آیا آلبوترول اعتیاد آور است؟

آلبوترول در بیماران آسماتیک یک داروی نجاتبخش است. خود آلبوترول اعتیاد آور نیست. ولی، افراد مبتلا به آسم ممکن است به آن اعتیاد پیدا کنند.

افراد مبتلا به آسم به طور معمول از دو نوع استنشاق برای کمک به درمان بیماری خود استفاده می کنند:

1. نگهداری یا داروهای کنترل طولانی مدت. آنها معمولاً روزانه برای کمک به مدیریتعلائم آسم و جلوگیری از حملات آسم مصرف می شوند.
2. داروهای نجات یا تسکین سریع. آنها به سرعت علائم آسم را تسکین می دهند. می توان از آنها در هنگام حمله آسم استفاده کرد.

اعتیاد در مقابل وابستگی

اعتیاد زمانی رخ می دهد كه فرد بدون توجه به پیامدهای منفی بهداشتی یا اجتماعی كه ممكن است با این رفتار همراه باشد، به طور اجباری یا غیرقابل كنترل به دنبال یك ماده مخدر می رود.

وابستگی را می توان به وابستگی جسمی و وابستگی روانی تقسیم کرد. با قطع مصرف دارو، وابستگی جسمی از طریق وجود علائم ترک نشان داده می شود. وابستگی روانشناختی زمانی اتفاق میفتد که یک دارو در افکار یا فعالیت های شما تداخل زیادی را ایجاد می کند. افرادی که وابستگی روانشناختی دارند ممکن است تمایل شدیدی به استفاده از دارو داشته باشند. این اصرار می تواند به مواردی مانند عدم استفاده کوتاه مدت از دارو یا احساسات خاص مانند بی حوصلگی یا افسردگی مرتبط باشد.

وابستگی در آلبوترول

 در حالی که آلبوترول اعتیاد آور نیست، برخی از افراد ممکن است به آن وابستگی روانی داشته باشند. وابستگی روانی ممکن است در افرادی رخ دهد

این ممکن است در افرادی رخ دهد که داروهای نگهدارنده به خوبی علائم آسم خود را کنترل نمی کنند. وقتی این اتفاق می افتد، آنها ممکن است بیشتر از داروهای نجات خود برای کاهش علائم استفاده کنند.

استفاده بیش از حد از داروهای امداد و نجات مانند آلبوترول در واقع می تواند علائم را بدتر یا بیشتر کند. این می تواند منجر به چرخه ادامه استفاده بیش از حد شود.

علاوه بر این، از آنجا که آلبوترول و سایر داروهای نجات به راحتی در دسترس هستند و علائم را به سرعت تسکین می دهند، استفاده از آنها می تواند با احساس امنیت یا تسکین همراه باشد.

به جای ادامه استفاده مکرر از داروهای امداد و نجات، افرادی که آسم به خوبی کنترل نشده اند ممکن است در واقع به داروی جدید نگهدارنده نیاز داشته باشند.

اگر مشاهده کردید که علائم آسم مکرر است یا بدتر می شود، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید.

آلبوترول چیست؟

سوسپانسیون استنشاق آلبوترول به عنوان یک داروی عمومی در دسترس نیست. این دارو فقط به عنوان داروهایی با  نام های تجاری: ProAir HFA، Ventolin HFA و Proventil HFA. در دسترس است. آلبوترول به صورت سوسپانسیون استنشاق، محلول نبولایزر، پودر استنشاق، قرص آزاد کننده فوری، قرص با رهش طولانی یا شربت خوراکی در دسترس است. این دارو را با بلعیدن یا استنشاق آن می توانید مصرف  کنید.

آلبوترول برای تسکین برونشاسپاسم (سفت شدن و تورم عضلات اطراف مجاری تنفسی) در کودکان و بزرگسالان مبتلا به آسم کاربرد دارد. همچنین برای جلوگیری از آسم ناشی از ورزش استفاده می شود.

آلبوترول در چه مواردی کاربرد دارد؟

آلبوترول ممکن است برای کمک به درمان علائم آسم، به عنوان بخشی از درمان ترکیبی با کورتیکواستروئید های استنشاقی، آگونیستهای بتا با اثر طولانی مدت و گشادکننده های برونش مصرف شود.

این دارو برای درمان یا جلوگیری از اسپاسم برونش، که باعث سفت شدن و تورم عضلات اطراف مجاری تنفسی می شود، کاربرد دارد. حتی در افراد مبتلا به آسم (بیماری انسدادی برگشت پذیر راه هوایی) و جلوگیری از اسپاسم برونش ناشی از ورزش استفاده می شود.

آلبوترول چگونه اثر می کند؟

آلبوترول به دسته داروهایی موسوم به گشادکننده برونش آگونیست بتا 2-آدرنرژیک تعلق دارد. یک کلاس داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. آنها اغلب برای درمان بیماری های مشابه استفاده می شوند. این دارو به آرام سازی عضلات راه هوایی تا 6-12 ساعت کمک می کند. این به شما کمک می کند راحت تر نفس بکشید.

عوارض جانبی آلبوترول چیست؟

سوسپانسیون استنشاق آلبوترول خواب آلودگی ایجاد نمی کند، اما می تواند منجر به بروز عوارض جانبی دیگری شود. برخی از عوارض جانبی شایع که می توانند با آلبوترول رخ دهند عبارتند از:

• لرزش
• سردرد
• گلو درد
• استفراغ
• سرگیجه
• حالت تهوع
• عصبی بودن
• آبریزش بینی
• درد قفسه سینه
• ضربان قلب سریع یا نامنظم

اگر این اثرات خفیف باشد، ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدت آنها بیشتر است یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات قلبی مانند، ضربان قلب سریعتر و فشار خون بالاتر
• سفت شدن و تورم عضلات اطراف مجاری تنفسی (برونکوسپاسم) همراه با اختلال در تنفس و خس خس سینه
• واکنش آلرژیک جدی با بروز علائمی مانند کندوها، بثورات پوستی، تورم صورت، پلک ها، لب ها، زبان یا گلو، مشکل در بلعیدن، بدتر شدن مشکلات تنفسی مانند خس خس سینه، تنگی قفسه سینه، یا تنگی نفس و شوک (کاهش فشار خون و هوشیاری)

واکنش های شدید پوستی، مانند اریتم مولتی فرم و سندرم استیونس-جانسون، به ندرت ممکن است در کودکان رخ دهد. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• • تب
  • لرز
  • خارش
  • سوزش
  • ضایعات قرمز یا بثوراتی که روی بدن شما پخش می شود.

مصرف بیش از حد این دارو می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:

• تحریک پذیری
• ضربان قلب سریع
• آریتمی (ضربان قلب نامنظم)

اگر فکر می کنید مقدار زیادی از دارو را مصرف کرده اید، بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنید.

تداخل دارویی آلبوترول

آلبوترول ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. سوسپانسیون استنشاق آلبوترول می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که می خواهید تداخل کند. تداخل زمانی است که ماده ای نحوه کار دارو را تغییر می دهد. تداخل دارویی می تواند مضر باشد و یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.

برای جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اطلاع از چگونگی تداخل این دارو با چیز دیگری که مصرف می کنید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با آلبوترول شوند، عبارتند از:

داروهای فشار خون

به طور کلی، افراد مبتلا به آسم نباید از داروهای فشار خون به نام مسدود کننده های بتا استفاده کنند. مسدود كننده هاي بتا اثرات آلبوترول بر تنفس شما را مسدود مي كنند. این می تواند باعث اسپاسم برونش شدید و مشکلات تنفسی بیشتر در افراد مبتلا به آسم شود. نمونه هایی از مسدود کننده های بتا، عبارتند از:

• پروپرانولول
• آتنولول

استفاده از داروهای فشار خون دیگر مانند ادرار آورها (قرص های آب) با آلبوترول می تواند باعث تغییر در ریتم قلب و پتاسیم شود که کمتر از حد طبیعی است. اگر این داروها با هم تجویز شوند، پزشک باید سطح پتاسیم شما را کنترل کند. نمونه هایی از دیورتیک ها، عبارتند از:

• بومتانید
• فوروزماید
• هیدروکلروتیازید
• کلورتالیدون

دیگوکسین

هنگام مصرف دیگوکسین و آلبوترول با هم احتیاط کنید. آلبوترول می تواند سطح دیگوکسین را در بدن شما کاهش دهد. این به این معنی است که دیگوکسین ممکن است به همان خوبی کار نکند. شما پزشک ممکن است دوز دیگوکسین خود را تنظیم کرده و سطح خون دیگوکسین خود را در طول درمان کنترل کنید.

داروهای افسردگی

اگر آلبوترول را با داروهای خاص افسردگی مصرف می کنید بسیار مراقب باشید. مصرف این داروها با هم ممکن است اثرات قلبی آلبوترول را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. نمونه هایی از داروهای افسردگی عبارتند از:

• مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI)، مانند فنل زین، سلژلین و ترانیل سیپرومین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمیتریپتیلین، ایمی پرامین و نورتریپتیلین

هشدارهای مهم در هنگام استفاده از آلبوترول

در هنگام مصرف آلبوترول باید مراقب برخی هشدارها باشید، از جمله:

• بدتر شدن تنفس یا خس خس سینه (برونکوسپاسم متناقض): این دارو می تواند تنفس یا خس خس سینه را بدتر کند. این وضعیت حتی می تواند خطرناک باشد. در این شرایط فوراً مصرف این دارو را متوقف کنید. پزشک داروی متفاوتی به شما می دهد. برونکاسپاسم های متناقض، معمولاً با استفاده اولین قوطی یا ویال جدید اتفاق میفتد.
• بدتر شدن آسم: اگر برای تسکین علائم خود به داروی بیشتری نیاز دارید، این نشان می دهد که وضعیت آسمی شما در حال بدتر شدن است. در این شرایط، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها ممکن است داروی متفاوتی مانند کورتیکواستروئید استنشاقی تجویز کنند.

هشدار مصرف آلبوترول برای بیماران خاص

برخی افراد با شرایط و بیماری های زمینه ای خاص بهتر است در مصرف این دارو احتیاط کنند:

برای افراد مبتلا به اختلالات قلبی: در صورت ابتلا به بیماری قلبی مانند نارسایی، ضربان قلب نامنظم یا فشار خون بالا، به پزشک خود اطلاع دهید. آلبوترول ممکن است فشار خون، ضربان قلب یا نبض شما را به میزان قابل توجهی تغییر دهد. حتی می تواند وضعیت قلبی شما را بدتر کند.

برای افراد دیابتی: آلبوترول می تواند کنترل قند خون شما را بدتر کند. اگر دیابت دارید، با پزشک خود در مورد اینکه این دارو برای شما بی خطر است مشورت کنید.

برای افراد مبتلا به تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید): آلبوترول ممکن است تیروئید پرکار شما را بدتر کند. اگر این بیماری را دارید، با پزشک خود درمورد اینکه این دارو برای شما بی خطر است مشورت کنید.

برای افرادی که تشنج دارند: این دارو می تواند تشنج شما را بدتر کند. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید این دارو برای شما بی خطر است.

برای افرادی که سطح پتاسیم کمی دارند: آلبوترول می تواند سطح پتاسیم شما را بیشتر کاهش دهد. اگر در حال حاضر سطح پتاسیم کمی دارید، این می تواند اثرات منفی قلبی ایجاد کند.

آلبوترول در دوران های مختلف زندگی

برای زنان باردار: آلبوترول یک داروی بارداری رده C است. این به معنای دو چیز است:

1. تحقیقات انجام شده روی حیوانات، اثرات سوئی بر جنین هنگام مصرف مادر از دارو نشان داده است.
2. هنوز مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا اطمینان حاصل شود که این دارو چه تاثیری بر جنین دارد.

اگر باردار هستید و قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو فقط در صورت استفاده از مزایای بالقوه خطر احتمالی برای جنین باید استفاده شود. اینکه آیا آلبوترول به شیر مادر منتقل می شود، مشخص نیست.  حتی احتمال دارد در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، مشکلی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود مشورت کنید. شاید لازم باشد در مورد قطع شیردهی یا قطع مصرف این دارو تصمیم بگیرید.

سالمندان: بدن افراد سالمند ممکن است داروها را با سرعت کمتری تجزیه کنند. یک دوز طبیعی آن در بزرگسالان ممکن است باعث ایجاد مسمومیت در بدن شود.

برای کودکان: ایمنی و اثربخشی این دارو در کودکان زیر 4 سال ثابت نشده است. این دارو در کودکان زیر 4 سال نباید استفاده شود.

نحوه مصرف آلبوترول

  دوز، فرم و تعداد دفعات مصرف شما به موارد زیر بستگی دارد:

• سن
• شرایط تحت درمان
• سایر شرایط پزشکی بیمار
• واکنش بدن به اولین دوز دارویی

آلبوترول برای درمان کوتاه مدت و طولانی مدت استفاده می شود. می توانید در هنگام شعله ور شدن علائم آسم خود از این دارو استفاده کنید. همچنین ممکن است برای رفع تنگی نفس، خس خس سینه و سرفه به دلیل آسم به مدت طولانی مجبور شوید که از این دارو استفاده کنید.

اگر مصرف دارو را قطع کردید یا اصلاً آن را مصرف نکردید ممکن است آسم شما بدتر شود. حتی می تواند منجر به زخم برگشت ناپذیر مجاری تنفسی شما شود. احتمالاً تنگی نفس، خس خس سینه و سرفه بیشتر خواهد بود. در صورت شدیدتر شدن علائم آسم، باید این دارو را 3 تا 4 بار در روز مصرف کنید. اگر در این مدت آن را طبق برنامه مصرف نکنید، احتمالاً علائم شما بدتر می شود

برای استفاده از دستگاه استنشاقی خود بهتر است:

• دستگاه استنشاق را قبل از هر بار اسپری خوب تکان دهید. درپوش را از دهان محرک بردارید.
• استنشاق را با دهان به سمت پایین نگه دارید.
• دستگاه از طریق دهان نفس بکشید و تا آنجا که می توانید هوا را از ریه های خود خارج کنید. دهان را در دهان خود قرار داده و لب های خود را در اطراف آن ببندید.
• در حالی که عمیق و آرام از طریق دهان نفس می کشید، قسمت بالای کنیستر را تا انتها فشار دهید.
• درست بعد از بیرون آمدن اسپری، انگشت خود را از کنیستر بردارید. بعد از اینکه نفس کشیدید، استنشاق را از دهان خارج کنید و دهان خود را ببندید.
• نفس خود را تا آنجا که می توانید، تا 10 ثانیه نگه دارید و سپس به طور طبیعی نفس بکشید. اگر پزشک به شما گفت که از اسپری های بیشتری استفاده کنید، 1 دقیقه صبر کنید، آن را تکان دهید و دوباره استفاده کنید.
• بعد از هر بار استفاده از دستگاه استنشاق، کلاه را دوباره روی دهان بگذارید. مطمئن شوید که درپوش محکم در جای خود قرار گرفته است.
• با پیروی از دستورالعمل های سازنده، دستگاه استنشاقی خود را تمیز کنید.