تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:
ملانوم زیر ناخنی نوعی سرطان پوست است که در زیر ناخن ها ایجاد می شود. “Subungual” اصطلاح پزشکی برای “زیر ناخن” است. در این مقاله با ملانوم زیر ناخنی آشنا می شویم که تنها یکی از انواع سرطانی است که ناخن ها را درگیر می کند.
ملانوم، یک سرطان پوست است که از ملانوسیت ها، سلول هایی که دارای رنگدانه های پوستی هستند، شروع می شود. مجموعه ملانوسیت ها می توانند خال ایجاد کنند. برخی از خال ها سرطانی هستند، اما بسیاری از آنها سرطانی نیستند.
درمان ملانوما در صورتی که در مراحل اولیه تشخیص داده نشود ممکن است دشوار باشد. زیرا می تواند به سایر اندام ها سرایت کند.
ملانوما معمولاً در نتیجه قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش است، بنابراین بیشتر افراد ملانوم را در قسمت هایی از بدن که نور خورشید در آن قرار می گیرد، مانند صورت تشخیص می دهند. آنها ممکن است کمتر مشکوک به ملانوم در سایر نواحی پوست باشند که می تواند رخ دهد. یکی از این موارد ملانوم زیر ناخن است که به عنوان ملانوم زیر ناخنی شناخته می شود. این نوع ملانوم اغلب شبیه کبودی طبیعی ناخن است و ممکن است تشخیص آن دشوار باشد.
انواع مختلفی از ملانوم مربوط به ناخن وجود دارد. ملانوم زیر انگوالی از ماتریکس ناخن، جایی که کراتین منشا می گیرد، بروز می کند. سایر سرطان‌های مرتبط با ناخن عبارتند از:
- ملانوم انگولا که در زیر صفحه ناخن ایجاد می‌شود.
- ملانوم اطراف ناخن که از پوست کنار صفحه ناخن ایجاد می‌شود.
طبق بررسی های صورت گرفته، تخمین زده می شود 1.4 درصد از همه موارد ملانوم تشخیص داده شده مواردی هستند که ناخن را تحت تاثیر قرار می دهند.
ملانوم در زیر ناخن باعث چه علائمی می شود؟
ملانوم زیر ناخنی اغلب به صورت رگه های قهوه ای یا سیاه زیر ناخن پا یا دست شروع می شوند. ممکن است شخصی آن را با کبودی اشتباه بگیرد. علائم اصلی مرتبط با ملانوم زیرانگالی به شرح زیر است:
- تیره شدن پوست کنار ناخن
- ناخنی که خونریزی می کند.
- نازک شدن، ترک خوردن یا اعوجاج صفحه ناخن
- ناخن های دست یا پا که از بستر ناخن جدا می شوند.
- رگه هایی روی ناخن ها که اندازه آنها افزایش می یابد.
- کبودی روی ناخن که با رشد ناخن بهبود نمی‌یابد یا از بین نمی‌رود.
- رگه های قهوه ای یا سیاه در ناخن بدون هیچ آسیب شناخته شده ای
- ناخن کبود شده و رگه‌ها یا لکه‌های تیره روی ناخن بدون علت شناخته شده ممکن است نشانه‌ای از ملانوم زیرانگالی باشد.
یکی از نشانه های کلیدی ملانوم زیرانگالی به عنوان “نشانه هاچینسون” شناخته می شود. این وضعیت زمانی رخ می دهد که فرد دارای رگه هایی است که از نوک ناخن به پایین تا بستر ناخن و به داخل کوتیکول کشیده می شود.
اغلب موارد ملانوم زیر ناخنی در ناخن کوچک یا بزرگ پا رخ می دهد. با این حال، فرد ممکن است ملانوم زیرانگالی را روی هر ناخن دست یا پا تجربه کند.
ملانوم زیرانگوالی گاهی اوقات بدون رگه های رنگدانه مشخص رخ می دهد. در این مثال، فرد ممکن است علائم دیگری را که با عفونت‌های زیر ناخنی همراه است، از جمله تغییر در خود ناخن، خونریزی و درد در بستر ناخن تجربه کند.
خطر نور خورشید و ملانوم زیر ناخنی
برخی از موارد ملانوم زیر ناخنی در نتیجه قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید به دلیل همان مکانیسمی است که باعث سایر اشکال سرطان پوست می شود. در حالی که این دلیل اکثر موارد ملانوم زیرانگالی نیست. اما بخشی از آنها را به خود اختصاص می دهد.
خورشید پرتوهای فرابنفش ساطع می کند که می تواند به سلول های سازنده پوست آسیب برساند. برای محافظت از خود، بدن در سلول های پوست ماده ای به نام ملانین دارد که رنگدانه مو و پوست بدن را به آن می دهد. کک و مک و خال روی پوست زمانی ایجاد می شود که غلظت یا رسوب غیرطبیعی سلول هایی با مقادیر زیاد ملانین در یک ناحیه کوچک وجود داشته باشد.
سیستم ایمنی سرکوب شده
فردی که دارای یک بیماری سرکوب کننده سیستم ایمنی است، نسبت به افراد سالم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ملانوم زیرانگالی قرار دارند. افرادی که HIV یا ایدز دارند، سیستم ایمنی ضعیفی دارند و احتمال ابتلا به سایر ویروس‌های شناخته شده در معرض خطر انواع مختلف سرطان، از جمله ملانوم زیرانگالی، قرار دارند.
چه عواملی خطر بروز ملانوم در ناخن را افزایش می دهد؟
داشتن برخی از عوامل خطر به این معنی نیست که فرد حتما به ملانوم زیر ناخنی مبتلا می شود. اما به این معنی است که آنها بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند و باید به ویژه مراقب علائم اولیه باشند. مهم ترین عامل خطر برای ملانوم زیرانگالی قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش است.
سایر عوامل خطر عبارتند از:
- داشتن پوست تیره تر
- بالای 50 سال بودن
- داشتن سابقه ضربه به انگشتان دست یا پا
- داشتن یک اختلال سرکوبگر سیستم ایمنی، مانند HIV
ملانوم زیرانگالی چگونه تشخیص می شود؟
پزشک یک ارزیابی فیزیکی از ناخن انجام می دهد و از فرد سؤالاتی در مورد ضایعات روی ناخن می پرسد. برای تشخیص دقیق ملانوم زیر ناخنی، ممکن است نمونه برداری گرفته شود و برای ارزیابی به پاتولوژیست فرستاده شود.
برخی از شرایطی که ممکن است شبیه ملانوم زیرانگالی به نظر برسند، عبارتند از:
- پارونیشیا، عفونت بستر ناخن
- کارسینوم سلول سنگفرشی
- اونیکومیکوزیس، که عفونت قارچی ناخن است.
- گرانولوم پیوژنیک یا رشد بیش از حد بافت ناخن
اگر پزشک مشکوک باشد که این بیماری می تواند ملانوم زیر ناخنی باشد، از ماتریکس ناخن و همچنین بستر ناخن بیوپسی می گیرد. یک آسیب شناس متخصص در شناسایی سلول های سرطانی، سلول های ناخن را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا سرطانی هستند یا خیر و مانند سلول های ملانوما ظاهر می شوند.
اگر پزشک تشخیص ملانوم را تأیید کند، ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرطان گسترش یافته است درخواست کند.
سپس پزشک ملانوما را مرحله‌بندی می‌کند یا آن را بر اساس تعداد سلول‌های سرطانی موجود و نحوه گسترش ملانوم طبقه‌بندی می‌کند.
ملانوم زیر ناخنی ممکن است ملانوم “درجا” باشد. به این معنی که سلول ها پیش سرطانی هستند و هنوز به سلول های کاملا سرطانی تبدیل نشده اند. شدیدترین شکل ملانوم زیرانگالی مرحله IV است که در آن سلول های سرطانی به اندام های دیگر انتشار یافته اند.
ملانوم در زیر ناخن چگونه درمان می شود؟
هنگامی که پزشک وسعت ملانوم زیرانگالی را مشخص کرد، معمولاً درمان را با برداشتن ناحیه آسیب دیده با جراحی آغاز می کند. این ممکن است شامل برداشتن کل ناخن یا بخشی از انگشت باشد.
اگر سرطان به غدد لنفاوی یا در سرتاسر بدن انتشار یافته باشد، ممکن است فقط با برداشتن ناحیه آسیب دیده درمان آن بسیار گسترده باشد. پس از برداشتن ناحیه آسیب دیده با جراحی، پزشک ممکن است درمان های بیشتری را برای جلوگیری از گسترش بعدی سرطان توصیه کند. این درمان ها ممکن است شامل شیمی درمانی و پرتودرمانی باشد.
با این حال، پرتودرمانی اغلب به عنوان یک نوع درمان تسکینی برای افراد مبتلا به ملانوما استفاده می شود. این بدان معناست که درمان درد ناشی از گسترش سلول های سرطانی را کاهش می دهد، اما ممکن است خود سرطان را درمان نکند.
با توجه به مجله پزشکی نیوانگلند، یک فرد حدود 2.2 سال از شروع علائم خود تا تشخیص ملانوم زیرانگالی صبر می کند. با این حال، به محض آشکار شدن علائم، مهم است که به دنبال تشخیص مناسب باشید.
به عنوان یک قاعده کلی، پیش آگهی ملانوم زیر ناخنی ضعیف تر از سایر انواع ملانوم است. زیرا اغلب در تشخیص تاخیر وجود دارد. نرخ بقای 5 ساله برای ملانوم زیرانگالی می تواند از 16 تا 87 درصد ، بسته به میزان گسترش سرطان بسیار متفاوت باشد.
به عنوان یک قاعده کلی، هرچه سرطان زودتر تشخیص داده شود، شانس درمان موثر و بقای بیشتر است. پیش آگهی یک فرد اغلب به عمق نفوذ تومور به پوست مربوط می شود. هر چه تومور عمیق‌تر باشد، ملانوم زیرانگالی کشنده‌تر می‌شود.
آیا می توان از ملانوم زیر ناخنی پیشگیری کرد؟
از آنجایی که ملانوم زیر ناخنی به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد نمی شود، پیشگیری از آن در مقایسه با سایر انواع ملانوم دشوار است. اگرچه سلامت عمومی دست و پا می تواند مفید باشد. حتماً با پوشیدن لباس مناسب از انگشتان دست و پا در برابر آسیب در حین ورزش و سایر فعالیت ها محافظت کنید. همچنین باید این نواحی را به طور منظم برای هرگونه تغییر غیرعادی بررسی کنید.
آخرین دیدگاه‌ها