مرحله 4 سرطان پروستات

مرحله 4 سرطان پروستات مرحله ای است که در پروستات شروع می شود و به غدد لنفاوی مجاور یا سایر نواحی بدن انتشار می یابد. مرحله 4 سرطان پروستات یک تشخیص غیر طبیعی است. بیشتر اوقات، سرطان پروستات در مراحل اولیه تشخیص داده می شود. درمان سرطان در مرحله 4 ممکن است یک سرطان پیشرفته پروستات را کند و یا کوچک کند، اما برای بیشتر مردان، مرحله چهارم سرطان پروستات قابل درمان نیست. اما هنوز، درمان ها می توانند در افزایش طول بیمار موثر باشند و علائم و نشانه های سرطان را کاهش دهند.

علت مرحله 4 سرطان پروستات

پزشکان هنوز علت اصلی مرحله 4 سرطان پروستات را تشخیص نداده اند. اما به نظر می رسد این مرحله هنگامی رخ می دهد که سلول های سرطانی پروستات از پروستات جدا شده و به غدد لنفاوی یا سایر نواحی بدن سرایت کنند. سلول های سرطانی پروستات که در خارج از پروستات انتشار می یابند اغلب گره های لنفاوی، استخوان ها و کبد را در گیر می کنند.

عوامل خطر مرحله 4 سرطان پروستات

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات در مرحله 4 را افزایش دهد، عبارتند از:

سابقه خانوادگی سرطان پروستات. مردانی که دارای جهش ژنی خاصی هستند و خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد، خطر ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی تر را هم دارند.

نژاد آفریقایی-آمریکایی. مردان سیاه پوست خطر ابتلا به سرطان تهاجمی پروستات را افزایش می دهند.

مطالعه بیشتر: درمان سرطان پروستات

علائم مرحله 4 سرطان پروستات

علائم و نشانه های سرطان پروستات مرحله 4 ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تورم در پاها
• درد استخوان
• ادرار دردناک
• خون در مایع منی
• کاهش نیرو در جریان ادرار

تشخیص مرحله 4 سرطان پروستات

پزشک برای تشخیص بهتر ممکن است آزمایشات و مراحل زیر را برای بیمار تجویز می کند:

تست های تصویربرداری. آزمایشات تصویربرداری در درک اندازه و میزان سرطان پروستات  موثر هستند. این آزمایشات ممکن است شامل سونوگرافی، MRI، CT، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و اسکن استخوان باشد. نوع آزمایش به وضعیت بیمار و علائمی که بیمار تجربه کرده بستگی دارد.

بیوپسی. پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص سرطان پروستات یک روش بیوپسی را به منظور برداشتن نمونه ای از سلول های مشکوک برای آزمایش های آزمایشگاهی توصیه کند. در آزمایشگاه، پزشکان می توانند سلول ها را معاینه کرده و سرطان را تشخیص دهند.

مطالعه بیشتر: آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA )

درمان مرحله 4 سرطان پروستات

درمان های مرحله 4 سرطان پروستات ممکن است باعث کند شدن سرطان و افزایش طول عمر زندگی بیمار شود. اما مرحله چهارم سرطان پروستات اغلب قابل درمان نیست.

هورمون درمانی

هورمون درمانی برای جلوگیری از تولید هورمون تستوسترون انجام می شود. سلول های سرطانی پروستات برای رشد به تستوسترون نیاز دارند. قطع هورمون ها ممکن است باعث کوچک شدن سرطان یا کند شدن رشد آن شود. در مردان مبتلا به سرطان پروستات مرحله 4، هورمون درمانی اغلب به تنهایی انجام می شود، اما می تواند با شیمی درمانی ترکیب شده و ممکن است بعد از پرتودرمانی یا به ندرت از جراحی استفاده شود.

گزینه های هورمون درمانی، عبارتند از:

داروهایی که از تولید تستوسترون جلوگیری می کند. داروهای شناخته شده به عنوان آگونیست های هورمون آزاد کننده هورمون (LH-RH) و آنتاگونیست های لوتئین کننده، مانع از دریافت سیگنال های بیضه برای تولید تستوسترون می شوند.

جراحی برای برداشتن بیضه ها (ارکیکتومی). از بین بردن بیضه ها سطح تستوسترون در بدن را کاهش می یابد. اثربخشی ارکیکتومی در کاهش سطح تستوسترون مشابه با هورمون درمانی است، اما ارکیکتومی ممکن است سطح تستوسترون را با سرعت بیشتری کاهش دهد.

داروهایی که مانع از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی می شوند. داروهای شناخته شده به عنوان آنتی آندروژن ها مانع از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی بیمار می شوند. عوارض جانبی هورمون درمانی ممکن است شامل اختلال نعوظ، گرگرفتگی، از دست دادن توده استخوانی، کاهش میل جنسی، بزرگ شدن پستان و افزایش وزن باشد.

مطالعه بیشتر: هورمون درمانی برای مردان

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی مانند پرتوهای ایکس و پروتون ها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی برای مرحله چهارم سرطان پروستات از یک دستگاه بزرگ استفاده می کند که در بدن بیمار حرکت می کند و پرتوهای انرژی را به ناحیه اطراف سرطان هدایت می کند (درمان پرتوهای خارجی).

در مردان مبتلا به تومورهای پروستات یا سرطان بسیار بزرگ که به غدد لنفاوی مجاور (سرطان پروستات بصورت محلی پیشرفته) سرایت کرده ممکن است پرتودرمانی با هورمون درمانی ترکیب شود و یا بعد از عمل برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده استفاده شود. در مردان مبتلا به سرطان که در مناطق دیگر بدن انتشار یافته است، از پرتودرمانی برای تسکین درد یا سایر علائم استفاده می شود.

مطالعه بیشتر: پرتودرمانی برای سرطان پروستات

عمل جراحی

جراحی اغلب برای معالجه مرحله 4 سرطان پروستات مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما  در شرایط خاص پزشک مجبور است از آن استفاده کند. در مردان مبتلا به سرطان پروستات مرحله 4، جراحی به طور کلی محدود به مردانی است که علائم آنها با جراحی از بین می روند.

جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پروستاتکتومی رادیکال. پزشک این عمل جراحی را برای از بین بردن پروستات و هرگونه سرطانی که بطور محلی در خارج از پروستات رشد کرده باشد، توصیه کند.

برداشتن غدد لنفاوی. پزشک ممکن است چندین آزمایش غدد لنفاوی را در نزدیکی پروستات (شکاف گره لنفاوی لگن) برای آزمایش سلول های سرطانی توصیه کند. جراحی می تواند باعث عفونت، خونریزی، بی اختیاری، اختلال نعوظ و آسیب به روده شود.

اگر سرطان در خارج از پروستات در مناطق دیگر بدن انتشار یافته باشد، پزشک می تواند گزینه های درمانی زیر را توصیه کند:

شیمی درمانی. شیمی درمانی می تواند رشد سلول های سرطانی را کند کرده، علائم و نشانه های سرطان را تسکین دهد و طول عمر مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات را طولانی کند.

آموزش سیستم ایمنی بدن برای شناخت سلول های سرطانی. ایمنی درمانی از سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.

داروهای سازنده استخوان. داروهایی که برای درمان ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان) استفاده می شود ممکن است در جلوگیری از استخوان های شکسته در مردان مبتلا به سرطان پروستات که در استخوان ها انتشار یافته اند، مفید باشند.

تزریق یک داروی رادیواکتیو. مردان مبتلا به سرطان پروستات که به استخوان ها سرایت کرده اند، ممکن است درمانی را در نظر بگیرند که یک ماده رادیواکتیو را به داخل ورید تزریق کند که این دارو ها به تسکین درد استخوان کمک کنند.

پرتو درمانی. پرتودرمانی با پرتوهای خارجی ممکن است در کنترل درد استخوان در مردان مبتلا به سرطان پروستات که در استخوان ها انتشار یافته موثر باشد.

دارو درمانی هدفمند. داروهای هدفمند به نقاط ضعف خاصی در سلول های سرطانی حمله می کنند.

داروهای ضد درد و درمان. نوع دارو درمانی مناسب به شرایط خاص و ترجیحات بیمار بستگی دارد.

مراقبت تسکین دهنده

مراقبت تسکین دهنده، مراقبت های پزشکی تخصصی است که بر روی تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکین دهنده با بیمار، خانواده و پزشکان دیگر همکاری می کنند تا یک لایه حمایتی و پشتیبانی را برای بیمار تشکیل دهند. از مراقبت تسکین دهنده می توان در کنار سایر روندهای درمانی استفاده کرد. هنگامی که از مراقبت تسکین دهنده و سایر درمان های مناسب استفاده می شود، ممکن است مبتلایان به سرطان احساس بهتری داشته و طولانی تر زندگی کنند.

مراقبت تسکینی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان متخصص آموزش دیده ارائه می شود. تیم های مراقبت تسکینی قصد دارند کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده هایشان را ارتقا دهند.

پزشکی جایگزین

هیچ درمان جایگزینی برای درمان مرحله 4 سرطان پروستات اثبات نشده است. اما داروی مکمل و جایگزین به بیمار در مقابله با علائم سرطان کمک می کند. سرطان پروستات اغلب به استخوان ها سرایت می کند که می تواند باعث درد استخوان شود. پزشک می تواند درمان و داروهایی را برای کنترل درد ارائه دهد.

درمان های مکمل و جایگزین دارویی که باعث کاهش درد سرطان می شوند، عبارتند از:

• هیپنوتیزم
• طب سوزنی
• ماساژ درمانی
• تکنیک های آرامش

توصیه به بیماران مبتلا به سرطان پروستات

اطلاع بیمار از ابتلا به مرحله 4 سرطان پروستات می تواند تکان دهنده و ویران کننده باشد. با گذشت زمان، هر مرد روش کنار آمدن با احساسات خودش را کشف می کند. برخی راهکارها برای مقابله با بیماری، عبارتند از:

• در مورد سرطان به اندازه کافی یاد بگیرید. از پزشک در مورد سرطان پروستات، از جمله گزینه های درمانی خود و در صورت تمایل، پیش آگهی خود سوال کنید. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان پیشرفته پروستات، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.
• ارتباط با دوستان و خانواده را حفظ کنید. حفظ روابط نزدیک با دیگران در مقابله با مرحله 4 سرطان پروستات می تواند موثر باشد.
• با فرد مورد اعتماد مشورت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل به گوش دادن به حرف های شما باشد و در مورد امیدها و ترس های خودتان با او صحبت کنید. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی یا گروه پشتیبانی سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

 اگر پزشک تشخیص دهد که شما سرطان پروستات پیشرفته دارید، به احتمال زیاد به پزشک متخصص در معالجه سرطان (انکولوژیست) ارجاع داده شوید.

برای آمادگی بیشتر در هنگام مراجعه به پزشک بهتر است موارد زیر را یادداشت کنید:

علائمی را که تجربه کردید بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است به دلیل دلیل قرار ملاقات شما ارتباطی نداشته باشد.

لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.