دیورتیکول مکل یک نقص مادرزادی است که معمولا بین هفته های پنجم و هفتم رشد جنین ایجاد می شود. دیورتیکول یک کیسه غیر طبیعی است که در یک نقطه ضعیف در روده ایجاد می شود. انواع مختلفی از دیورتیکول ها می توانند با افزایش سن ایجاد شوند.
علائم دیورتیکول مکل چیست؟
علائم دیورتیکول مکل به نوع دیورتیکول شما مربوط می شود. در 95 درصد افراد مبتلا به این بیماری، دیورتیکولی که ایجاد می شود از سلول های روده ناشی می شوند. در نتیجه، دیورتیکول به عنوان بخشی طبیعی از روده عمل می کند. این نوع دیورتیکول ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند.
در موارد دیگر، دیورتیکول ممکن است از سلول های معده یا پانکراس تشکیل شده باشد. در این شرایط، دیورتیکول متفاوت از روده عمل می کند. این وضعیت ممکن است منجر به علائم قابل توجهی شود، از جمله:
- کم خونی
- انسداد روده
- التهاب در روده
- تهوع و استفراغ
- خونریزی داخل روده و در نتیجه مدفوع خونی
- درد یا ناراحتی که از خفیف تا شدید متغیر است.
خونریزی گوارشی
شایع ترین علامت دیورتیکول مکل در کودکان خونریزی گوارشی است. گاهی اوقات دیورتیکول حاوی بافت معده است که می تواند اسید آزاد کند. اسید می تواند روده ها را از بین ببرد. این منجر به خونریزی از طریق رکتوم می شود. مدفوع شبیه ژله قرمز یا قهوه ای و چسبناک خواهد بود. معمولاً هیچ دردی همراه با خونریزی وجود ندارد. اما کودکان حتی ممکن است در اثر از دست دادن خون دچار کم خونی یا بسیار بیمار شوند.
انسداد روده
دیورتیکول مکل نیز می تواند باعث انسداد روده شود. این باعث ایجاد درد شدیدی می شود که می آید و می رود، همچنین مدفوع خونی و نفخ (شکم متورم) ایجاد می کند. کودک مبتلا به انسداد بسیار بیمار به نظر می رسد.
اینکه چه علائمی دارید اغلب به سن شما مربوط می شود که دیورتیکول مکل در آن مرحله تشخیص داده می شود. به عنوان مثال، نوزادان مبتلا به این عارضه بیشتر احتمال دارد که در روده خود انسداد داشته باشند. خونریزی روده و مدفوع خونی در کودکان بزرگتر مبتلا به این بیماری شایع تر است.
بیشتر موارد دیورتیکول مکل در کودکان قبل از 10 سالگی شناسایی و درمان می شود. سایر موارد معمولاً در نوجوانی تشخیص داده می شوند.
دیورتیکول مکل ممکن است علائم مختلفی ایجاد کند. ممکن است برای چند روز متوجه وجود خون در مدفوع شوید و به دنبال آن یک دوره مدفوع طبیعی داشته باشید. علائم نامنظم می تواند تشخیص این بیماری را برای پزشک دشوار کند.
در موارد نادر، خونریزی بیش از حد ناشی از دیورتیکول Meckel ممکن است رخ دهد. به نحوی که ممکن است جدی و خطرناک باشد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است بیمار به جراحی برای برداشتن دیورتیکول نیاز داشته باشد.
دیورتیکول مکل چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر شما یا فرزندتان علائم دیورتیکول Meckel را دارید با پزشک خود مشورت کنید. آنها چندین آزمایش مختلف را برای تأیید تشخیص توصیه می کنند. آزمایش خون تعیین می کند که آیا تعداد گلبول های قرمز خون شما کم شده است یا خیر. علائم و تایید کم خونی به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا خونریزی در روده ها رخ می دهد یا خیر. علاوه بر این، پزشک ممکن است اسمیر مدفوع را تجویز کند. در این آزمایش، نمونه‌ای از مدفوع شما برای بررسی خون در مدفوع آنالیز می شود.
پزشک شما همچنین ممکن است اسکن تکنیتیوم را تجویز کند. در این آزمایش از رنگی استفاده می شود که با دوربین مخصوص قابل مشاهده است. رنگ به رگ های شما تزریق و در اطراف دیورتیکول جمع می شود. این به پزشک کمک می کند تا کیسه ها را در روده شما ببیند. نتایج این آزمایش می تواند وجود دیورتیکول مکل را تایید کند.
برخی از افراد ممکن است خونریزی فعال در روده خود در نتیجه دیورتیکول Meckel داشته باشند. این ممکن است مشاهده دیورتیکول را از طریق اسکن تکنسیوم دشوار کند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است لازم باشد پزشک آزمایش‌های مختلفی مانند آندوسکوپی دستگاه گوارش را برای تشخیص بهتر تجویز کند. این تست ها از دوربین برای تجسم دیورتیکول استفاده می کنند.
دیورتیکول مکل چگونه درمان می شود؟
افرادی که دیورتیکول مکل دارند اما هیچ علامتی ندارند نیازی به درمان ندارند. کسانی که علائم ناشی از این بیماری را تجربه می کنند ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن دیورتیکول داشته باشند. جراحی معمولاً شامل برداشتن دیورتیکول و ترمیم روده است.
اگر روده ها در نتیجه دیورتیکول آسیب دیده اند، ممکن است لازم باشد قسمت آسیب دیده روده نیز برداشته شود. افرادی که در نتیجه دیورتیکول Meckel دچار خونریزی می شوند ممکن است برای جایگزینی خون از دست رفته نیاز به درمان آهن یا تزریق خون داشته باشند.
جراحی برای اصلاح دیورتیکول مکل معمولاً با خطر عوارض کمی همراه است. با این حال، برخی از عوارض ممکن است پس از جراحی ایجاد شود. به ویژه، بافت اسکار ایجاد شود که می تواند باعث انسداد روده شود. انسداد روده می تواند جدی باشد و بیمار برای رفع انسداد نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد.
پیش آگهی دیورتیکول Meckel چیست؟
پیش آگهی برای افرادی که به دنبال درمان دیورتیکول Meckel هستند بسیار خوب است. برداشتن دیورتیکول با جراحی معمولاً منجر به عملکرد طبیعی روده می شود. جراحی همچنین از دست دادن خون را متوقف می کند. افرادی که برای دیورتیکول Meckel تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، می‌توانند انتظار بهبودی کامل را داشته باشند.
دیورتیکولکتومی مکل چیست؟
دیورتیکولکتومی مکل یک روش جراحی است که برای برداشتن یک کیسه کوچک از پوشش روده کوچک انجام می شود. دیورتیکول Meckel حدود 2 تا 3 درصد از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. این نقص مادرزادی یک کیسه کوچک است که در پوشش روده کوچک یافت می شود. طول آن می تواند بین 1 تا 12 سانتی متر باشد. اکثر موارد دیورتیکول مکل هرگز علائمی ایجاد نمی کند و نیازی به ترمیم ندارد. علاوه بر این، اگر علائم دیورتیکول Meckel ظاهر شود، اغلب قبل از 2 سالگی اتفاق می افتد.
شایع ترین علامت خونریزی بدون درد یا خونریزی از رکتوم است. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است برای ترمیم آن به دیورتیکولکتومی مکل نیاز باشد. علائم دیگری که ممکن است به این روش نیاز داشته باشد شامل انسداد روده و التهاب یا عفونت کیسه است. این مسائل اغلب منجر به درد قابل توجه شکم بدون اسهال یا استفراغ می شود.
یک جراح این عمل را در حالی انجام می دهد که بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد. پس از اتمام جراحی، بیمار چند روز تا یک هفته را در بیمارستان سپری خواهد کرد.
در طول دیورتیکولکتومی مکل چه اتفاقی می افتد؟
پزشکان ترجیح می دهند از جراحی لاپاراسکوپی برای انجام دیورتیکولکتومی مکل استفاده کنند. جراحی لاپاراسکوپی یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشک از یک لاپاروسکوپ استفاده می کند که یک لوله نازک و انعطاف پذیر با دوربین است. جراح لاپاراسکوپ را از طریق برش ها یا بریدگی های کوچک در شکم وارد می کند. گاز دی اکسید کربن معمولاً برای پر کردن و بزرگ کردن شکم استفاده می شود تا جراح بتواند اندام ها و بافت ها را بهتر تجسم کند. گاز دی اکسید کربن پس از انجام جراحی خارج می شود.
از طرف دیگر، جراحی باز نیاز به یک برش بزرگ شکمی دارد. اگر دیورتیکول خیلی ملتهب یا عفونی شده باشد، ممکن است لازم باشد جراح آن را از طریق یک برش کوچک خارج کند. در صورت وجود زخم های داخلی ناشی از جراحی های قبلی، پزشکان ممکن است مجبور به استفاده از جراحی باز شوند.
جراح به طور معمول می تواند کیسه را بدون آسیب رساندن به روده کوچک خارج کند. با این حال، اگر بافت‌های روده نیز علائم التهاب یا عفونت را نشان می‌دهند، ممکن است نیاز به برداشتن بخشی از روده کوچک داشته باشند. سپس بافت های سالم باقی مانده را به هم می دوزند. این فرآیند به عنوان آناستوموز شناخته می شود.
بعد از دیورتیکولکتومی مکل چه اتفاقی می افتد؟
پزشک شما در صورت نیاز داروی ضد درد تجویز خواهد کرد. اگر دیورتیکول مکل عفونی باشد، ممکن است بیمار به آنتی بیوتیک های داخل وریدی یا خوراکی نیز نیاز داشته باشد. از آنجایی که روده ها در مدت کوتاهی پس از جراحی کمتر فعال می شوند، بیمار مواد مغذی را از طریق IV دریافت خواهد کرد تا زمانی که بیمار بتواند مدفوع کند.
عوارض مرتبط با دیورتیکولکتومی مکل چیست؟
مانند هر روش پزشکی، خطراتی همراه با این جراحی وجود دارد. بیهوشی ممکن است باعث واکنش آلرژیک یا مشکلات تنفسی شود. این جراحی معمولاً نتیجه مثبت دارد. شایع ترین عوارض خونریزی و عفونت در اطراف محل های برش و اسکار در داخل شکم است.
یک عارضه جدی تر، شکسته شدن آناستوموز است که منجر به سوراخ شدن روده کوچک، ریختن محتویات و آلودگی حفره شکمی می شود. این مجموعه از حوادث می تواند منجر به پریتونیت و سپسیس شود.
پریتونیت، التهاب صفاق است، که غشایی است که اندام های شکم را می پوشاند که ممکن است در اثر عفونت ایجاد شود. سپسیس وضعیتی است که در آن بدن واکنش شدیدی به عفونت نشان می دهد. شکست آناستوموز نادر است. اگر به موقع تشخیص داده شود، معمولاً جراحی می تواند آن را درمان کند.
سخن آخر
دیورتیکول مکل یک برآمدگی یا کیسه کوچک در قسمت تحتانی روده کوچک است. مادرزادی است، یعنی شما با آن متولد شده اید. در بسیاری از افراد، هیچ علامتی ایجاد نمی کند. اما در برخی می تواند باعث انسداد روده شود. یا سلول های معده در دیورتیکول می توانند اسید آزاد کنند که باعث زخم و خونریزی می شود. حدود 25 تا 50 درصد از افراد با علائم زیر 10 سال سن دارند.
آخرین دیدگاه‌ها