هورمون درمانی برای مردان

هورمون درمانی برای مردان ممکن است با بروز برخی عوارض جانبی همراه باشد. ما در این مقاله سعی کرده ایم عوارض هورمون درمانی در مردان را بررسی کنیم. هورمون درمانی روشی است که از داروها برای مسدود کردن یا کاهش میزان هورمون ها در بدن برای کاهش یا توقف رشد سرطان استفاده می کند. هورمون ها مواد طبیعی هستند که توسط غدد در بدن ما ساخته می شوند. آنها در جریان خون در اطراف بدن ما حمل می شوند و به عنوان پیام رسان بین یک قسمت از بدن ما و قسمت دیگر عمل می کنند. هورمون ها مسئول بسیاری از عملکردها از جمله رشد و فعالیت سلول ها و اندام های خاص در بدن ما هستند. سیستم غدد درون ریز شبکه ای از غدد است که هورمون ها را می سازند.

هورمون درمانی برای سرطان از داروهایی برای مسدود کردن یا کاهش میزان هورمون ها در بدن استفاده می کند. این می تواند رشد سرطان را متوقف یا کند کند.

سرطان پروستات شایع ترین سرطان مردان است که با هورمون درمان می شود. تستوسترون می تواند رشد سلول های سرطانی پروستات را تحریک کند. بنابراین، ممکن است برای جلوگیری از عملکرد تستوسترون یا توقف تولید آن نیاز به هورمون درمانی داشته باشید. به ندرت مردان به سرطان پستان مبتلا می شوند. در این شرایط ممکن است برای درمان بیماری خود به هورمون درمانی نیاز داشته باشند.

هورمون درمانی برای سرطان پروستات در مردان

رشد سرطان پروستات به تستوسترون بستگی دارد. هورمون درمانی میزان تستوسترون را در بدن مسدود یا کاهش می دهد.

این می تواند خطر عود سرطان پروستات اولیه را در صورت داشتن سایر درمان ها کاهش دهد. یا می تواند سرطان پیشرفته پروستات را کوچک کند یا رشد آن را کندتر کند.

غده ای در مغز به نام غده هیپوفیز هورمون لوتئینیزه کننده (LH) تولید می کند. این غده میزان تستوسترون ساخته شده توسط بیضه ها را کنترل می کند. مسدود کننده های LH داروهایی هستند که تولید هورمون لوتئینیزه کننده را متوقف می کنند. آنها این کار را با مسدود کردن سیگنال از غده هیپوفیز به بیضه ها انجام می دهند. بنابراین بیضه ها تولید تستوسترون را متوقف می کنند.

دارو های آنتی آندروژن

سلول های سرطانی پروستات دارای قسمت هایی به نام گیرنده هستند. تستوسترون به این گیرنده‌ها متصل می‌شود و می‌تواند سلول‌ها را تشویق کند تا تقسیم شوند و سرطان رشد کند. داروهای ضد آندروژن با اتصال خود به این گیرنده ها عمل می کنند. این امر مانع از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی پروستات می شود.

انواع مختلفی از آنتی آندروژن ها از جمله بیکالوتامید (Casodex)، سیپروترون استات (Cyprostat) و فلوتامید (Drogenil) وجود دارد.

مسدود کننده هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH).

مسدود کننده های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین ،(GnRH) پیام های بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس را متوقف می کنند که به غده هیپوفیز می گوید که هورمون لوتئین کننده تولید کند.  بنابراین، مسدود کردن GnRH باعث توقف تولید تستوسترون در بیضه ها می شود. داروی دگارلیکس (Firmagon) یک مسدود کننده GnRH است.

سایر درمان های هورمونی برای مردان

درمان های هورمونی جدیدتری برای سرطان پروستات وجود دارد. این درمان ها عبارتند از:

• انزالوتامید
• آبراترون
• دارولوتامید

عوارض هورمون درمانی در مردان

بسیاری از مردان متوجه می شوند که عوارض جانبی اغلب در شروع درمان بدتر است. آنها معمولا پس از چند هفته یا چند ماه فروکش می کنند. عوارض جانبی ممکن است به نوع هورمون درمانی بستگی داشته باشد. برخی از عوارض جانبی در تمام هورمون درمانی ها مشترک است. اما برخی از عوارض ها بسته به نوع داروها متفاوت هستند. از طرفی همه بیماران ممکن است همه این عوارض جانبی را نداشته باشند.

هورمون درمانی در مردان ممکن است بر تمایلات جنسی آنها تاثیر بگذارد. برخی از عوارض احتمالی درمان با هورمون ها در مردان، عبارتند از:

از دست دادن علاقه به رابطه جنسی (لیبیدو)

تستوسترون در میل جنسی مردان نقش دارد. بنابراین، اگر در حال درمان سرطانی هستید که میزان تستوسترون شما را کاهش می دهد، میل جنسی شما ممکن است کمتر شود. همه افرادی که سطح هورمون پایینی دارند، تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارند. البته برای اکثر مردم علت اصلی کاهش میل جنسی می تواند ترکیبی از عوامل مختلف باشد، از جمله:

• خستگی
• استرس یا اضطراب
• از دست دادن اعتماد به نفس یا عزت نفس
• تغییر در ظاهر بدن یا احساس شما نسبت به بدنتان
• سایر داروهایی که مصرف می کنید، به ویژه فشار خون و قرص های ضد افسردگی

اگر با عوارض جانبی مانند گرگرفتگی یا احساس ناخوشی عمومی مواجه هستید، فکر کردن به رابطه جنسی می تواند دشوار باشد. مدیریت این عوارض جانبی ممکن است به شما کمک کند تا به رابطه جنسی علاقه مند شوید.

صحبت کردن با شریک زندگی خود در صورت داشتن احساسی که دارید نیز می تواند کمک کننده باشد. ممکن است برای مدتی تمایل به برقراری رابطه جنسی نداشته باشید، اما در آغوش گرفتن، لمس کردن و بوسیدن می تواند آرامش بخش باشد و به شما کمک کند تا آرام شوید. شاید تصمیم بگیرید تا برای مدتی رابطه جنسی را متوقف کنید. برخی از افراد متوجه می شوند که احساس آرامش و داشتن تماس های فیزیکی دیگر می تواند به تدریج منجر به تحریک آنها و تمایل به داشتن رابطه جنسی شود.

برخی از داروهای ضد افسردگی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند. قبل از قطع مصرف داروهای ضدافسردگی با پزشک خود صحبت کنید زیرا قطع ناگهانی برخی از این دارو ها می تواند منجر به عوارض جانبی شود و در نهایت افسردگی شما عود کند.

مشکلات نعوظ (اختلال نعوظ)

کاهش سطح تستوسترون می تواند منجر به مشکلاتی در نعوظ و حفظ آن شود. این یک عارضه جانبی رایج هورمون درمانی است. هورمون درمانی میزان تستوسترون را در بدن کاهش می دهد و این بر توانایی شما برای داشتن و حفظ نعوظ تأثیر می گذارد. این عارضه ممکن است در عرض 3 تا 12 ماه پس از پایان درمان بهبود یابد. اما برای برخی از مردان، مشکلات نعوظ دائمی است. این بستگی به دارویی دارد که مصرف می کنید و مدت زمانی که آن را مصرف کرده اید.

سایر درمان‌های سرطان مانند جراحی و رادیوتراپی لگن می‌تواند برای بسیاری از مردان مشکلات نعوظ ایجاد کند. کنار آمدن با این وضعیت اغلب می تواند تأثیر زیادی بر اعتماد به نفس، عزت نفس و کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.

در مورد مشکلاتی که دارید با همسرتان صحبت کنید و به پزشک خود اطلاع دهید. برخی گزینه های درمانی وجود دارد که می تواند در این شرایط به شما کمک کند. درمان های مختلف برای افراد مختلف موثر است و می تواند عوارض جانبی داشته باشد.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروها، مانند قرص یا کرم
• پمپ های خلاء
• ایمپلنت های جراحی

گرگرفتگی و عرق کردن

گرگرفتگی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. آنها می توانند به عنوان احساس گرما در گردن یا صورت شروع شوند. این اغلب به سایر قسمت های بدن سرایت می کند. همزمان با گرگرفتگی ممکن است علائم زیر را هم داشته باشید:

• قرمز شدن پوست
• عرق کردن زیاد یا شدیدتر
• احساس ضربان قلب در قفسه سینه (تپش قلب)
• احساس وحشت یا تحریک پذیری

همه این عوامل به نوبه خود ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شما شود. می توانید با پزشک خود در مورد راه هایی برای کاهش تعداد و شدت حملاتی که دارید صحبت کنید.برخی از افراد ترجیح می دهند مسائل را با یک مشاور یا روانشناس در میان بگذارند.

گرگرفتگی و تعریق می تواند دردسرساز باشد. ممکن است 2 تا 30 دقیقه طول بکشد و حتی چند بار در ماه یا بیشتر آن را تجربه کنید. این وضعیت شبیه به همان گرگرفتگی هایی هستند که زنان در دوران یائسگی دارند.

کاهش سطح تستوسترون باعث گرگرفتگی می شود. آنها به احتمال زیاد در هنگام مصرف آگونیست های LHRH     اتفاق می افتد. زیرا این داروها تولید تستوسترون را به طور کلی کاهش می دهند. گرم شدن بیش از حد، نوشیدن چای یا قهوه و سیگار کشیدن همگی می توانند گرگرفتگی را بدتر کنند.

این عارضه با عادت کردن به درمان، ممکن است به تدریج بهتر شوند. اما، در برخی از مردان، تا زمانی که دارو را مصرف می کنید، گرگرفتگی ها ادامه می یابد.

حساسیت پستان (ژنیکوماستی)

حساسیت سینه یک مشکل خاص با دوز بالای بیکالوتامید (Casodex) است. همراه با مصرف آن، بافت سینه می تواند دردناک و متورم شود.

درد ناشی از شعله ور شدن تومور

درد ناشی از سرطان پروستات ثانویه می تواند به طور موقت با شروع درمان هورمونی بدتر شود. به این حالت شعله ور شدن تومور می گویند.

هنگامی که تزریق لوپرولین (پروستاپ) یا گوسرلین (زولادکس) را شروع می کنید، پزشک همیشه باید هورمون درمانی دیگری تجویز کند. این هورمون درمانی دیگر به جلوگیری از شعله ور شدن تومور از ایجاد درد استخوان کمک می کند. اگر درد ادامه یابد، پزشک می تواند داروهایی به نام بیس فسفونات ها را برای درمان آن تجویز کند.

مشکلات حافظه

برخی از افراد زمانی که مدتی تحت درمان هورمونی هستند، احساس می کنند که حافظه آنها بدتر می شود. ممکن است حافظه شما در حین مصرف هورمون درمانی بهبود نیابد. اگر این عارضه جانبی خاص را داشته باشید، طبیعی است که احساس فریب خوردن و ناراحتی کنید. اگر احساس می‌کنید که این تأثیر قابل توجهی بر زندگی شما دارد، با پزشک یا پرستار متخصص خود صحبت کنید.

نوسانات خلقی و افسردگی

برخی افراد در حین انجام درمان هایی مانند زولادکس (گوسرلین) دچار نوسانات خلقی و حتی افسردگی می شوند. صحبت با یکی از نزدیکان شما ممکن است در درمان این عارضه موثر باشد. اگر احساس راحتی نمی کنید که احساسات خود را با افرادی که می شناسید در میان بگذارید، مراجعه به مشاور ممکن است کمک کننده باشد.

تغییرات استخوانی

مردانی که برای سرطان پروستات هورمون درمانی می کنند در معرض خطر ضعیف شدن استخوان (پوکی استخوان) هستند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد خطر مشکلاتی مانند شکستگی استخوان برای مردانی که درمان طولانی‌مدت برای مسدود کردن تستوسترون (مثلاً زولادکس) دارند، کمی بیشتر است. ممکن است پزشک مصرف ویتامین D و کلسیم را برای کمک به کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان توصیه کند.

خطر مشکلات قلبی

هورمون درمانی برای سرطان پروستات ممکن است خطر مشکلات قلبی را در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی افزایش دهد. این ممکن است به این دلیل باشد که برخی از عوارض جانبی هورمون درمانی، مانند افزایش وزن، می تواند بیماری قلبی را بدتر کند.

به یاد داشته باشید که عوارض جانبی که در بالا ذکر کردیم، عوارض عمومی هستند. در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید. ممکن است راه هایی برای کاهش و حتی مدیریت آنها وجود داشته باشد.