لنفوم سلول B چیست؟

لنفوم سلول B نوعی لنفوم غیر هوچکین (NHL) است. NHL سرطانی است که در گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت ها شروع می شود. اکثر لنفوم های غیر هوچکین در ایالات متحده لنفوم های سلول B هستند. لنفوم سلول B در لنفوسیت‌های B (سلول‌های B) شروع می‌شود. لنفوسیت های B بخشی جدایی ناپذیر از سیستم ایمنی بدن هستند. آنها توسط سلول های بنیادی واقع در مغز استخوان تولید می شوند. ما در این مقاله از پزشکت، سعی کرده ایم رایج‌ترین انواع، و همچنین چندین شکل نادرتر از آن را بررسی کنیم. همچنین در مورد علائم و درمان هایی که می توانید انتظار داشته باشید و پیش آگهی و راهکارهای مقابله با این بیماری، اطلاعاتی را برای شما بررسی کرده‌ایم.

مطالعه بیشتر: لنفوم هوچکین در مقابل غیر هوچکین

انواع لنفوم سلول B

لنفوم های سلول B می توانند ناتوان یا تهاجمی باشند. لنفوم‌های ناتوان به کندی رشد می‌کنند، در حالی که لنفوم‌های تهاجمی ممکن است به سرعت منتشر شوند. لنفوم‌های بی‌حال ممکن است به مرور زمان به لنفوم‌های تهاجمی تبدیل شوند. هر دو لنفوم ناتوان و تهاجمی ممکن است به خوبی به درمان پاسخ دهند.

انواع مختلفی از لنفوم سلول B وجود دارد که عبارتند از:

لنفوم منتشر بزرگ سلول B (DLBCL)

(DLBCL) شایع ترین نوع لنفوم سلول B در سراسر جهان است. در ایالات متحده، از هر 3 مورد لنفوم غیر هوچکین، 1 مورد لنفوم سلول B منتشر است. در این نوع، سلول های B در زیر میکروسکوپ ظاهر بزرگی دارند. DLBCL می تواند در هر سنی از جمله در کودکان رخ دهد. با این حال، در افراد مسن بیشتر شایع است. اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند بالای 60 سال سن دارند. 2 DLBCL شکل تهاجمی لنفوم سلول B است.

می تواند در داخل یا اطراف غدد لنفاوی و همچنین در هر عضوی از بدن از جمله دستگاه گوارش و مغز ایجاد شود. حتی اگر تهاجمی هم باشد، اغلب به درمان پاسخ می دهد و به طور بالقوه قابل درمان است.

DLBCL چندین زیرگروه دارد. آنها عبارتند از:

لنفوم سلول B اولیه مدیاستن: این لنفوم از وسط قفسه سینه، پشت استخوان سینه (مدیاستن) شروع می شود. این یک شکل تهاجمی از لنفوم است و می تواند به سرعت بزرگ شود، به نای فشار می آورد و تنفس را سخت می کند. بیشتر در زنان جوان تشخیص داده می شود. حتی اگر این نوع لنفوم تهاجمی است، اغلب به خوبی به درمان پاسخ می دهد.

DLBCL اولیه سیستم عصبی مرکزی: این زیرگروه شامل تمام DLBCLهایی است که از چشم یا مغز شروع می شود.

DLBCL پوستی اولیه، نوع ساق پا: این نوع فرعی می تواند در چندین قسمت بدن از جمله پاها، بازوها، باسن و تنه رخ دهد. در زیر میکروسکوپ، سلول های B بدخیم بزرگ و قرمز یا قرمز مایل به آبی به نظر می رسند.

لنفوم سلول B غنی از سلول T/هیستوسیت: این زیرگروه نادر و تهاجمی دارای کمتر از 10٪ سلول های B غیر طبیعی و مقدار زیادی سلول T، نوع دیگری از گلبول های سفید است.

DLBCL  مثبت ویروس اپشتین بار (EBV) در سالمندان: این نوع فرعی در افراد بالای 50 سال شایع تر است. در افرادی که تست ویروس اپشتین بار مثبت می شود رخ می دهد. EBV یکی از اعضای خانواده هرپس ویروس است.

NOS

هر نوع DLBCL که در هیچ یک از این زیرگروه ها قرار نمی گیرد، NOS در نظر گرفته می شود. در ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته، 25٪ تا 30٪ لنفوم های غیر هوچکین در این دسته قرار می گیرند.

لنفوم فولیکولی

لنفوم فولیکولار از هر 5 مورد لنفوم 1 مورد در ایالات متحده را تشکیل می دهد. این نوع سرطان معمولا افراد بالای 60 سال را مبتلا می کند. لنفوم های فولیکولی ممکن است در مکان های غدد لنفاوی در سراسر بدن و در مغز استخوان رشد کنند. به عنوان یک بیماری قابل درمان در نظر گرفته نمی شود. با این حال، لنفوم فولیکولی به خوبی به درمان پاسخ می دهد. افراد می توانند سال ها با این بیماری زندگی کنند. اکثر لنفوم‌های فولیکولار ضعیف هستند، اما برخی تهاجمی و سریع رشد می‌کنند. در برخی موارد، لنفوم های فولیکولی ممکن است به لنفوم های تهاجمی و به نوع سلول B منتشری تبدیل شوند.

مطالعه بیشتر: لنفوم سلول تی پوستی

لنفوم سلول گوشته

لنفوم سلول گوشته، در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. معمولاً در مردان 60 تا 70 ساله رخ می دهد. لنفوم سلول گوشته از سلول های B بدخیم واقع در ناحیه ای از غدد لنفاوی به نام منطقه گوشته ایجاد می شود. حدود 5 درصد از لنفوم ها، لنفوم سلول گوشته هستند. درمان لنفوم سلول گوشته ممکن است دشوار باشد. با این حال، درمان هایی از جمله داروهای جدید و پیوند سلول های بنیادی نوید قابل توجهی برای درمان این بیماری نشان داده اند.

لنفوم های ناحیه حاشیه ای

لنفوم های ناحیه حاشیه ای، سرطان هایی با رشد آهسته هستند که بر اساس سلول های سرطانی که در زیر میکروسکوپ کوچک به نظر می رسند طبقه بندی می شوند. سه زیرگروه آن، عبارتند از:

لنفوم سلول B منطقه حاشیه ای خارج گرهی: لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط (MALT) نیز نامیده می شود، این نوع خارج از غدد لنفاوی منشأ می گیرد. آنها ممکن است شکمی یا غیر شکمی باشند. لنفوم MALT معده ممکن است در اثر عفونت با نوعی باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری ایجاد شود. در برخی موارد، درمان این عفونت ممکن است سرطان را نیز درمان کند.

لنفوم سلول B ناحیه حاشیه ای گرهی: این بیماری نادر رشد کندی دارد و معمولاً در غدد لنفاوی باقی می ماند. در برخی موارد، سلول های سرطانی نیز ممکن است در مغز استخوان یافت شوند.

لنفوم سلول B منطقه حاشیه ای طحال: این بیماری نادر طحال، مغز استخوان و خون را تحت تاثیر قرار می دهد. گاهی اوقات با عفونت هپاتیت C مرتبط است.

لنفوم بورکیت

لنفوم بورکیت یک سرطان با رشد سریع است که توسط سلول های سرطانی با اندازه متوسط ​​مشخص می شود. در کودکان شایع تر از بزرگسالان است. همچنین احتمال بروز این بیماری در کودکان پسر بیشتر از کودکان دختر است.

انواع مختلفی از لنفوم بورکیت وجود دارد. شایع ترین نوع در ایالات متحده لنفوم بورکیت پراکنده است. لنفوم بورکیت پراکنده اغلب به صورت یک تومور بزرگ در شکم شروع می شود. در برخی موارد، این وضعیت با ویروس اپشتین بار مرتبط است. زمانی که لنفوم بورکیت با شیمی درمانی زود تشخیص داده شود و درمان شود، میزان درمان آن حدود 50 درصد است.

انواع دیگر این بیماری شامل لنفوم بورکیت بومی و لنفوم بورکیت مرتبط با نقص ایمنی است.

لنفوم اولیه سیستم عصبی مرکزی (PCNSL)

این سرطان در مغز و یا در نخاع ایجاد می شود. برخلاف سایر اشکال لنفوم، PCNSL ممکن است علائمی مانند سردرگمی و تغییر در تکلم و رفتار ایجاد کند. همچنین ممکن است باعث مشکلات بینایی شود. PCNSL سالانه حدود 1500 نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری در افرادی که دارای نقص ایمنی هستند، به ویژه در افرادی که ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) دارند، شایع است. در افراد مسن نیز دیده می شود.

لنفوم داخل چشمی اولیه (لنفوم چشم)

لنفوم داخل چشمی اولیه از کره چشم شروع می شود. افراد مبتلا به لنفوم اولیه سیستم عصبی مرکزی نیز ممکن است با این وضعیت ظاهر شوند. این دومین شکل شایع سرطان چشم در بزرگسالان است.

مطالعه بیشتر: تفاوت سرطان خون و لنفوم

علائم شایع لنفوم سلول B

لنفوم سلول B علائم زیادی دارد و بسیاری از علائم زیر ممکن است مربوط به بیماری های زمینه‌ای دیگر باشد. علائم لنفوم سلول B بر اساس نوع یا زیرگروه شما متفاوت است. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• تعریق شبانه زیاد
• طحال بزرگ شده
• غدد لنفاوی متورم و بدون درد
• تب شدیدی که بدون علت به صورت گاه به گاه بروز می کند.
• کاهش وزن قابل توجه و بدون دلیل حدود 10 درصد از وزن بدن شما

بر اساس محل تومور، ممکن است مشکلات تنفسی، یا درد در قفسه سینه، کمر یا معده را نیز تجربه کنید. علائم گوارشی مانند اسهال نیز ممکن است رخ دهد.

مطالعه بیشتر: علت توده های زیر بغل چیست؟

علل لنفوم سلول B

لنفوم سلول B اغلب بر سیستم لنفاوی شما تأثیر می گذارد، که شبکه ای از غدد لنفاوی، عروق لنفاوی و بافت هایی است که مایع را در بدن شما حرکت می دهد. لنف یکی از مایعاتی است که سیستم لنفاوی شما در بدن شما حمل می کند. لنف حاوی گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت است. سلول های B یا لنفوسیت های B، آنتی بادی هایی می سازند که با عفونت مبارزه می کنند. به طور معمول، سلول های B سالم می میرند تا فضای بیشتری برای سلول های B ایجاد شود.

لنفوم سلول B زمانی اتفاق می افتد که سلول های B سالم به سلول های سرطانی در حال رشد سریع تبدیل می شوند که نمی میرند. سلول های سرطانی تکثیر می شوند و در نهایت سلول های سالم را تحت تأثیر قرار می دهند. سلول های سرطانی همچنین می توانند به سایر نواحی بدن شما از جمله مغز استخوان، طحال یا سایر اندام ها پخش شوند.

لنفوم سلول B زمانی رخ می دهد که لنفوسیت ها (گلبول های سفید) شروع به رشد غیرقابل کنترل می کنند. این به دلیل تغییر یا جهش در DNA موجود در آن سلول ها ایجاد می شود. جهش های DNA رایج هستند و همیشه منجر به سرطان نمی شوند.

هنگامی که یک جهش DNA بر یک یا چند ژن حیاتی تأثیر می گذارد، سرطان، از جمله لنفوم سلول B، می تواند ایجاد شود. اینکه چه چیزی باعث وقوع این زنجیره از رویدادها می شود به آسانی شناخته شده یا درک نیست.

عوامل خطر لنفوم سلول B

لنفوم سلول B مسری نیست. اما عوامل خطر بالقوه ای وجود دارد که ممکن است شما را در برابر انواع خاصی از لنفوم سلول B آسیب پذیرتر کند. آنها عبارتند از:

• سن
• نقص ایمنی به دلیل شرایطی مانند HIV
• عفونت های باکتریایی مانند هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori)
• عفونت های ویروسی مانند اپشتین بار و هپاتیت C
• داشتن یک بیماری خودایمنی مانند، سندرم شوگرن یا لوپوس

برخی تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که در معرض علف‌کش‌های خاص مورد استفاده در کشاورزی طولانی‌مدت و زیاد قرار گرفته‌اند، ممکن است کمی افزایش خطر ابتلا به لنفوم را داشته باشند. همانطور که گفته شد، بعید نیست که لنفوم به دلیل قرار گرفتن در معرض علف کش نادر یا گاه به گاه ایجاد شود.

تشخیص لنفوم سلول B

در صورت بروز علائم مشکوک به لنفوم، پزشک احتمالا آزمایش‌ها و اسکن‌هایی را برای تعیین اینکه آیا لنفوم سلول B دارید انجام می‌دهد. این آزمایشات همچنین به تشخیص نوع لنفوم، محل، مرحله و میزان متاستاز (انتشار) کمک می کند. این عوامل برای ایجاد یک برنامه درمانی موثر حیاتی هستند.

پزشک شما با معاینه فیزیکی شروع به بررسی غدد لنفاوی متورم می کند. در صورت مشاهده تورم، بیوپسی بافتی از غدد لنفاوی برای جستجوی سلول های غیر طبیعی انجام می شود. در این روش، یک نمونه با یک روش جراحی برداشته شده و در آزمایشگاه آنالیز می شود. بیوپسی همچنین ممکن است برای تعیین نوع لنفوم شما و سرعت رشد آن مفید باشد.

ممکن است چندین آزمایش خون انجام شود، از جمله:

• سونوگرافی شکم
• شمارش کامل خون (CBC): میزان سلول های خونی و لنفوسیت ها را اندازه گیری می کند.
• اسمیر خون: سلول های غیر طبیعی را شناسایی می کند.
• فلوسیتومتری: انواع پروتئین های ساخته شده توسط گلبول های سفید را تعیین می کند.
• تست ایمونوگلوبولین سرم: سطح آنتی بادی را اندازه گیری می کند.

سایر آزمایش‌های جانی برای تعیین متاستاز و مرحله‌بندی انجام شود. آنها عبارتند از:

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: نمونه ای از مغز استخوان لگن یا یک استخوان بلند گرفته و در آزمایشگاه بررسی می شود.

پونکسیون کمری: نمونه ای از مایع مغزی نخاعی از کانال نخاعی گرفته شده و در آزمایشگاه آنالیز می شود.

اشعه ایکس قفسه سینه: اسکن هایی مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) و اسکن استخوان

درمان لنفوم سلول B

درمان شما با توجه به نوع لنفوم سلول B و همچنین مرحله بیماری تعیین می شود. سن و سلامت کلی بیمار نیز در نظر گرفته خواهد شد. تحقیقات در مورد درمان های لنفوم سلول B همیشه در حال بهبود است و ادامه دارد.

در حال حاضر، پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از این درمان ها را توصیه کند:

انتظار هوشیارانه: اگر لنفوم با رشد آهسته دارید، ممکن است پزشک درمان شما را برای مدتی به تعویق بیاندازد. در این دوره، معاینات و آزمایش‌های تشخیصی خواهید داشت که علائم و وضعیت شما را پیگیری می‌کند.

شیمی درمانی: شیمی درمانی از دارو برای از بین بردن سلول های سرطانی در سراسر بدن استفاده می کند. ممکن است به تنهایی یا همراه با تشعشع انجام شود. داروهای شیمی درمانی به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می شوند.

پروفیلاکسی سیستم عصبی مرکزی (CNS): نوعی شیمی درمانی است که در آن داروها از طریق سوراخ کمری به ستون فقرات وارد می شوند. ممکن است برای درمان لنفوم اولیه سیستم عصبی مرکزی استفاده شود

پرتودرمانی: پرتودرمانی ممکن است برای از بین بردن سلول های سرطانی درون غدد لنفاوی یا کوچک کردن تومورها انجام شود.

درمان هدفمند: این درمان پروتئین هایی را هدف قرار می دهد که نحوه گسترش، رشد و تقسیم سلول های سرطانی را کنترل می کنند.

ایمونوتراپی: در این درمان از مواد آزمایشگاهی به نام بیولوژیک برای تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده می شود. همچنین ممکن است از ایمونوتراپی برای از بین بردن یا کند کردن رشد سلول های لنفوم استفاده شود.

پیوند سلول های بنیادی: پیوند سلول های بنیادی با سلول های بنیادی سالم خود بیمار (سلول های ویژه ای که می توانند به انواع مختلف سلول تبدیل شوند) جایگزین مغز استخوان بیمار می شود. ممکن است از سلول های بنیادی اهداکننده نیز استفاده شود. این درمان ممکن است همراه با پرتودرمانی یا شیمی درمانی استفاده شود.

پیش آگهی لنفوم سلول B

هر درمان لنفوم سلول B عوارض جانبی متفاوتی دارد. مردم اغلب به هر درمان معین واکنش متفاوتی نشان می دهند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد هر گزینه درمانی و عوارض جانبی احتمالی صحبت کنید. درک اینکه چگونه درمان شما ممکن است بر شما تأثیر بگذارد می تواند به شما کمک کند در مورد مدیریت عوارض جانبی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

میزان بقای 5 ساله بیماران

پیش آگهی شما و میزان بقای نسبی پنج ساله شما تا حدودی بر اساس نوع لنفوم سلول B و مرحله سرطان شما تعیین می شود. نرخ بقای نسبی پنج ساله برای لنفوم منتشر سلول B، بر اساس بیمارانی که از سال 2010 تا 2016 تشخیص داده شده اند، عبارتند از:

• موضعی (سرطانی که در محلی که شروع شده باقی می ماند): 73٪
• منطقه ای (سرطانی که به غدد لنفاوی، بافت ها یا اندام های مجاور سرایت می کند): 73%
• دور (سرطانی که به نواحی دوردست گسترش یافته است): 57%

اگر لنفوم تهاجمی دارید، پزشک ممکن است از شاخص بین المللی پیش آگهی (IPI) برای تعیین درمان های طولانی مدت و پیش آگهی احتمالی استفاده کند. این مقیاس از این پنج شاخص پیش آگهی استفاده می کند:

• سن
• مرحله لنفوم
• متاستاز به اندام های خارج از سیستم لنفاوی
• توانایی شما برای مشارکت و تکمیل کارهای روزمره زندگی (وضعیت عملکرد)
• سطح لاکتات دهیدروژناز (LDH) خون، که می تواند بر اساس میزان لنفوم شما افزایش یابد.
• برخی از انواع لنفوم سلول B مانند لنفوم بورکیت، لنفوم سلول B منتشر و لنفوم ناحیه حاشیه ای ممکن است قابل درمان باشند.

انواع دیگر، مانند لنفوم فولیکولار، معمولا قابل درمان نیستند اما به خوبی به درمان پاسخ می دهند. با وجود اینکه نمی توان آنها را به طور قطعی درمان کرد، بسیاری از مردم سال ها با این شرایط زندگی می کنند.

مقابله با تشخیص لنفوم سلول B

تشخیص و فهمیدن اینکه به لنفوم مبتلا هستید، هرگز آسان نیست. حتی می تواند گیج کننده باشد زیرا انواع و زیرگروه های بسیار زیادی وجود دارد. بهترین کار این است که با پزشک خود مشورت کنید. سوالات خودتان را در مورد بیماری و علائمی که دارید، بپرسید.

حفظ عادات سالم نیز می تواند به شما در مقابله کمک کند. کاهش استرس، خوردن غذای مفید و خواب کافی می تواند روحیه و سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. از روش‌های کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن و ورزش استفاده کنید. این استراتژی ها همچنین ممکن است به شما کمک کند بهتر بخوابید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟

بسیاری از درمان‌های سرطان بر سیستم ایمنی شما تأثیر می‌گذارند و احتمال ابتلا به عفونت‌ها را افزایش می‌دهند. همچنین ممکن است عوارض جانبی غیرمعمول قوی ناشی از درمان سرطان داشته باشید. در حالی که پزشک احتمالاً برای کنترل عوارض به شما دارویی خواهد داد، اگر عوارض جانبی شما با وجود دارو ادامه پیدا کرد، باید به اورژانس مراجعه کنید. علائمی که ممکن است نیاز به مراجعه به اورژانس داشته باشد، عبارتند از:

• تب زیاد
• لرز
• دل درد
• اسهال مداوم
• سرفه همراه با خلط یا مرطوب

اما به طور کلی علائم این بیماری می توانند شامل علائم می تواند شامل بزرگ شدن غدد لنفاوی و طحال، تب، تعریق شبانه و کاهش وزن ناخواسته باشد. آزمایشات تشخیصی شامل آزمایش خون، بیوپسی و تصویربرداری است. درمان بستگی به نوع لنفوم سلول B دارد و ممکن است شامل انتظار مراقب، شیمی درمانی، درمان هدفمند، ایمونوتراپی، پرتودرمانی یا پیوند سلول های بنیادی باشد. باشند.

سخن آخر

لنفوم سلول B نوعی از لنفوم غیر هوچکین (NHL) است که در یک گلبول سفید شروع می شود که آنتی بادی می سازد. سلول های سرطانی ممکن است در غدد لنفاوی، اندام ها یا مغز استخوان یافت شوند. انواع مختلفی از لنفوم سلول B وجود دارد، و برخی تهاجمی هستند، در حالی که برخی دیگر به کندی رشد می کنند.

فهمیدن اینکه به لنفوم سلول B مبتلا هستید می تواند یک شوک باشد. از طرفی هم آزمایش‌ها، درمان‌ها و عوارض جانبی همگی می‌توانند چالش‌برانگیز باشند. لنفوم سلول B تقریبا 85 درصد از تمام لنفوم های غیر هوچکین را تشکیل می دهد که بر سیستم لنفاوی شما تأثیر می گذارد. نرخ بقای لنفوم سلول B به طور پیوسته در حال بهبود است زیرا محققان به دنبال درمان های موثرتر هستند.

از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا تغییرات فیزیکی و یا علائم هشداردهنده ای وجود دارد که باید در طول درمان به دنبال آن باشید یا تغییرات فیزیکی که ممکن است نشان دهنده پیشرفت سرطان شما باشد. هر زمان که سؤال یا نگرانی دارید به پزشک معالج خود اطلاع دهید. همچنین هر زمان که عوارض جانبی غیرمنتظره یا غیرمعمول ناشی از درمان یا تغییرات در بدن خود داشتید، باید با آنها تماس بگیرید. متأسفانه، هیچ استراتژی اثبات شده ای برای کاهش خطر ابتلا به لنفوم وجود ندارد.

نرخ بقای لنفوم سلول B همچنان در حال بهبود است زیرا محققان درمان های موثرتری را شناسایی می کنند. تقریباً 65٪ از افرادی که شایع ترین نوع لنفوم سلول B تشخیص داده شده است، پنج سال پس از تشخیص زنده هستند و درمان شده اند.