سرطان سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی

سرطان های سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی، دو نوع اصلی سرطان ریه هستند. در بین این دو نوع سرطان، چندین تفاوت کلیدی، از جمله پیش آگهی بیماری، وجود دارد. در یک فرد مبتلا به سرطان سلول های کوچک ریوی، سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ، به صورت کوچک و گرد به نظر می رسند. سلول های سرطان ریه نوع سلول های غیر کوچک، بزرگ تر هستند.

مصرف سیگار، یکی از عوامل اصلی بروز هر دو نوع این سرطان ها است. ۹۵٪ از افرادی که به بیماری سرطان سلول های کوچک ریوی مبتلا می شوند، سابقه مصرف سیگار دارند. انواع مختلفی از سرطان های سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی، وجود دارد. انواع سرطان ریوی سلول های غیر کوچک، عبارت اند از: آدنوکارسینوم، سرطان سلول های سنگفرشی و سرطان سلول های بزرگ.

سرطان های سلول کوچک، بسته به بیان ژن های خاص در هر مورد از بروز بیماری، می توانند شرایط متفاوتی را رقم بزنند. برخی از انواع این سرطان ها، تهاجمی تر از سایرین هستند. اما به طور کلی، سرطان ریوی سلول های کوچک، تهاجمی تر از سرطان ریه از نوع سلول های غیر کوچک است.

سرطان ریه، جزو شایع ترین انواع سرطان ها به حساب می آید. به عنوان مثال، سرطان ریه، چه سلول کوچک و چه غیر کوچک، دومین نوع سرطان شایع در بین بزرگسالان در ایالات متحده است. پس می توان گفت که پیشگیری و درمان سرطان ریه، از اهمیت زیادی برخوردار است.

علائم انواع سرطان های ریوی

به طور کلی، سرطان سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی، علائم مشابهی ایجاد می کنند. گاهی اوقات، تا زمانی که سرطان به مراحل بعدی نرسد، علائم این اختلال، بروز پیدا نمی کند. علائم شایع سرطان های ریوی، عبارت اند از:

• خستگی
• سرفه مداوم
• مشکل در بلع
• خشن شدن صدا
• از دست دادن اشتها
• تنگی نفس و خس خس سینه
• احساس درد و ناراحتی در قفسه سینه
• بروز تورم در رگ های صورت و گردن
• وجود خون در مخاط خارج شده در اثر سرفه

به طور معمول، علائم سرطان سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی، مشابه هستند. اما باید بدانید که سرطان سلول های کوچک، با سرعت بیشتری پیشرفت می کند. پس از رسیدن سرطان ریه به مراحل بعدی، احتمال بروز علائم ناشی از این اختلال، در فرد مبتلا، بیشتر خواهد شد.

علل بروز سرطان های ریوی

علل و عوامل مستعد کننده بروز سرطان سلول های کوچک و غیر کوچک ریوی، معمولا مشابه هستند. سیگار، عامل مستعد کننده اصلی بروز سرطان ریه است. دود و مواد شیمیایی موجود در سیگار، می تواند به ریه ها آسیب برساند. این شرایط، می تواند منجر به بروز تغییرات سلولی شود که ممکن است منجر به ایجاد سرطان شوند.

سایر عوامل مستعد کننده ابتلا به سرطان ریه، عبارت اند از:

• افزایش سن
• ابتلا به اختلال HIV
• مواجهه قبلی با تشعشعات
• قرار گرفتن در معرض دود دخانیات
• داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان ریه
• زندگی در منطقه ای با آلودگی هوای قابل توجه
• قرار گرفتن در معرض آرسنیک و سایر مواد شیمیایی
• قرار گرفتن در معرض آزبست، نیکل، کروم، دوده یا قطران

به طور کلی، باید به این نکته مهم توجه داشته باشید که مصرف سیگار، عامل مستعد کننده اصلی ابتلا به سرطان ریه است. بنابراین، در صورتی که سیگار مصرف می کنید، برای پیشگیری از بروز سرطان ریه، بهتر است هر چه زودتر، آن را ترک کنید.

تشخیص انواع سرطان های ریه

اگر فردی در مورد سرفه های مداوم و سایر علائم احتمالی سرطان ریه، به پزشک مراجعه کند، پزشک سوالاتی را از او پرسیده و سابقه پزشکی او را می گیرد. علاوه براین، برای انجام تشخیص دقیق تر، پزشک معالج، معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد داد.

اگر احتمال ابتلا به سرطان ریه وجود داشته باشد، پزشک، انجام روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن را نیز درخواست کرده و علائم وجود تومور، جای زخم یا تجمع مایعات را نیز، بررسی خواهد کرد. پزشک از تمام امکانات برای انجام یک تشخیص دقیق، استفاده خواهد کرد.

بیوپسی 

علاوه براین، ممکن است برای انجام آزمایش خلط، نمونه هایی از خلط فرد تهیه شود. این تست، می تواند به تصمیم گیری در مورد ابتلا یا عدم ابتلا به سرطان، کمک کند. پزشک احتمالاً از فرد خواهد خواست که هر روز صبح، نمونه ‌ای را تهیه کند. همچنین ممکن است که پزشکان، بیوپسی را انجام دهند.

این روش، شامل استفاده از یک سوزن برای نمونه برداری از سلول های ریه، برای بررسی زیر میکروسکوپ است. پزشکان ممکن است این کار را در حین جراحی انجام دهند. بیوپسی می تواند موارد زیر را، نشان دهد:

• سرطانی بودن یا نبودن سلول ها
• در صورت ابتلا به سرطان، تشخیص نوع سرطان

گاهی اوقات پزشک، انجام برونکوسکوپی را نیز درخواست می کند. این روش، شامل قرار دادن ابزاری، با دوربین داخلی، از طریق دهان یا بینی، به داخل ریه است. این روش، به پزشک ها کمک می ‌کند ته ریه فرد را دیده و نمونه‌ های بافتی مورد نیاز را تهیه کنند.

آن ها همچنین ممکن است آزمایش های دیگری را، برای تعیین اینکه آیا سرطان به خارج از ریه ها گسترش یافته است یا خیر، انجام دهند.

مرحله بندی سرطان ریه

اصطلاح مرحله سرطان، در واقع میزان گسترش آن در بدن را توصیف می کند. روش های مختلفی برای توصیف مراحل یک سرطان وجود دارد. یک راه ساده این است:

• موضعی: این بدان معنی است که سرطان فقط در یک قسمت از بدن است.
• منطقه ای: در چنین شرایطی، سرطان به بافت های مجاور گسترش یافته است.
• دور: سرطان به سایر نقاط بدن، به عنوان مثال، به کبد فرد مبتلا، گسترش یافته است.

همچنین مرحله 0 نیز وجود دارد. در این مرحله ممکن است سلول های پیش سرطانی وجود داشته باشند. این سلول ها، هنوز سرطانی نیستند، اما ممکن است به مرور زمان بدخیم شوند. مرحله 0 سرطان ریه، به این معنی است که پزشک نمی تواند سلول های سرطانی را به کمک روش های تصویربرداری سنتی تشخیص دهد، اما آزمایشات مختلف، سلول های پیش سرطانی را در مخاط یا سایر نقاط بدن می توانند تشخیص دهند.

سرطان ریه در مراحل پایانی یا متاستاتیک، به سایر نواحی بدن گسترش می یابد.

سرطان ریه سلول های غیر کوچک

برای توصیف این نوع سرطان، پزشکان معمولا از چهار مرحله استفاده می کنند. این چهار مرحله، عبارت اند از:

•  1: این نشان می دهد که سرطان فقط در ریه ها است.
•  2: سرطان به غدد لنفاوی مجاور رسیده است.
•  3: سرطان به غدد لنفاوی دیگر در قفسه سینه، احتمالاً به غدد لنفاوی در وسط یا طرف دیگر قفسه سینه گسترش یافته است.
•  4: سرطان به هر دو ریه، به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

مراحل سرطان ریوی سلول های کوچک

پزشکان به طور کلی، سرطان ریه سلول کوچک را در یکی از دو مرحله زیر، طبقه بندی می کنند:

• مرحله محدود: این اصطلاح، بدان معناست که سرطان در یک طرف قفسه سینه ایجاد شده است. ممکن است در یک ریه و احتمالاً غدد لنفاوی مجاور ایجاد شده باشد.
• مرحله گسترده: سرطان به قسمت های دیگر قفسه سینه و سایر اندام ها گسترش یافته است.

برخی از پزشکان، از این مرحله بندی، بیشتر برای سرطان ریوی سلول های کوچک استفاده می کنند.

آیا یک فرد می تواند به هر دو نوع  سرطان ریه مبتلا شود؟

به طور کلی، حدود 5-10٪ موارد ابتلا به سرطان ریوی سلول های کوچک، “مخلوط” هستند. این واقعیت، بدان معناست که فرد، به طور همزمان، مبتلا به سرطان های سلولی کوچک و غیر کوچک است. تحقیقات نشان می دهند که ممکن است درمان سرطان مختلط، آسان تر از سرطان ریوی سلول های کوچک باشد.

درمان سرطان های ریوی

پس از تشخيص، پزشك گزينه هاي درماني را به بیمار توضیح داده و نهایتا، روش درمانی مناسب را انتخاب خواهد کرد. عواملی که بر این تصمیم تأثیر می گذارند، عبارت اند از:

• نوع سرطان
• سن و سلامت کلی فرد
• میزان پیشرفت سرطان
• در دسترس بودن روش های درمانی

از آنجایی که وضعیت هر فرد، منحصر به فرد است، روش درمانی مناسب برای اشخاص، متفاوت خواهد بود.

درمان سرطان ریوی سلول های غیر کوچک

گزینه های درمانی موجود برای مبارزه با سرطان ریوی سلول های غیر کوچک، عبارت اند از:

جراحی. جراح، سلول‌ های سرطانی و هر غدد لنفاوی مجاور‌ را، که ممکن است تحت تأثیر قرار گرفته باشند، از بین می ‌برد. با این حال، اگر سرطان، بخش بزرگی از ریه ها را تحت تاثیر قرار دهد، جراحی ممکن است امکان پذیر نباشد.

شیمی درمانی. پزشک داروهای قدرتمندی را تجویز می کند که می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند.

استنت های آندوسکوپی. اگر تومور، بخشی از راه هوایی را مسدود کرده باشد، جراح ممکن است از استنت استفاده کند.

پرتودرمانی. در طول این روش، یک رادیولوژیست، پرتوهایی را به سمت سلول های بدخیم هدایت می کند تا آن ها را از بین ببرد.

درمان‌ های هدفمند. این داروها، ژن‌ های خاص یا عوامل دیگری را هدف قرار می ‌دهند که توانایی رشد سرطان را افزایش می ‌دهند. مسدود کردن این عوامل می تواند به توقف یا به تاخیر انداختن رشد برخی از انواع سرطان ها، کمک کند.

ایمونوتراپی. هدف از انجام این روش درمانی، تقویت توانایی سیستم ایمنی، برای دفاع از بدن در برابر سرطان است. این روش، یک درمان نوظهور است.

درمان سرطان ریوی سلول های کوچک

در مورد سرطان ریوی سلول های کوچک، هدف از درمان، عمدتاً مدیریت بیماری است. در مورد این نوع سرطان ریه، گزینه های درمانی، عبارت اند از:

• شیمی درمانی، که روش درمانی اصلی است.
• پرتودرمانی، که ممکن است به افزایش اثربخشی شیمی درمانی یا پیشگیری از متاستاز سرطان به مغز، کمک کند.
• جراحی همراه با شیمی درمانی، زمانی که سرطان هنوز به غدد لنفاوی نرسیده است، می تواند مفید باشد. این روش، نادر است.

بسته به نیاز فرد، مرحله سرطان و محل تومور، ممکن است که پزشکان، ترکیبی از روش های درمانی مختلف را برای رفع سرطان ریه، به کار بگیرند.

پیش آگهی سرطان ریه

نرخ بقا یعنی درصد افرادی که احتمالا 5 سال یا بیشتر پس از تشخیص سرطان زنده بمانند.

سرطان ریوی سلول های غیر کوچک. در مورد سرطان ریوی سلول های غیر کوچک، محققان، میزان بقای زیر را گزارش کرده اند:

• سرطان موضعی: 60٪
• سرطان منطقه ای: 33٪
• متاستاز به نقاط دور از سرطان: 6٪

میانگین کلی امید به زندگی برای حداقل 5 سال دیگر، 23٪ است.

سرطان ریوی سلول های کوچک. میزان بقا برای افراد مبتلا به سرطان ریوی سلول های کوچک،

•  کانسر موضعی: 29٪
•  سرطان منطقه ای: 15٪
• متاستاز به نقاط دور: 3٪

میانگین کلی امید به زندگی حداقل برای 5 سال دیگر، پس از تشخیص سرطان سلول کوچک ریه، 6٪ است. عوامل دیگری که ممکن است بر میزان بقا تأثیر بگذارند، عبارت اند از اینکه آیا سرطان پس از درمان عود کرده است یا خیر. سن فرد نیز بر این مسئله، تاثیر گذار است. سرطان عود کننده و سن بالا، می توانند تأثیر منفی بر میزان بقا داشته باشند.