بهترین دارو های ادرار آور خانگی

دیورتیک ها یا دارو های ادرار آور، ترکیباتی هستند که میزان ادرار تولید شده را افزایش می دهند و به بدن کمک می کنند تا از شر آب اضافی خلاص شود. تجمع این آب اضافی را احتباس آب می نامند که می تواند احساس «پف کردگی»  را در شما ایجاد کند و باعث تورم پاها، مچ پا، دست ها و پاها شود.

عوامل مختلفی از جمله برخی از بیماری های زمینه ای جدی مانند بیماری کلیوی و نارسایی قلبی می توانند باعث احتباس آب شوند. با این حال، بسیاری از افراد به دلیل مواردی مانند تغییرات هورمونی، چرخه قاعدگی یا صرفاً عدم تحرک برای مدت طولانی، مانند طی یک پرواز طولانی، احتباس آب خفیف را تجربه می کنند.

اگر به دلیل وضعیت سلامتی احتباس آب دارید یا احتباس ناگهانی و شدید آب را تجربه می کنید، باید فوراً با پزشک خود مشورت کنید. با این حال، برای موارد احتباس آب خفیف که ناشی از یک بیماری زمینه ای نباشد، ممکن است برخی غذاها و مکمل ها وجود داشته باشند که می توانند موثر باشند. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت بهترین دارو های ادرار آور خانگی و طبیعی را مورد بررسی قرار دهیم تا اگر از تورم دست و پا و یا احتباس آب خفیف رنج می برید با استفاده از آنها بتوانید علائم خود را تسکین دهید.

قهوه، بهترین دارو های ادرار آور خانگی

قهوه به عنوان یک نوشیدنی بسیار محبوب با برخی فواید چشمگیر برای سلامت بدن همراه است. همچنین به دلیل محتوای کافئین آن  یک ادرار آور طبیعی می باشد. مصرف دوزهای بالای کافئین بین 250 تا 300 میلی گرم (معادل حدود دو تا سه فنجان قهوه) به عنوان ترکیب ادرارآور شناخته می شود. این بدان معنی است که مصرف چند فنجان قهوه می تواند باعث افزایش تولید ادرار شود.

با این حال، یک وعده استاندارد قهوه، یا حدود یک فنجان، بعید است که حاوی کافئین بیش از حد برای افزایش ادرار باشد. علاوه بر این، اگر به طور منظم قهوه می‌نوشید، احتمالاً بدن شما نسبت به خواص دیورتیک کافئین مقاوم است و مصرف آن هیچ تاثیری در  شما ایجاد نمی کند.

عصاره قاصدک، دارو ادرار آور خانگی

عصاره قاصدک، همچنین به عنوان Taraxacum officinale یا “دندان شیر” شناخته می شود، یک مکمل گیاهی محبوب که اغلب به دلیل اثرات ادرارآور آن مصرف می شود. به دلیل محتوای بالای پتاسیم گیاه قاصدک، به عنوان یک ادرار آور بالقوه پیشنهاد می شود.

خوردن غذاهای غنی از پتاسیم به کلیه ها سیگنال می دهد که سدیم و آب بیشتری را دفع کنند. این فرایند ممکن است چیز خوبی باشد، زیرا اکثر رژیم های غذایی مدرن دارای سدیم بسیار بالا و پتاسیم کم هستند که می تواند باعث احتباس مایعات شود. به نظر می رسد مصرف محتوای بالای پتاسیم در قاصدک می تواند به شما کمک کند آب اضافی ناشی از مصرف زیاد سدیم را از بین ببرید.

با این حال، محتوای واقعی پتاسیم قاصدک ممکن است متفاوت باشد، بنابراین اثرات آن نیز می تواند با هم فرق داشته باشد. مطالعات حیوانی که اثرات دیورتیک قاصدک را بررسی می‌کنند، نتایج متفاوتی را پیدا کرده‌اند. مطالعات کمی در مورد اثرات آن در افراد وجود دارد. با این حال، یک مطالعه کوچک انسانی نشان داد که مصرف مکمل قاصدک میزان ادرار تولید شده را در پنج ساعت پس از مصرف مکمل افزایش می دهد.

دم اسب

دم اسب یک داروی گیاهی است که از گیاه دم اسب صحرایی یا Equisetum arvense تهیه می شود. سال ها است که این گیاه به عنوان یک ادرار آور استفاده می شود و به صورت چای و کپسول در بازار موجود است. علیرغم استفاده متعارف آن، مطالعات بسیار اثرات کمی آن را بررسی کرده اند.

یک مطالعه کوچک روی 36 مرد نشان داد که دم اسب به اندازه داروی ادرارآور هیدروکلروتیازید مؤثر است. اگرچه دم اسب به طور کلی موثر در نظر گرفته می شود، اما برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود. همچنین نباید توسط افرادی که از قبل یک بیماری زمینه ای مانند بیماری کلیوی یا دیابت دارند مصرف شود.

به خاطر داشته باشید که داروهای گیاهی همچنین می توانند حاوی مقادیر مختلفی از ماده فعال خود باشند، بنابراین اثرات آنها می تواند متفاوت باشد.

برگ گزنه

چای گزنه دارای ترکیبات ضد التهابی قوی است که ممکن است به جریان ادرار و عملکرد کلیه کمک کند. آنها حذف اسید اوریک را افزایش می دهند و می توانند از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری کنند. یک دمنوش گیاهی گزنه می تواند یک گزینه عالی برای از بین بردن مایع اضافی و برای درمان BPH باشد.

زالزالک

زالزالک ممکن است یک ادرارآور طبیعی قوی برای احتباس آب باشد. خواص دارویی فراوانی دارد که همگی می توانند به کنترل فشار خون بالا و سطح کلسترول کمک کنند. می تواند به سیستم قلب کمک کند، گردش خون را تقویت کند و ممکن است جریان خون شریان را کنترل کند.

خیار، بهترین دارو ادرار آور خانگی

خیار یک ماده غذایی ادرارآور است که می تواند به کنترل کلسترول و تسکین یبوست کمک کند. این ماده غذایی قابلیت متعادل کردن آب در بدن را دارد که می تواند برای کسانی که مشکلات کلیوی و قلبی دارند یک امتیاز اضافی باشد. علاوه بر این، در یک فنجان خیار، حدود 4 درصد از نیاز روزانه خود به ویتامین C را تامین می کنید.

جعفری

جعفری از دیرباز به عنوان یک ادرارآور در طب عامیانه استفاده شده است. به طور سنتی، آن را به عنوان یک چای دم کرده و چندین بار در روز برای کاهش احتباس آب مصرف می کردند. بررسی ها بر روی موش‌ها نشان می دهد که مصرف جعفری  می‌تواند جریان ادرار را افزایش دهد و اثر ادرارآور خفیفی را اعمال کند. با این حال، هیچ مطالعه انسانی چگونگی تأثیر آن را بررسی نکرده است.

هیبیسکوس

Hibiscus خانواده ای از گیاهان است که به دلیل تولید گل های زیبا و رنگارنگ شناخته شده است. یک قسمت از این گیاه که به نام کالیس ها شناخته می شود، معمولاً برای تهیه چای دارویی به نام «رزل» یا «چای ترش» استفاده می شود. اگرچه شواهد محدودی وجود دارد، اما گفته می شود که چای ترش درکاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون موثر است.

همچنین استفاده از آن به عنوان یک دیورتیک و یک داروی موثر برای احتباس خفیف مایعات تبلیغ می شود. تاکنون، برخی از مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان می دهند که ممکن است اثر ادرارآور خفیفی داشته باشد. یک مطالعه در تایلند به 18 نفر روزانه 3 گرم هیبیسکوس در چای ترش به مدت 15 روز می دادند. با این حال، آنها دریافتند که مصرف آن هیچ تأثیری بر میزان دفع ادرار ندارد.

به طور کلی، نتایج متفاوت بوده است. علیرغم مشاهده اثر دیورتیک در حیوانات، مطالعات کوچک در افرادی که هیبیسکوس مصرف می کنند تاکنون هیچ اثر ادرارآوری را نشان نداده است.

زیره، داروی ادرار آور خانگی

زیره گیاهی پردار است که با نام های رازیانه نصف النهار یا زیره ایرانی نیز شناخته می شود. اغلب به عنوان ادویه در آشپزی، به ویژه در غذاهایی مانند نان، کیک و دسر استفاده می شود. در برخی از کشور ها از زیره سیاه به عنوان دارو برای اهداف مختلفی از جمله اختلالات گوارشی، سردرد و حالت تهوع صبحگاهی استفاده می‌کنند.

یک مطالعه روی موش ها نشان داد که عصاره زیره به شکل مایع به طور قابل توجهی میزان ادرار را طی 24 ساعت افزایش می دهد. با این حال، این تنها مطالعه در مورد اثرات دیورتیک زیره سیاه است، بنابراین قبل از اثبات اثرات ادرارآور آن، به ویژه در انسان، تحقیقات بیشتری لازم است.

چای سبز و سیاه

چای سیاه و سبز هر دو حاوی کافئین هستند و می توانند به عنوان دیورتیک عمل کنند. در موش‌ها، چای سیاه اثر ادرار آور خفیفی دارد که به محتوای کافئین آن نسبت داده شده است. اثر دیورتیک چای سبز و سیاه فقط در افرادی که به طور منظم چای نمی نوشند رخ می دهد.

سیاهدانه ساتیوا

سیاهدانه، ادویه ای است که به دلیل خواص دارویی از جمله اثر ادرارآور رواج پیدا کرده است. مطالعات حیوانی نشان می دهد که عصاره سیاه‌دانه تولید ادرار را افزایش می دهد و فشار خون را در موش‌های مبتلا به فشار خون بالا کاهش می دهد.

این اثر ممکن است تا حدی با اثرات دیورتیک آن توضیح داده شود. با این حال، هیچ مطالعه انسانی انجام نشده است. بنابراین، مشخص نیست که سیاه دانه در افراد یا حیواناتی که فشار خون بالا ندارند، اثر ادرارآور دارد یا خیر. علاوه بر این، دوزهای مورد استفاده در مطالعات، بسیار بالاتر از مقادیری بود که با افزودن این گیاه به غذای خود دریافت می‌کنید.

راه های کاهش احتباس مایعات چیست؟

استراتژی هایی وجود دارد که به شما در کاهش احتباس مایعات کمک کند. برخی از این استراتژی ها، عبارتند از:

• مصرف نمک را کاهش دهید. رژیم غذایی پر نمک می تواند باعث افزایش مایعات شود.
• هیدراته بمانید. به نظر می رسد که کم آبی بدن می تواند خطر احتباس آب را افزایش دهد.
• ورزش کنید. فعالیت های ورزشی می تواند با افزایش جریان خون به بافت ها و ایجاد عرق به دفع مایع اضافی از بدن کمک کند.
• غذاهای غنی از پتاسیم مصرف کنید. مصرف غذاهای غنی از پتاسیم می تواند تولید ادرار را افزایش دهند و سطح سدیم را کاهش دهد.
• مصرف منیزیم خود را افزایش دهید. منیزیم به عنوان یک الکترولیت به تنظیم تعادل مایعات کمک می کند. مطالعات نشان داده است که مکمل منیزیم به کاهش احتباس مایعات در زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی کمک می کند.

گنجاندن برخی از این غذاها و نوشیدنی ها در رژیم غذایی ممکن است به احتباس خفیف مایعات کمک کند. با این حال، بسیاری از آنها فاقد شواهد مستحکم برای اثرات خود هستند. ترکیب برخی از آنها با سایر تغییرات سالم، مانند تغذیه مناسب، ورزش و نوشیدن آب کافی، ممکن است به خلاص شدن از شر این احساس پف کردگی کمک کند.