غیرطبیعی، خیلی بزرگ یا خیلی کوچک).
- صداها مخدوش، خیلی بلند یا خیلی نرم به گوش می رسند. به نظر می رسد زمان سرعت می گیرد، کند می شود یا کلا از حرکت می ایستد.
علائم مسخ واقعیت می توانند در چند دقیقه به پایان برسند یا ماه ها در یک فرد ادامه پیدا کنند. نکته بسیار مهم این است که هر وقت این علائم بروز پیدا کردن، و گمان کردید که دارید “دیوانه” می شوید، همیشه به این فکر کنید که شما دچار یک اختلال شده اید. یعنی این که همه چیز به حالت عادی باز خواهد گشت.
در واقع، همین موضوع مرز میان روان پریشی و این اختلال را تشکیل می دهد. در روان پریشی فرد مرز واقعیت و خیال را تشخیص نمی دهد. اما در مسخ واقعیت، می توان با حفظ هوشیاری و اندکی تمرکز، هنوز احساس واقعی بودن دنیا را در ذهن خود حفظ کرد.
علل بروز اختلال مسخ واقعیت
گاهی اوقات اختلال مسخ واقعیت می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. در موارد دیگر، ممکن است به خودی خود اتفاق بیفتد. اما این اختلال اغلب در واکنش به ضربه های روانی یا استرس شدید در افراد به وجود می آید. به طور کلی، استرس می تواند سلامتی روانی فرد را دچار چالش کند.
برخی از علل مرتبط با بروز این اختلال، عبارت اند از:
- تشنج
- افسردگی
- زوال عقل
- حملات پانیک
- روان گسیختگی
- سوء مصرف مواد مخدر
- سایر اختلالات تجزیه ای مانند فراموشی
شایع ترین علتی که می تواند باعث بروز این اختلال در فرد شود، آسیب های روانی و عاطفی در سنین پایین و دوران کودکی است. این تجربه باعث می شود کودک به عنوان راهی برای مدیریت آسیب ها، از محیط اطراف خود جدا شود. سایر علل بروز این اختلال، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشاهده خشونت خانگی
- سوء استفاده جسمی یا جنسی
- PTSDناشی از جنگ یا درگیری
- مرگ غیر منتظره یکی از عزیزان
- آسیب ناشی از تصادف یا بلایای طبیعی
- والدین یا سرپرستان مبتلا به اختلال روانی شدید
بروز تجربه های مسخ واقعیت در شخص، می تواند با ایجاد یک شرایط استرس زا همزمان باشد. روابط پر تنش کاری و اختلافات خانگی، از عوامل استرس زای بروز این اختلال هستند.
تشخیص اختلال مسخ واقعیت
اختلال مسخ واقعیت، تقریباً همیشه در اواخر دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود. میانگین سنی شروع اختلال مسخ واقعیت حدود 16 سال است و 95 درصد موارد ابتلا به این اختلال، قبل از 25 سالگی تشخیص داده می شود.
هیچ تست آزمایشگاهی نمی تواند اختلال مسخ واقعیت را تشخیص دهد. پزشک شما ممکن است ابتدا سعی کند علل فیزیکی را رد کند. آن ها ممکن است از آزمایشات تصویربرداری مانند MRI، EEG، یا اشعه ایکس برای بررسی وجود مواد شیمیایی سمی استفاده کنند.
اگر این آزمایش ها چیزی نشان ندادند، پزشک شما را به یک روانپزشک روان ارجاع خواهد داد. وجود علائم زیر یعنی این که فرد به اختلال مسخ واقعیت دچار شده است:
- حملات مداوم یا مکرر
- وجود علائم مسخ واقعیت
- بدانید آنچه می بینید یا تجربه می کنید واقعی نیست.
- به شدت ناراحت هستید یا علائم شما به شدت زندگی شما را مختل کرده است.
درمان اختلال مسخ واقعیت
به طور کلی، بیشتر افراد مبتلا به ان اختلال، می توانند بهبود پیدا کنند. حتی به صورت خود به خود. دیگران می توانند یاد بگیرند که چگونه حملات مسخ واقعیت را با آرامش پشت سر بگذارند.
اما اگر مدت طولانی است که مسخ واقعیت را تحمل کرده اید یا علت اصلی ابتلا شما به این اختلال چیز دیگری بوده است، ممکن است به درمان نیاز داشته باشید. اگر افسردگی یا اضطراب دارید، ضروری است که در اسرع وقت با یک روانپزشک مشورت کنید.
درمان شماره 1 برای رفع derealization، روان درمانی است. این شکل از درمان به شما می آموزد که چگونه تجربیات و استراتژی های خود را برای مدیریت حملات derealization به کار بگیرید. پزشک شما همچنین ممکن است داروهایی را تجویز کند که عمدتا برای کاهش علائم افسردگی یا اضطراب ناشی از این اختلال موثر هستند.
از طریق روان درمانی، ممکن است یاد بگیرید که چگونه:
- احساسات منفی را برطرف کرده و علل علائم خود را دریابید.
- در مورد احساسات خود با استفاده از کلمات خاص صحبت کنید.
- خود را از وسواس در مورد تجربیات غیرواقعی دور نگه دارید.
- سعی کنید که حواس خود را با فعالیت های سرگرم کننده پرت کنید.
- با استفاده از حواس پنج گانه خود (به عنوان مثال، با پخش موسیقی با صدای بلند) یا نگه داشتن چیزی بسیار سرد در دست، خود را به واقعیت برگردانید.
همزمانی اختلال مسخ شخصیت و مسخ واقعیت
اختلال مسخ شخصیت و derealization زمانی رخ می دهند که شما به طور مداوم یا مکرر این احساس را داشته باشید که خود را از جایی خارج از بدن خود مشاهده می کنید. یا ممکن است احساس کنید که چیزهای اطراف شما واقعی نیستند. ممکن است هر دو این علائم بروز پیدا کنند.
اختلال مسخ شخصیت و derealization می توانند برای شما بسیار نگران کننده باشد و ممکن است احساس کنید در یک رویا زندگی می کنید.
بسیاری از مردم در طول عمر خود، حداقل یکبار تجربه مسخ شخصیت یا derealization را تجربه می کنند. اما هنگامی که این احساسات ادامه پیدا کرده یا هرگز به طور کامل از بین نمی روند و در عملکرد شما اختلال ایجاد می کنند، چنین شرایطی اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت محسوب می شود.
این اختلال در افرادی که تجربیات آسیب روانی و عاطفی یا جسمی داشته اند شایع تر است.
اختلال مسخ شخصیت – derealization می تواند شدید باشد و ممکن است در روابط، کار و سایر فعالیت های روزانه فرد مبتلا اختلال ایجاد کند. درمان اصلی اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت، گفتگو درمانی (روان درمانی) است، اگرچه گاهی اوقات از داروها نیز استفاده می شود.
علائم اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت
بروز مداوم و مکرر حملات derealization و مسخ شخصیت یا هر دو باعث ایجاد ناراحتی و مشکل در محل کار، مدرسه یا سایر زمینه های مهم زندگی شما می شوند. در طول بروز این تجارب، شما آگاه هستید که احساس مسخ واقعیت و مسخ شخصیت فقط یک احساس است و واقعیت ندارد.
توصیف تجربه و احساسات ناشی از این اختلال دشوار است. حتی نگرانی در مورد “دیوانه شدن” می تواند باعث شود تا شما برای مدت زمانی نسبت به سلامتی روانی خودتان شک داشته باشید.
علائم این اختلالات معمولاً در اواسط تا اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. بروز اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت در کودکان و بزرگسالان نادر است.
علائم این اختلال، عبارت اند از:
- احساس ربات بودن یا اینکه گفتار یا حرکات خود را کنترل نمی کنید.
- این احساس که بدن، پاها یا بازوهای شما دچار آسیب، بزرگ یا کوچک شده اند. یا اینکه سر شما با پنبه پیچیده شده است.
- احساس اینکه شما ناظر بیرونی افکار، احساسات، بدن یا بخش هایی از بدن خود هستید. به عنوان مثال، انگار در هوای بالای خود شناور هستید!
علائم اختلال derealization عبارت اند از:
- تحریف فاصله و اندازه و شکل اجسام
- احساس بیگانگی یا ناآشنایی با محیط اطراف خود. برای مثال، مانند زندگی در یک فیلم یا رویا
- تحریف در درک زمان، مانند حوادث اخیر که مانند حوادث رخ داده در گذشته ای دور احساس می شوند
- احساس عدم ارتباط عاطفی با افرادی که برایشان اهمیت دارید، انگار با یک دیوار شیشه ای از هم جدا شده اید.
- محیط هایی که مخدوش، مات، بی رنگ، دو بعدی یا مصنوعی به نظر می رسند، یا افزایش آگاهی و وضوح محیط اطراف شما
حملات اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت ممکن است ساعت ها، روزها، هفته ها یا حتی ماه ها ادامه داشته باشد.
گاهی از بین رفتن احساسات شخصی یا حس غیر واقعی شدن شایع است و لزوماً نگران کننده نیست. اما احساس مداوم یا شدید جدایی از بدن و تحریف محیط اطراف شما می تواند نشانه ای از اختلال مسخ واقعیت – مسخ شخصیت یا یک اختلال دیگر در سلامتی جسمی یا روانی تان باشد.
با مشاهده علائم زیر، سریعا با یک روانپزشک تماس بگیرید:
- ایجاد اخلال در کار، روابط یا فعالیت های روزانه شما
- علائم مزاحم شما بوده یا از نظر احساسی مخل سلامت روان تان هستند.
علل بروز اختلال مسخ شخصیت – مسخ واقعیت
علت دقیق بروز اختلال مسخ شخصیت – derealization به خوبی شناخته نشده است. برخی از افراد ممکن است بیش از دیگران در معرض تجربه این اختلال قرار بگیرند. این اتفاق احتمالاً به دلیل عوامل ژنتیکی و محیطی رخ می دهد. افزایش استرس و ترس ممکن است باعث بروز حملات این اختلال شود.
علائم اختلال مسخ شخصیت – derealization ممکن است مربوط به آسیب های دوران کودکی یا سایر تجربیات یا رویدادهایی باشد که باعث ایجاد استرس یا ضربه شدید احساسی در فرد شده اند.
آخرین دیدگاه‌ها