لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

رادیو پزشکت

مهمترین واکسن های دو ماهگی

واکسن های دو ماهگی | پزشکت

فهرست مطالب

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:


واکسن های دو ماهگی یک قسمت مهم از برنامه واکسیناسیون کودکان است و به نوزادان کمک می‌کند تا به طور کلی در برابر بیماری‌های عفونی محافظت شوند و سیستم ایمنی خود را تقویت کنند. این اقدام از اهمیت بالایی برخوردار است و توصیه می‌شود تا نوزادان در زمان مناسب واکسینه شوند.

چرا نوزاد باید در دو ماهگی واکسن بزند؟

واکسیناسیون در دوران دو ماهگی برای نوزادان بسیار مهم است. در این دوره، سیستم ایمنی نوزاد هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و آسیب‌پذیری نسبتاً بالایی نسبت به عفونت‌ها و بیماری‌ها دارد. واکسن‌های دو ماهگی به نوزادان کمک می‌کنند تا در مقابل بیماری‌های خطرناک محافظت شوند. دلایل اصلی واکسیناسیون در دو ماهگی عبارتند از:

  1. پیشگیری از بیماری‌های خطرناک: واکسن‌های دو ماهگی، مانند واکسن‌های دی‌تی‌پی، هموفیلوس آنفلوانزا نوع ب، پنوموکوک و روتاویروس، در برابر بیماری‌هایی که می‌توانند جدی و حتی خطرناک باشند، محافظت می‌کنند. این بیماری‌ها می‌توانند عوارض جدی مانند سرفه کیک، عفونت ریه، عفونت خون، عفونت گوش، عفونت مغز و نخاع و اسهال شدید را به دنبال داشته باشند.
  2. تقویت سیستم ایمنی: واکسن‌ها در این دوره به نوزادان کمک می‌کند تا سیستم ایمنی خود را تقویت کنند. با تزریق واکسن، سیستم ایمنی نوزاد به آنتی‌ژن‌های موجود در واکسن واکنش نشان می‌دهد و پاسخ ایمنی مخصوص به آنتی‌ژن‌ها را تولید می‌کند. این پاسخ ایمنی به مرور زمان بهبود می‌یابد و نوزاد را در برابر عفونت‌های آینده محافظت می‌کند.
  3. حفاظت از جمعیت: با واکسیناسیون نوزادان در دوره دو ماهگی، علاوه بر محافظت از خود نوزاد، با ایجاد پوشش واکسیناسیونی مناسب در جامعه، انتشار بیماری‌ها کاهش می‌یابد و بهبود سلامت عمومی جامعه را تضمین می‌کند.

مطالعه بیشتر:دوره نوزادی

Hib از واکسن های 2ماهگی نوزادان-پزشکت

واکسن های دو ماهگی نوزاد چیست ؟

با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، واکسن های زیر در سن یک تا دو ماهگی به نوزادان داده می شود:

  • واکسن هموفیلوس آنفلوانزا نوع ب (Hib):

این واکسن برای پیشگیری از عفونت با باکتری هموفیلوس آنفلوانزا نوع ب استفاده می‌شود. این باکتری معمولاً روی سیستم عصبی تأثیر می گذارد و باعث مننژیت می شود و علائمی مانند تب بالا، سردرد، کم اشتهایی و استفراغ ایجاد می کند. اولین دوز واکسن در دو ماهگی و سپس دوزهای تقویت کننده در چهار ماهگی، شش ماهگی و بین 12 تا 15 ماهگی تزریق می شود. واکسن Hib عوارض جانبی بسیار خفیفی مانند تب و واکنش های موضعی در محل تزریق (قرمزی، التهاب یا درد) دارد.

مطالعه بیشتر: پیشگیری مننژیت در نوزادان

  • واکسن هپاتیت B 

هپاتیت B یک بیماری کبدی ویروسی مسری است که ممکن است باعث آسیب شدید کبدی شود. اولین دوز واکسن بلافاصله پس از تولد، دوز تقویت کننده یک یا دو ماه پس از تولد و دوز نهایی در هر زمان بین شش تا 18 ماهگی تزریق می شود. ممکن است عوارض جانبی خفیفی مانند بازو درد ناشی از تزریق و تب خفیف ایجاد کند.

  • واکسن (DTaP)

این واکسن برای پیشگیری از سه بیماری مشترک، یعنی دیفتری، سیاه سرفه و دیفتری تجویز می‌شود.

  • دیفتری: دیفتری یک بیماری باکتریایی است که می تواند با گلودرد، تب خفیف و لرز شروع شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد پوششی در پشت بینی یا گلو شود که تنفس یا بلع را دشوار می کند. این بیماری از طریق عطسه و سرفه گسترش می یابد.
  • کزاز: کزاز توسط سموم تولید شده توسط باکتری کزاز موجود در خاک، گرد و غبار و کود ایجاد می شود. باکتری ممکن است از طریق سوراخ، بریدگی، زخم، سوختگی یا گاز گرفتن حیوان وارد بدن شود. سموم معمولاً بر عضلات تأثیر می گذارند و باعث سفتی و اسپاسم می شوند. موارد شدید ممکن است بر عضلات تنفسی تأثیر بگذارد و خطر فلج عضلات تنفسی را افزایش دهد.
  • سیاه سرفه: سیاه سرفه یک عفونت تنفسی است که از طریق سرفه و عطسه پخش می شود. بارزترین علامت این بیماری سرفه شدید همراه با صدای خس خس است. موارد درمان نشده ممکن است منجر به پنومونی شدید شود.

به نوزادان پنج دوز DTaP داده می شود. اولین دوز در سن دو ماهگی و به دنبال آن یک دوز تقویت کننده در پنج ماهگی، شش ماهگی، 15 تا 18 ماهگی و چهار تا شش سالگی تجویز می شود. عوارض جانبی خفیف DTaP عبارتند از: قرمزی، درد یا التهاب محل تزریق، تب و استفراغ.

در صورت لزوم همین الان با متخصص کودکان آنلاین در پزشکت مشورت کنید.

واکسن روتاویروس از واکسن های 2ماهگی نوزادان-پزشکت

  •  واکسن روتاویروس (RV)

این واکسن برای پیشگیری از عفونت با روتاویروس استفاده می‌شود که یکی از علل شایع اسهال شدید در نوزادان است. کم آبی شدید عارضه اصلی این بیماری و یکی از علل شایع مرگ و میر است. دو نوع واکسن روتاویروس وجود دارد که در سه دوز در سنین دو ماهگی، چهار ماهگی و شش ماهگی تجویز می شود. واکسن های روتاویروس به صورت قطره های خوراکی مصرف می شوند. عوارض جانبی خفیف شامل گیجی، اسهال و استفراغ است.

  • واکسن پنوموکوک (PCV)

بیماری پنوموکوک توسط باکتری پنوموکوک ایجاد می شود که از طریق سرفه و عطسه پخش می شود. بیماری پنوموکوک بر گوش، ریه، خون و مغز تأثیر می گذارد. علائم شایع عبارتند از تب بالا، سرفه، درد قفسه سینه و درد بدن. این بیماری در صورت عدم درمان ممکن است منجر به منجر به بیماری‌هایی مانند عفونت گوش، عفونت ریه و عفونت خون شود.

اولین دوز واکسن در دو ماهگی تزریق می شود و سپس دوزهای تقویت کننده در سنین چهار ماهگی، شش ماهگی و بین 12 تا 15 ماهگی تجویز می شود. عوارض جانبی واکسن 13PCV معمولاً بسیار خفیف است. عوارض جانبی ممکن است شامل گیجی، بی حالی، از دست دادن اشتها، واکنش های موضعی در محل تزریق (قرمزی، التهاب یا درد)، تب، لرز یا سردرد باشد.

  • فلج اطفال (IPV)

فلج اطفال یک بیماری ناتوان کننده است که توسط ویروس فلج اطفال ایجاد می شود. این ویروس می تواند نخاع و اعصاب را آلوده کند و باعث فلج غیرقابل برگشت شود. این یک بیماری بسیار مسری است که از طریق غذا و آب آلوده به قطرات تنفسی یا مدفوع منتشر می شود. کودک هر کدام یک دوز را در دو ماهگی، چهار ماهگی، بین شش تا 18 ماهگی و بین چهار تا شش سالگی دریافت می کند. اگر نوزاد نوع تزریقی واکسن را دریافت کند، قرمزی، التهاب و درد ممکن است در محل تزریق ایجاد شود. واکسن خوراکی فلج اطفال عوارض جانبی ندارد.

مطالعه بیشتر: واکسن های ۴ ماهگی

 عوارض واکسن دو ماهگی

واکسن‌های دو ماهگی معمولاً ایمن هستند و بیشتر نوزادان بدون مشکلات جدی آنها را تحمل می‌کنند. با این حال، ممکن است برخی عوارض جانبی طبیعی و کوتاه مدت پس از واکسیناسیون ظاهر شوند. این عوارض عبارتند از:
  1. تورم، درد یا حساسیت در محل تزریق واکسن.
  2. افزایش دمای بدن (تب) که معمولاً تا یک یا دو روز پس از واکسیناسیون ایجاد می‌شود.
  3. خواب آلودگی یا بی قراری.
  4. کاهش اشتها.
  5. تغییر در الگوی خواب.
  6. خشکی و یا قرمزی محل تزریق.

این عوارض معمولاً تا چند روز پس از واکسیناسیون بهبود می‌یابند و نیاز به درمان خاصی ندارند. با این حال، در صورتی که علائم شدید یا نگران‌کننده‌ای مشاهده کنید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.

عوارض جانبی جدی و نادرتر از واکسن‌های دوماهگی شامل عوارض آلرژیک شدید، مشکل در تنفس و عفونت‌های نادر می باشد.

جهت بررسی برنامه واکسیناسیون نوزادتان، همین الان با متخصص اطفال صحبت کنید.

تزریق واکسیناسیون 2ماهگی نوزادان-پزشکت

آماده سازی کودک برای تزریق واکسن های دو ماهگی

مراحل زیر می تواند به شما کمک کند تا کودک خود را قبل، در طول و بعد از واکسیناسیون تسكين دهيد:

  • مي توانيد به آنها پستانک بدهید تا آرام شوند.
  • ممکن است با خواندن آهنگ هاي مورد علاقه کودک حواس او را پرت شود.
  • در صورت امکان، در طول تزریق واکسن به نوزاد شیر بدهید تا کودک آرام شود.
  • با پزشک اطفال مشورت کنید تا پماد یا اسپری ضد درد را قبل از تزریق واکسن بزند.
  • اسباب بازی، پستانک یا پتوی مورد علاقه کودک را در دسترس كودك قرار دهيد تا احساس راحتی کند.
  • می توانید بلافاصله پس از واکسیناسیون كودك را در آغوش خود تاب دهید. جایگزین دیگر این است که حواس آنها را با وسيله جالب پرت کنید.
  • بعد از واکسیناسیون اغلب آنها را در آغوش بگیرید. همچنین می توانید بلافاصله پس از واکسیناسیون به آن ها شیر بدهید تا درد ناشی از درد در محل تزریق آرام شود.
  • با پزشک اطفال مشورت کنید که آیا می توانند درست قبل از واکسیناسیون یک محلول با طعم شیرین بی خطر به کودک شما بدهند. می تواند به دور کردن حواس کودک از درد و کاهش گریه کمک کند.

مراقبت از نوزاد پس از واکسیناسیون 

CDC پیشنهاد می کند چند دقیقه قبل از دریافت واکسن، از متخصص اطفال خود بپرسید که محلول ساکارز یا گلوکز را به کودکتان بدهد. شیرینی ممکن است به تسکین درد در طول تزریق کمک کند. شیرینی شیر مادر و همچنین صمیمیت و گرما ممکن است به آرامش آنها کمک کند. در زیر توصیه‌هایی برای مراقبت از نوزاد پس از واکسیناسیون در دو ماهگی آورده شده است:

  1. نظارت و مشاهده: پس از واکسیناسیون، نوزاد را به طور مرتب مشاهده کنید. توجه کنید که آیا علائم عوارض جانبی معمولی مانند تورم یا درد در محل تزریق، تب، بیقراری یا تغییرات در الگوی خواب وجود دارد. اگر هرگونه علامت نگران‌کننده یا نامطلوبی مشاهده کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
  2. رعایت آرامش: به نوزاد خود زمان و فضای کافی برای استراحت و آرامش بدهید. واکسیناسیون ممکن است باعث بی حالی نوزاد شود. بنابراین، فرصت های استراحت کافی را به نوزاد بدهید و او را در محیطی آرام قرار دهید.
  3. مراقبت از محل تزریق: محل تزریق واکسن ممکن است تورم، درد یا حساسیت داشته باشد. برای کاهش این علائم، می‌توانید با استفاده از یک کمپرس سرد یا ژل ضد التهاب محلی به محل تزریق سردی و آرامش بدهید. اما قبل از استفاده از هر چیزی، پیشنهاد می‌شود با پزشک خود مشورت کنید.
  4. مراقبت از تب: پس از واکسیناسیون، ممکن است دمای بدن نوزاد افزایش یابد. اگر دمای بدن بالای 38 درجه سانتی‌گراد است، با پزشک خود تماس بگیرید و دستورات مناسب را دنبال کنید.
  5. تغذیه و هیدراسیون: مطمئن شوید که نوزاد به طور منظم تغذیه می‌شود و مایعات کافی مصرف می‌کند. اگر نوزاد شیرخوار است، با شیر مادر او را تغذیه کنید.
  6. بهداشت دست: به دستان خود و همچنین دستان همه افرادی که با نوزاد تماس دارند، توجه کنید و قبل از هر تماس با نوزاد، آنها را بشویید. این کار میزان انتقال عفونت‌ها را کاهش می‌دهد.
  7. پیگیری برنامه واکسیناسیون: پیگیری دقیق و برنامه‌ریزی واکسیناسیون نوزاد بسیار مهم است. از پزشک خود راهنمایی درباره زمانبندی واکسیناسیون بعدی نوزادتان بگیرید و از همه واکسن‌هایی که به نوزاد شما توصیه شده است، استفاده کنید.

مطالعه بیشتر: تب پس از واکسیناسیون در نوزادان

سخن آخر

واکسیناسیون برای کودک شما حیاتی است زیرا از کودک در برابر چندین بیماری خطرناك و جدي محافظت می کند. بسیاری از والدین نسبت به عوارض جانبی واکسن محتاط هستند و حتی ممکن است از واکسیناسیون برای نوزاد خود اجتناب کنند. با این حال، عوارض جانبی واکسیناسیون بسیار نادر است. مزایای واکسیناسیون کودک شما می تواند به میزان قابل توجهی از خطرات آن بیشتر باشد. به یاد داشته باشید، واکسیناسیون برای کودک دو ماهه شما ایمن تر از تجربه یک بیماری قابل پیشگیری با واکسن است، که ممکن است عوارضی برای مادام العمر ایجاد کند.

 

 

 

همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

2 / 5. تعداد رای ها: 1

هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

0

مقالات مرتبط

نمایش کامنت‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز