سرطان حنجره به تومورهای سرطانی گفته می شود که در گلو (حلق)، طناب صوتی (حنجره) یا لوزه ها ایجاد می شوند. گلو یک لوله عضلانی است که از پشت بینی شروع و به گردن ختم می شود. سرطان گلو اغلب در سلول های مسطح که داخل گلو را پوشش می دهند شروع می شود. طناب صوتی دقیقاً زیر گلو قرار دارد و مستعد ابتلا به سرطان گلو است. طناب صوتی از غضروف ساخته شده و حاوی تارهای صوتی است که هنگام صحبت کردن لرزش می کنند. سرطان گلو همچنین می تواند بر قطعه غضروف (اپیگلوت) تأثیر بگذارد که به عنوان یک محافظ برای نای عمل می کند. سرطان لوزه، شکل دیگری از سرطان گلو، بر لوزه ها تأثیر می گذارد.
علل سرطان حنجره
سرطان گلو هنگامی رخ می دهد که سلول های گلو دچار جهش ژنتیکی شوند. این جهش ها منجر به رشد غیرقابل کنترل سلول ها شده و زندگی خود را پس از مرگ سلول های سالم ادامه دهند. تجمع سلول ها می توانند منجر به تشکیل تومور در گلو شود. هنوز علت اصلی جهش در سلول های گلو تشخیص داده نشده است. اما پزشکان عواملی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر بروز آن را افزایش دهنند.
انواع سرطان گلو
سرطان گلو اصطلاحی کلی است که در مورد سرطان که در گلو (سرطان حلق) یا در جعبه صوتی (سرطان حنجره) ایجاد می شود، کاربرد دارد. گلو و حنجره در نزدیک یکدیگر قرار دارند. از اصطلاحات خاصی برای تشخیص نوع سرطان بستگی به محلی که سرطان نشات گرفته استفاده می شود.
- سرطان گلوت در تارهای صوتی شروع می شود.
- سرطان subglottic در قسمت پایین جعبه صوتی، از زیر تارهای صوتی شروع می شود.
- سرطان نازوفارنکس در نازوفارنکس بخشی از گلو درست در پشت بینی شروع می شود.
- سرطان دهان در دهان و حلق بخشی از گلو درست در پشت دهان که شامل لوزه های است، شروع می شود.
- سرطان هیپوفارنژال (سرطان حنجره) در هیپوفارنکس قسمت تحتانی گلو، درست بالاتر از مری و نای شروع می شود.
- سرطان Supraglottic در قسمت بالای حنجره شروع شده و شامل سرطانی است که بر اپیگلوت اثر می گذارد.
عوامل خطر سرطان حنجره
عواملی که می توانند خطر ابتلا به سرطان گلو را افزایش دهند، عبارتند از:
- استفاده بیش از حد از الکل
- ژیم غذایی فاقد میوه و سبزیجات
- بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)
- ویروس مقاربتی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
- مصرف دخانیات از جمله سیگار کشیدن و جویدن تنباکو
علائم سرطان حنجره
علائم و نشانه های سرطان گلو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرفه
- گلو درد
- درد گوش
- کاهش وزن
- اختلال بلع
- توده ای یا زخمی که بهبود نمی یابد.
- تغییراتی در صدا مانند کوفتگی یا عدم صحبت صریح
در صورت مشاهده هرگونه علائم و نشانه های مداوم، به پزشک مراجعه کنید. بیشتر علائم سرطان گلو شبیه به علائم بیماری های دیگر هستند، بنابراین پزشک در ابتدا علل شایع بیمار را بررسی خواهد کرد.
تشخیص سرطان حنجره
برای تشخیص سرطان گلو، پزشک ممکن است راهکارهای زیر را توصیه کند:
آندوسکوپی و یا لارنگوسکوپی. پزشک از آندوسکوپی برای بررسی علائم ناهنجاری های موجود در گلو استفاده می کند. نوع دیگری از آزمایش تشخیصی سرطان حنجره، لارنگوسکوپی است که در آن برای بررسی تارهای صوتی از لنز استفاده می شود.
بیوپسی. اگر ناهنجاری هایی در حین آندوسکوپی یا لارنگوسکوپی مشاهده شود، پزشک می تواند ابزارهای جراحی را از طریق دامنه جمع آوری نمونه بافتی (بیوپسی) منتقل کند. نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. پزشک ممکن است با استفاده از تکنیکی بنام آسپیراسیون سوزن ریز نمونه ای از گره لنفاوی ملتهب تهیه کند.
تست های تصویربرداری. پزشک می تواند برای تعیین میزان انتشار سرطان از آزمایشات تصویربرداری، از جمله اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)، استفاده کند.
تعیین مرحله سرطان حنجره
پس از تشخیص سرطان گلو، مرحله بعدی تعیین میزان (مرحله) سرطان است. تشخیص مرحله سرطان می تواند در تشخیص روند درمانی موثر باشد. مرحله سرطان گلو با عدد رومی I تا IV مشخص می شود. هر زیر گروه از سرطان گلو برای هر مرحله معیارهای خاص خودش را دارد. بطور کلی، سرطان گلو مرحله I نشان دهنده تومور کوچکتر محدود به یک ناحیه از گلو است. مراحل بعدی نشان دهنده سرطان پیشرفته تر است و مرحله چهارم پیشرفته ترین نوع سرطان می باشد.
پیشگیری سرطان حنجره
هیچ روش اثبات شده ای برای جلوگیری از بروز سرطان گلو وجود ندارد. اما به منظور کاهش خطر ابتلا به سرطان گلو، می توانید:
- مصرف سیگار و الکل را ترک کنید.
- خود را از HPV محافظت کنید. تصور می شود که برخی از سرطان های گلو ناشی از عفونت جنسی پاپیلوم ویروس انسانی (HPV) هستند.
- رژیم غذایی سالم و پر از میوه و سبزیجات را انتخاب کنید. ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها در میوه ها و سبزیجات ممکن است خطر ابتلا به سرطان گلو را کاهش دهند. انواع میوه و سبزیجات رنگارنگ بخورید.
درمان سرطان حنجره
گزینه های درمانی سرطان حنجره بر اساس فاکتورهای زیادی از جمله مکان و مرحله سرطان گلو، نوع سلول های درگیر، سلامت کلی و ترجیحات شخصی بیمار تنظیم می شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی از منبعی مانند اشعه X و پروتون برای انتقال اشعه به سلول های سرطانی استفاده می کند و باعث مرگ آنها می شود. در مورد سرطان های گلو در مراحل اولیه، پرتودرمانی ممکن است تنها گزینه درمانی لازم باشد. در مورد سرطان های پیشرفته تر گلو، پرتودرمانی با شیمی درمانی یا جراحی ترکیب می شود. در سرطان های بسیار پیشرفته گلو، پرتودرمانی برای کاهش علائم و نشانه ها کاربرد دارد.
عمل جراحی
انواع روش های جراحی برای درمان سرطان گلو به محل و مرحله سرطان بستگی دارند و عبارتند از:
جراحی برای سرطان گلو در مراحل اولیه. سرطان گلو که محدود به سطح گلو یا تارهای صوتی باشد ممکن است با استفاده از آندوسکوپی انجام شود. پزشک آندوسکوپ توخالی را درون گلو یا جعبه صدا وارد کرده و سپس ابزار جراحی مخصوص یا لیزر را از طریق دامنه عبور می دهد. با استفاده از این ابزارها، پزشک می تواند سرطان های بسیار سطحی را تبخیر، برش یا در صورت لیزر از بین ببرد.
جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از حنجره. در مورد تومورهای کوچکتر، پزشک ممکن است بخشی از جعبه صوتی را که درگیر سرطان است، برداشته و تا حد ممکن از کادر صوتی خارج کند. جراحی می تواند توانایی صحبت کردن و تنفس طبیعی بیمار را حفظ کند. برای تومورهای بزرگتر، گسترده تر، کل جعبه صوتی خارج و سپس نای به سوراخی (استوما) در گلو وصل می شود تا بیمار بتواند نفس بکشد. اگر کل حنجره برداشته شود، گزینه های مختلفی برای بازیابی گفتار بیمار وجود دارد.
جراحی برای برداشتن بخشی از گلو (حلق). سرطان های کوچکتر گلو ممکن است نیاز به از بین بردن تنها بخش های کوچکی از گلو در حین عمل داشته باشد. امکان بازسازی قطعاتی که برداشته می شوند برای کمک به بلع بیمار وجود دارد. جراحی برای برداشتن بیشتر گلوی بیمار معمولاً شامل از بین بردن جعبه صوتی نیز می شود. پزشک ممکن است بتواند گلو را بازسازی کند تا بیمار بتواند غذا بخورد.
جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی سرطانی (برش گردن). اگر سرطان گلو در اعماق گردن انتشار یافته باشد، پزشک می تواند عمل جراحی را برای از بین بردن برخی یا تمام غدد لنفاوی توصیه کند. جراحی خطر خونریزی و عفونت را به همراه دارد. سایر عوارض احتمالی، مانند اختلال در صحبت کردن یا بلعیدن، به روش خاص جراحی بستگی دارد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی در معالجه سرطان های گلو اغلب در کنار پرتودرمانی استفاده می شود. برخی داروهای شیمی درمانی، سلول های سرطانی را نسبت به پرتودرمانی حساس تر می کند. اما ترکیب شیمی درمانی و پرتو درمانی عوارض جانبی هر دو درمان را افزایش می دهد.
دارو درمانی هدفمند
داروهای هدفمند با استفاده از نقایص خاص سلول های سرطانی که باعث رشد سلول ها می شوند، سرطان گلو را درمان می کنند. داروهای هدفمند می توانند به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده شوند.
سبک زندگی و درمان های خانگی سرطان حنجره
ترک مصرف سیگار
سرطان های گلو با سیگار کشیدن ارتباط نزدیکی دارند. همه افراد مبتلا به سرطان گلو سیگار نمی کشند. اما اگر سیگار می کشید، باید از همین الان ترک کنید، زیرا:
- سیگار کشیدن روند درمان را مختل می کند.
- استعمال سیگار باعث اختلال در بهبودی بدن پس از عمل می شود.
- سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان های دیگر را در آینده افزایش می دهد.
قطع سیگار بسیار دشوار است، حتی ترک سیگار در شرایط استرس زا می تواند سخت تر هم باشد.
ترک مصرف الکل
الکل، به ویژه هنگامی که با سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو ترکیب می شود، خطر ابتلا به سرطان گلو را به شدت افزایش می دهد. اگر الکل می نوشید، همین حالا آن را ترک کنید. این کار می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان دوم و مقاومت بدن برای تحمل بهتر درمان های سرطان گلو کمک کند.
توان بخشی بعد از درمان سرطان حنجره
درمان سرطان گلو اغلب منجر به بروز عوارض جانبی می شود و ممکن است بیمار برای به دست آوردن توانایی بلع، خوردن غذاهای جامد و صحبت کردن نیاز به کمک متخصصان دیگر هم داشته باشد. پزشک می تواند در مورد عوارض جانبی و احتمالی درمان ها بیمار را راهنمایی کند.
مراقبت حمایتی (تسکین دهنده)
مراقبت تسکین دهنده، مراقبت های پزشکی تخصصی است که بر روی رهایی از درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت تسکینی با بیمار، خانواده و پزشکان دیگر همکاری می کنند تا از بیمار حمایت شود. از مراقبت تسکین دهنده می توان در کنار سایر اقدامات تهاجمی مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده کرد. مراقبت تسکینی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان متخصص آموزش دیده ارائه می شود. تیم های مراقبت تسکینی قصد دارند کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده هایشان را ارتقا دهند.
طب جایگزین
هیچ روش درمانی جایگزینی برای معالجه سرطان گلو وجود ندارد. با این حال، برخی از درمان های مکمل و جایگزین ممکن است به شما در مقابله با تشخیص و عوارض جانبی درمان سرطان گلو کمک کند، از جمله:
- مراقبه
- طب سوزنی
- ماساژ درمانی
- تکنیک های آرامش
توصیه های ضروری برای بیمار مبتلا به سرطان گلو
تشخیص بیماری سرطان می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. سرطان گلو بخشی از بدن را تحت تأثیر قرار می دهد که برای فعالیت های روزمره مانند تنفس، غذا خوردن و صحبت کردن بسیار مهم است. علاوه بر نگرانی در مورد تأثیر این فعالیت های اساسی، بیمار ممکن است نگران درمان خود باشد. برای مقابله با این نگرانی ها بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:
- برای تصمیم گیری در مورد درمان، به اندازه کافی در مورد سرطان گلو اطلاعات کسب کنید.
- در طول درمان سرطان از خود مراقبت کنید. سالم نگه داشتن بدن در طول درمان را اولویت قرار دهید. از استرس اضافی خودداری کنید. هر شب به اندازه کافی بخوابید تا بتوانید آرامش خود را حفظ کنید.
- جلسات درمانی خود را ادامه دهید. پزشک ممکن است جلسات پیگیری را تا دو سال اول هر دو ماه یکبار و بعد از آن کمتر توصیه کند. این معاینات به پزشک اجازه می دهد تا بهبودی و خطر احتمالی عود و یا بازگشت سرطان را بررسی کند.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
در صورت بروز علائم که باعث نگرانی شما شده اند به پزشک عمومی مراجعه کنید. در صورت تشخیص پزشک به سرطان یا بیماری دیگری که بر گلو تأثیر می گذارد، ممکن است شما را به متخصص متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.
- از محدودیت های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان ملاقات، حتماً سؤال کنید که آیا پیش از این کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند رژیم غذایی خود را محدود کنید.
- علائمی را که تجربه می کنید و اطلاعات شخصی اصلی، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی مصرفی با دوز آن ها را یادداشت کنید.
در مورد سرطان گلو، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید، عبارتند از:
- به چه نوع تست هایی نیاز دارم؟
- آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
- بهترین دوره درمانی که پیشنهاد می کنید، چیست؟
- چه عاملی باعث ایجاد علائم یا وضعیت من شده است؟
- آیا دارویی جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
- من بیماری دیگری دارم. چگونه می توانم به بهترین وجه آنها را مدیریت کنم؟
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید، از جمله:
- علائم شما چقدر شدید است؟
- از چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه بروز پیدا می کنند؟
- فکر می کنید چه چیزی باعث بهتر و یا بدتر شدن علائم شما می شود؟
آخرین دیدگاه‌ها