سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، هر گونه «تلاش جنسی، تماس جنسی یا استثمار کودک» در نظر گرفته می‌شود. این نوع سوء استفاده اغلب شامل استفاده از زور یا تهدید از سوی مرتکب آزار جنسی است. رفتارهای زیادی وجود دارد که تحت عنوان آزار جنسی طبقه بندی می‌شوند و برای اینکه مسئله‌ای به عنوان سوء استفاده جنسی از کودک طبقه بندی شود، نیازی به تماس فیزیکی بین مجرم و کودک نیست.
سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، یکی از موضوعات مورد انگ در جامعه است که هم به عنوان نقض حقوق اولیه بشر و هم به عنوان یک نگرانی جدی برای سلامت عمومی شناخته می‌شود. با این حال، آمار گیری دقیق شیوع سوء استفاده جنسی در دوران کودکی دشوار است. زیرا این مسائل کمتر گزارش می‌شوند. با صرف زمان کافی، روش‌ها و حمایت مناسب، می‌توان به روشی سالم و فراتر از آسیب‌های ناشی از آزار دوران کودکی، با فرد ارتباط برقرار کرد.
انواع سوء استفاده جنسی در دوران کودکی
انواع سوء استفاده جنسی در کودکی، عبارت‌اند از:
- تجاوز جنسی (شامل آمیزش جنسی، نوازش، خودارضایی یا مجبور کردن یک خردسال به خودارضایی)
- اقدامات محارم
- قاچاق جنسی یا فحشا کودک
- تولید، نگهداری یا توزیع پورنوگرافی کودکان
- آزار و اذیت جنسی (مانند تماس یا پیام دادن به یک خردسال با محتوای ناپسند)
- قرار دادن کودک در معرض فعالیت جنسی یا محتوای جنسی چه به صورت حضوری یا آنلاین
استفاده از نیروی بدنی یا ایجاد آسیب جسمی برای اینکه عملی مورد سوء استفاده جنسی از کودک تلقی شود، الزامی نیست. از نظر قانونی، هرگونه عمل جنسی بین یک کودک زیر سن رضایت و یک بزرگسال، سوء استفاده جنسی تلقی می‌شود. زیرا کودکان نمی‌توانند رضایت خود را ارائه دهند.
آمار سوء استفاده جنسی در دوران کودکی
تحقیقات نشان داده است که بسیاری از کودکان تحت تأثیر سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند. همچنین عوامل مستعد کننده و خطرناک خاصی وجود دارند که ممکن است احتمال سوء استفاده جنسی را در دوران کودکی افزایش دهند. از هر چهار دختر یک نفر و از هر 13 پسر یک پسر در دوره‌ای از دوران کودکی آزار جنسی را تجربه می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهد که کودکان بین 7 تا 13 سال آسیب پذیرترین افراد در برابر آزار جنسی در دوران کودکی هستند. والدین یا مراقبانی که در کودکی شاهد خشونت بوده‌اند یا در حال حاضر با سوء مصرف مواد دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است که در نهایت چرخه‌ای از سوء استفاده را تداوم بخشند.
خانه‌های تک والدی یا خانواده‌هایی که در فقر زندگی می‌کنند و از حمایت‌های اجتماعی محدود برخوردار هستند، ممکن است در برابر متجاوزان جنسی آسیب پذیرتر باشند.
علائم سوء استفاده جنسی در دوران کودکی
آگاهی از علائم هشداردهنده مبنی بر اینکه یک کودک ممکن است مورد آزار جنسی قرار گرفته باشد، بسیار مهم است. علائم جسمی و رفتاری که نشان دهنده سوءاستفاده از کودک هستند، عبارت‌اند از:
- تغییر در بهداشت (مانند استحمام مکرر یا عدم استحمام)
- وجود خون روی لباس زیر (یا لباس زیر پاره شده)
- علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- دانش یا رفتار جنسی غیر طبیعی
- خونریزی یا کبودی اندام تناسلی
- درد یا سوزش در ناحیه تناسلی
- مشکل در راه رفتن یا نشستن
- مشکل ناگهانی در تحصیل
- عفونت‌های قارچی مکرر
- فوبیا یا ترس‌های ناگهانی
- پرهیز از تماس فیزیکی
- نشانه‌های افسردگی
- تلاش برای فرار
- افکار خودکشی
- خودآزاری
همچنین ممکن است که کودک شروع به محافظت بیش از حد از دوستان یا خواهر و برادر خود کند. این رفتار به عنوان ایفای نقش “سرایدار” شناخته می‌شود. از طرف دیگر، علاوه براین، آنها ممکن است که به انجام رفتارهایی مانند مکیدن انگشت یا سایر رفتارهای کودکان کوچکتر بازگردند.
رفتار آراستگی
با بروز سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، مرتکبین این عمل اغلب الگویی از رفتارها را به نام آراستگی از خود نشان می‌دهند. این روش راهبردی است که برای خلع سلاح قربانیان و خانواده‌هایشان برای اعتماد کردن به آنها استفاده می‌شود و تشخیص آنها را به‌عنوان متجاوز دشوارتر می‌کند.
به عنوان مثال، مرتکبین سوء استفاده جنسی در دوران کودکی اغلب نقش پدر یا مادر را بر عهده می‌گیرند، حتی گاهی اوقات حرفه‌هایی را انتخاب می‌کنند که به آنها امکان دسترسی نزدیک به کودکان را می‌دهد. همچنین احتمالاً روابط نزدیکی با کودک و خانواده‌اش ایجاد می‌کنند.
آنها همچنین ممکن است “حساسیت کودک را نسبت به لمس کردن از بین ببرند” یا قبل از تجاوز جنسی با رها آنها را به طور بی ضرر لمس کنند. متخلف و مجرم پشت این تاکتیک‌ها و دیگر موارد پنهان می‌شود تا مطمئن شود که تخلفاتش آشکار نمی‌شود.
عوارض و اثرات منفی سوء استفاده جنسی در کودکی
متأسفانه، بازماندگان سوء استفاده جنسی در دوران کودکی عواقبی را در تمام زمینه‌های زندگی خود تجربه می‌کنند. این موارد به عنوان تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) شناخته می‌شوند.
آسیب های فیزیکی
فردی که در دوران کودکی آسیب‌های جنسی را تجربه می‌کند، ممکن است که با آسیب‌های جسمی و عفونت‌های مقاربتی (STIs) رو به رو شود. علاوه براین تجارب آسیب زا مانند سوء استفاده جنسی با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن در طول زندگی، مانند چاقی، سرطان و بیماری‌های قلبی مرتبط هستند.
آسیب های روانی
از آنجایی که کودکان از نظر عاطفی بسیار حساس هستند، خاطرات سوء استفاده اغلب در اعماق ذهن آنها دفن می‌شود. مشکل در یادآوری خاطرات دوران کودکی ممکن است نشانگر مواجهه قبلی با آسیب‌هایی مانند سوء استفاده جنسی باشد.
اگر مشکوک هستید که ممکن است در کودکی اتفاقی برای شما افتاده باشد اما کاملاً در اینباره مطمئن نیستید، شناخت روش‌های درمانی می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این موضوع پیدا کنید. عواقب سوء استفاده جنسی در دوران کودکی می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود.
علاوه براین سوء استفاده در دوران کودکی با بروز بیشتر افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه، مصرف مواد مخدر و رفتارهای جنسی پرخطر که ممکن است منجر به بروز بیماری‌های مقاربتی یا بارداری ناخواسته شوند، مرتبط است. بروز رفتارهای جنسی بیش از حد یا اعتیاد به رفتار جنسی نیز در بازماندگان سوء استفاده بیشتر احتمال دارد.
در برخی افراد، اعتیاد به غذا و سایر اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی نیز ممکن است در اثر سوء استفاده جنسی ایجاد شود. خطر خودکشی در افرادی که تجاوز جنسی را در دوران کودکی خود تجربه کرده‌اند، افزایش می‌یابد. این موضوع شامل افکار خودکشی و اقدام به خودکشی می‌شود.
عوارض تجاوز جنسی در دوران کودکی بر روابط
بروز “بزه دیدگی مجدد” نیز در بازماندگان سوء استفاده جنسی در دوران کودکی محتمل است. به عنوان مثال، زنانی که در دوران کودکی در معرض سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند، دو تا 13 برابر بیشتر در بزرگسالی بار دیگر آزار جنسی را تجربه می‌کنند.
علاوه بر این، فردی که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته است، دو برابر بیشتر احتمال دارد که توسط شریک زندگی آینده خود مورد آزار جنسی قرار گیرد.
درمان سوء استفاده جنسی در دوران کودکی
درمان‌های متمرکز بر تروما برای سوء استفاده جنسی در دوران کودکی اغلب شامل درمان برای پردازش تجربه و دارودرمانی برای مدیریت علائم است. اگر خانواده کودکی که اخیراً آزار جنسی را تجربه کرده است، به دنبال درمان هستند، می‌توانند از مشورت‌های یک روانپزشک استفاده کنند.
روان درمانی برای درمان عوارض سوء استفاده جنسی
چندین نوع روش درمانی مختلف برای بازماندگان تجاوز جنسی در دوران کودکی وجود دارد. بسته به اینکه فرد آسیب دیده یک کودک یا بزرگسال است، روانپزشک ممکن است روش‌های درمانی مختلفی را توصیه کند.
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما (TF-CBT) یک رویکرد درمانی به طور مخصوص مناسب برای کودکانی است که از هر نوع آسیب، از جمله سوء استفاده جنسی، جان سالم به در برده‌اند. مشخص شده است که TF-CBT در کاهش علائم اضطراب، افسردگی و PTSD مرتبط با سوء استفاده جنسی موثر است.
همچنین این روش به رفع افکار و ترس‌های زمینه‌ای کودک که ممکن است مربوط به تروما باشند، کمک می‌کند. والدین یا مراقب کودک در این جلسات با آنها شرکت می‌کنند (مگر اینکه والدین آنها مرتکب سوء استفاده و مجرم باشند). هر گونه علائم PTSD که والدین ممکن است در رابطه با سوء استفاده داشته باشند نیز در این جلسات درمان می‌شود. انجام خانواده درمانی نیز ممکن است علاوه بر TF-CBT توصیه شود.
درمان شناختی رفتاری
علاوه براین به کمک درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌توان به رفع هر گونه افکار یا احساسات منفی که فرد در ارتباط با تروما دارد، کمک کرد. یک درمانگر از طریق این موارد با بیمار کار خواهد کرد و همچنین به رفتارهای نامطلوبی که آن را انجام می‌دهند (مانند مصرف مواد) که ممکن است با تروما مرتبط باشند، رسیدگی می‌کند.
انواع دیگری از درمان که هم برای کودکان و هم برای بزرگسال مناسب است، شامل درمان مواجهه طولانی مدت (PET)، درمان پردازش شناختی (CPT) و حساسیت زدایی حرکت چشم و پردازش مجدد (EDMR) است. مواجهه درمانی طولانی مدت و درمان پردازش شناختی باعث می‌شود فرد تجربه آسیب زا را “دوباره” زندگی کند و روایت جدیدی را شکل دهد.
هدف این است که بتوانیم موقعیت‌هایی را مدیریت کنیم که ممکن است قبلاً آنها ما را تحت تاثیر قرار می‌دادند. همچنین باورهای محدودکننده مانند “من در شرایط امن نیستم” را به دیدگاه های مثبت تر تبدیل می‌کنیم. حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم، یک درمان تجربی است و فایده آن برای درمان بیماری‌های روانی ثابت نشده است.
یک درمانگر انگشتان خود را در مقابل صورت بیمار حرکت می‌دهد، زیرا مراجع به سرعت پلک می‌زند و تجربه آسیب زا را به یاد می‌آورد. برخی معتقدند که این تمرین باعث تغییر در نحوه ذخیره اطلاعات توسط مغز می‌شود.
دارو درمانی
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) دسته‌ای از داروهای ضد افسردگی هستند که ممکن است برای کاهش علائم اضطراب شایع در بازماندگان سوء استفاده جنسی مؤثر باشند. تجویز این دارو برای بزرگسالان شایع است. با این حال، پزشک ممکن است که برای یک کودک نیز داروی SSRI را تجویز کند (در صورت وجود مشکلات همزمان مانند PTSD). داروهای ضد اضطراب ممکن است برای بازماندگان تجاوز جنسی نیز تجویز شوند.
سخن آخر
با استفاده از یک روش درمان و پشتیبانی مناسب، بهبودی از آسیب‌های دوران کودکی امکان پذیر است. سوء استفاده جنسی در هر سنی یک تجربه بسیار نامطلوب است. بازماندگان سوء استفاده جنسی، مسئولیتی در قبال اعمال سوء استفاده کنندگان ندارند.
هر کسی پس از گذشته‌ای دردناک، شایسته زندگی آزاد و بهبودی است. به عنوان یک بزرگسال، کنار آمدن با سوابق شخصی می تواند به ما کمک کند تا آینده روشن تری را برای خود شکل دهیم.
آخرین دیدگاه‌ها